Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Καταγγελία ΣΕΤΕΠΕ: Εργοδότρια τραμπούκισε σερβιτόρα για φιλοδώρημα 1 ευρώ!

Μια πολύ σοβα­ρή καταγ­γε­λία, ενδει­κτι­κή της εργο­δο­τι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας με την οποία έρχο­νται αντι­μέ­τω­ποι πολ­λοί εργα­ζό­με­νοι, έφε­ρε στο φως της δημο­σιό­τη­τας το Συν­δι­κά­το Εργα­το­ϋ­παλ­λή­λων Του­ρι­στι­κών – Επι­σι­τι­στι­κών Επι­χει­ρή­σε­ων Θεσ­σα­λο­νί­κης – Πιε­ρί­ας – Χαλ­κι­δι­κής , η οποία επι­βε­βαιώ­νει για ακό­μη μια φορά την εργα­σια­κή εκμε­τάλ­λευ­ση των εργαζομένων.

Όπως ανα­φέ­ρει το ΣΕΤΕΠΕ, την περα­σμέ­νη Παρα­σκευή σε ώρα αιχ­μής για το εν λόγω κατά­στη­μα και παρου­σία πελα­τών, «η εργο­δό­τρια τρα­μπού­κι­σε την σερ­βι­τό­ρα της βάρ­διας με φωνές και τρα­βήγ­μα­τα από το χέρι ώστε να ελέγ­ξει την ποδιά της, κατη­γο­ρώ­ντας την ότι «έκλε­ψε» φιλο­δώ­ρη­μα αξί­ας 1 ευρώ (!), καθώς το κατά­στη­μα έχει ως πολι­τι­κή να παρα­κρα­τεί μέρος των φιλοδωρημάτων».

Η εργα­ζό­με­νη – μέλος του Συν­δι­κά­του κατήγ­γει­λε άμε­σα το περι­στα­τι­κό στο ΣΕΤΕΠΕ και το γνω­στο­ποί­η­σε στους συνα­δέλ­φους της ώστε όλοι μαζί να διεκ­δι­κή­σουν από την επό­με­νη κιό­λας μέρα ανθρώ­πι­νες συν­θή­κες εργα­σί­ας και συνο­λι­κό­τε­ρη εξα­σφά­λι­ση των εργα­σια­κών τους δικαιω­μά­των. Η εργο­δο­σία αρνή­θη­κε να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί meeting το οποίο ήταν απαί­τη­ση της πλειο­ψη­φί­ας των εργα­ζο­μέ­νων με τη δικαιο­λο­γία ότι το ζήτη­μα θα λυθεί ατο­μι­κά. Μάλι­στα, αντί να φρο­ντί­σουν να λογο­δο­τή­σουν για τη συμπε­ρι­φο­ρά αυτή, απεί­λη­σαν ότι έχουν το δικαί­ω­μα (!) να ελέγ­χουν τις τσά­ντες τους με την αρχή και τη λήξη της βάρ­διας και έδιω­ξαν από την βάρ­δια εργα­ζό­με­νη, επί­σης μέλος του Συν­δι­κά­του, η οποία αντέ­δρα­σε στο εν λόγω σχό­λιο και υπε­ρα­σπί­στη­κε την συνα­δέλ­φισ­σά της. Απο­κο­ρύ­φω­μα όλης αυτής της συμπε­ρι­φο­ράς τους ήταν να προ­χω­ρή­σουν σε αδι­καιο­λό­γη­τες απο­λύ­σεις αυτών των εργαζομένων.

Σύμ­φω­να με το ΣΕΤΕΠΕ «Όλα αυτά δεν απο­τε­λούν κεραυ­νό εν αιθρία, ούτε απο­τε­λούν ιδιαι­τε­ρό­τη­τα της συγκε­κρι­μέ­νης επι­χεί­ρη­σης. Οι εργο­δό­τες στον κλά­δο μας προ­χω­ρούν σε τέτοιες συμπε­ρι­φο­ρές, πατώ­ντας πάνω στο ελεύ­θε­ρο που τους δίνουν οι νόμοι της κάθε κυβέρ­νη­σης, η απου­σία ελεγ­τι­κών μηχα­νι­σμών αλλά και η απου­σία συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων που θα έβα­ζαν ένα φρέ­νο στην όποια εργο­δο­τι­κή αυθαι­ρε­σία. Εδώ φανε­ρώ­νε­ται πόσο σημα­ντι­κό είναι να είναι οργα­νω­μέ­νοι στο Συν­δι­κά­το τους οι εργα­ζό­με­νοι, να μετα­φέ­ρουν πεί­ρα από τους χώρους δου­λειάς, να μην νιώ­θουν μόνοι απέ­να­ντι σε καμία κατά­στα­ση, να δυνα­μώ­σουν το ταξι­κό κίνημα».

Μάλι­στα, την Τετάρ­τη (20/4) πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε κινη­το­ποί­η­ση έξω από το εν λόγω κατά­στη­μα, στην οδό Παλαιών Πατρών Γερ­μα­νού στο κέντρο της Θεσ­σα­λο­νί­κης, με τους εργα­ζό­με­νους να διεκ­δι­κούν την επα­να­πρό­σλη­ψή τους με πλή­ρη εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, ενώ σύμ­φω­να με το ΣΕΤΕΠΕ «η εργο­δο­σία κάτω από τις πιέ­σεις των εργα­ζο­μέ­νων και την παρέμ­βα­ση του Συν­δι­κά­του, προ­χώ­ρη­σε ήδη στην διευ­θέ­τη­ση μέρους των ζητη­μά­των που υπάρχουν».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο