Φιλοξενούμενος ο Δημήτρης Παπαθανασίου //
Κυκλοφορεί και πάλι εντός των κοινωνικών δικτύων με αφορμή τα γεγονότα του Eurogroup όσον αφορά το σχέδιο προστασίας ενάντια στην οικονομική κρίση,
που φέρνει στο διάβα του ο Κορωνοιός, το.…απόφθεγμα του Ουίνστον Τσώρτσιλ σχετικά με τον υποχρεωτικό βομβαρδισμό της Γερμανίας κάθε 50 χρόνια
λόγω του και καλά επεκτατικού-εθνικιστικού χαρακτήρα της.
Καλύτερα να θυμηθούμε πως μετά την 12η του Οκτώβρη του 1944, που σηματοδοτούσε κι επίσημα την Απελευθέρωση της Ελλάδος από τον Ναζιστικό Ζυγό,
την επόμενη κιόλας μέρα, η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, που μόλις είχε επιστρέψει σύσσωμη από το Κάιρο, (γιατί ως γνωστόν οι σωστοί αστοί πολιτικοί, που διατείνονται πως υπηρετούν τον Λαό τους, την κάνουν με ελαφριά πηδαματάκια για την Αίγυπτο μόλις συνθηκολογήσει ο Τσολάκογλου
με τα Ναζιστικά Στρατεύματα και συμφωνήσει την παράδοση των όπλων του Ελληνικού Στρατού, στις 6 Μάη του 1941) έσπευσε να παραδώσει τα κλειδιά
της απελευθερωμένης ‚από την Αντίσταση, Ελληνικής Επικράτειας, στα χέρια της Αγγλικής Επικυριαρχίας, καθιστώντας την έτσι προτεκτοράτο με ό,τι αυτό κι αν σήμαινε, κάτι που δεν πρέπει να δυσαρέστησε τον τότε πρωθυπουργό της Γηραιάς Αλβιώνας, που δεν ήταν άλλος, από τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, τον Σύμμαχο, τον ένα εκ των αντιπάλων του Άξονα, τον Ουίνστον Τσώρτσιλ της ρήσεως «Η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε πενήντα χρόνια..[..]».
Τα Δεκεμβριανά του 1944, αποτελούσαν μία από τις ύστατες πράξεις Αντιστάσεως ενάντια στην νέα, «συμμαχική» Τυραννία.
Κι αφού, τα θυμηθούμε όλα αυτά, ας συνειδητοποιήσουμε, πως η Λερναία Ύδρα της οποίας τα κεφάλια πρέπει να κοπούν, έτσι ώστε να απαλλαγούν από τη μάστιγά της, οι Λαοί του Κόσμου δεν είναι άλλος από τον Καπιταλισμό και τα ανώτατα στάδιά του, που ακούνε στα ονόματα «Ιμπεριαλισμός» και «Φασισμός».
Ας αντιληφθούμε πως ο Φασισμός, που πρέπει να τσακίζεται και να κατακερματίζεται, δεν αποτελεί κάποιο «γονιδιακού τύπου» χαρακτηριστικό, που συνοδεύει υποχρεωτικά την εθνική ταυτότητα κάποιας χώρας. Ο Φασισμός ως προέκταση του Ιμπεριαλισμού, αποτελεί το «γενετικό» χαρακτηριστικό στοιχείο της Απανθρωπιάς, της Αναλγησίας, που συνοδεύουν τον Καπιταλισμό.
Ας καταλάβουμε πως από τα πρώιμα στάδιά του μέχρι σήμερα, στόχος του Καπιταλισμού υπήρξε, ο πνευματικός και υλικός εξανδραποδισμός των Ανθρώπων
με στόχο την κερδοφορία του Κεφαλαίου και της εκπροσώπου του, της πλουτοκρατίας κάθε χώρας. Πρόβλημα των Λαών της Ευρώπης και του Κόσμου, δεν αποτελεί η Γερμανία ούτε οι κάτοικοί της, εκ των οποίων 16 εκατομμύρια βρίσκονται σε οικονομική δυσπραγία και καταδικασμένα σε κοινωνικό αποκλεισμό
ενώ 7,5 εκατομμύρια εργάζονται με μηνιαίο μισθό 400 ευρώ.
Πρόβλημα των Λαών της Ευρώπης, των Γερμανών και του Κόσμου, στο σύνολό του, αποτελούσε, αποτελεί και θα αποτελεί, το οικονομικό σύστημα πάνω στο οποίο οργανώθηκαν οι κοινωνίες της Γερμανίας, της Ισπανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Ιταλίας, της Ελλάδας κ.ο.κ., μετουσιωμένο με τη μορφή της ΕΕ και που θα στοχεύει πάντα στο να βαθαίνει τα χάσματα ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, καθιστώντας τους πλούσιους, πλουσιότερους και λιγότερους με ολοένα κι αυξανόμενα σε αριθμό προνόμια ενώ παράλληλα τους φτωχούς, φτωχότερους και περισσότερους με καταπατημένο κάθε τους δικαίωμα.
Συνεπώς, αν κάτι πρέπει να «βομβαρδιστεί» είναι το ίδιο το αδηφάγο σύστημα της βαρβαρότητας και οι προεκτάσεις του, από τις γροθιές των Λαών, που θα διεκδικούν εσαεί την Ελευθερία, την Αξιοπρέπεια, τη Δικαιοσύνη, την Ισότητα.