Κατάληψη από μαθητές/τριες ΓΕΛ Καρπενησίου: «Τον σάπιο κόσμο αυτόν, θα δεις, θα τον αλλάξουμε μαζί»

Υπό κατά­λη­ψη βρί­σκε­ται το ΓΕΛ και το ΕΠΑΛ Καρ­πε­νη­σί­ου, ανά­με­σα σε άλλα σχο­λεία που συνε­χί­ζουν τις κατα­λή­ψεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας για την τρα­γω­δία στα Τέμπη.

Οι μαθη­τές του Γενι­κού Λυκεί­ου Καρ­πε­νη­σί­ου στην ανα­κοί­νω­σή τους, κάνουν μια πολι­τι­κή και συναι­σθη­μα­τι­κή ανά­λυ­ση των λόγων που τους οδή­γη­σαν στην κατά­λη­ψη, απο­δει­κνύ­ο­ντας σε όλους ότι δεν είναι λίγες οι φορές που οι νέοι σκέ­φτο­νται και δρουν πολιτικά:

«Όσο τα θεμε­λιώ­δη δικαιώ­μα­τά μας (ασφά­λεια, υγεία, παι­δεία) έχουν τιμή πώλη­σης, τόσο θα επι­δέ­χο­νται εκπτώ­σεις, υπο­νο­μεύ­ο­ντας την αξία της ανθρώ­πι­νης ζωής. Πότε θα στα­μα­τή­σου­με να είμα­στε άβου­λοι παρα­τη­ρη­τές;», ανα­φέ­ρουν.

Η ανακοίνωση των μαθητών

«Το τρα­γι­κό γεγο­νός στα Τέμπη, που συνέ­τρι­ψε το πανελ­λή­νιο, είναι μια από τις πρω­ταρ­χι­κές αιτί­ες της κατά­λη­ψης του Γενι­κού Λυκεί­ου Καρ­πε­νη­σί­ου. Ένα δυστύ­χη­μα που δεν ήταν ούτε τυχαίο ούτε ξαφ­νι­κό, αλλά ένα ακό­μα απο­τέ­λε­σμα της παρά­δο­σης των δημο­σί­ων αγα­θών και φορέ­ων στα χέρια ιδιωτών.

Μέχρι στιγ­μής, έχου­με υπο­στεί την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της ενέρ­γειας, των μετα­φο­ρών, καθώς και – σε μεγά­λο βαθ­μό – της εκπαί­δευ­σης και της υγεί­ας. Πιο συγκε­κρι­μέ­να, παρα­τη­ρού­με την εκποί­η­ση κρα­τι­κών οργα­νι­σμών και επι­χει­ρή­σε­ων μονο­πω­λια­κού χαρα­κτή­ρα (όπως ΔΕΗ, ΟΣΕ, Ελλη­νι­κά Πετρέ­λαια κ.τ.λ.), με απο­τέ­λε­σμα την ανεύ­θυ­νη δια­χεί­ρι­σή τους από ιδιώ­τες και την παράλ­λη­λη εγκα­τά­λει­ψη από το κρά­τος του μερι­δί­ου που του ανα­λο­γεί. Ταυ­τό­χρο­να, η συνε­χής υπο­βάθ­μι­ση της δημό­σιας υγεί­ας και εκπαί­δευ­σης αφή­νει τους πολί­τες απρο­στά­τευ­τους μπρο­στά στην εκμε­τάλ­λευ­ση των ιδιωτών.

Η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των δημό­σιων αγα­θών είναι μια μάστι­γα για την κοι­νω­νία μας. Οδη­γεί σε αυξη­μέ­νο κόστος για τους κατα­να­λω­τές, έλλει­ψη λογο­δο­σί­ας και δια­φά­νειας και αυξη­μέ­νη ανι­σό­τη­τα. Προ­κα­λεί κοι­νω­νι­κή αδι­κία, μειω­μέ­νη πρό­σβα­ση σε βασι­κές υπη­ρε­σί­ες και μεί­ω­ση της ποιό­τη­τας των παρε­χό­με­νων υπη­ρε­σιών. Επι­τρέ­πει σε μια μικρή ομά­δα προ­νο­μιού­χων ατό­μων να αξιο­ποι­ή­σει τα οφέ­λη των βασι­κών υπη­ρε­σιών, ενώ οι υπό­λοι­ποι υπο­φέ­ρου­με από αυξη­μέ­νο κόστος, μειω­μέ­νη πρό­σβα­ση και χαμη­λό­τε­ρη ποιό­τη­τα. Διευ­ρύ­νει το χάσμα μετα­ξύ πλου­σί­ων και φτω­χών και δημιουρ­γεί ένα σύστη­μα ανι­σό­τη­τας που είναι απα­ρά­δε­κτο. Πρέ­πει να απορ­ρί­ψου­με αυτήν την κατα­στρο­φι­κή τάση και να δια­τη­ρή­σου­με τα δημό­σια αγα­θά μας προς όφε­λος όλων.

Παρ’ όλα αυτά, μένου­με άπραγοι.

Όσο τα θεμε­λιώ­δη δικαιώ­μα­τά μας (ασφά­λεια, υγεία, παι­δεία) έχουν τιμή πώλη­σης, τόσο θα επι­δέ­χο­νται εκπτώ­σεις, υπο­νο­μεύ­ο­ντας την αξία της ανθρώ­πι­νης ζωής. Πότε θα στα­μα­τή­σου­με να είμα­στε άβου­λοι παρατηρητές;

Έχου­με μπρο­στά μας ένα χαρ­τί και στα χέρια μας κρα­τά­με μπο­γιές, ας ζωγρα­φί­σου­με τον κόσμο που θέλου­με να ζού­με κι ας μπού­με μέσα. Ας φρο­ντί­σου­με λοι­πόν να είναι ένας κόσμος χωρίς νέα παι­διά θυσια­σμέ­να, στο βωμό του κέρ­δους. Ένας κόσμος που αντι­δρά στο άδι­κο. Ένας κόσμος με παι­διά που δεν δέχο­νται να κατα­πα­τού­νται τα δικαιώ­μα­τα τους. Ο άνθρω­πος είναι απά­ντη­ση οποία κι αν είναι η ερώ­τη­ση. Όμως ο άνθρω­πος είμαι εγώ, είσαι εσύ, είμα­στε εμείς. Εμείς που θα φέρου­με την αλλαγή.

«Κάνε κάτι μικρέ άνθρω­πε, ό,τι μπο­ρείς. Ύψω­σε το ανά­στη­μά σου, πάλε­ψε τον εχθρό, κόλ­λα αφί­σες και σήκω­σε πανό. Πίστε­ψε στον εαυ­τόν σου σαν να είσαι ο ισχυ­ρό­τε­ρος ηγέ­της και υπε­ρα­σπί­σου το δίκαιο. Ό,τι κι αν γίνει, μην ξεχά­σεις τα όνει­ρα που έβλε­πες ως παι­δί, τον ομορ­φό­τε­ρο κόσμο που ορα­μα­τι­ζό­σουν. Και τους ποι­η­τές της ουτο­πί­ας σου που κάθε βρά­δυ σού ψιθυ­ρί­ζουν “Τον σάπιο κόσμο αυτόν, θα δεις, θα τον αλλά­ξου­με μαζί”»

Μαθη­τές Γενι­κού Λυκεί­ου Καρπενησίου»