Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Καπιταλισμός και Φασισμός πρέπει να «βομβαρδίζονται» κάθε μέρα 

Φιλο­ξε­νού­με­νος ο Δημή­τρης Παπα­θα­να­σί­ου //

Κυκλο­φο­ρεί και πάλι εντός των κοι­νω­νι­κών δικτύ­ων με αφορ­μή τα γεγο­νό­τα του Eurogroup όσον αφο­ρά το σχέ­διο προ­στα­σί­ας ενά­ντια στην οικο­νο­μι­κή κρίση,
που φέρ­νει στο διά­βα του ο Κορω­νοιός, το.…απόφθεγμα του Ουίν­στον Τσώρ­τσιλ σχε­τι­κά με τον υπο­χρε­ω­τι­κό βομ­βαρ­δι­σμό της Γερ­μα­νί­ας κάθε 50 χρόνια
λόγω του και καλά επε­κτα­τι­κού-εθνι­κι­στι­κού χαρα­κτή­ρα της.

Καλύ­τε­ρα να θυμη­θού­με πως μετά την 12η του Οκτώ­βρη του 1944, που σημα­το­δο­τού­σε κι επί­ση­μα την Απε­λευ­θέ­ρω­ση της Ελλά­δος από τον Ναζι­στι­κό Ζυγό,
την επό­με­νη κιό­λας μέρα, η Κυβέρ­νη­ση του Γεωρ­γί­ου Παπαν­δρέ­ου, που μόλις είχε επι­στρέ­ψει σύσ­σω­μη από το Κάι­ρο, (για­τί ως γνω­στόν οι σωστοί αστοί πολι­τι­κοί, που δια­τεί­νο­νται πως υπη­ρε­τούν τον Λαό τους, την κάνουν με ελα­φριά πηδα­μα­τά­κια για την Αίγυ­πτο μόλις συν­θη­κο­λο­γή­σει ο Τσολάκογλου
με τα Ναζι­στι­κά Στρα­τεύ­μα­τα και συμ­φω­νή­σει την παρά­δο­ση των όπλων του Ελλη­νι­κού Στρα­τού, στις 6 Μάη του 1941) έσπευ­σε να παρα­δώ­σει τα κλειδιά
της απε­λευ­θε­ρω­μέ­νης ‚από την Αντί­στα­ση, Ελλη­νι­κής Επι­κρά­τειας, στα χέρια της Αγγλι­κής Επι­κυ­ριαρ­χί­ας, καθι­στώ­ντας την έτσι προ­τε­κτο­ρά­το με ό,τι αυτό κι αν σήμαι­νε, κάτι που δεν πρέ­πει να δυσα­ρέ­στη­σε τον τότε πρω­θυ­πουρ­γό της Γηραιάς Αλβιώ­νας, που δεν ήταν άλλος, από τον Ουίν­στον Τσώρ­τσιλ, τον Σύμ­μα­χο, τον ένα εκ των αντι­πά­λων του Άξο­να, τον Ουίν­στον Τσώρ­τσιλ της ρήσε­ως «Η Γερ­μα­νία πρέ­πει να βομ­βαρ­δί­ζε­ται κάθε πενή­ντα χρόνια..[..]».

Τα Δεκεμ­βρια­νά του 1944, απο­τε­λού­σαν μία από τις ύστα­τες πρά­ξεις Αντι­στά­σε­ως ενά­ντια στην νέα, «συμ­μα­χι­κή» Τυραννία.

Κι αφού, τα θυμη­θού­με όλα αυτά, ας συνει­δη­το­ποι­ή­σου­με, πως η Λερ­ναία Ύδρα της οποί­ας τα κεφά­λια πρέ­πει να κοπούν, έτσι ώστε να απαλ­λα­γούν από τη μάστι­γά της, οι Λαοί του Κόσμου δεν είναι άλλος από τον Καπι­τα­λι­σμό και τα ανώ­τα­τα στά­διά του, που ακού­νε στα ονό­μα­τα «Ιμπε­ρια­λι­σμός» και «Φασι­σμός».

Ας αντι­λη­φθού­με πως ο Φασι­σμός, που πρέ­πει να τσα­κί­ζε­ται και να κατα­κερ­μα­τί­ζε­ται, δεν απο­τε­λεί κάποιο «γονι­δια­κού τύπου» χαρα­κτη­ρι­στι­κό, που συνο­δεύ­ει υπο­χρε­ω­τι­κά την εθνι­κή ταυ­τό­τη­τα κάποιας χώρας. Ο Φασι­σμός ως προ­έ­κτα­ση του Ιμπε­ρια­λι­σμού,  απο­τε­λεί το «γενε­τι­κό» χαρα­κτη­ρι­στι­κό στοι­χείο της Απαν­θρω­πιάς, της Αναλ­γη­σί­ας, που συνο­δεύ­ουν τον Καπιταλισμό.

Ας κατα­λά­βου­με πως από τα πρώ­ι­μα στά­διά του μέχρι σήμε­ρα, στό­χος του Καπι­τα­λι­σμού υπήρ­ξε, ο πνευ­μα­τι­κός και υλι­κός εξαν­δρα­πο­δι­σμός των Ανθρώπων
με στό­χο την κερ­δο­φο­ρία του Κεφα­λαί­ου και της εκπρο­σώ­που του, της πλου­το­κρα­τί­ας κάθε χώρας. Πρό­βλη­μα των Λαών της Ευρώ­πης και του Κόσμου, δεν απο­τε­λεί η Γερ­μα­νία ούτε οι κάτοι­κοί της,  εκ των οποί­ων 16 εκα­τομ­μύ­ρια βρί­σκο­νται σε οικο­νο­μι­κή δυσπρα­γία και κατα­δι­κα­σμέ­να σε κοι­νω­νι­κό αποκλεισμό
ενώ 7,5 εκα­τομ­μύ­ρια εργά­ζο­νται με μηνιαίο μισθό 400 ευρώ.

Πρό­βλη­μα των Λαών της Ευρώ­πης, των Γερ­μα­νών και του Κόσμου, στο σύνο­λό του, απο­τε­λού­σε, απο­τε­λεί και θα απο­τε­λεί, το οικο­νο­μι­κό σύστη­μα πάνω στο οποίο οργα­νώ­θη­καν οι κοι­νω­νί­ες της Γερ­μα­νί­ας, της Ισπα­νί­ας, του Ηνω­μέ­νου Βασι­λεί­ου, της Γαλ­λί­ας, της Ολλαν­δί­ας, της Ιτα­λί­ας, της Ελλά­δας κ.ο.κ., μετου­σιω­μέ­νο με τη μορ­φή της ΕΕ και που θα στο­χεύ­ει πάντα στο να βαθαί­νει τα χάσμα­τα ανά­με­σα στις κοι­νω­νι­κές τάξεις, καθι­στώ­ντας τους πλού­σιους, πλου­σιό­τε­ρους και λιγό­τε­ρους με ολο­έ­να κι αυξα­νό­με­να σε αριθ­μό προ­νό­μια ενώ παράλ­λη­λα τους φτω­χούς, φτω­χό­τε­ρους και περισ­σό­τε­ρους με κατα­πα­τη­μέ­νο κάθε τους δικαίωμα.

Συνε­πώς, αν κάτι πρέ­πει να «βομ­βαρ­δι­στεί» είναι το ίδιο το αδη­φά­γο σύστη­μα της βαρ­βα­ρό­τη­τας και οι προ­ε­κτά­σεις του, από τις γρο­θιές των Λαών, που θα διεκ­δι­κούν εσα­εί την Ελευ­θε­ρία, την Αξιο­πρέ­πεια, τη Δικαιο­σύ­νη, την Ισότητα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο