Κατάρρευση οδογέφυρας στη Γένοβα: Καραμπινάτος, απάνθρωπος καπιταλισμός

Επι­μέ­λεια: Ομά­δα ¡H.lV.S!

Κάποιες επι­ση­μάν­σεις σχε­τι­κά με την κατάρ­ρευ­ση της οδο­γέ­φυ­ρας,  η οποία δεν ήταν μια τυχαία εξέ­λι­ξη άμε­ση συνέ­πεια του ότι τόσο η κατα­σκευή, όσο και η συντή­ρη­ση των αυτο­κι­νη­τό­δρο­μων ακο­λου­θούν το κρι­τή­ριο του κέρ­δους των ομί­λων. Μήν ξεχνά­με ότι τα τελευ­ταία 5 χρό­νια έχουν καταρ­ρεύ­σει δέκα γέφυ­ρες στην Ιτα­λία. Η αιτία η ίδια.

(Μέχρι αυτή την ώρα οι νεκροί ανέρ­χο­νται στους 39)

1) Η μελέ­τη για τη συγκε­κρι­μέ­νη γέφυ­ρα έγι­νε από έναν μεγά­λο, πολύ μεγά­λο μηχα­νι­κό της επο­χής ‑με αντί­στοι­χες και πολύ μεγα­λύ­τε­ρες κατα­σκευ­ές σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο ‑που γενι­κά (παρά τα όσα γρά­φη­καν) δεν έχουν παρου­σιά­σει πρό­βλη­μα, επο­μέ­νως δεν υπάρ­χει θέμα «αστο­χί­ας»

2) Την κατα­σκευή και συντή­ρη­ση αυτού του είδους των έργων στην Ιτα­λία πχ. οι εθνι­κές οδοί (για την ακρί­βεια οι αυτο­κι­νη­τό­δρο­μοι -“autostrade”) ήταν ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ («από πάντα» ‑πρώ­τοι διδά­ξα­ντες) με τσου­χτε­ρά διό­δια, μιλά­με για τη 10ετία 1950–60 και φυσι­κά μέχρι σήμε­ρα, που όλα χει­ρο­τέ­ρε­ψαν από κάθε άποψη

3) Οι ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ των καπι­τα­λι­στι­κών ομί­λων εκεί ‑σε σχέ­ση με εμάς είναι κυριο­λε­κτι­κά θηριώ­δεις, εμπλέ­κο­νται και οι μαφί­ες κλπ. οπό­τε κυριο­λε­κτι­κά δεν τους καί­γε­ται καρ­φί για τους χρή­στες, που στη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία είναι η λαϊ­κή οικογένεια

4) Αυτή τη στιγ­μή, δεν είναι ακό­μη καθα­ρό ‑τεχνι­κά, ποια ακρι­βώς είναι η αιτία της κατάρ­ρευ­σης και κάποια που γρά­φο­νται (πχ) για θαλασ­σι­νή ‑αντί για ποτα­μί­σια άμμο (!!) κλπ. δεν επι­βε­βαιώ­νο­νται (ήδη εκεί­νο τον και­ρό τα προ­ε­ντε­τα­μέ­να προ­κα­τα­σκευα­σμέ­να δοκά­ρια, χρη­σι­μο­ποιού­νταν κατά κόρο και τα αδρα­νή ήταν κοκ­κο­με­τρι­κά δια­βαθ­μι­σμέ­να λατο­μεί­ου και όχι θάλασ­σας). Η νεκρο­ψία θα δείξει!

4) Εκεί­νο όμως που είναι απα­ραί­τη­το ‑ανε­ξαρ­τή­τως υλι­κού να τονί­ζε­ται είναι το θέμα ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ που αφο­ρά όλες τις κατα­σκευ­ές …όσο παλιό­τε­ρες, τόσο χει­ρό­τε­ρα Και το θέμα είναι πολύ πιο σοβα­ρό επει­δή στην Ιτα­λία υπάρ­χουν τεχνι­κά έργα στην οδο­ποι­ία πχ οι γέφυ­ρες “viadotti” κυριο­λε­κτι­κά «από βου­νό σε βου­νό» με τερά­στια ανοίγ­μα­τα και μεγά­λα ύψη (σχε­δόν πάντα από οπλι­σμέ­νο σκυ­ρό­δε­μα), που λόγω και των δυσμε­νών και­ρι­κών συν­θη­κών ‑υγρα­σία και παγε­τός είναι σήμε­ρα κίν­δυ­νος θάνατος)

5) Σχε­τι­κά ακρι­βώς με αυτό το ITC-CNR (Ινστι­τού­το τεχνο­λο­γί­ας κατα­σκευ­ής του Εθνι­κού Κέντρου Έρευ­νας) — https://www.itc.cnr.it/ έγρα­ψε: «Δεκά­δες χιλιά­δες γέφυ­ρες έχουν ξεπε­ρά­σει τη διάρ­κεια ζωής για την οποία χτί­στη­καν» & «χρειά­ζε­ται ένα “σχέ­διο Μάρ­σαλ” για να αντι­κα­τα­στή­σει μεγά­λο μέρος της υπο­δο­μής» που σε πολ­λές περι­πτώ­σεις το ανα­με­νό­με­νο κόστος για την έκτα­κτη συντή­ρη­ση υπερ­βαί­νει αυτό της και­νούρ­γιας (κατε­δά­φι­ση και ανακατασκευή). …

«Χρειάζονται εδώ και τώρα ‑για τον εκσυγχρονισμό των οδικών γεφυρών στην Ιταλία δεκάδες δις ευρώ»

Μετα­ξύ άλλων ανα­φέ­ρε­ται ότι «πρό­κει­ται για κατάρ­ρευ­ση της οδι­κής υπο­δο­μής μας, που τελευ­ταία ‑για αρκε­τά χρό­νια, έχει πάρει μια ανη­συ­χη­τι­κή “τακτι­κό­τη­τα”» και ότι «κοι­νό στοι­χείο είναι η ηλι­κία (μέση τιμή) των έργων: ένα μεγά­λο μέρος του ιτα­λι­κού οδι­κών υπο­δο­μών (οδι­κές γέφυ­ρες) είναι παρα­πά­νω από 50 ετών, τα οποία αντι­στοι­χούν στο ωφέ­λι­μης ζωής που σχε­τί­ζε­ται με το οπλι­σμέ­νο σκυ­ρό­δε­μα της επο­χής μετά το 2ο Παγκό­σμιο (50 & 60)»

ΣΣ: οι και­νούρ­γιες έχουν διπλά­σιο προσ­δό­κι­μο χρό­νο ζωής ‑100 χρόνια

Και συνε­χί­ζει η έκθε­ση του ITC-CNR

Όπως όλοι γνω­ρί­ζου­με, έχει γίνει παρα­χώ­ρη­ση του αυτο­κι­νη­τό­δρο­μων στη Benetton ο Α10, και η Anas έχει τη συντή­ρη­ση 26.000!! χιλιό­με­τρα δρό­μων, της οποί­ας ο υπεύ­θυ­νος μηχα­νι­κός της Fulvio Soccodato, είχε πει ξεκά­θα­ρα (Μάιος 2017): «Μετα­ξύ της ανά­γκης και των χρη­μά­των για έκτα­κτη συντή­ρη­ση, υπάρ­χει ένα πολύ μεγά­λο χάσμα για την ακρί­βεια το χάος. Αντί για 2,5 δις ετη­σί­ως για την στοι­χειώ­δη ασφά­λεια του οδι­κού δικτύ­ου, το νέο επεν­δυ­τι­κό πρό­γραμ­μα προ­βλέ­πει 1,1 δις για την τριε­τία 2017–19».

Η ανα­κα­τα­σκευα­σμέ­νη γέφυ­ρα, επί­σης, «θα πρέ­πει να σχε­δια­στεί για τα φορ­τία των σημε­ρι­νών οχη­μά­των, πολύ μεγα­λύ­τε­ρα ‑3πλάσια σχε­δόν από του περα­σμέ­νου αιώνα»

Σύμ­φω­να με την ITC CNR, ως εκ τού­του, «να απο­τρέ­ψει τρα­γω­δί­ες, όπως συνέ­βη σήμε­ρα το πρωί θα ήταν απα­ραί­τη­το είναι ένα είδος» σχε­δί­ου Μάρ­σαλ «για την ιτα­λι­κή οδι­κών υπο­δο­μών, με βάση την αντι­κα­τά­στα­ση της πλειο­ψη­φί­ας των Ιτα­λών γέφυρες».

Υπάρ­χουν πολ­λα­πλά φαι­νό­με­να καταρ­ρεύ­σε­ων (μετα­ξύ αυτών το 2014 η Petrulla στο Agrigento, το 2016 μια ανι­σό­πε­δη στο Lecco από υπερ­φόρ­τω­ση, λόγω παλιού σχε­δια­σμού το 2017 μια μεγά­λη αερο­γέ­φυ­ρα, στην Αδρια­τι­κή έπε­σε κατά τη διάρ­κεια των εργα­σιών συντή­ρη­σης, αλλιώς … κλπ κλπ.) επο­μέ­νως η κατάρ­ρευ­ση της γέφυ­ρας Morandi είναι μόνο η τελευ­ταία σε μια ατέ­λειω­τη σειρά.