Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Καμία απόλυση καθαριστών/καθαριστριών στο Νοσοκομείο Παίδων Η Αγία Σοφία

Καμία από­λυ­ση καθαριστών/καθαριστριών στο Νοσοκομείο 

Παί­δων Η Αγία Σοφία

Παν­δη­μία κι Υπουρ­γεία έκα­ναν τη ζωή μας κόλαση

Στά­ση εργα­σί­ας όλων των εργα­ζο­μέ­νων στην καθαριότητα 

την Πέμ­πτη 3 Δεκεμ­βρί­ου, ώρες: 12μμ με 3 μμ 

Συγκέ­ντρω­ση στην πύλη του νοσοκομείου

Οι εργα­ζό­με­νοι στην καθα­ριό­τη­τα στο νοσο­κο­μείο Παί­δων Η Αγία Σοφία μάθα­με ότι οι συμ­βά­σεις που υπο­γρά­ψα­με πριν δύο μήνες με τη διοί­κη­ση του νοσο­κο­μεί­ου δε θα υλο­ποι­η­θούν! Οι πρώ­τοι 17 συνά­δελ­φοι θα απο­λυ­θούν άμε­σα και στη συνέ­χεια θα απο­λυ­θούν αρκε­τοί ακό­μα…. Το συνο­λι­κό αριθ­μό των απο­λύ­σε­ων δεν τον γνω­ρί­ζου­με ακόμη!

Οι περισ­σό­τε­ροι από εμάς δου­λεύ­ου­με χρό­νια σε αυτό το νοσο­κο­μείο. Από σύμ­βα­ση σε σύμ­βα­ση κι από αγω­νία σε αγω­νία για το μερο­κά­μα­το, πάντα δίνα­με πολύ περισ­σό­τε­ρα από όσα έγρα­φαν οι συμ­βά­σεις μας. Πρώ­τα δου­λεύ­ο­ντας στον εργο­λά­βο, μετά με εργο­δό­τη τον διοι­κη­τή δου­λέ­ψα­με εβδο­μά­δες χωρίς ρεπό, δου­λέ­ψα­με ο ένας σε δυο και τρία τμή­μα­τα. Από σύμ­βα­ση σε σύμ­βα­ση χάσα­με εκα­το­ντά­δες ρεπό και ημέ­ρες αδειών, για­τί το πρό­γραμ­μα δεν έβγαι­νε! Μας έβγαι­νε η ψυχή να προ­λά­βου­με στο 8ωρο να καθα­ρί­σου­με τρεις κλι­νι­κές και τώρα απαι­τούν πολύ περισ­σό­τε­ρα από εμάς στο 7ωρο!! Στη βρα­δι­νή βάρ­δια μία καθα­ρί­στρια έχει ευθύ­νη να καθα­ρί­σει 7 ορό­φους σε μη εφη­με­ρία και δύο συνά­δελ­φοι στην εφημερία!

Τόσα χρό­νια φθεί­ρου­με ανε­πα­νόρ­θω­τα την υγεία μας για το μερο­κά­μα­το. Παρά τις τερά­στιες ελλεί­ψεις κρα­τά­με το νοσο­κο­μείο καθα­ρό για τους μικρούς ασθε­νείς και για το ιατρο­νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό. Και τώρα στην παν­δη­μία ακό­μα πιο εντα­τι­κά να κάνου­με απο­λυ­μάν­σεις, να μη γίνει το νοσο­κο­μείο χώρος δια­σπο­ράς. Η χλω­ρί­νη έχει ποτί­σει όχι μόνο τα πνευ­μό­νια μας μα και τα κόκα­λά μας. Μεί­να­με εδώ, όταν συνά­δελ­φοι μας παραι­τή­θη­καν για­τί δεν άντε­ξαν την εντα­τι­κο­ποί­η­ση, δου­λεύ­α­με οι 70 αντί για 140. Και τώρα μας πετά­νε στο δρό­μο! Κάποιοι συνά­δελ­φοι υπό­γρα­ψαν τη σύμ­βα­ση αφή­νο­ντας άλλη δου­λειά, νομί­ζο­ντας ότι για ένα χρό­νο θα έχουν μερο­κά­μα­το. Όμως η σύμ­βα­ση απο­δεί­χτη­κε κου­ρε­λό­χαρ­το. Κανείς δεν μας είπε ότι είναι προ­σω­ρι­νά κι ότι θα γίνει επα­να­κα­τα­τα­ξη. Κανείς δε μας βοή­θη­σε να κάνου­με σωστά τα χαρ­τιά μας για την προ­κή­ρυ­ξη, ώστε να φαί­νε­ται ξεκά­θα­ρα η εμπει­ρία μας στο νοσοκομείο.

Ζητά­με από τη διοί­κη­ση του νοσο­κο­μεί­ου και το Υπουρ­γείο Υγεί­ας να σκύ­ψει πάνω από το πρό­βλη­μα που πρό­ε­κυ­ψε. Να μην απο­λυ­θεί κανέ­νας εργα­ζό­με­νος στην καθα­ριό­τη­τα αυτή την κρί­σι­μη για όλους περί­ο­δο. Να γίνουν κι άλλες προ­σλή­ψεις εργα­ζο­μέ­νων από όσους κατέ­θε­σαν τα χαρ­τιά τους, ώστε να δου­λεύ­ου­με σε ανθρώ­πι­νες συν­θή­κες, με την προ­βλε­πό­με­νη ξεκού­ρα­ση μετα­ξύ των βαρ­διών και τα ρεπό που προ­βλέ­πει η σύμ­βα­ση.  Διεκ­δι­κού­με το αυτο­νό­η­το! Να έχου­με τη δου­λειά μας, αξιο­πρε­πείς συν­θή­κες δου­λειάς και μισθό ώστε να μπο­ρέ­σου­με να ζήσου­με την οικο­γέ­νεια μας.

Οι καθα­ρι­στές και οι καθα­ρί­στριες του νοσοκομείου
Παί­δων Η Αγία Σοφία

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο