Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κεντρική εισήγηση στο 8ο Συνέδριο του ΚΚ Κούβας ‑PCC Partido Comunista de Cuba

Ενώ το VIII του ΚΚ Κού­βας συζη­τά­ει σοβα­ρά ζητή­μα­τα που έχουν να κάνουν με το μέλ­λον της σοια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης στο νησί της επα­νά­στα­σης τα αστι­κά ΜΜΕ με τίτλους καρ­μπόν είδαν την παρω­νυ­χί­δα που παρου­σί­α­σαν σαν «γύρι­σμα σελί­δας» …

(πχ)
Ο Ραούλ Κάστρο παρα­δί­δει την ηγε­σία του Κόμ­μα­τος στη «νέα γενιά». Εξή­ντα χρό­νια μετά τη δια­κή­ρυ­ξη του «σοσια­λι­στι­κού χαρα­κτή­ρα» της κου­βα­νι­κής επα­νά­στα­σης από τον Φιντέλ…
Το συνέ­δριο διε­ξά­γε­ται εν μέσω της παν­δη­μί­ας της Covid-19, κεκλει­σμέ­νων των θυρών (sic!) και θα διαρ­κέ­σει τέσ­σε­ρις ημέρες…
Σε αντί­θε­ση με τα προη­γού­με­να συνέ­δρια, η τηλε­ό­ρα­ση δεν είχε μετα­δώ­σει πλά­να μέχρι αργά, μόνο μερι­κές φωτο­γρα­φί­ες και βίντεο ανέ­βη­καν, με το στα­γο­νό­με­τρο, σε ιστο­τό­πους κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης ή σε ιστο­σε­λί­δες των κρα­τι­κών μέσων ενημέρωσης.
Μία από αυτές έδει­χνε τους εκα­το­ντά­δες συνέ­δρους του PCC να χει­ρο­κρο­τούν, όρθιοι, τον Ραούλ Κάστρο που έμπαι­νε στην αίθου­σα, φορώ­ντας ως συνή­θως τη στρα­τιω­τι­κή στο­λή του, ενώ αντι­θέ­τως, ο διά­δο­χός του, ο πρό­ε­δρος Μιγκέλ Ντί­ας-Κανέλ, 60 ετών, φορού­σε ένα απλό, λευ­κό πουκάμισο.

el 8vo Congreso del Partido Comunista de CubaΑφή­νο­ντας τα αστι­κά ΜΜΕ στον κόσμο τους –θα δού­με κι άλλα τέτοια πρό­μοια τις επό­με­νες μέρες, πάμε στην ουσία:
Ο πρώ­τος γραμ­μα­τέ­ας της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής, στρα­τη­γός Raúl Castro Ruz, παρου­σί­α­σε στους αντι­προ­σώ­πους του 8ου συνέ­δριου, στο Palacio de Convenciones την κεντρι­κή εισή­γη­ση –την οποία παρου­σιά­ζου­με (οι υπο­γραμ­μί­σεις –bold, δικές μας)

Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι:

Το άνοιγ­μα του όγδο­ου συνέ­δριου πραγ­μα­το­ποιεί­ται σε υπερ­βα­τι­κή ημε­ρο­μη­νία της ιστο­ρί­ας του έθνους: την 60ή επέ­τειο της δια­κή­ρυ­ξης από τον Comandante en Jefe Fidel Castro Ruz του σοσια­λι­στι­κού χαρα­κτή­ρα της επα­νά­στα­σης, στις 16 Απρι­λί­ου 1961, κλεί­νο­ντας τη μάχη την προη­γού­με­νη ημέ­ρα του βομ­βαρ­δι­σμό των αερο­πο­ρι­κών βάσε­ων, προ­ε­όρ­τια την μισθο­φο­ρι­κής εισβο­λή στην Playa Girón, οργα­νω­μέ­νη και χρη­μα­το­δο­τη­μέ­νη από την κυβέρ­νη­ση των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών ως μέρος των σχε­δί­ων να συντρί­ψει το παρά­δειγ­μα της κου­βα­νι­κή επα­νά­στα­σης και να συνε­χί­σει την νεο­α­ποι­κιο­κρα­τι­κή πολι­τι­κή της στο νησί, με τη συνε­νο­χή της Organización de Estados Americanos «Οργά­νω­σης των αμε­ρι­κα­νι­κών κρατών».

Σκο­πεύ­ου­με να ολο­κλη­ρώ­σου­με τις εργα­σί­ες την επό­με­νη Δευ­τέ­ρα, 19 Απρί­λη, όταν θα τιμού­με επί­σης την 60ή επέ­τειο της νίκης σε λιγό­τε­ρο από 72 ώρες από επα­να­στά­τες στρα­τιω­τες-μαχη­τές του Ejército Rebelde, της λαϊ­κής αστυ­νο­μία και της πολι­το­φυ­λα­κής που, υπό την προ­σω­πι­κή διοί­κη­ση  του σ.φου Fidel, δεν έδω­σαν ούτε μια στιγ­μή ανά­σας στους εισβο­λείς χύνο­ντας για πρώ­τη φορά, το αίμα του στην υπε­ρά­σπι­ση του σοσια­λι­σμού. Τα αλύ­πη­τα χτυ­πή­μα­τα από την κρα­τι­κή ασφά­λεια στους θύλα­κες της αντε­πα­νά­στα­σης, που ενήρ­γη­σε ως πέμ­πτη φάλαγ­γα μέσα στη χώρας, ευνό­η­σε το θρί­αμ­βο ενά­ντια στα σχέ­δια του εχθρού.

VIII Congreso PCCubaΗ εισβο­λή στην Playa Girón, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο πλαί­σιο της εντο­λής ενός δημο­κρα­τι­κού προ­έ­δρου, πλαι­σιώ­θη­κε από το «Πρό­γραμ­μα Δρά­σης κατά του καθε­στώ­τος Κάστρο», τέθη­κε σε ισχύ από τον ρεπου­μπλι­κα­νιό πρό­ε­δρο Eisenhower, ο οποί­ος ονει­ρεύ­τη­κε δημιουρ­γία μιας «ενο­ποι­η­μέ­νης αντι­πο­λί­τευ­σης» στην Κού­βα , τον ψυχο­λο­γι­κό πόλε­μο, τα σχέ­δια επί­θε­σης ενα­ντί­ον των κύριων επα­να­στα­τι­κών ηγε­τών, ιδί­ως του Fidel, σαμπο­τάζ με οικο­νο­μι­κούς στό­χους και τρο­μο­κρα­τι­κές ενέρ­γειες στις πόλεις, την προ­ώ­θη­ση των ένο­πλων αντε­πα­να­στα­τι­κών ομά­δων, σφα­γιά­ζο­ντας αγρό­τες και εργα­ζό­με­νους και νέους που συμ­με­τεί­χαν στην ένδο­ξης εκστρα­τεία κατά του αναλφαβητισμού.
Ποτέ δεν θα ξεχά­σου­με τους 3.478 νεκρούς και 2.099 σοβα­ρά τραυ­μα­τι­σμέ­νους ‑με ανα­πη­ρί­ες, θύμα­τα της κρα­τι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας ενα­ντί­ον της χώρας μας.

Πραγ­μα­το­ποιού­με το VII συνέ­δριο στα δύο χρό­νια της δια­κή­ρυ­ξης του νέου συντάγ­μα­τος της χώρας στις 10 Απρι­λί­ου 2019, έναν αιώ­να και μισό μετά το πρώ­το σύνταγ­μα Mambisa στο Guaimaro.
Η έγκρι­ση του Συντάγ­μα­τος απο­τε­λεί την επι­και­ρο­ποί­η­ση μέρους νόμων κλπ. δια­τά­ξε­ων που ανα­πτύσ­σουν τις αρχές μας, γι ‘αυτό, η Εθνο­συ­νέ­λευ­ση της λαϊ­κής εξου­σί­ας ενέ­κρι­νε και το αντί­στοι­χο νομο­θε­τι­κό χρο­νο­διά­γραμ­μα, το οποίο πρέ­πει να εκπληρωθούν.
Κατά την περί­ο­δο από τον Απρί­λιο του 2019 μέχρι σήμε­ρα, το Κου­βα­νι­κό Κοι­νο­βού­λιο ενέ­κρι­νε έντε­κα νόμους προς το συμ­φέ­ρον της εξα­σφά­λι­σης της λει­τουρ­γί­ας και της οργά­νω­σης των κύριων δομών του κρά­τους και της κυβέρνησης.
Από την πλευ­ρά του, το Συμ­βού­λιο του κρά­τους εξέ­δω­σε 33 εφαρ­μο­στι­κούς νόμους.
Η κρα­τι­κή Διεύ­θυν­ση και η Κυβέρ­νη­ση ενέ­κρι­νε ένα σύνο­λο απο­φά­σε­ων που απο­σκο­πούν στην ενί­σχυ­ση της νομο­θε­τι­κής απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας με τη συμ­με­το­χή των ιδρυ­μά­των, ειδι­κών ινστι­τού­των, των πανε­πι­στη­μί­ων και των δια­φό­ρων ερευ­νη­τι­κών κέντρων.

Η κεντρι­κή έκθε­ση που παρου­σιά­ζω σήμε­ρα έχει την προη­γού­με­νη έγκρι­ση από το πολι­τι­κό γραφείο.

Με την ευκαι­ρία αυτή να πω ότι, λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη τους περιο­ρι­σμούς που μας επέ­βα­λε η παν­δη­μία COVID-19, ο αριθ­μός των αντι­προ­σώ­πων στο συνέ­δριο, που προ­τεί­νο­νται από τη βάση και εκλέ­γο­νται δημο­κρα­τι­κά αντι­προ­σω­πεύ­ο­ντας τα περισ­σό­τε­ρα από 700.000 μέλη του Κόμ­μα­τος σε 58.000 ΚΟΒ, περιο­ρί­στη­κε στους 300.
Σε αυτές τις εξαι­ρε­τι­κές συν­θή­κες ανα­πτύ­ξα­με το όγδοο συνέ­δριο, στη βάση του εγκε­κρι­μέ­νο στό­χου 17 στην πρώ­τη εθνι­κή διά­σκε­ψη του κόμ­μα­τος που καθιέ­ρω­σε το ανά πέντε χρό­νια συνέ­δριο –με εξαί­ρε­ση την απει­λή του πολέ­μου, σοβα­ρό φυσι­κό φαι­νό­με­νο, κατα­στρο­φές και άλλες εξαι­ρε­τι­κές καταστάσεις.
Δεν είμα­στε σε κανο­νι­κούς και­ρούς –αντί­θε­τα, αλλά κατα­λή­ξα­με στο συμπέ­ρα­σμα ότι δεν ήταν μόνο δυνα­τό, αλλά και απα­ραί­τη­το να γιορ­τά­σου­με το συνέ­δριό μας στην προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νη ημερομηνία.

Φτά­σα­με σε αυτό το μεγά­λο γεγο­νός με αύξη­ση κατά  27.000 των μελών του Κόμ­μα­τος, απο­δεί­χνο­ντας πως η μεί­ω­ση του 2006 έχει ορι­στι­κά σταματήσει.
Συνο­λι­κά 39.400 νέοι μαχη­τές, το ένα τρί­το από τις τάξεις της Ένω­σης Νέων Κομ­μου­νι­στών (σσ. της Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λάις Unión de Jóvenes Comunistas).
Αυτό το ενθαρ­ρυ­ντι­κό απο­τέ­λε­σμα υπό το βάρος των  απω­λειών σε θανά­τους και από εφαρ­μο­σμέ­νες εξω­τε­ρι­κές κυρώ­σεις (σσ. εμπάρ­γκο).
Ωστό­σο, δεν μπο­ρού­με να αγνο­ή­σου­με ότι, σε ανα­λο­γία με τις δημο­γρα­φι­κές τάσεις της χώρας, η μέση ηλι­κία των μελών του Κόμ­μα­τος της χώρας μας μεγα­λώ­νει ‑το 42,6% είναι άνω των 55 ετών.
Ταυ­τό­χρο­να, μια στα­θε­ρή αύξη­ση των μελών των νέων κομ­μου­νι­στών που τρο­φο­δο­τεί­ται από τη μάζα των φοι­τη­τών και των νέων εργα­ζο­μέ­νων, έδω­σε προ­τε­ραιό­τη­τα στους αγρό­τες, τους εργά­τες γης και άλλους σημα­ντι­κούς τομείς της οικο­νο­μί­ας, όπου υπάρ­χουν αξιο­ποι­ή­σι­μες δυνα­τό­τη­τες που θα μπο­ρού­σαν να χρη­σι­μεύ­σουν ως πολύ­τι­μη συμ­βο­λή στη μελ­λο­ντι­κή ανά­πτυ­ξη του κόμματος.

Los delegados en receso en el 3er Congreso del PCCΕιδι­κή ανα­φο­ρά αξί­ζει στον αγώ­να ενά­ντια στην παν­δη­μία σύμ­φω­να με το εθνι­κό σχέ­διο που εγκρί­θη­κε από το πολι­τι­κό γρα­φείο στις 30 Ιανουα­ρί­ου 2020, το οποίο έχει ενη­με­ρω­θεί και εμπλου­τι­στεί με τις εμπει­ρί­ες που συσ­σω­ρεύ­ο­νται στα δια­φο­ρε­τι­κά στά­δια εφαρμογής.
Το σχέ­διο αυτό περι­λαμ­βά­νει δια­το­με­α­κές δρά­σεις με την ενσω­μά­τω­ση των οργα­νι­σμών της κεντρι­κής διοί­κη­σης του κρά­τους, των μαζι­κών οργα­νώ­σε­ων και της ενερ­γού συμ­με­το­χής των ανθρώ­πων, ιδί­ως των νέων. Η κύρια δύνα­μη του είναι η πολι­τι­κή βού­λη­ση να αντα­πο­κρι­θεί στην υγεία του πληθυσμού.
Η εκπλή­ρω­ση αυτού του σχε­δί­ου έχει δεί­ξει ότι ο έλεγ­χος της επι­δη­μί­ας είναι δυνα­τός μέσω της τήρη­σης των καθιε­ρω­μέ­νων πρω­το­κόλ­λων, τη δια­φο­ρο­ποι­η­μέ­νη προ­σο­χή στις ευά­λω­τες ομά­δες, την ενερ­γή ανα­ζή­τη­ση των περι­πτώ­σε­ων, καθώς και την απο­μό­νω­ση κάθε υπο­ψί­ας και συγ­χρω­τι­σμού, την εισα­γω­γή στα νοσο­κο­μεία, προ­λη­πτι­κές θερα­πεί­ες με και­νο­τό­μα φάρ­μα­κα που παρά­γο­νται από την κου­βα­νι­κή φαρ­μα­κευ­τι­κή και βιο­τε­χνο­λο­γι­κή βιο­μη­χα­νία, που προ­έ­κυ­ψε από την προ­σω­πι­κή εντο­λή του Φιντέλ.

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα που επι­τεύ­χθη­καν είναι δυνα­τά μόνο σε μια σοσια­λι­στι­κή κοι­νω­νία, με ένα ελεύ­θε­ρο, προ­σβά­σι­μο καθο­λι­κό σύστη­μα υγεί­ας με ειδι­κούς και στρα­τευ­μέ­νους επαγγελματίες.
Ωστό­σο, τους τελευ­ταί­ους μήνες υπήρ­ξε μια ευρε­σι­τε­χνία παγκο­σμί­ως, από την οποία η Κού­βα δεν απο­κλεί­ε­ται, κατά συνέ­πεια, μετα­ξύ άλλων, χαλα­ρή συμ­μόρ­φω­ση με τα καθιε­ρω­μέ­να μέτρα.

Η απά­ντη­ση της χώρας στον COVID-19 χαρα­κτη­ρί­στη­κε από τη συμ­βο­λή των επι­στη­μό­νων και των εμπει­ρο­γνω­μό­νων στην ανά­πτυ­ξη της έρευ­νας και των και­νο­το­μιών, με την άμε­ση χρή­ση των απο­τε­λε­σμά­των με στό­χο την πρό­λη­ψη, τη διά­γνω­ση, τη θερα­πεία και την απο­κα­τά­στα­ση των ασθενών.
Οι κλι­νι­κές δοκι­μές των πέντε υπο­ψη­φί­ων εμβο­λί­ων, θα μπο­ρού­σαν να χρη­σι­μεύ­σουν για την ανο­σο­ποί­η­ση ολό­κλη­ρου του κου­βα­νι­κού πλη­θυ­σμού και να συμ­βά­λουν στην υγεία άλλων εθνών. Αυτά τα απο­τε­λέ­σμα­τα, από μόνα τους, όπως έχω ήδη εκφρά­σει κι άλλες φορές, κάνει τον θαυ­μα­σμό μου για το Fidel να αυξά­νε­ται από μέρα σε μέρα (χει­ρο­κρο­τή­μα­τα).

Το συνέ­δριο θα επι­κε­ντρω­θεί στην ανά­λυ­ση με βάση τους τρεις άξο­νες μέσω επι­τρο­πών, που ορί­στη­καν από το πολι­τι­κό γραφείο.

  • Στην πρώ­τη προ­ε­δρεύ­ει ο πρω­θυ­πουρ­γός Manuel Marrero Cruz, για την αντι­με­τώ­πι­ση­ση των οικο­νο­μι­κών-κοι­νω­νι­κών απο­τε­λε­σμά­των του VII συνέ­δριου ‑μέχρι σήμε­ρα και τις προ­βλέ­ψεις για να συνε­χί­σει η προ­ώ­θη­ση της ανά­πτυ­ξης της χώρας, η αξιο­λό­γη­ση της δια­δι­κα­σί­ας εφαρ­μο­γής από το  VI συνέ­δριο των κατευ­θυ­ντή­ριων γραμ­μών της Οικο­νο­μι­κής και Κοι­νω­νι­κής Πολι­τι­κής του Κόμ­μα­τος και της Επα­νά­στα­σης και την πρό­τα­ση της επι­και­ρο­ποί­η­σής της και την ενη­μέ­ρω­ση του Κου­βα­νι­κού Οικο­νο­μι­κού και Κοι­νω­νι­κού Μοντέ­λου, καθώς και την κατά­στα­ση συμ­μόρ­φω­σης με την οικο­νο­μι­κή-κοι­νω­νι­κή στρα­τη­γι­κή για την ώθη­ση της οικο­νο­μί­ας στη μάχη με την παγκό­σμια κρί­ση που προ­κα­λεί­ται από τον COVID-19.
  • Η δεύ­τε­ρη Επι­τρο­πή, με επι­κε­φα­λής το σ.φο José Ramón Machado Ventura, δεύ­τε­ρο γραμ­μα­τέα της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής, αξιο­λο­γεί τη συμ­μόρ­φω­ση με το ψήφι­σμα που έχει εγκρι­θεί από το VII συνέ­δριο, σχε­τι­κά με τους στό­χους εργα­σί­ας της Πρώ­της Εθνι­κής Διά­σκε­ψης, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε τον Ιανουά­ριο του 2012, που σχε­τί­ζε­ται με τη λει­τουρ­γία του κόμ­μα­τος, την ιδε­ο­λο­γι­κή πάλη και τη σύν­δε­ση με τις μάζες, καθώς και οι δρά­σεις τελειο­ποί­η­σης της δου­λειάς μας στις τρέ­χου­σες και μελ­λο­ντι­κές συνθήκες.
  • Τέλος, η τρί­τη επι­τρο­πή, στην είναι υπεύ­θυ­νος ο Πρό­ε­δρος της Δημο­κρα­τί­ας, Miguel Díaz-Canel Bermúdez, παρου­σιά­ζει μια αξιο­λό­γη­ση της κατά­στα­σης της πολι­τι­κής εικό­νας του Κόμ­μα­τος, της Ένω­σης Νέων Κομ­μου­νι­στών, των Μαζι­κών Οργα­νι­σμών, του Κρά­τους και της Κυβέρ­νη­σης, καθώς και το ρόλο του κόμ­μα­τος για την επί­τευ­ξη υψη­λό­τε­ρων στό­χων.

Τα έγγρα­φα που σήμε­ρα παρου­σιά­ζου­με στην εκτί­μη­σή σας, καθώς και οι τρεις αυτοί άξο­νες, είχαν προη­γου­μέ­νως συζη­τη­θεί στις επι­τρο­πές περιο­χής του κόμ­μα­τος και στα κυβερ­νη­τι­κά συμ­βού­λια ‑σε τέτοιο  επί­πε­δο, με τη συμ­με­το­χή των πρώ­των γραμ­μα­τέ­ων, των επι­κε­φα­λής μαζι­κών οργα­νώ­σε­ων και οργα­νι­σμών και των στε­λε­χών μας σε κάθε δήμο της χώρας, καθώς και στα συμ­βού­λια οργα­νι­σμών της κεντρι­κής διοί­κη­σης του κρά­τους και των σε εθνι­κό επί­πε­δο μαζι­κών οργα­νώ­σε­ων καθώς και της Ένω­σης Νέων Κομμουνιστών.
Καρ­πός αυτών των συζη­τή­σε­ων ήταν σημα­ντι­κές τρο­πο­ποι­ή­σεις που εμπλού­τι­σαν το περιε­χό­με­νό τους. Πιο πρό­σφα­τα, υπο­βλή­θη­καν στην έγκρι­ση των αντι­προ­σώ­πων στο συνέ­δριο, που ομα­δο­ποιού­νται στις αντί­στοι­χες αντι­προ­σω­πεί­ες περιοχών.
Χωρίς να προ­σποιού­μα­στε ότι καλύ­πτου­με όλα τα θέμα­τα που περι­λαμ­βά­νο­νται στο έργο των προ­α­να­φερ­θέ­ντων επι­τρο­πών, θα κάνω μια σύντο­μη ανα­σκό­πη­ση ορι­σμέ­νων από αυτά.

Έχει ήδη ειπω­θεί ότι η ανά­πτυ­ξη της εθνι­κής οικο­νο­μί­ας, μαζί με τον αγώ­να για την ειρή­νη και την ιδε­ο­λο­γι­κή στα­θε­ρό­τη­τα, απο­τε­λούν τις κύριες απο­στο­λές του Κόμ­μα­τος.
Η κου­βα­νι­κή οικο­νο­μία τα τελευ­ταία πέντε χρό­νια έχει απο­δεί­ξει την ικα­νό­τη­τα αντί­στα­σης ένα­ντι των εμπο­δί­ων που αντι­προ­σω­πεύ­ει ο οικο­νο­μι­κός, εμπο­ρι­κός και οικο­νο­μι­κός απο­κλει­σμός των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών, ο οποί­ος δεν μπό­ρε­σε να χτυ­πή­σει τη δια­τή­ρη­ση των κύριων κατα­κτή­σε­ων της επα­νά­στα­σης στη δημό­σια υγεία, την εκπαί­δευ­ση και την κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση, ούτε τους προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νους ανα­πτυ­ξια­κούς στό­χους ή την διε­θνι­στι­κή υπο­στή­ρι­ξη και αλλη­λεγ­γύ­ης σε άλλους λαούς.

Παρα­μέ­νουν αρνη­τι­κές επι­πτώ­σεις και φαι­νό­με­να, που σχε­τί­ζο­νται με την υπέρ­βα­ση της γρα­φειο­κρα­τί­ας, τον ανε­παρ­κή έλεγ­χο των πόρων, των αιτί­ων του επι­βλα­βούς φαι­νό­με­νου της δια­φθο­ράς και άλλων παρα­νο­μιών που –μετα­ξύ άλλων, περιο­ρί­ζουν την αύξη­ση της παρα­γω­γι­κό­τη­τας και της απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας. Δεν έχουν πάψει να είναι παρό­ντα διαρ­θρω­τι­κά προ­βλή­μα­τα του οικο­νο­μι­κού μοντέ­λου που δεν παρέ­χει επαρ­κή κίνη­τρα για την εργα­σία και την καινοτομία.
Για να μετα­τρα­πεί αυτό το σενά­ριο σε μη ανα­στρέ­ψι­μο, επι­βάλ­λε­ται μεγα­λύ­τε­ρος δυνα­μι­σμός στη δια­δι­κα­σία ενη­μέ­ρω­σης του οικο­νο­μι­κού και κοι­νω­νι­κού μοντέ­λου, έτσι ώστε να υπάρ­χει ένας επαρ­κής συν­δυα­σμός του κεντρι­κού χαρα­κτή­ρα του σχε­δια­σμού με την απα­ραί­τη­τη αυτο­νο­μία και απο­κέ­ντρω­ση στις ενδιά­με­σες και βασι­κές περι­πτώ­σεις του συστή­μα­τος επι­χει­ρείν και της τοπι­κής (αυτο)διοίκησης ‑κυβερ­νή­σε­ων.
Είναι επί­σης απα­ραί­τη­το να εδραιω­θεί η επεν­δυ­τι­κή δια­δι­κα­σία, με στό­χο την ολο­κλή­ρω­σή της, χωρίς χώρο για τσά­τρα-πάρ­τα προ­χει­ρο­δου­λειά και αυτο­σχε­δια­σμούς, να ενι­σχύ­σει την παρα­γω­γι­κό­τη­τα και την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα του κρα­τι­κού τομέα στους τομείς που καθο­ρί­ζουν την ανά­πτυ­ξη της χώρας, στον και­ρό της ευε­λί­ξί­ας και θεσμο­θέ­τη­σης μη κρα­τι­κών μορ­φών διαχείρισης.

Πρό­σφα­τα επε­κτά­θη­κε, σημα­ντι­κά, το πεδίο εφαρ­μο­γής των εργα­τι­κών δρα­στη­ριο­τή­των που μπο­ρούν να ασκη­θούν ατο­μι­κά, με 127 ακό­μη δρα­στη­ριό­τη­τες που επι­τρέ­πο­νται σε περισ­σό­τε­ρο­ες από 2.000.
Η από­φα­ση αυτή, που επι­κρο­τεί­ται από την εθνι­κή και ξένη κοι­νή γνώ­μη, όπως το περι­μέ­να­με, αξιο­λο­γεί­ται σαν ανε­παρ­κής από εκεί­νους που ονει­ρεύ­ο­νται την καπι­τα­λι­στι­κή παλι­νόρ­θω­ση στη χώρα και την μαζι­κή ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της λαϊ­κής περιου­σί­ας και των μέσω παραγωγής.
Προ­τού καν εφαρ­μο­στεί αυτή η σημα­ντι­κή από­φα­ση, ζητή­θη­κε η έντα­ξη και άλλων επαγγελμάτων:
Φαί­νε­ται ότι ο εγω­ι­σμός, η απλη­στία και η όρε­ξη για παρα­πέ­ρα κέρ­δη ενθάρ­ρυ­ναν κάποιους για μια δια­δι­κα­σία ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης που θα σάρω­σε τα θεμέ­λια και την ουσία ‑τα απο­στάγ­μα­τα, μιας σοσια­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας που χτί­ζε­ται πάνω από έξι δεκαετίες.
Με κάτι τέτοιο, σε σύντο­μο χρο­νι­κό διά­στη­μα, τα εθνι­κά συστή­μα­τα εκπαί­δευ­σης και δημό­σιας υγεί­ας, η ελεύ­θε­ρη όσο και καθο­λι­κή πρό­σβα­ση για όλους τους Κου­βα­νούς θα απο­συ­ναρ­μο­λο­γη­θούν πλήρως.
Άλλοι, ελπί­ζο­ντας να θέσουν τη σοσια­λι­στι­κή αρχή του κρα­τι­κού μονο­πω­λί­ου στο εξω­τε­ρι­κό εμπό­ριο, παλεύ­ουν για τη δημιουρ­γία ενός μη κρα­τι­κού εσω­τε­ρι­κού συστή­μα­τος εμπορίου.

Fidel Raúl y José Machado Ventura en el V Congreso del PCCΑυτά είναι, θέμα­τα που δημιουρ­γούν σύγ­χυ­ση …υπάρ­χουν όρια που δεν μπο­ρού­με να υπερ­βού­με, επει­δή οι συνέ­πειες θα ήταν μη ανα­στρέ­ψι­μες και θα οδη­γού­σαν σε στρα­τη­γι­κά σφάλ­μα­τα, στην ίδια την κατα­στρο­φή του σοσια­λι­σμού και επο­μέ­νως της εθνι­κής κυριαρ­χί­ας και της ανεξαρτησίας.
Όταν μιλώ για αυτά τα θέμα­τα, θυμά­μαι τα λόγια του αρχη­γού της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης στο κλεί­σι­μο του VI Συνε­δρί­ου της Ένω­σης Νέων Κομ­μου­νι­στών, στις 4 Απρι­λί­ου 1992:
«Χωρίς στα­θε­ρό­τη­τα και απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα, χωρίς πνεύ­μα συνέ­πειας με αυτά, η επα­νά­στα­ση δεν θα είχε ποτέ θριαμ­βεύ­σει, διό­τι εκεί­νοι που κάνουν παρα­χω­ρή­σεις, οι αδύ­να­μοι και μαλα­κοί, εκεί­νοι που κιο­τεύ­ουν, είναι οι τελευ­ταί­οι που μας χρειά­ζο­νται» (χει­ρο­κρο­τή­μα­τα).

Δεν μπο­ρεί ποτέ να ξεχα­στεί ότι η κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία στα βασι­κά μέσα παρα­γω­γής απο­τε­λεί τη βάση της πραγ­μα­τι­κής εξου­σί­ας των εργαζόμενων.

Το κρα­τι­κό επι­χει­ρη­μα­τι­κό σύστη­μα βρί­σκε­ται μπρο­στά στην πρό­κλη­ση να απο­δεί­ξει στην πρά­ξη και να ενι­σχυ­θεί η θέση του ως δεσπό­ζου­σα μορ­φή δια­χεί­ρι­σης στην οικονομία.
Αυτό δεν είναι κάτι που επι­τυγ­χά­νε­ται με δια­τάγ­μα­τα, απο­τε­λεί ουσιώ­δη προ­ϋ­πό­θε­ση για τη βιω­σι­μό­τη­τα της σοσια­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας, γι ‘αυτό είναι ανα­πό­φευ­κτο να προ­κα­λεί ανα­κα­τω­σού­ρα στις  επι­χει­ρη­μα­τι­κές δομές από πάνω προς τα κάτω και το αντί­στρο­φο, το οποίο ορι­στι­κά απο­μα­κρύ­νει την αδρά­νεια και τον κον­φορ­μι­σμό οδη­γώ­ντας στη συμ­μόρ­φω­ση χτυ­πώ­ντας την έλλει­ψη πρω­το­βου­λιών και την ανα­μο­νή από τον κανα­πέ για οδη­γί­ες από τα ανώ­τε­ρα επίπεδα.

Πρέ­πει να τρο­πο­ποι­ή­σου­με τις παλιές κακές συνή­θειες και να ανα­πτύ­ξου­με τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά και προ­λη­πτι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά στα στε­λέ­χη των εται­ρειών και των εγκα­τα­στά­σε­ών μας, τα οποία κάθε μέρα θα πρέ­πει να συνερ­γά­ζο­νται  με μεγα­λύ­τε­ρη αυτο­νο­μία, κυνη­γώ­ντας πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κά βελ­τί­ω­ση της παραγωγικότητας.
Όλα αυτά είναι να τα λες είναι εύκο­λα, το δύσκο­λο, αλλά όχι αδύ­να­το, είναι να υλο­ποι­η­θεί και να εδραιω­θεί η αλλα­γή.
Είναι απα­ραί­τη­το να παγιω­θεί μια πραγ­μα­τι­κή στρο­φή στη νοο­τρο­πία προ­κει­μέ­νου να υπε­ρα­σπι­στού­με την αύξη­ση της εθνι­κής παρα­γω­γής, ιδί­ως των τρο­φί­μων, χτυ­πώ­ντας την –κυρί­αρ­χη, επι­βλα­βή συνή­θεια των εισα­γω­γών παρά­γο­ντας τα πάντα και πηγαί­νο­ντας σε αντα­γω­νι­στι­κές εξαγωγές.

Ακό­μα επι­διώ­κο­ντας και παλεύ­ο­ντας για ανώ­τε­ρα επί­πε­δα ικα­νο­ποί­η­σης των ανα­γκών μας, πρέ­πει να συνη­θί­σου­με να ζού­με με αυτό που έχου­με και να μην προ­σποιού­μα­στε υπερ­βα­τι­κά πως μπο­ρού­με κάτι παρα­πά­νω από αυτό που εμείς δημιουρ­γού­με. Κάνο­ντας το αντί­θε­το πέφτου­με σε σφάλ­μα που έχου­με ήδη ζήσει και δεν πρέ­πει να επα­να­λά­βου­με. Μην ξεχνά­τε ότι η οικο­νο­μία είναι το ταχύ­τε­ρο και ασφα­λέ­στε­ρο εισό­δη­μα στη διά­θε­σή μας.

Ο διε­θνής του­ρι­στι­κός τομέ­ας που ανα­πτύ­χθη­κε με στα­θε­ρό τρό­πο μέχρι το 2018, υπέ­στη πτώ­ση το 2019 ως απο­τέ­λε­σμα των μέτρων που υιο­θε­τή­θη­καν από τις ΗΠΑ, όπου προ­στέ­θη­καν τα απο­τε­λέ­σμα­τα της πανδημίας.
Παρά το γεγο­νός αυτό, το κλεί­σι­μο των περισ­σό­τε­ρων εγκα­τα­στά­σε­ων έχει αξιο­ποι­η­θεί για τη συντή­ρη­ση και βελ­τί­ω­ση της ξενο­δο­χεια­κής υπο­δο­μής, έτσι ώστε όταν επα­νεκ­κι­νη­θεί η του­ρι­στι­κή λει­τουρ­γία, να έχου­με δυνα­τό­τη­τα προ­σφο­ράς ανώ­τε­ρων υπη­ρε­σιών. Είμα­στε αισιό­δο­ξοι και είμα­στε βέβαιοι ότι ο τομέ­ας αυτός δεν θα ανα­κάμ­ψει μόνο, αλλά θα συνε­χί­σει να ανα­πτύσ­σε­ται σε όφε­λος του λαού μας.

La mujer Cubana se adelanta con nuevas fuentes de empleoΤο οικο­νο­μι­κό και κοι­νω­νι­κό μοντέ­λο της σοσια­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης απαι­τεί από εμάς να έχου­με επαρ­κείς δυνα­τό­τη­τες για τη ρύθ­μι­ση της αγο­ράς, με την υψη­λό­τε­ρη δυνα­τή αρμο­νία, μέσω της χρή­σης έμμε­σων μεθό­δων, όσο λιγό­τε­ρο γίνε­ται διοικητικών.
Είναι απα­ραί­τη­το να δια­σφα­λι­στεί ότι οι μη ικα­νο­ποι­η­μέ­νες λαϊ­κές απαι­τή­σεις θα απο­τε­λούν κίνη­τρο για τους εθνι­κούς παρα­γω­γούς, με βάση την απο­τε­λε­σμα­τι­κή και ορθο­λο­γι­κή χρή­ση των υλι­κών και των οικο­νο­μι­κών πόρων (χει­ρο­κρο­τή­μα­τα).
Αυτοί είναι οι στό­χοι της οικο­νο­μι­κο-κοι­νω­νι­κής στρα­τη­γι­κής για την ώθη­ση της οικο­νο­μί­ας εν μέσω παγκό­σμιας κρί­σης COVID-19, που εγκρί­θη­κε στις περισ­σό­τε­ρες περι­πτώ­σεις από το Κόμ­μα και την κυβέρνηση.
Δεν είναι κακό να επα­να­λά­βου­με ότι οι απο­φά­σεις στην οικο­νο­μία σε καμία περί­πτω­ση δεν μπο­ρούν να προ­κα­λέ­σουν ρήξη με τα ιδα­νι­κά της δικαιο­σύ­νης και της επα­να­στα­τι­κής ισό­τη­τας και πολύ περισ­σό­τε­ρο να απο­δυ­να­μώ­νει την ενό­τη­τα του λαού γύρω από το κόμ­μα του, γεγο­νός που θα υπε­ρα­σπι­στού­με τώρα και πάντα σαν αρχή πως δηλ. στην Κού­βα, η εφαρ­μο­γή θερα­πειών σοκ σε βάρος των ασθε­νέ­στε­ρων στρω­μά­των του πλη­θυ­σμού δεν θα επι­τρα­πεί ποτέ, πως κανείς δεν θα είναι αβοήθητος.
Παρά τις δυσκο­λί­ες που αντι­με­τω­πί­ζει η εθνι­κή οικο­νο­μία, είναι μια καλή ευκαι­ρία να ευχα­ρι­στή­σω μερί­δα των πιστω­τών μας την προ­θυ­μία ανα­διάρ­θρω­σης και συμ­μόρ­φω­ση με τις διε­θνείς οικο­νο­μι­κές δεσμεύ­σεις στο βαθ­μό αυτό βοη­θά­ει την ανά­καμ­ψη της οικο­νο­μί­ας. Ομοί­ως, την από­φα­ση εγγύ­η­σης τρα­πε­ζι­κών κατα­θέ­σε­ων σε ελεύ­θε­ρο και μετα­τρέ­ψι­μο νόμι­σμα του κου­βα­νέ­ζι­κου peso, καθώς και μετρη­τών στα χέρια του λαού αλλά και νομι­κών οντο­τή­των ξένων και ντόπιων.
Η ακραία κατά­στα­ση έλλει­ψης ρευ­στό­τη­τας μας ανά­γκα­σε να επα­νει­σά­γου­με πωλή­σεις σε νόμι­σμα ελεύ­θε­ρα μετα­τρέ­ψι­μο σε ένα μέρος λια­νι­κής πώλη­σης και αργό­τε­ρα τον χονδρεμπόριο.
Αυτό το απα­ραί­τη­το μέτρο είχε τον αρχι­κό σκο­πό να εξα­σφα­λί­σει την παρου­σία στην εσω­τε­ρι­κή αγο­ρά ενός συνό­λου ποι­κι­λιών που κατά τη διάρ­κεια των τελευ­ταί­ων πέντε ετών εξα­φα­νί­στη­καν από την κρα­τι­κή προ­σφο­ρά, αφή­νο­ντας χώρο για την παρά­νο­μη δρα­στη­ριό­τη­τα της αγο­ράς στο εξω­τε­ρι­κό και την μετα­πώ­λη­ση των ειδών αυτών με πολύ υψη­λά ποσο­στά κέρδους.
Ήδη υπό τις επι­πτώ­σεις του COV-19, επε­κτά­θη­καν οι πωλή­σεις σε νόμι­σμα ελεύ­θε­ρα μετα­τρέ­ψι­μο προς άλλα προ­ϊ­ό­ντα, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των τρο­φί­μων, με στό­χο την ενθάρ­ρυν­ση των εμβα­σμά­των που οι Κου­βα­νοί πολί­τες στο εξω­τε­ρι­κό εκτε­λούν σε εδώ συγ­γε­νείς τους. Δίπλα σε αυτό, η κυβέρ­νη­ση εξα­σφά­λι­σε την κατα­νο­μή ενός αξιό­λο­γου απο­θέ­μα­τος νομί­σμα­τος για να εγγυ­η­θεί τη βιω­σι­μό­τη­τα της προ­σφο­ράς σε κου­βα­νι­κά pesos μιας μικρής ομά­δας βασι­κών προ­ϊ­ό­ντων δια­τρο­φής, προ­σω­πι­κής κλπ για την απο­κα­τά­στα­ση της παρου­σί­ας των εθνι­κών παρό­χων στην αγο­ρά αυτή.

Νομί­ζω ότι είναι σκό­πι­μο να επι­ση­μαν­θεί ότι λόγω μιας ανε­παρ­κούς πολι­τι­κής κοι­νω­νι­κής επι­κοι­νω­νί­ας και της δημο­σί­ευ­σης εσφαλ­μέ­νων προ­σεγ­γί­σε­ων σε πολ­λά από τα μέσα του Τύπου μας, δημιουρ­γή­θη­κε μια ορι­σμέ­νη σύγ­χυ­ση σε στε­λέ­χη που χρε­ώ­θη­καν με αυτή τη δου­λειά με βάση και το βιβλίο εφο­δια­σμού.
Με το πέρα­σμα των μηνών και τις δημό­σιες παρεμ­βά­σεις του Προ­έ­δρου της Δημο­κρα­τί­ας, του Πρω­θυ­πουρ­γού και άλλων κυβερ­νη­τι­κών αξιω­μα­τού­χων, έγι­νε κατα­νοη­τό ότι οι πωλή­σεις σε ελεύ­θε­ρα μετα­τρέ­ψι­μο νόμι­σμα είναι απα­ραί­τη­τες και ότι θα διαρ­κέ­σουν το χρό­νο που χρειά­ζε­ται για να πάρει τα πάνω της και να ενι­σχυ­θεί η οικο­νο­μία και έτσι να δια­σφα­λι­σθεί η πραγ­μα­τι­κή μετα­τρε­ψι­μό­τη­τα του εθνι­κού νομίσματος.
Μέσα σε αυτές τις σύν­θε­τες συν­θή­κες συνε­χί­σα­με να θεσπί­σου­με μέτρα προς το συμ­φέ­ρον της ενθάρ­ρυν­σης των ξένων επεν­δύ­σε­ων, την απο­φυ­γή των καθυ­στε­ρή­σε­ων, της υπο­χω­ρη­τι­κό­τη­τας και των εμπο­δί­ων στη λει­τουρ­γία τους που θέτει σε κίν­δυ­νο την απο­φα­σι­στι­κή συμ­βο­λή τους στην εθνι­κή οικονομία.

Ήρθε η ώρα να δια­γρά­ψου­με από τα μυα­λά μας, διά­φο­ρα προη­γού­με­να που σχε­τί­ζο­νται με τις ξένες επεν­δύ­σεις και να εξα­σφα­λί­σου­με την κατάλ­λη­λη προ­ε­τοι­μα­σία και το σχε­δια­σμό νέων επι­χει­ρή­σε­ων με τη συμ­με­το­χή και του ξένου κεφα­λαί­ου.Zona Especial de Desarrollo MarielΈνα καλό παρά­δειγ­μα αυτών είναι τα απο­τε­λέ­σμα­τα που επι­τεύ­χθη­καν στην ελεύ­θε­ρη εμπο­ρι­κή ζώνη ανά­πτυ­ξης Zona Especial de Desarrollo Mariel που απο­τε­λεί σημα­ντι­κό πόλο ξένων και εθνι­κών επεν­δυ­τών που απο­λαμ­βά­νουν εντυ­πω­σια­κές υπο­δο­μές, οι οποί­ες δεν έχουν στα­μα­τή­σει να βελ­τιώ­νο­νται παρά τα μέτρα ενί­σχυ­σης του εμπάρ­γκο των Ηνω­μέ­νων Πολιτειών.

Όσον αφο­ρά την εφαρ­μο­γή της οικο­νο­μι­κο­κοι­νω­νι­κής πολι­τι­κής του Κόμ­μα­τος και της επα­νά­στα­σης καλό είναι  να επι­ση­μά­νου­με ότι η τάση προ­ό­δου γενι­κά ενι­σχύ­ε­ται με γενι­κή έννοια, ωστό­σο, ορι­σμέ­νες ανε­πάρ­κειες εξα­κο­λου­θούν να είναι εμφα­νείς στον σχε­δια­σμό, την οργά­νω­ση, τον έλεγ­χο και την παρα­κο­λού­θη­ση των δια­δι­κα­σιών και σε ορι­σμέ­νες περι­πτώ­σεις αργές και καθυ­στε­ρη­μέ­νες αντι­δρά­σεις σε σωστές απο­κλί­σεις, καθώς και έλλει­ψη ολο­κλη­ρω­μέ­νης και ορα­τής οπτι­κής σχε­τι­κά με τα επί­πε­δα κιν­δύ­νου και τις ελλεί­ψεις. Οι ενέρ­γειες κοι­νω­νι­κής κατάρ­τι­σης και επι­κοι­νω­νί­ας δεν βρή­καν πάντα την απαι­τού­με­νη ευκαι­ρία, ποιό­τη­τα και πεδίο εφαρμογής.
Παρα­μέ­νη η αντί­στα­ση στην αλλα­γή και έλλει­ψη του και­νο­τό­μου που εκφρά­ζε­ται με στά­ση αδρά­νειας και  ακι­νη­σί­ας κατά την εφαρ­μο­γή των μέτρων που υιο­θε­τή­θη­καν, με φόβος άσκη­σης των μέσων που χορη­γή­θη­καν βλά­πτο­ντας τις μη κρα­τι­κές μορ­φές και διαχείριση.
Η Μόνι­μη Επι­τρο­πή Εφαρ­μο­γής και Ανά­πτυ­ξης (Comisión Permanente de Implementación y Desarrollo) παρέ­λει­ψε να οργα­νώ­σει, με τον κατάλ­λη­λο τρό­πο, τη συμ­με­το­χή των δια­φό­ρων παρα­γό­ντων που συμ­με­τεί­χαν στην εφαρ­μο­γή των κατευ­θυ­ντή­ριων γραμ­μών και των καθη­κό­ντων που υπε­ρέ­βη­σαν τις ρητές εντο­λές προς το συνέ­δριο, με τον ρόλο που αντι­στοι­χεί στις λει­τουρ­γί­ες μας σε οργα­νι­σμούς, οργα­νώ­σεις και οντότητες.
Ταυ­τό­χρο­να, δεν προ­ω­θή­θη­κε επαρ­κώς οι πολι­τι­κές και μαζι­κές οργα­νώ­σεις να δια­δρα­μα­τί­ζουν πιο ενερ­γό ρόλο σε αυτή τη δια­δι­κα­σία.
Όλα αυτά οδή­γη­σαν το πολι­τι­κό γρα­φείο να εγκρί­νει από­φα­ση κατα­νο­μής ευθυ­νών εφαρ­μο­γής των κατευ­θυ­ντή­ριων γραμ­μών μετα­ξύ Κόμ­μα­τος και οργα­νι­σμών της κεντρι­κής διοί­κη­σης του κρά­τους και των εθνι­κών φορέ­ων, για υψη­λό­τε­ρους στόχους.
Ως απο­τέ­λε­σμα της ενη­μέ­ρω­σης των κατευ­θυ­ντή­ριων γραμ­μών που εγκρί­θη­καν στο VII συνέ­δριο, προ­τεί­νε­ται να δια­τη­ρη­θούν 17, να τρο­πο­ποι­η­θούν 165, να δια­γρα­φούν 92 και να προ­στε­θούν 18, έτσι θα απο­τε­λεί­ται από συνο­λι­κά 200.
Όπως είναι γνω­στό, η εννοιο­ποί­η­ση του οικο­νο­μι­κού και κοι­νω­νι­κού μοντέ­λου, ή αλλιώς, ο θεω­ρη­τι­κός και εννοιο­λο­γι­κός οδη­γός για το χτί­σι­μο του σοσια­λι­σμού στην Κού­βα, εγκρί­θη­κε καταρ­χήν στο VII, με την εντο­λή να το συζη­τή­σει στις οργα­νώ­σεις και με εκτε­τα­μέ­νους τομείς της κοι­νω­νί­ας το Κόμ­μα και η Ένω­ση Νέων Κομ­μου­νι­στών και στη συνέ­χεια να μπει για έγκρι­ση σε Ολο­μέ­λεια της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κόμματος.
Στο πλαί­σιο της εργα­σί­ας που έχει ανα­τε­θεί στην Επι­τρο­πή Νο. 1, που δημιουρ­γή­θη­κε από το πολι­τι­κό γρα­φείο για την αξιο­λό­γη­ση της ενη­μέ­ρω­σης του περιε­χο­μέ­νου αυτού του προ­γραμ­μα­τι­κού εγγρά­φου, τα κύρια του αιτή­μα­τα επι­κυ­ρώ­θη­καν σε συμ­φω­νία με το σύνταγ­μα, με τρο­πο­ποι­ή­σεις επί­σης για να επι­τύ­χουν μεγα­λύ­τε­ρη ακρί­βεια σε ορι­σμέ­να θέμα­τα, που θα συζη­τη­θούν από τους αντι­προ­σώ­πους στις αντί­στοι­χες επιτροπές.
Την 1η Γενά­ρη τρέ­χο­ντος έτους, μετά από περισ­σό­τε­ρο από μια δεκα­ε­τία μελέ­της και εργα­σί­ας, ξεκι­νή­σα­με την νομι­σμα­τι­κή προ­σα­μο­γή -Tarea Ordenamiento, η οποία, όπως είχα­με επα­νει­λημ­μέ­να ανα­κοι­νώ­σει δεν είναι μια μαγι­κή λύση στα προ­βλή­μα­τα της οικο­νο­μί­ας μας, αλλά θα επι­τρέ­ψει, όπως λέει και το όνο­μά της την καλύ­τε­ρη από­δο­ση των δια­φό­ρων φορέ­ων του οικο­νο­μι­κού σενα­ρί­ου και ενθαρ­ρύ­νει την αγά­πη για δου­λειά ως μέσο και αίσθη­ση ζωής των πολι­τών. Πρέ­πει να δια­γρά­ψου­με την επι­βλα­βή αντί­λη­ψη, που προ­κύ­πτει από τον πατερ­να­λι­σμό της κακώς εννού­με­νης ισό­τη­τας, ότι η Κού­βα είναι η μόνη χώρα όπου μπο­ρείς να ζήσεις χωρίς να εργά­ζε­σαι. Το επί­πε­δο δια­βί­ω­σης και κατα­νά­λω­σης των Κου­βα­νών θα πρέ­πει να καθο­ρί­ζε­ται από τα νόμι­μα εισο­δή­μα­τα χωρίς υπερ­βο­λι­κές επι­δο­τή­σεις και αδι­καιο­λό­γη­τας αιτήματα.
Οι λίγοι μήνες που πέρα­σαν επι­βε­βαί­ω­σαν την πολυ­πλο­κό­τη­τα του πεδίο εφαρ­μο­γής αυτής της δια­δι­κα­σί­ας, η οποία αγγί­ζει όλα τα συστα­τι­κά μέρη της Κου­βα­νέ­ζι­κης κοι­νω­νί­ας με ένα ευρύ σύνο­λο απο­φά­σε­ων και ενερ­γειών που δεν έχουν προη­γού­με­νο στην πρό­σφα­τη ιστο­ρία της επανάστασης.
Όχι για για να ευλο­γά­με τα γένια μας, αλλά το στά­διο της ιδέ­ας και του σχε­δια­σμού έλα­βε χώρα, με τη συμ­με­το­χή και τη συμ­βο­λή των ειδι­κών μας και των των ερευ­νη­τών στον παρα­γω­γι­κό και ακα­δη­μαϊ­κό τομέα του νησιού –με  την πολύ­τι­μη συμ­βο­λή ιδρυ­μά­των από άλλα έθνη, καθώς και παρό­μοιες εμπει­ρί­ες διαδικασιών.
Εφαρ­μό­ζε­ται ήδη στην Κίνα και το Βιετ­νάμ, αμβλύ­νο­ντας τις διαφορές.

Όπως έχει εξη­γη­θεί ευρέ­ως, κινεί­ται παράλ­λη­λα, με την καθιέ­ρω­ση νομι­σμα­τι­κής και ανταλ­λα­κτι­κής ενο­ποί­η­σης, γενι­κής μεταρ­ρύθ­μι­σης των μισθών, συντά­ξε­ων και κοι­νω­νι­κής πρό­νοιας, καθώς και τη μεί­ω­ση των επι­δο­τή­σε­ων και προ­νο­μί­ων, με προ­σο­χή στις ευά­λω­τες ομά­δες, επι­κε­ντρώ­νο­ντας την προ­σο­χή στα κενά που προ­κα­λού­νται από αδύ­να­μη προ­ε­τοι­μα­σία και κατάρ­τι­ση, αμέ­λεια, έλλει­ψη απαι­τη­τι­κό­τη­τας, ελέγ­χου, πολι­τι­κής ευαι­σθη­σί­ας και ανε­παρ­κούς θεσμι­κής επι­κοι­νω­νί­ας από τα στε­λέ­χη και τα μέλη που είναι υπεύ­θυ­να για την πρα­κτι­κή εκτέ­λε­ση τους, γεγο­νός που οδή­γη­σε στην καθιέ­ρω­ση υπερ­βο­λι­κών τιμών και μη συμ­μόρ­φω­σης με τα τιμο­λό­για των δημό­σιων υπη­ρε­σιών …ηλε­κτρι­κή ενέρ­γεια, νερό, φυσι­κό αέριο, είδη δια­τρο­φής κλπ. Ομοί­ως, υπήρ­χαν σφάλ­μα­τα και καθυ­στε­ρή­σεις που συν­δέ­ο­νται με τα συστή­μα­τα μισθο­λο­γι­κής μεταρ­ρύθ­μι­σης και πληρωμών.

Όλα αυτά αύξη­σαν τις ευθύ­νες και τη δου­λειά της καθο­δή­γη­σης του Κόμ­μα­τος, του κρά­τους και της κυβέρ­νη­σης προς την κατεύ­θυν­ση διορ­θω­τι­κών παρεμ­βά­σε­ων και τρο­πο­ποι­ή­σε­ων στο υπό επε­ξερ­γα­σία σχέ­διο απόφασης.
Η νομι­σμα­τι­κή μεταρ­ρύθ­μι­ση πρέ­πει να συνε­χι­στεί σύμ­φω­να με το εγκε­κρι­μέ­νο χρο­νο­διά­γραμ­μα μέχρι τη συνο­λι­κή εφαρ­μο­γή της, και το σημα­ντι­κό­τε­ρο, την εδραί­ω­σή της, με ορα­τά οικο­νο­μι­κά και παρα­γω­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα που θα συμ­βά­λουν στην υλο­ποί­η­ση ενός ευη­με­ρού­ντος και βιώ­σι­μου σοσια­λι­σμού στην Κούβα.
Το περιε­χό­με­νο του άρθρου 5 του Συντάγ­μα­τος, του οποί­ου η ολο­κλη­ρω­μέ­νη σύντα­ξη είναι προ­σω­πι­κό έργο του Fidel Castro, δια­τη­ρή­θη­κε στο σημε­ρι­νό, με τον ίδιο αριθ­μό και περιε­χό­με­νο όπως το 1976, κατο­χυ­ρώ­νο­ντας το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Κού­βας ως την κύρια και ανώ­τε­ρη δύνα­μη της κοι­νω­νί­ας και του κρά­τους, το οποίο οργα­νώ­νει και καθο­δη­γεί τις κοι­νές προ­σπά­θειες προς την υλο­ποί­η­ση του σοσια­λι­σμού.
Ως εκ τού­του, το συνταγ­μα­τι­κό κεί­με­νο συνε­πά­γε­ται τερά­στια ευθύ­νη για όλα τα μέλη και στε­λέ­χη, δεδο­μέ­νου ότι η ηθι­κή εξου­σία του ενιαί­ου κόμ­μα­τος εγγυά­ται και αντι­προ­σω­πεύ­ει την ενό­τη­τα του έθνους και προ­έρ­χε­ται ακρι­βώς από την παρα­δειγ­μα­τι­κή συμ­μόρ­φω­ση με τα καθή­κο­ντα και τις συνταγ­μα­τι­κές επι­τα­γές, καθώς και ως ύψι­στη ηθι­κό, πολι­τι­κό και ιδε­ο­λο­γι­κή οντό­τη­τα, σε στε­νή σύν­δε­ση με τις μάζες.
Πέφτει αυτό στις πλά­τες του Κόμ­μα­τος, ως οργα­νι­σμός που συγκε­ντρώ­νει την επα­να­στα­τι­κή πρω­το­πο­ρία, με απο­στο­λή να είναι η αξιό­πι­στη κλη­ρο­νο­μιά της εμπι­στο­σύ­νης του λαού στον επι­κε­φα­λής ηγέ­τη της επα­νά­στα­σης, Φιντέλ Κάστρο.
Δεν είναι κάτι και­νούρ­γιο, το είπα πριν από περί­που 15 χρό­νια για να απο­φύ­γου­με συγ­χύ­σεις το επα­να­λαμ­βά­νω και σήμε­ρα επει­δή πιστεύω ότι είναι μια έννοια που δια­τη­ρεί όλη την εγκυ­ρό­τη­τά του για το παρόν και το μέλ­λον του έθνους (χει­ρο­κρο­τή­μα­τα) .

1er Congreso PCC que fue como otra Revolución sesiones de trabajo celebradas 17 22 diciembre 1975

Ο ίδιος ο Fidel, ήδη από τις 14 Μαρ­τί­ου 1974, δια­κή­ρυ­ξε: «Το κόμ­μα είναι η πρω­το­πο­ρία του λαού, η ασφά­λεια του λαού, η εγγύ­η­ση για το λαό.
[…] Η πρω­το­πό­ρα οργά­νω­ση είναι θεμε­λιώ­δης.
Ξέρε­τε τι δίνει ασφά­λεια στην επα­νά­στα­ση; Το Κόμμα!
Ξέρε­τε τι δίνει ζωή στην επα­νά­στα­ση; Το Κόμμα!
Ξέρε­τε τι δίνει μέλ­λον στην επα­νά­στα­ση, ζωή στην επα­νά­στα­ση, προ­ο­πτι­κή στην επα­νά­στα­ση; Το Κόμμα!
Χωρίς το Κόμ­μα, η επα­νά­στα­ση δεν θα μπο­ρού­σε να υπάρξει

(χει­ρο­κρό­τη­μα).

Fidel Castro en el 3er Congreso del PCCΑπό το VII συνέ­δριο, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το 2016, συνέ­χι­σε η εκπλή­ρω­ση των στό­χων της πρώ­της εθνι­κής διά­σκε­ψης σχε­τι­κά με τις τρο­πο­ποι­ή­σεις που εισή­χθη­σαν στις μεθό­δους και το στυλ εργα­σί­ας, των παρα­μέ­τρων οργά­νω­σης, της προ­σο­χής στα κύρια προ­βλή­μα­τα της πολι­τι­κής, οικο­νο­μι­κής και κοι­νω­νι­κής ζωής του έθνους, με σκο­πό την υπέρ­βα­ση της παρα­ποί­η­σης και των παρεμ­βο­λών στις λει­τουρ­γί­ες και τις απο­φά­σεις στα κρα­τι­κά, κυβερ­νη­τι­κά και διοι­κη­τι­κά ιδρύ­μα­τα — πάνω από 60 χρό­νια τα επαναλαμβάνουμε …
Kαθέ­νας για τον εαυ­τό του, σε κατα­στά­σεις που επη­ρε­ά­ζουν το λαό μας.

Το κατα­στα­τι­κό του κόμ­μα­τός μας το ορί­ζει ως συνέ­χεια του Κου­βα­νι­κού Επα­να­στα­τι­κού Κόμ­μα­τος, Partido Revolucionario Cubano,που δημιουρ­γή­θη­κε από τον Martí οδη­γό του αγώ­να για την ανε­ξαρ­τη­σία, του πρώ­του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος που ιδρύ­θη­κε από τον Carlos Baliño και τον Julio Antonio Mella από την εθε­λο­ντι­κή έντα­ξη των τριών επα­να­στα­τι­κών οργα­νώ­σε­ων που οδή­γη­σαν στη μάχη ενά­ντια στην τυραν­νία του Batista.
Η ύπαρ­ξη στην Κού­βα ενός ενιαί­ου κόμ­μα­τος υπήρ­ξε και θα είναι πάντα, στο μάτι του κυκλώ­να ‑επί­κε­ντρο των εκστρα­τειών του εχθρού, τρα­γού­δια των σει­ρή­νων της ιερής μπουρ­ζουα­ζί­ας, ξεκι­νώ­ντας από την αρχαία τακτι­κή του «διαί­ρει και βασίλευε».

Η ενό­τη­τα της συντρι­πτι­κής πλειο­ψη­φί­ας των Κου­βα­νών γύρω από το κόμ­μα και τα ιδα­νι­κά της επα­νά­στα­σης ήταν το θεμε­λιώ­δες στρα­τη­γι­κό μας όπλο για να αντι­με­τω­πί­σου­με με επι­τυ­χία κάθε είδους απει­λές και επι­θέ­σεις.
Γι ‘αυτό πρέ­πει να φρο­ντί­σε­τε με ζήλο να μην απο­δε­χτεί­τε ποτέ τη διαί­ρε­ση μετα­ξύ των επα­να­στα­τών κάτω από τις ψεύ­τι­κες προ­σκλή­σεις για «περισ­σότ­τε­ρη δημο­κρα­τία», για­τί αυτό θα ήταν το πρώ­το βήμα για να κατα­στρέ­ψει από την επα­νά­στα­ση, τον σοσια­λι­σμό και κατά συνέ­πεια την εθνι­κή ανε­ξαρ­τη­σία και να υπο­τα­χτού­με και πάλι στην κυριαρ­χία του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπεριαλισμού.
Τώρα, αν έχου­με ένα ενιαίο κόμ­μα, πρέ­πει να  προ­ω­θή­σου­με την ευρύ­τε­ρη δημο­κρα­τία στη λει­τουρ­γία του και γενι­κά στην κοι­νω­νία μας, παράλ­λη­λα με μια μόνι­μη ειλι­κρι­νή και βαθιά ανταλ­λα­γή από­ψε­ων, που δε γίνε­ται πάντα, ενι­σχύ­ο­ντας τους δεσμούς με την εργα­τι­κή τάξη και το λαό μας εξα­σφα­λί­ζο­ντας αυξα­νό­με­νη συμ­με­το­χή των πολι­τών σε θεμε­λιώ­δεις αποφάσεις.
Έχει ενι­σχυ­θεί η προ­σο­χή μας στην Ένω­ση Νέων Κομ­μου­νι­στών, Φοι­τη­τι­κών Οργα­νι­σμών και Κινή­σε­ων Νέων, προ­κει­μέ­νου να αυξη­θεί και να ενι­σχυ­θεί η πολι­τι­κή-ιδε­ο­λο­γι­κή δου­λειά, δια­τη­ρώ­ντας παράλ­λη­λα τη βιο­λο­γι­κή συνέχεια.
Προ­κει­μέ­νου να συνε­χι­στεί η εδραί­ω­ση της ενό­τη­τας των Κου­βα­νών, χρειά­ζε­ται συνε­χής μάχη και αντι­πα­ρά­θε­ση με υπο­λείμ­μα­τα προ­κα­τα­λή­ψειων και κάθε είδους δια­κρί­σε­ων που εξα­κο­λου­θούν να επιβιώνουν.
Ομοί­ως, η πολι­τι­κή μας πρέ­πει να στρα­φεί και σε θρη­σκευ­τι­κά ιδρύ­μα­τα και σχε­τι­κές ενώ­σεις που μπαί­νουν όλο και περισ­σό­τε­ρο σε δια­φο­ρε­τι­κές σφαί­ρες της εθνι­κής υπόστασης.

Todo por Cuba en cada cuadra

Όσον αφο­ρά τις μαζι­κές οργα­νώ­σεις, έχου­με κατα­λή­ξει στο συμπέ­ρα­σμα ότι είναι απα­ραί­τη­το να ανα­ζω­ο­γο­νή­σου­με τις ενέρ­γειές τους σε όλες τις σφαί­ρες της κοι­νω­νί­ας και επι­και­ρο­ποιώ­ντας τη λει­τουρ­γία τους στο σήμε­ρα που είναι δια­φο­ρε­τι­κό από εκεί­νο των πρώ­των χρό­νων της επα­νά­στα­σης όταν αυτές δημιουργήθηκαν.
Είναι απα­ραί­τη­το να δια­σώ­σου­με και να ανα­ζω­ο­γο­νή­σου­με τη δου­λειά στη βάση, στα εργο­στά­σια, στις εκμε­ταλ­λεύ­σεις και τις γει­το­νιές για υπε­ρά­σπι­ση της επα­νά­στα­σης και κατα­πο­λέ­μη­ση των εκδη­λώ­σε­ων εγκλή­μα­τος και κοι­νω­νι­κής αδιαμ­φι­σβή­τη­σης. Είναι απα­ραί­τη­το να αυξη­θεί η επα­να­στα­τι­κή επα­γρύ­πνι­ση και η αδιαλ­λα­ξία ενι­σχύ­ο­ντας τη συμ­βο­λή μας στην ιδε­ο­λο­γι­κή εργα­σία, την αντι­πα­ρά­θε­ση στα ανα­τρε­πτι­κά σχέ­δια του εχθρού και την προ­βο­λή — εδραί­ω­ση των δικών μας αξιών.
Συνε­χί­ζο­ντας την υπο­στή­ρι­ξη από το κόμ­μα στο έργο της Ομο­σπον­δί­ας Γυναι­κών Κού­βας (Federación de Mujeres Cubanas) και άλλων θεσμι­κών οργά­νων για την υπε­ρά­σπι­ση των δικαιω­μά­των των γυναι­κών και την καταγ­γε­λία της έμφυ­λης βίας.
Η αντι­πα­ρά­θε­ση να εμβα­θύ­νει σε προ­κα­τα­λή­ψεις που σχε­τί­ζο­νται με τον σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό και την ταυ­τό­τη­τα φύλου.
Σύμ­φω­να με τη Συνταγ­μα­τι­κή εντο­λή, το Συμ­βού­λιο του Κρά­τους ενέ­κρι­νε Επι­τρο­πή εκπό­νη­σης προ­κα­ταρ­κτι­κού σχέ­διου οικο­γε­νεια­κού κώδι­κα με συζή­τη­ση στο Κοι­νο­βού­λιο και μετα στο λαό, δρά­ση στην οποία ήδη δουλεύουμε.
Η δημιουρ­γία του κυβερ­νη­τι­κού προ­γράμ­μα­τος και η Επι­τρο­πή με ευθύ­νη του πρό­ε­δρου της δημο­κρα­τί­ας, Díaz-Canel, για την αντι­με­τώ­πι­ση του αντι­κει­μέ­νου των φυλε­τι­κών δια­κρί­σε­ων θα οδη­γή­σουν σε απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τε­ρη σε σχέ­ση με το παρελ­θόν συζή­τη­ση  μετα­ξύ μας και μέσα στο λαό.

Από την άλλη πλευ­ρά, παρό­λο που το ιδε­ο­λο­γι­κό έργο απο­τε­λεί μία από τις κύριες κατευ­θύν­σεις εργα­σί­ας του κόμ­μα­τος, πρέ­πει να ομο­λο­γή­σω ότι δεν είμαι ικα­νο­ποι­η­μέ­νος από την πρό­ο­δο που σημειώ­θη­κε.
Ενώ είναι αλή­θεια πως μέσω του τύπου μας η αλή­θεια με ξεσκέ­πα­σμα του ψέμα­τος γίνε­ται, υπάρ­χουν εκδη­λώ­σεις του θριαμ­βο­λο­γί­ας στον τρό­πο που αντι­με­τω­πί­ζε­ται η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα της χώρας.
Μερι­κές φορές, παρου­σιά­ζο­νται δημο­σιο­γρα­φι­κά δημο­σιεύ­μα­τα που, αντί να απο­σα­φη­νί­ζου­με, τεί­νουν να συγχέουν.
Αυτές οι προ­σεγ­γί­σεις βλά­πτουν την αξιο­πι­στία της εγκε­κρι­μέ­νης πολι­τι­κής πλη­ρο­φό­ρη­σης και κοι­νω­νι­κής επι­κοι­νω­νί­ας. Η αμε­σό­τη­τα στην προ­σέγ­γι­ση του εθνι­κού καθή­κο­ντος δεν θα πρέ­πει να είναι σε αντί­θε­ση με την αντι­κει­με­νι­κό­τη­τα, τον επαγ­γελ­μα­τι­σμό και, πάνω απ όλα, το πολι­τι­κά σκόπιμο.

Σε πολι­τι­κό-ιδε­ο­λο­γι­κό επί­πε­δο, ισχύ­ουν περί­που τα ίδια, η δημιουρ­γι­κό­τη­τα απαι­τεί­ται, να προ­σαρ­μό­ζε­ται απο­τε­λε­σμα­τι­κά στο σενά­ριο που ζού­με, ενι­σχύ­ο­ντας τη μελέ­τη της ιστο­ρί­ας της χώρας μας, μετα­φέ­ρο­ντας σε κάθε κου­βα­νό το μήνυ­μα της αισιο­δο­ξί­ας και την εμπι­στο­σύ­νη πως μαζί θα γνω­ρί­ζου­με και θα ξεπε­ρά­σου­με κάθε εμπόδιο.
Συνο­πτι­κά, απαι­τεί­ται μια βαθιά μετα­μόρ­φω­ση που απο­σκο­πεί στην ενί­σχυ­ση της ουσί­ας και των αξιών που προ­έρ­χο­νται από το έργο της επα­νά­στα­σης.
Δυνα­μώ­νου­με το πρό­γραμ­μα ιδε­ο­λο­γι­κής — πολι­τι­στι­κής επιρ­ρο­ής ενά­ντια στη δυσφή­μι­ση του σοσια­λι­στι­κού μοντέ­λου ανά­πτυ­ξης και παρου­σιά­ζο­ντάς το ως τη μόνη εναλ­λα­κτι­κή λύση την καπι­τα­λι­στι­κή παλινόρθωση.

Η ανα­τρε­πτι­κή συνι­στώ­σα της πολι­τι­κής των ΗΠΑ προς την Κού­βα επι­κε­ντρώ­νε­ται στη ρωγ­μή της εθνι­κής ενό­τη­τας. Υπό την έννοια αυτή, δίνε­ται προ­τε­ραιό­τη­τα στις δρά­σεις που απευ­θύ­νο­νται στους νέους, τις γυναί­κες και τους ακα­δη­μαϊ­κούς, τον καλ­λι­τε­χνι­κό και πνευ­μα­τι­κό τομέα, τους δημο­σιο­γρά­φους, τους αθλη­τές, τη σεξουα­λι­κή ποι­κι­λο­μορ­φία και τις θρησκείες.
Τα θέμα­τα βάλ­λουν και σε συγκε­κρι­μέ­νες ομά­δες που συν­δέ­ο­νται με την προ­στα­σία των ζώων, το περι­βάλ­λον ή τις καλ­λι­τε­χνι­κές και πολι­τι­στι­κές εκδη­λώ­σεις, απο­σκο­πώ­ντας στην παρα­βί­α­ση των υφι­στά­με­νων θεσμών της χώρας.
Οι ενέρ­γειες επι­θε­τι­κό­τη­τας των ΗΠΑ δίνουν και παίρ­νουν με απλό­χε­ρη χρη­μα­το­δό­τη­ση ραδιο­φω­νι­κών και τηλε­ο­πτι­κών σταθ­μών εγκα­τε­στη­μέ­ων στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες, ενώ χοντρό χρή­μα πέφτε­ςι στην ανά­πτυ­ξη πλατ­φορ­μών ανοι­χτής ιδε­ο­λο­γι­κής επί­θε­σης στην επα­νά­στα­ση με προ­κλή­σεις για εκδη­λώ­σεις σε δημό­σιους χώρους, εκτέ­λε­ση σαμπο­τάζ και τρο­μο­κρα­τι­κών πρά­ξε­ων που ενθαρ­ρύ­νε­ται , συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της δολο­φο­νί­ας των ανθρώ­πων μας για επι­βο­λή του νόμου και των εκπρο­σώ­πων της επα­να­στα­τι­κής εξου­σί­ας. Ξεδιά­ντρο­πα μιλά­νε για το χρή­μα και τα μέσα από τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες στους εκτε­λε­στές αυτών των εγκλη­μα­τι­κών δράσεων.
Ας μην ξεχνά­με ότι η κυβέρ­νη­ση των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών δημιούρ­γη­σε την «ομά­δα εργα­σί­ας για το Δια­δί­κτυο για την Κού­βα» που φιλο­δο­ξεί τα κοι­νω­νι­κά δίκτυα να γίνουν κανά­λια υπο­τρο­πής, δημιουρ­γώ­ντας ασύρ­μα­τα δίκτυα για την υλο­ποί­η­ση των επι­θέ­σε­ων στον κυβερ­νο­χώ­ρο ενά­ντια στις υπο­δο­μές και ενά­ντια στον κρα­τι­κό έλεγχο.
Για τα οφέ­λη και τους κιν­δύ­νους των εμπλε­κό­με­νων στη χρή­ση του Δια­δι­κτύ­ου και των κοι­νω­νι­κών δικτύ­ων έχου­με ήδη μιλή­σει στο Κοι­νο­βού­λιο αρκε­τές δεκά­δες πριν από χρό­νια, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της χρή­σης του μύθου των γλωσ­σών του Αισώ­που, οι οποί­ες μπο­ρούν να χρη­σι­μο­ποι­η­θούν για το καλύ­τε­ρο και επί­σης για το χειρότερο.
Δεν πρέ­πει να αφή­νου­με χώρος σε ενθου­σια­σμούς μπρο­στά στις νέες τεχνο­λο­γί­ες χωρίς να εγγυ­η­θού­με προη­γου­μέ­νως την ασφά­λεια των υπολογιστών.

Το ψέμα, ο χει­ρα­γώ­γη­ση και η εξά­πλω­ση των ψευ­δών ειδή­σε­ων δεν γνω­ρί­ζουν πλέ­ον κανέ­να όριο. Μέσα από αυτά σχη­μα­τί­ζε­ται και απο­κα­λύ­πτε­ται στους τέσ­σε­ρις ανέ­μους μια εικο­νι­κή εικό­να της Κού­βας ως πεθα­μέ­νη και χωρίς μελ­λο­ντι­κή κοι­νω­νία, που πρό­κει­ται να καταρ­ρεύ­σει μέσα από ανα­με­νό­με­νη κοι­νω­νι­κή έκρη­ξη. Ωστό­σο, η αλή­θεια είναι μια άλλη, η εσω­τε­ρι­κή αντε­πα­νά­στα­ση, η οποία στε­ρεί­ται κοι­νω­νι­κής βάσης, ηγε­τι­κής θέσης και κινη­τι­κό­τη­τας, εξα­κο­λου­θεί να μειώ­νε­ται –σχε­τι­κά με τον αριθ­μό των μελών της και τον αριθ­μό των ενερ­γειών των κοι­νω­νι­κών επι­πτώ­σε­ων, αλλά  συγκε­ντρώ­νει τον ακτι­βι­σμό σε κοι­νω­νι­κά δίκτυα και Διαδίκτυο.

Είμα­στε στα­θε­ρά πεπει­σμέ­νοι ότι οι δρό­μοι, τα πάρ­κα και οι γει­το­νιές είναι και θα είναι για τους επα­να­στά­τες και ότι ποτέ δεν θα αρνη­θού­με στους ηρω­ι­κούς ανθρώ­πους μας το δικαί­ω­μα να υπε­ρα­σπι­στούν την επα­νά­στα­ση τους (χει­ρο­κρο­τή­μα­τα).

Αυτές οι περι­στά­σεις απαι­τούν τον επεί­γο­ντα μετα­σχη­μα­τι­σμό για τον οποίο μίλη­σα σε ιδε­ο­λο­γι­κό έδαφος.

Από την άπο­ψη της πολι­τι­κής των στε­λε­χών, συνε­χί­ζε­ται η συμ­μόρ­φω­ση με τα τελευ­ταία συνέ­δρια και την 1η εθνι­κή διάσκεψη.
Προ­χω­ρή­σα­με στην οργα­νω­τι­κή σύλ­λη­ψη και υλο­ποί­η­ση μιας πολι­τι­κής στα­δια­κής ανα­νέ­ω­σης, ομοί­ως, υπάρ­χει μια προ­ο­δευ­τι­κή αύξη­ση που δια­τη­ρεί­ται στην προ­ώ­θη­ση των νέων, των γυναι­κών, των μαύ­ρων και των mulatos (κρε­ο­λών) με βάση την αξία και τις προ­σω­πι­κές ιδιό­τη­τες, αν και αυτό που επι­τυγ­χά­νε­ται είναι απο­λύ­τως ανε­παρ­κές σε σχέ­ση με τις κύριες ευθύ­νες στο κόμ­μα, το κρά­τος και την κυβέρνηση .
Συνε­χί­ζει και η προ­ώ­θη­ση των στε­λε­χών της Ένω­σης Νέων Κομ­μου­νι­στών σε επαγ­γελ­μα­τι­κή βάση στο Κόμμα.
Ταυ­τό­χρο­να, παρα­μέ­νουν οι αδυ­να­μί­ες στην εφαρ­μο­γή της πολι­τι­κής των στε­λε­χών, οι οποί­ες αντι­κα­το­πτρί­ζο­νται στην τάση του φορ­μα­λι­σμού και την επι­φα­νεια­κή προ­σέγ­γι­ση, ενώ όχι λίγα στε­λέ­χη που θεω­ρού­νται απα­ραί­τη­τα δεν αντι­με­τω­πί­ζουν στα σοβα­ρά το σχη­μα­τι­σμό εφε­δρειών. Υπάρ­χει σπά­νια η σωστή σύν­δε­ση με το λαό και έλλει­ψη ευαι­σθη­σί­ας, όπως επί­σης αδυ­να­μία να κινη­το­ποι­ή­σουν το συλ­λο­γι­κό στην επί­λυ­ση προ­βλη­μά­των και μια ασθε­νής σύν­δε­ση –κομ­μα­τι­κά, προς τα κάτω.

Υπάρ­χει μια ανε­παρ­κής κοι­νω­νι­κή κουλ­τού­ρα που περιο­ρί­ζει την ικα­νό­τη­τα να παρα­κι­νή­σει, να κατα­νο­εί, να συμ­με­τέ­χει και να συζη­τά θέμα­τα που αφο­ρούν τη μάζα των εργα­ζο­μέ­νων. Υπάρ­χουν ακό­μα περι­πτώ­σεις συντρό­φων που προ­ω­θού­νται σε χρε­ώ­σεις χωρίς να έχουν απο­δεί­ξει την ικα­νό­τη­τα στην προ­ε­τοι­μα­σία να ασκή­σουν και να φέρουν σε πέρας τα συγκε­κρι­μέ­να καθή­κο­ντα, ενώ αδυ­να­μία εκδη­λώ­νε­ται στη βελ­τί­ω­ση της σύν­θε­σης του στε­λε­χι­κού δυνα­μι­κού όσον αφο­ρά τις γυναί­κες, τους μαύ­ρους και mulatos.
Δια­τη­ρεί­ται η πρα­κτι­κή ανά­δει­ξης συντρό­φων που όλοι γνω­ρί­ζουν ότι δεν δια­θέ­τουν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να προ­ω­θη­θούν, γεγο­νός δυσκο­λεύ­ει τη δου­λειά των επι­κε­φα­λής, που δια­τη­ρούν με τη σει­ρά τους και παγώ­νουν τη σωστή ανά­πτυ­ξη και προ­ώ­θη­ση νέων ηγετών.

Θεω­ρώ σκό­πι­μο να ανα­φερ­θώ στο περιε­χό­με­νο του άρθρου 4 του Συντάγ­μα­τος της Δημο­κρα­τί­ας, που λέει: «Η υπε­ρά­σπι­ση της Σοσια­λι­στι­κής Πατρί­δας είναι η μεγα­λύ­τε­ρη τιμή και το ανώ­τα­το καθή­κον κάθε Κου­βα­νού».
Αυτό το σημα­ντι­κό στοι­χείο του Συντάγ­μα­τος πρέ­πει να λαμ­βά­νε­ται υπό­ψη από όλα τα μέλη του Κόμ­μα­τος, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της πολι­τι­κής των στελεχών.
Δεν μπο­ρεί να γίνε­ται απο­δε­κτή η προ­ώ­θη­ση σε σοβα­ρά καθή­κο­ντα μελών που αδι­καιο­λό­γη­τα, δεν έχουν εκπλη­ρώ­σει ενερ­γή στρα­τιω­τι­κή θητεία, που απο­τε­λεί τη σοβα­ρή δια­δρο­μή προ­ε­τοι­μα­σί­ας όλων των πολι­τών –των στε­λε­χών του Κόμ­μα­τος κατά κύριο λόγο, ζήτη­μα που γίνε­ται πιο σημα­ντι­κό στο πέρα­σμα του χρόνου.
Η τάση υπο­γεν­νη­τι­κό­τη­τας μέχρι το 2030 θα απο­τε­λέ­σει ένα ακό­μη σοβα­ρό πρό­βλη­μα με πολ­λές πτυ­χές, αν στο μετα­ξύ δε βρε­θούν λύσεις.
Σε αυτόν τον τομέα έχου­με το πολύ­τι­μο παρά­δειγ­μα της σημα­σί­ας σχε­τι­κής από­φα­σης, που υιο­θε­τή­θη­κε κατό­πιν αιτή­μα­τος του Υπουρ­γεί­ου Εξω­τε­ρι­κών, από το 2002, πριν από 19 χρό­νια, ότι όλοι οι φοι­τη­τές του ανώ­τε­ρου Ινστι­τού­του Διε­θνών Σχέ­σε­ων (Instituto Superior de Relaciones Internacionales), και των δύο φύλων, πριν από τη φοί­τη­σή τους πρέ­πει υπο­χρε­ω­τι­κά να έχουν ολο­κλη­ρώ­σει τη θητεία τους –από αυτή του­λά­χι­στον ένα χρό­νο στο συνο­ρια­κό στρα­τό­πε­δο Brigada de la Frontera, μπρο­στά από την παρά­νο­μη ναυ­τι­κή βάση του Guantánamo.
Ένα από τα λίγα που έχουν εκπλη­ρω­θεί κατά τη διάρ­κεια όλων αυτών των ετών χωρίς κανέ­να πρόβλημα.
Υπό το πρί­σμα της τάσης γήραν­σης του πλη­θυ­σμού της Κού­βας, μετα­ξύ πολ­λών άλλων αρνη­τι­κών επι­πτώ­σε­ων, περιο­ρί­ζε­ται ο αριθ­μός των πολι­τών που φτά­νουν στην ηλι­κία στρά­τευ­σης και η εμπει­ρία του ανώ­τε­ρου Ινστι­τού­του Διε­θνών Σχέ­σε­ων θα πρέ­πει να μελε­τη­θεί με στό­χο τη στα­δια­κή γενί­κευ­ση ότι όλοι οι φοι­τη­τές της τρι­το­βάθ­μιας εκπαί­δευ­σης να εκπλη­ρώ­νουν προη­γου­μέ­νως με αυτό το καθήκον.

Díaz Canel Raoul CastroΟ Πρό­ε­δρος της Δημο­κρα­τί­ας, Díaz-Canel, μετά από πρό­σκλη­ση του Φιντέλ, εκπλή­ρω­σε εθε­λο­ντι­κά θητεία σε μονά­δες αντια­ε­ρο­πο­ρι­κής άμυ­νας για να αφο­μοιώ­σει τη νέα τεχνο­λο­γία, μετά την απο­φοί­τη­σή του ως ηλε­κτρο­νι­κού μηχα­νι­κού από το Πανε­πι­στή­μιο του Las Villas, και, όπως είπε αυτο­κρι­τι­κά, η 3χρονη αυτή περί­ο­δος, ήταν πολύ χρή­σι­μη στην κατάρ­τι­σή του ως στέ­λε­χος της επα­νά­στα­σης.
Από αυτό το βήμα στέλ­νω ένα χει­ρο­κρό­τη­μα στον Πρό­ε­δρο γι αυτό του το παράδειγμα…
(χει­ρο­κρο­τή­μα­τα).

Ανα­φο­ρι­κά με τον στρα­τη­γι­κό της χαρα­κτή­ρα, η πολι­τι­κή των στε­λε­χών απαι­τεί συνε­χή βελ­τί­ω­ση και ενη­μέ­ρω­ση, ώστε να εξα­σφα­λί­ζει την επι­λο­γή, την κατάρ­τι­ση και την προ­ώ­θη­ση ενός πλαι­σί­ου που χαρα­κτη­ρί­ζε­ται από τη δέσμευ­σή της για επα­νά­στα­ση –πρώ­τα και κύρια και από ταπει­νό­τη­τα, σεμνό­τη­τα, προ­σω­πι­κό παρά­δειγ­μα, ηγε­τι­κή ικα­νό­τη­τα, ενά­ντια σε κάθε ελι­τι­σμό, ματαιο­δο­ξία, αυτάρ­κεια και φιλοδοξία.

Η πολι­τι­κή στε­λε­χών του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος της Κού­βας πρέ­πει να εξα­σφα­λί­σει ένα εργο­τά­ξιο των ηγε­τών του αύριο, σε στε­νή επα­φή με τις μάζες, με την ικα­νό­τη­τα να κινη­το­ποιεί, να συδια­λέ­γε­ται, να κου­βε­ντιά­ζει, να δίνει απα­ντή­σεις, να είναι απα­ραί­τη­το, αυξά­ντας στο μέγι­στο την πολι­τι­κή και ανθρώ­πι­νη ευαι­σθη­σία, την πει­θαρ­χία, την απαι­τη­τι­κό­τη­τα και τον έλεγ­χο, κάνο­ντας χρή­ση της συλ­λο­γι­κής καθο­δή­γη­σης ως βασι­κό τρό­πο και καλύ­τε­ρη λύση στα προβλήματα.

Θέματα εξωτερικής πολιτικής

Το διε­θνές σενά­ριο που αντι­με­τω­πί­ζου­με σήμε­ρα είναι σημα­ντι­κά δια­κρι­τό από τον Απρί­λιο του 2016, όταν γιορ­τά­ζου­με το VII συνέ­δριο. Αυτά τα πέντε χρό­νια χαρα­κτη­ρί­στη­καν από μια άνευ προη­γου­μέ­νου αύξη­ση της επι­θε­τι­κό­τη­τας της αμε­ρι­κα­νι­κής κυβέρνησης.
Ιστο­ρι­κά, οι ΗΠΑ -ιμπε­ρια­λι­στι­κή ηγέ­τι­δα του κόσμου, απο­τε­λεί μόνι­μη απει­λή για τον μέλ­λον και την επι­βί­ω­ση του Κου­βα­νι­κού έθνους. Δεν είναι ένα νέο φαι­νό­με­νο. Έχει συνο­δεύ­σει τους Κου­βα­νούς από την πρώ­τη μέρα ύπαρ­ξης της πατρί­δας μας ενά­ντια στην κυριαρ­χία και την ανε­ξαρ­τη­σία του λαού μας.
Ήταν ήδη μια πρό­κλη­ση για τους ήρω­ες που σήκω­σαν τα λάβα­ρα κατά της ισπα­νι­κής αποι­κιο­κρα­τί­ας τον 19ο αιώ­να. Την ξανα­βρί­σκο­μαι στις γενιές των Κου­βα­νών που συνε­χί­ζουν τον αγώ­να στον εικο­στό αιώ­να και ανέ­δει­ξαν ένα λαό που μέχρι τις μέρες μας αγω­νί­ζε­ται –με τη στε­νή έννοια, για ελευ­θε­ρία και κοι­νω­νι­κή δικαιοσύνη.
Υλο­ποι­ή­θη­κε με ιδιαί­τε­ρη σκλη­ρό­τη­τα κατά τη διάρ­κεια της στρα­τιω­τι­κής κατο­χής της χώρας μας μετα­ξύ 1898 και 1902 και με την επα­κό­λου­θη επι­βο­λή της τρο­πο­λο­γί­ας Platt (Enmienda Platt) ως προ­σάρ­τη­μα του Συντάγματος.
Ενο­ποι­ή­θη­κε με τη συν­θή­κη Tratado de Relaciones του 1934, ένα ζήτη­μα που έχω επι­ση­μά­νει σε συνο­μι­λί­ες με πολί­τες όπου ο γεί­το­νας του Βορ­ρά επέ­βα­λε μια κυβέρ­νη­ση υπό την απει­λη­τι­κή παρου­σία ναυ­τι­κών μονά­δων του αμε­ρι­κά­νι­κου ναυ­τι­κού στον κόλ­πο της Αβάνας.
Επο­μέ­νως, είχε να κάνει με προ­φα­νή και υπο­κρι­τι­κή χει­ρο­νο­μία στην τρο­πο­λο­γία Platt, με τις χει­ρό­τε­ρες δια­τά­ξεις να παρα­μέ­νουν, ​​μαζί με τις πολι­τι­κές και οικο­νο­μι­κές δεσμεύ­σεις που ενο­ποί­η­σαν την υπο­τα­γή και εξάρ­τη­ση της Κού­βας από τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες μέχρι τον Ιανουά­ριο του 1959.
Είναι μια πρό­κλη­ση που συν­δέ­ε­ται στε­νά με την ιμπε­ρια­λι­στι­κή αντί­λη­ψη του πεπρω­μέ­νου Destino Manifiesto, και τη βιαιό­τη­τα του δόγ­μα­τος Monroe (σσ. όλη η Αμε­ρι­κή ανή­κει στις ΗΠΑ) και τα ορά­μα­τα του πανα­με­ρι­κα­νι­σμού με στό­χο να υπο­τά­ξουν την περιο­χή μας ακό­μη από την επο­χή του Simón Bolívar.

Τα τελευ­ταία τέσ­σε­ρα χρό­νια, στην τερά­στια και άνι­ση αμε­ρι­κα­νι­κή ισχύ με κλι­μά­κω­ση της επι­θε­τι­κό­τη­τας κατά της Κού­βας, προ­στέ­θη­κε η ατι­μω­ρη­σία.
Η αμε­ρι­κα­νι­κή κυβέρ­νη­ση φάνη­κε πεπει­σμέ­νη ότι απο­λάμ­βα­νε την ελευ­θε­ρία να ενερ­γεί με δικαί­ω­μα να επι­βά­λει τη θέλη­σή της στον κόσμο ολό­κλη­ρο, με χρή­ση βίας δημιουρ­γώ­ντας πολι­τι­κή, νομι­κή και ηθι­κή κρί­ση δυνα­μι­τί­ζο­ντας τις διε­θνείς σχέ­σεις εδώ και δεκαετίες.
Η διε­θνής κοι­νό­τη­τα απο­δεί­χτη­κε ανί­κα­νη να στα­μα­τή­σει τις κατα­φα­νείς κατα­χρή­σεις δικαιώ­μα­τος και εξου­σί­ας από τη μεγα­λύ­τε­ρη οικο­νο­μι­κή, στρα­τιω­τι­κή και τεχνο­λο­γι­κή δύνα­μη, των οποί­ας η ανεύ­θυ­νη δρά­ση υπήρ­ξε η μεγα­λύ­τε­ρη απει­λή για την ειρή­νη, τη στα­θε­ρό­τη­τα, την οικο­λο­γι­κή ισορ­ρο­πία και την επι­βί­ω­ση της ζωής στον πλανήτη.
Το πλαί­σιο αυτό εξη­γεί­ται εν μέρει από το ιδιαί­τε­ρα επι­βλα­βές απο­τέ­λε­σμα του οικο­νο­μι­κού απο­κλει­σμού μέσω του οποί­ου οι ΗΠΑ επι­τί­θε­νται στη χώρα μας.
Οι συν­θή­κες μιας όλο και περισ­σό­τε­ρο δια­συν­δε­δε­μέ­νης διε­θνούς οικο­νο­μί­ας, αλλη­λε­ξαρ­τώ­με­νης όλο και περισ­σό­τε­ρο υπό­κει­ται στην υπα­γό­ρευ­ση των κέντρων εξου­σί­ας που ελέγ­χο­νται από την Ουάσινγκτον.Cuba si no mas bloqueo 1

Παρά την συντρι­πτι­κή απόρ­ρι­ψη της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας, ο απο­κλει­σμός δυσκο­λεύ­ει τις οικο­νο­μι­κές σχέ­σεις της Κού­βας με σχε­δόν όλα τα έθνη του πλα­νή­τη, ανε­ξάρ­τη­τα από την πολι­τι­κή θέση μιας χώρας ή της σχέ­σης της μαζί μας.
Σε πολ­λές περι­πτώ­σεις, οι κυβερ­νή­σεις δεν έχουν καν τη δυνα­τό­τη­τα να επι­βάλ­λουν τα κυριαρ­χι­κά τους δικαιώ­μα­τα σαν δρά­ση εθνι­κών οντο­τή­των που βρί­σκο­νται στα δικά τους εδά­φη, δεδο­μέ­νου ότι συνή­θως επι­βάλ­λει η Ουά­σινγ­κτον, λες και ζού­με σε έναν υπο­ταγ­μέ­νο κόσμο από τη μονο­πο­λι­κή εξου­σία των ΗΠΑ.
Πρό­κει­ται για ένα φαι­νό­με­νο που εκφρά­ζε­ται με ειδι­κό αντί­κτυ­πο στον χρη­μα­το­πι­στω­τι­κό τομέα, όταν η εθνι­κή τρα­πε­ζι­κή πολι­τι­κή πολ­λών χώρων λει­τουρ­γεί προ­νο­μια­κά σε όφε­λος των αμε­ρι­κα­νών επι­βάλ­λο­ντας αντί­στοι­χες  πολι­τι­κές απο­φά­σεις στις κυβερ­νή­σεις τους. Αυτές οι πραγ­μα­τι­κό­τη­τες επι­βε­βαιώ­νο­νται ως επέ­κτα­ση μιας νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρης παγκοσμιοποίησης.
Αυτός ο απο­κλει­σμός, που ο λαός μας υφί­στα­ται πάνω από 60 χρό­νια με αγώ­να, θυσία και δημιουρ­γι­κό­τη­τα, θα μπο­ρού­σε να κατα­στρέ­ψει την οικο­νο­μία και την κοι­νω­νι­κή στα­θε­ρό­τη­τα οποιασ­δή­πο­τε χώρας, ακό­μη και εκεί­νων που είναι πλου­σιό­τε­ρες και πιο ισχυ­ρές από την Κού­βα. Είναι ο πιο ολο­κλη­ρω­μέ­νος, πολύ­μορ­φος και χρο­νι­κά παρα­τε­τα­μέ­νος οικο­νο­μι­κός πόλε­μος που έχουν εξα­πο­λύ­σει ποτέ ενα­ντί­ον οποιου­δή­πο­τε έθνους.

Μόνο σε συν­θή­κες σοσια­λι­στι­κού συστή­μα­τος, με βάση την κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη, την ενό­τη­τα του λαού γύρω από το κόμ­μα του και την κοι­νή προ­σπά­θεια να υπε­ρα­σπι­στεί τη χώρα, μπο­ρεί ένα λιγό­τε­ρο ανε­πτυγ­μέ­νο έθνος και σχε­τι­κά μικρό όπως εμείς, με λίγους φυσι­κούς πόρους ‑απο­φεύ­γο­ντας την κατάρ­ρευ­ση ακό­μη και να αναπτύσσεται.
Η πολι­τι­κή κατά της Κού­βας εξα­πο­λύ­θη­κε από την προη­γού­με­νη κυβέρ­νη­ση των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών και ενι­σχύ­θη­κε, ακρι­βώς, στις σκλη­ρές συν­θή­κες της παν­δη­μί­ας COVID-19, κάνο­ντας προ­φα­νή, εντυ­πω­σια­κά, την αδί­στα­κτη φύση του ιμπεριαλισμού.
Μερι­κές φορές δεν γίνο­νται κατα­νοη­τά τα αντι­κει­με­νι­κά δεδο­μέ­να σχε­τι­κά με τη ζημία που προ­κά­λε­σε στην οικο­νο­μία της Κού­βας ούτε ο πραγ­μα­τι­κός αντί­κτυ­πος των παρα­πά­νω από 240 κατα­να­γκα­στι­κών μέτρων από το 2017 και μετά.
Πρέ­πει να γίνει κατα­νοη­τό ότι δεν πρό­κει­ται για απλές ενέρ­γειες αύξη­σης του απο­κλει­σμού, αλλά από τις νέες μεθό­δους, ορι­σμέ­νες πρω­το­φα­νείς, οι οποί­ες οδή­γη­σαν το μέγε­θος του εμπάρ­γκο σε ένα ποιο­τι­κά πιο επι­θε­τι­κό βήμα, το οποίο αντα­να­κλά­ται στις υλι­κές ελλεί­ψεις που συνο­δεύ­ουν την καθη­με­ρι­νή ζωή κάθε Κουβανού.
Σε αυτό προ­στί­θε­ται η σωρεία μέτρων της καμπά­νιας που χρη­μα­το­δο­τεί­ται από την Ουά­σινγ­κτον για να προ­ω­θή­σει το ψέμα ότι ο απο­κλει­σμός δεν είναι πραγ­μα­τι­κός, ότι δεν βλά­πτει πραγ­μα­τι­κά την οικο­νο­μία μας, ότι δεν απο­τε­λεί σημα­ντι­κό πρό­βλη­μα για την ανά­πτυ­ξή μας και την οικο­νο­μι­κή μας στα­θε­ρό­τη­τα. Είναι μια ψευ­τιά που δια­δί­δε­ται μέσα από τα ισχυ­ρά μέσα πλη­ρο­φό­ρη­σης στην υπη­ρε­σία του ιμπε­ρια­λι­σμού και των ψηφια­κών δικτύ­ων που απο­σκο­πούν να επη­ρε­ά­σουν τη σκέ­ψη πολ­λών, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων μερι­κών από τους συμπα­τριώ­τες μας.Nobel prize for the doctors of Cuba 2021 Προβλήματα Προοπτικές

Μετα­ξύ των πρώ­των ενερ­γειών για την ενί­σχυ­ση του οικο­νο­μι­κού φρά­χτη κατά της Κού­βας ήταν να ορί­σει έναν κατά­λο­γο των κου­βα­νι­κών επι­χει­ρη­μα­τι­κών οντο­τή­των που θα υπό­κει­νται σε πρό­σθε­τους περιο­ρι­σμούς. Αυτός ο κατά­λο­γος, ο οποί­ος ενη­με­ρώ­θη­κε αρκε­τές φορές, καλύ­πτει σήμε­ρα 231 μονά­δες, πολ­λές από αυτές με ευθύ­νη στο λια­νι­κό δίκτυο της χώρας, το σύστη­μα παρο­χής των σημα­ντι­κό­τε­ρων ανα­γκών για την οικο­νο­μία και τον πλη­θυ­σμό, όλες τις ξενο­δο­χεια­κές εγκα­τα­στά­σεις της χώρας και πολ­λά ιδρύ­μα­τα του χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κού και πιστω­τι­κού τομέα.
Η κυβέρ­νη­ση των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών δικαιο­λο­γεί αυτή τη δρά­ση με το πρό­σχη­μα του περιο­ρι­σμού της δρα­στη­ριό­τη­τας των εται­ρειών που ανή­κουν στον τομέα της άμυ­νας και της ασφά­λειας, κατη­γο­ρώ­ντας για δια­τή­ρη­ση της κατα­στο­λής των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των στην Κού­βα και την κου­βα­νι­κή παρέμ­βα­ση στη Βενεζουέλα.
Οι άνθρω­ποι μας γνω­ρί­ζουν καλά ότι αυτή η παρά­νο­μη δίω­ξη κατευ­θύ­νε­ται ενα­ντί­ον επι­τυ­χη­μέ­νων οντο­τή­των, των οποί­ων η κοι­νω­νι­κή λει­τουρ­γία είναι εντε­λώς οικο­νο­μι­κή και εμπο­ρι­κή, όπως συμ­βαί­νει οπου­δή­πο­τε στον κόσμο, και γεγο­νός που εξα­σφα­λί­ζει σημα­ντι­κή συμ­βο­λή στην εθνι­κή οικονομία.

Γνω­ρί­ζει επί­σης με σαφή βεβαιό­τη­τα και με ιστο­ρι­κή εμπει­ρία ότι στό­χος αυτού του μέτρου είναι να επε­κτα­θεί παρα­πέ­ρα το εμπάρ­γκο για να σαμπο­τά­ρει το επι­χει­ρη­μα­τι­κό σύστη­μα, εμπο­δί­ζο­ντας τη δια­δι­κα­σία ανα­ζω­ο­γό­νη­σης της οικο­νο­μί­ας, χτυ­πώ­ντας και σπά­ζο­ντας την κρα­τι­κή δια­χεί­ρι­ση με επι­βο­λή της ψεύ­τι­κης πλη­ρο­φό­ρη­σης, τον ατο­μι­κι­σμό της οικο­νο­μι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας και το χάος, με δηλω­μέ­νο το στό­χο στραγ­γα­λι­σμού της χώρα και πρό­κλη­ση κοι­νω­νι­κής έκρηξης.
Στην έκτα­κτη κατά­στα­ση της παν­δη­μί­ας, χρειά­στη­κε να αφιε­ρώ­σου­με σημα­ντι­κούς πόρους για να εγγυ­η­θού­με επει­γό­ντως τον εξο­πλι­σμό και τα υλι­κά που είναι απα­ραί­τη­τα στα νοσο­κο­μεία μας και στα κέντρα φροντίδας.
Το κόστος θα ήταν λιγό­τε­ρο επα­χθές εάν η Κού­βα δεν έπρε­πε να πάει σε απο­μα­κρυ­σμέ­νες και συχνά έμμε­σες αγο­ρές για την από­κτη­ση τεχνο­λο­γιών που υπό­κει­νται σε απα­γο­ρευ­τι­κές δια­τά­ξεις των ΗΠΑ, λόγω εμπάργκο.
Οι οικο­νο­μι­κές διώ­ξεις, από την άλλη πλευ­ρά, απέ­κτη­σαν τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά ενός πραγ­μα­τι­κού κυνη­γιού κατά των κου­βα­νι­κών συναλ­λα­γών, δυσκο­λεύ­ο­ντας ή αναι­ρώ­ντας πόρους και εισπρά­ξεις από εξα­γω­γές για πλη­ρω­μή προ­ϊ­ό­ντων και υπη­ρε­σιών που εισά­γου­με, με την επα­κό­λου­θo deficit εξω­τε­ρι­κού εμπορίου.
Για να τιμω­ρή­σει την Κού­βα και τους Κου­βα­νούς που ζουν μέσα και έξω από τη χώρα, οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες έχουν απο­κλεί­σει σχε­δόν κάθε πιθα­νό­τη­τα κίνη­σης χρή­μα­τος από και προς το νησί.
Αυτές οι πραγ­μα­τι­κό­τη­τες είναι παρού­σε σε κάθε πτυ­χή έλλει­ψης βασι­κών κατα­να­λω­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων του πλη­θυ­σμού. Επι­πλέ­ον έχουν να κάνουν με πολ­λές από τις δυσκο­λί­ες της εθνι­κής βιο­μη­χα­νί­ας να υπο­λο­γί­ζουν εγκαί­ρως, με την απαι­τού­με­νη ποιό­τη­τα και με πρό­τυ­πα, τις απα­ραί­τη­τες εισ­ρο­ές παρα­γω­γής. Αυτό καλύ­πτει τόσο τα κατα­να­λω­τι­κά αγα­θά όσο και τα φάρ­μα­κα και τα προ­ϊ­ό­ντα της βιο­μη­χα­νί­ας τρο­φί­μων.No al BloQueo CubaΗ ενί­σχυ­ση του εμπάρ­γκο περι­πλέ­κει τη συμ­μόρ­φω­ση με τις διε­θνείς χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κές δεσμεύ­σεις μας, παρά την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα και την προ­σπά­θεια να πραγ­μα­το­ποιού­με τις πλη­ρω­μές που, αν και μέτριες, συνε­πά­γο­νται για εμάς μια μεγά­λη θυσία.
Όλο και περισ­σό­τε­ρο βλέ­που­με εφαρ­μο­στέα μέτρα (σσ. νότες) για τον περιο­ρι­σμό ταξι­διών στην Κού­βα, τόσο αερο­πο­ρι­κώς όσο και από τη θάλασ­σα, γεγο­νός που συνε­πά­γε­ται άλλο ένα βάναυ­στο πλήγ­μα στις υπη­ρε­σί­ες ‑σε ένα σημα­ντι­κό τμή­μα του κρα­τι­κού και μη τομέα της οικονομίας.
Η ζημία που προ­κα­λούν τα μέτρα αυτά στο βιο­τι­κό επί­πε­δο του πλη­θυ­σμού δεν είναι τυχαίο ή φρού­το πρά­πλευ­ρων επι­πτώ­σε­ων, είναι συνέ­πεια σκό­πι­μης στο­χευ­μέ­νης τιμω­ρί­ας, του κου­βα­νι­κού λαού στο σύνο­λό του.
Μία από τις σκλη­ρό­τε­ρες ενέρ­γειες, απα­ρά­δε­κτη με βάση το διε­θνές δίκαιο και με πλή­ρη ατι­μω­ρη­σία την οποία απο­λαμ­βά­νουν οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες, απο­τε­λεί η προ­σπά­θεια, από τον Απρί­λιο του 2019, να στε­ρή­σουν την Κού­βα από καύ­σι­μα. Για να επι­τευ­χθεί αυτό, εφαρ­μό­ζουν μέτρα αντι­συμ­βα­τι­κού πολέ­μου, προ­κει­μέ­νου αυτές οι προ­μή­θειες να μη φθά­σουν στην εθνι­κή επικράτεια.
Είναι μία από τις ενέρ­γειες που κατα­δει­κνύ­ει καλύ­τε­ρα τη νέα διά­στα­ση του οικο­νο­μι­κού πολέ­μου κατά της Κούβας.
Έχου­με περά­σει περιό­δους ζόρι­κες και έντα­σης, αλλά το τίμη­μα δεν ήταν κατα­στρο­φι­κό ‑όπως ονει­ρεύ­ο­νταν οι ΗΠΑ, χάρη στη δύνα­μη της κοι­νω­νί­ας που έχου­με χτί­σει, στην ικα­νό­τη­τα αντί­στα­σης και υπε­ρά­σπ­σης από έναν ηρω­ι­κό λαό.
Μια άλλη από τις πρά­ξεις που περι­γρά­φει καλύ­τε­ρα τη φύση του ιμπε­ρια­λι­σμού και την κλι­μά­κω­ση της επι­θε­τι­κό­τη­τάς του απέ­να­ντι στη χώρα μας είναι η ανή­θι­κη εκστρα­τεία που εξα­πο­λύ­ε­ται ενά­ντια στη διε­θνή ιατρι­κή συνερ­γα­σία που παρέ­χει η Κούβα.
Η τρο­χιά μας σε αυτό το μέτω­πο δεν έχει όμοιό της στον κόσμο όλο. Είναι για εμάς μια συμ­βα­τι­κή υπο­χρέ­ω­ση σύμ­φω­να με τις ηθι­κές αρχές στις οποί­ες είναι χτι­σμέ­νη η Κου­βα­νέ­ζι­κη κοι­νω­νία. Συμυ­κνώ­νε­ται στην αντί­λη­ψη ότι μοι­ρα­ζό­μα­στε αυτό που έχου­με –το υστέ­ρη­μα, όχι τοι πλεόναμα.
Η επι­τυ­χία της δια­μόρ­φω­σης με επι­μο­νή και αφο­σί­ω­ση ένα τέτοιο ανθρώ­πι­νο δυνα­μι­κό οφεί­λε­ται στο ότι έχου­με ένα ισχυ­ρό, απο­τε­λε­σμα­τι­κό και βιώ­σι­μο σύστη­μα δημό­σιας υγεί­ας, που μας δίνει αυτή την ευκαι­ρία και δυνα­τό­τη­τα να το μοι­ρα­στού­με με άλλους.
Είναι μια προ­σπά­θεια αλλη­λεγ­γύ­ης που θα παρα­μεί­νει τέτοια παρά την όποια εκστρα­τεία αμαύρωσης.
Έχει σώσει ζωές, έχει ανα­κου­φί­σει ταλαι­πω­ρη­μέ­νο κόσμο, έχει βελ­τιώ­σει συν­θή­κες υγεί­ας και κοι­νω­νι­κής πρό­νοιας εκα­τομ­μυ­ρί­ων ανθρώ­πων στον κόσμο, σχε­δόν πάντα από τους πιο ευά­λω­τους ή μειο­νε­κτι­κούς – μειο­νο­τι­κούς πλη­θυ­σμούς, τις περισ­σό­τε­ρες φορές σε απο­μα­κρυ­σμέ­νες περιο­χές και –όχι σπά­νια, υπό συν­θή­κες εξαι­ρε­τι­κής δυσκο­λί­ας ακό­μη και άκρως επι­κίν­δυ­νες. Περι­λαμ­βά­νει σημα­ντι­κά και αντι­προ­σω­πευ­τι­κά καθή­κο­ντα βοή­θειας σε χώρες που υπέ­στη­σαν φυσι­κές καταστροφές.
Η αμε­ρι­κα­νι­κή επί­θε­ση απευ­θύ­νε­ται στη δυσπι­στία απέ­να­ντι σε μια τέτοια ευγε­νή και ανα­γνω­ρι­σμέ­νη εργα­σία, που απαι­τεί μεγά­λη προ­σπά­θεια της χώρας για την εξα­σφά­λι­ση των χιλιά­δων τεχνι­κά και ηθι­κά εκπαι­δευ­μέ­νων επαγ­γελ­μα­τιών, απλά για να στε­ρή­σει την Κού­βα ακό­μη κι από αυτό το μικρό, δίκαιο, ειλι­κρι­νή και νόμι­μο πόρο.

Nobel Prize Cuba

Η πρό­σβα­ση στην υγεία είναι ένα καθο­λι­κό ανθρώ­πι­νο δικαί­ω­μα και η κυβέρ­νη­ση των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών δια­πράτ­τει έγκλη­μα όταν –προ­κει­μέ­νου να μας επι­τε­θεί, αφιε­ρώ­νε­ται στο σαμπο­τάζ μιας μονα­δι­κής πηγής ιατρι­κών υπη­ρε­σιών στις οποί­ες εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι έχουν πρό­σβα­ση στον κόσμο.
Εκτός από όλα τα παρα­πά­νω, τον Απρί­λιο του 2019 και με στό­χο να εμπο­δί­σουν ξένων επεν­δυ­τές ‑εται­ρεί­ες και επι­χει­ρη­μα­τί­ες που στοι­χη­μα­τί­ζουν σε μια οικο­νο­μι­κή και εμπο­ρι­κή σχέ­ση με την Κού­βα, οι ΗΠΑ απο­φά­σι­σαν, για πρώ­τη φορά, τη δικα­στι­κή παρέμ­βα­ση με βάση την παρ. ΙΙΙ του κατά­πτυ­στου νόμου Helms-Burton με αιτή­μα­τα υπο­τι­θέ­με­νων νομέ­ων εθνι­κο­ποι­η­μέ­νων κεφα­λαί­ων και επι­χει­ρή­σε­ων κατά τα πρώ­τα έτη της επανάστασης.
Δεν είναι νέος νόμος, χρο­νο­λο­γεί­ται από το 1996, κωδι­κο­ποιεί τον απο­κλει­σμό και καθιε­ρώ­νει ως υπο­χρέ­ω­ση της κυβέρ­νη­σης των ΗΠΑ να επι­τε­θεί οικο­νο­μι­κά στην Κού­βα, συλ­λή­βδην και σε διε­θνή κλί­μα­κα –με νομι­κή εντο­λή την προ­ώ­θη­ση του, για πολι­τι­κή ανα­τρο­πή και κατα­στρο­φή της συνταγ­μα­τι­κής τάξης στην Κού­βα, με την υπο­στή­ρι­ξη πακτω­λού εκα­τομ­μυ­ρί­ων από τον ομο­σπον­δια­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό σε χρο­νιά­τι­κη βάση.
Θα ήταν το άκρο άωτο η καθιέ­ρω­ση ενός κηδε­μό­να ως προ­ϋ­πό­θε­ση να απο­φα­σί­ζου­με τους σχε­δια­σμούς μας και το  πρό­γραμ­μα πολι­τι­κής παρέμ­βα­σης στη χώρα μας υπο­τάσ­σο­ντας το κου­βα­νι­κό έθνος στην κυριαρ­χία των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών, που θα διό­ρι­ζε και την κυβέρνηση.
Πρό­κει­ται για ένα άθλιο πολι­τι­κό και νομι­κό μέσο, ​​που σχε­διά­στη­κε προ­σε­κτι­κά με μεγά­λο οπορ­κι­σμό στις πιο δύσκο­λες στιγ­μές της Periodo Especial ‑ειδι­κής περιό­δου, όταν πίστε­ψαν στην Ουά­σινγ­κτον ότι η επα­νά­στα­ση δεν θα ήταν σε θέση να αυτο­συ­ντη­ρη­θεί πιστή στη δέσμευ­ση να κρα­τή­σει ψηλά τις σημαί­ες του σοσια­λι­σμού και να προ­στα­τεύ­σει τους στό­χους και τα ιδα­νι­κά που υπε­ρα­σπί­στη­καν τους μάρ­τυ­ρες μας.
Γι αυτό λέμε ότι είναι νόμος που ο λαός μας θα πρέ­πει να ξέρει καλά καλά και δεν έχει την πολυ­τέ­λεια να ξεχά­σει αντέ­χο­ντας οικο­νο­μι­κά μια μέρα παρα­πά­νω από τότε που θα καταρ­γη­θεί.

Όταν, τον Δεκέμ­βριο του 2014, απο­φα­σί­σα­με μαζί με την κυβέρ­νη­ση των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών ‑τότε επι­κε­φα­λής ήταν ο Μπα­ράκ Ομπά­μα, να προ­χω­ρή­σου­με προς καλύ­τε­ρη κατα­νό­η­ση των χωρών μας, λέγα­με στην Εθνο­συ­νέ­λευ­ση της λαϊ­κής εξουσίας: …
«[…] Έγι­νε ένα βήμα, αλλά παρα­μέ­νει να επι­λυ­θεί το κύριο, η παύ­ση του οικο­νο­μι­κού, εμπο­ρι­κού και οικο­νο­μι­κού απο­κλει­σμού κατά της Κού­βας, που ανθεί τα τελευ­ταία χρό­νια, ιδί­ως στον τομέα των χρη­μα­το­πι­στω­τι­κών συναλ­λα­γών, με την εφαρ­μο­γή τερά­στιων και παρά­νο­μων προ­στί­μων κατά τρα­πε­ζών σε διά­φο­ρες χώρες»…
Η επι­θε­τι­κή συμπε­ρι­φο­ρά που εξα­πο­λύ­θη­κε από την προη­γού­με­νη αμε­ρι­κα­νι­κή διοί­κη­ση επι­βε­βαιώ­νει με σαφή απο­δει­κτι­κά στοι­χεία ότι οποια­δή­πο­τε προ­ο­πτι­κή της αλη­θι­νής θετι­κής εξέ­λι­ξης στη σχέ­ση μετα­ξύ και των δύο χωρών, έτσι ώστε να είναι βιώ­σι­μη, θα πρέ­πει να συν­δέ­ε­ται με την εξά­λει­ψη του οικο­νο­μι­κού εμπάρ­γκο και του νομο­θε­τι­κού πλέγ­μα­τος που το διατηρεί.
Δεν έχου­με αυτα­πά­τες πως είναι κάτι εύκο­λο και απλό, αντί­θε­τα, θα χρεια­στεί λογι­κή πολι­τι­κή βού­λη­ση εκεί­νων που δια­χει­ρί­ζο­νται τις τύχες στις Ηνω­μέ­νες Πολιτείες.
Η Κού­βα υπο­στή­ρι­ζε και υπο­στη­ρί­ζει ότι δεν προσ­διο­ρί­ζου­με τον αμε­ρι­κα­νι­κό λαό ως εχθρό, ότι οι πολι­τι­κές και ιδε­ο­λο­γι­κές δια­φο­ρές δεν εμπλέ­κο­νται σε μια σεβα­στή και πολι­τι­σμέ­νη σχέ­ση με τον γεί­το­νά μας.
Έχου­με ακό­μη εκδη­λώ­σει την πρό­θε­ση να ανα­πτύ­ξου­με μια σχέ­ση συνερ­γα­σί­ας σε πολ­λά θέμα­τα, με βάση το αμοι­βαίο όφε­λος για τις δύο χώρες και για την περιοχή.
Ποτέ δεν θα ξεχνά­με το περιε­χό­με­νο του άρθρου 16.α του Συντάγ­μα­τος, το οποίο επι­βε­βαιώ­νει ότι οι οικο­νο­μι­κές, διπλω­μα­τι­κές και πολι­τι­κές σχέ­σεις με οποιο­δή­πο­τε άλλο κρά­τος δεν μπο­ρούν ποτέ να δια­πραγ­μα­τευ­θούν υπό επι­θε­τι­κό­τη­τα, απει­λή ή εξαναγκασμό.
Επι­κυ­ρώ­νω από αυτό το βήμα την προ­θυ­μία και πολι­τι­κή βού­λη­ση να ανα­πτύ­ξου­με το διά­λο­γο για να οικο­δο­μη­θεί ένας νέος τύπος σχέ­σε­ων με τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες, υπό τον όρο να μην βάζουν σαν προ­ϋ­πό­θε­ση ότι η Κού­βα θα πρέ­πει να παραι­τη­θεί από τις αρχές της επα­νά­στα­σης και του σοσια­λι­σμού, να συνει­δη­το­ποι­ή­σουν πως πρέ­πει να αφή­σουν πίσω τις εγγε­νείς με κυριαρ­χία από­ψεις, να βάλουν καλά στο μυα­λό τους πως η άσκη­ση της εξω­τε­ρι­κής τους πολι­τι­κής, δεν μπο­ρεί να πηγαί­νει κόντρα στην υπε­ρά­σπι­ση της αυτο­διά­θε­σης των λαών και την ιστο­ρι­κή υπο­στή­ρι­ξη μετα­ξύ αδελ­φών χωρών.

defensa civil en cubaΤαυ­τό­χρο­να, έχου­με καθή­κον να παρα­μεί­νου­με σε εγρή­γορ­ση, υπεύ­θυ­νοι μπρο­στά στι διδα­χές της ιστο­ρί­ας για την προ­στα­σία της χώρας μας και το κυρί­αρ­χο δικαί­ω­μα να υπάρ­χει για το οποίο τόσο πολ­λές γενιές κου­βα­νών έχουν θυσιαστεί.
Πρέ­πει να το πρά­ξου­με χωρίς να παρα­με­λού­με την άμυ­να και με μια στα­θε­ρή και δεσμευ­μέ­νη προ­σπά­θεια, με στό­χο την οικο­δό­μη­ση των οικο­νο­μι­κών βάσε­ων που μας επι­τρέ­πουν να αντι­με­τω­πί­σου­με επι­τυ­χώς έναν αδιά­κο­πο και ασύμ­με­τρο οικο­νο­μι­κό πόλε­μο, μια ισχυ­ρή εξου­σία που επω­φε­λεί­ται από το μέγε­θος και την οικο­νο­μι­κή της επιρ­ροή κάνο­ντας συνε­χείς επι­θέ­σεις στη χώρα μας.

Cuba libreΣυντρό­φισ­σες και σύντροφοι,
Θυμί­ζου­με πως σαν σήμε­ρα ακρι­βώς πριν από πέντε χρό­νια, η Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή και η περιο­χή της Καραϊ­βι­κής βρέ­θη­κε στο μάτι του κυκλώ­να μιας ισχυ­ρής και δια­θρω­τι­κά καλο­στη­μέ­νης επί­θε­σης από τον ιμπε­ρια­λι­σμό και τις περι­φε­ρεια­κές ολι­γαρ­χί­ες κατά των επα­να­στα­τι­κών και προ­ο­δευ­τι­κών κυβερ­νή­σε­ων που είχαν έρθει στην εξου­σία ως απο­τέ­λε­σμα της αντί­στα­σης και του αγώ­νας των λαών κατά των ολέ­θριων επι­πτώ­σε­ων των νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρων μοντέλων.
Η αντι­με­τώ­πι­ση αυτή ενι­σχύ­θη­κε όταν η εξω­τε­ρι­κής πολι­τι­κή των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών έπε­σε στα χέρια των απει­λη­τι­κών χαρα­κτή­ρων, που συν­δέ­ο­νται με επεμ­βα­τι­κά επει­σό­δια στην περιο­χή μας και με ακρο­δε­ξιά στοι­χεία της Κου­βα­νι­κο-Αμε­ρι­κα­νι­κής μαφί­ας, πολ­λά από αυτά κτα­γραμ­μέ­να για την τρο­μο­κρα­τι­κή τους διε­φθαρ­μέ­νη τροχιά.
Ποτέ δεν συγκα­λύ­πτουν τη δέσμευ­σή τους στο δόγ­μα Monroe. Μείγ­μα αντι­σο­σια­λι­στι­κού φανα­τι­σμού και απελ­πι­σί­ας για να επι­τύ­χουν βρα­χυ­πρό­θε­σμους στό­χους. Φτά­σα­νε σε μη συμ­βα­τι­κές μεθό­δους και απο­στα­θε­ρο­ποι­η­τι­κές λει­τουρ­γί­ες που ήταν εξαι­ρε­τι­κά επι­κίν­δυ­νες για ολό­κλη­ρη την περιοχή.
Έδει­ξαν την περι­φρό­νη­ση για τους λαούς και τους θεσμούς μας.
Έγρα­ψαν στα παλιά τους τα παπού­τσια τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα όλων των λαών του ημι­σφαι­ρί­ου και απει­λού­σαν την ειρή­νη και την ασφάλεια.
Αρκε­τές κυβερ­νή­σεις της περιο­χής αγνό­η­σαν τη δια­κή­ρυ­ξη της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής και της Καραϊ­βι­κής ως ζώνη ειρή­νης, που υπο­γρά­φη­κε στην Αβά­να από τους αρχη­γούς κρα­τών και κυβερ­νή­σε­ων, τον Ιανουά­ριο του 2014.
Αυτό το υπερ­βα­τι­κό πολι­τι­κό μέσο στη­ρί­ζε­ται σε βασι­κές αρχές για την πλή­ρη ανε­ξαρ­τη­σία, την πραγ­μα­τι­κή άσκη­ση των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των και τις προσ­δο­κί­ες ενό­τη­τας και χει­ρα­φέ­τι­σης της περιο­χής μας.
Αυτά περι­λαμ­βά­νουν τον σεβα­σμό των αρχών και των κανό­νων του διε­θνούς δικαί­ου και τις αρχές και τους σκο­πούς του Χάρ­τη των Ηνω­μέ­νων Εθνών, την ειρη­νι­κή επί­λυ­ση των δια­φο­ρών, την υπο­χρέ­ω­ση μη παρέμ­βα­σης ‑άμε­σα ή έμμε­σα, στις εσω­τε­ρι­κές υπο­θέ­σεις οποιου­δή­πο­τε άλλου κρά­τους και τηρώ­ντας τις αρχές της εθνι­κής κυριαρ­χί­ας, των ίσων δικαιω­μά­των και της αυτο­διά­θε­σης των λαών.
Τη δέσμευ­ση των χωρών της περιο­χής να προ­ω­θή­σουν τις σχέ­σεις φιλί­ας και συνερ­γα­σί­ας μετα­ξύ τους και με άλλα έθνη, ανε­ξάρ­τη­τα από τις δια­φο­ρές μετα­ξύ των πολι­τι­κών, οικο­νο­μι­κών και κοι­νω­νι­κών τους συστη­μά­των ή των επι­πέ­δων ανά­πτυ­ξής τους, της άσκη­σης της ανο­χής και της ζωής ειρη­νι­κά με κανό­νες καλής γει­το­νί­ας. Και τη δέσμευ­ση να σέβε­σαι πλή­ρως το ανα­φαί­ρε­το δικαί­ω­μα κάθε κρά­τους να επι­λέ­ξει το πολι­τι­κό, οικο­νο­μι­κό, κοι­νω­νι­κό και πολι­τι­στι­κό του σύστη­μα, ως βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για να εξα­σφα­λι­στεί η ειρη­νι­κή συνύ­παρ­ξη μετα­ξύ των εθνών.

Η συχνή χρή­ση του ψέμα­τος για να δικαιο­λο­γή­σει τις πρά­ξεις της συν­δυά­στη­κε με σκλη­ρά μονο­με­ρή κατα­να­γκα­στι­κά μέτρα και συνε­χείς απει­λές, με υψη­λό κόστος για τους λαούς της Αμε­ρι­κής μας: η κυβέρ­νη­ση της Βόρειας Αμε­ρι­κής απο­φά­σι­σε να ξεκι­νή­σει μια συγκε­κρι­μέ­νη επί­θε­ση σε Βενε­ζου­έ­λα, Νικα­ρά­γουα και την Κού­βα, με εμφα­νή σκο­πό την ανα­τρο­πής των κυβερ­νή­σε­ων των τριών χωρών βραχυπρόθεσμα.
Ενώ απέ­τυ­χε στις προ­σπά­θειές της, η προ­σκόλ­λη­ση της είναι εδώ για να μας υπεν­θυ­μί­ζει πως οι φιλο­δο­ξί­ες της κυριαρ­χί­ας του ιμπε­ρια­λι­σμού στην περιο­χή δεν απει­λούν ένα μακρι­νό και σκο­τει­νό παρελ­θόν που έχει ήδη ξεπε­ρα­στεί, αλλά είναι τρέ­χων και μόνο­μος κίν­δυ­νος από τους κύκλους της πολι­τι­κής εξου­σί­ας στις Ηνω­μέ­νες Πολιτείες.
Στο πλαί­σιο αυτής της επί­θε­σης, η διά­σω­ση του ΟΕΑ (σσ. Οργα­νι­σμός Αμε­ρι­κα­νι­κών κρα­τών) προ­ω­θή­θη­κε ως μέσο της κυριαρ­χί­ας της νεο­α­ποι­κιο­κρα­τι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας, καθώς και από το ένο­πλο σκέ­λος του, η αλλη­λέν­δε­τη συν­θή­κη της συν­δρο­μής της TIAR, πάντα στην υπη­ρε­σία των ηγε­μο­νι­κών συμ­φε­ρό­ντων των ΗΠΑ. Με τον ίδιο τρό­πο, προ­σπά­θη­σαν να σαμπο­τά­ρει το CELAC και κατέ­στε­ψαν το UNASUR.
Για να μην υπάρ­χουν αμφι­βο­λί­ες, πρέ­πει να ανα­γνω­ρί­σου­με ότι ο νεο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμός επέ­στρε­ψε για να απο­δεί­ξει την αδυ­να­μία να αντα­πο­κρι­θεί στα κοι­νω­νι­κά προ­βλή­μα­τα της περιοχής.
Ο ρόλος του στο ξεχαρ­βά­λω­μα των δομών κοι­νω­νι­κής δικαιο­σύ­νης και η δογ­μα­τι­κή επί­θε­ση ενα­ντί­ον οποιασ­δή­πο­τε έννοιας κοι­νω­νι­κών προ­βλη­μά­των, άφη­σε αβο­ή­θη­τες και ανυ­πε­ρά­σπι­στες τις περισ­σό­τε­ρες χώρες μπρο­στά στον COVID-19. Η κλη­ρο­νο­μιά του είναι αύξη­ση των ανι­σο­τή­των, βάθαι­μα της κοι­νω­νι­κής πόλω­σης και επι­δεί­νω­ση της κρί­σης, στα­σι­μό­τη­τας και αστά­θειας σε πολ­λές από τις κοι­νω­νί­ες στην Αμε­ρι­κή μας.
Κατά συνέ­πεια, επι­τα­χυ­νό­με­νη εξά­ντλη­ση των νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρων κυβερ­νη­τι­κών πολι­τι­κών, των εκδη­λώ­σε­ων της κοι­νω­νι­κής αστά­θειας, μέσω των λαϊ­κών δια­μαρ­τυ­ριών και κινη­το­ποι­ή­σε­ων της νεο­λαί­ας, μαζί με την ενερ­γο­ποί­η­ση της αρι­στε­ράς και τις προ­ο­δευ­τι­κές δυνά­μεις, όπως απο­δει­κνύ­ε­ται από το φόρουμ του Σάο Πάο­λο, έναν πολι­τι­κό χώρο συνεν­νό­η­σης πολι­τι­κών δυνά­με­ων των αρι­στε­ρών και κοι­νω­νι­κών κινημάτων.
Παρα­τη­ρή­θη­κε επί­σης πως αυτές οι προ­ο­δευ­τι­κές δυνά­μεις υπο­βλή­θη­καν σε δικα­στι­κές διώ­ξεις με πολι­τι­κά κίνη­τρα και εκστρα­τεί­ες δυσφή­μι­σης με την υπο­στή­ρι­ξη των ΜΜΕ, για να τους απο­δυ­να­μώ­σουν και έτσι, να εμπο­δί­σουν τη συμ­με­το­χή τους στις κυβερ­νή­σεις ή την πρό­σβα­ση τους σε αυτές.

Οι Κου­βα­νοί επα­να­λαμ­βά­νου­με την αλλη­λεγ­γύη μας με τη Βενε­ζου­έ­λα, με την πολι­τι­στι­κή στρα­τιω­τι­κή ένω­ση του ηρω­ι­κού λαού τους, και με τον μόνο και νόμι­μο πρό­ε­δρό τους, το συνα­γω­νι­στή Nicolás Maduro Moros.
Επα­να­λαμ­βά­νου­με την αλλη­λεγ­γύη με τη Νικα­ρά­γουα Sandinista, με τον λαό του και τον πρό­ε­δρο Daniel Ortega Saavedra.
Χαι­ρε­τί­ζου­με τον Πρό­ε­δρο Luis Arce, του πολυ­ε­θνι­κού  κρά­τους της Βολι­βί­ας, έθνος όπου ο απλός κόσμος πρω­τα­γω­νί­στη­σε σε μια λαϊ­κή νίκη χαστού­κι στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες και τα όργα­νά της, την οργά­νω­ση των αμε­ρι­κα­νι­κών κρα­τών, που είχαν οργα­νώ­σει το πρα­ξι­κό­πη­μα ενα­ντί­ον του συνα­γω­νι­στή Evo Morales Ayma.
Παρα­τη­ρού­με με ελπί­δα, σεβα­σμό και αλλη­λεγ­γύη τις πολι­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες με επι­κε­φα­λής τους προ­έ­δρους Andrés Manuel López Obrador στο Μεξι­κό και τον Alberto Fernández στην Αργε­ντι­νή, στις προ­σπά­θειές της να αντι­στρέ­ψουν τις επι­πτώ­σεις της εφαρ­μο­γής των νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρων πολι­τι­κών που προ­κά­λε­σαν τόσα δει­νά στα έθνη τους.
Γιορ­τά­ζου­με και υπο­στη­ρί­ζου­με τις προ­σπά­θειες και των δύο κυβερ­νή­σε­ων για την ανά­κτη­ση πραγ­μα­τι­κών δια­δι­κα­σιών χει­ρα­φέ­τη­σης στη Λατι­νι­κή Αμερική.
Επα­να­λαμ­βά­νου­με την στή­ρι­ξη στις προ­σπά­θειες της Δημο­κρα­τί­ας της Αργε­ντι­νής να ανα­κτή­σουν την κυριαρ­χία πάνω από τα νησιά Malvinas (Φώκλαντ), Georgias del Sur (Νότια Γεωρ­γία) και Sandwich del Sur (Νήσων Σάντουιτς).
Επι­κυ­ρώ­νου­με την αλλη­λεγ­γύη μας με τον Luiz Inácio Lula da Silva, ηγέ­τη του Partido de los Trabajadores de Brasil (εργα­τι­κού κόμ­μα­τος της Βρα­ζι­λί­ας), κατά των πολι­τι­κών νομι­κών διερ­γα­σιών ενα­ντί­ον του, επι­μέ­νο­ντας στην αξί­ω­ση απο­κα­τά­στα­σης της αθω­ό­τη­τας, πλή­ρους ελευ­θε­ρί­ας και όλων των πολι­τι­κών δικαιω­μά­των του.
Θα συνε­χί­σου­με να υπε­ρα­σπι­ζό­μα­στε τα νόμι­μα συμ­φέ­ρο­ντα των εθνών της Καραϊ­βι­κής και υπο­στη­ρί­ζου­με την αξί­ω­σή σας να λάβου­με απο­ζη­μί­ω­ση για τις συνέ­πειες της δου­λεί­ας και της αποικιοκρατίας.
Η Καραϊ­βι­κή μπο­ρεί πάντα να βασί­ζε­ται στην Κού­βα. Ειδι­κό­τε­ρα, επι­βε­βαιώ­νου­με τη δέσμευ­σή μας για τον αδελ­φό λαό της Αϊτής, για την οποία η διε­θνής κοι­νό­τη­τα πρέ­πει να κάνει πολ­λά περισσότερα.
Κυρή­ξα­με την πλή­ρη υπο­στή­ρι­ξη για την αυτο­διά­θε­ση και την ανε­ξαρ­τη­σία του Που­έρ­το Ρίκο.
Η δέσμευ­ση της Κού­βας για την ενό­τη­τα της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής και της Καραϊ­βι­κής είναι αμε­τα­κί­νη­τη, η πίστη στην υπε­ρά­σπι­ση της κυριαρ­χί­ας και το δικαί­ω­μα αυτο­διά­θε­σης των λαών είναι αρχή της επα­νά­στα­σης και η βού­λη­ση για την προ­ώ­θη­ση της περι­φε­ρεια­κής συνερ­γα­σί­ας και της ολο­κλή­ρω­σης απο­τε­λεί μέρος της υπό­θε­σής μας.
Δεν θα στα­μα­τή­σου­με ούτε στιγ­μή μπρο­στά στο καθή­κον να συμ­βάλ­λου­με για μια Αμε­ρι­κήκοι­νή πατρί­δα όλων των παι­διών της.

Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι:

Σε αυτά τα πέντε χρό­νια, δέθη­καν παρα­πέ­ρα οι εξαι­ρε­τι­κές μας σχέ­σεις με τα κόμ­μα­τα και τις κυβερ­νή­σεις της Λαϊ­κής Δημο­κρα­τί­ας της Κίνας, τη Σοσια­λι­στι­κή Δημο­κρα­τία του Βιετ­νάμ, τη Λαϊ­κή Δημο­κρα­τία του Λάος και η Λαϊ­κή Δημο­κρα­τία της Κορέ­ας, σοσια­λι­στι­κά κρά­τη της Ασί­ας, με τα οποία μας ενώ­νει μια ιστο­ρι­κή φιλία και αλληλεγγύη.
Τα οικο­νο­μι­κά σχέ­δια που ανα­πτύσ­σου­με με την Κίνα και το Βιετ­νάμ σχε­τί­ζο­νται με διά­φο­ρες σφαί­ρες της οικο­νο­μί­ας μας, που βοη­θά­νε στο σχέ­διο οικο­νο­μι­κής και κοι­νω­νι­κής ανά­πτυ­ξης μέχρι το 2030.
Επί­σης, σε αυτά τα χρό­νια, οι πολι­τι­κές σχέ­σεις υψη­λού επι­πέ­δου έχουν εμβα­θυν­θεί με τη Ρωσι­κή Ομο­σπον­δία, χώρα με την οποία μοι­ρα­ζό­μα­στε ευρεί­ες συγκλί­σεις στα πιο δια­φο­ρε­τι­κά θέμα­τα της διε­θνούς ατζέ­ντας, ενώ δια­τη­ρεί και μια στα­θε­ρή θέση απέ­να­ντι στο οικο­νο­μι­κό, εμπο­ρι­κό και χρη­μα­το­δο­τι­κό εμπάρ­γκο που επι­βάλ­λε­ται από τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες στην Κούβα.

Έχου­με προ­χω­ρή­σει, παρά τις υπάρ­χου­σες πολι­τι­κές δια­φο­ρές, στους δεσμούς με την Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση, μέσω της εφαρ­μο­γής της συμ­φω­νί­ας πολι­τι­κού δια­λό­γου και της συνερ­γα­σί­ας, με βάση τον αμοι­βαίο σεβα­σμό και την αμοι­βαιό­τη­τα. Η ώθη­ση απο­σκο­πεί στις σχέ­σεις συνερ­γα­σί­ας, σε τομείς όπως οι ανα­νε­ώ­σι­μες πηγές ενέρ­γειας, η γεωρ­γία και ο πολιτισμός.

Δια­τη­ρού­με τη συνερ­γα­σία και την αλλη­λεγ­γύη μας με τις χώρες της Αφρι­κής, ήπει­ρο με την οποία μας συν­δέ­ει ισχυ­ρή ιστο­ρία, πολι­τι­σμός και αδερ­φι­κοί δεσμοί.
Χιλιά­δες συνερ­γά­τες υγεί­ας και άλλων τομέ­ων παρέ­χουν τις υπη­ρε­σί­ες τους εκεί σε περισ­σό­τε­ρες από 30 χώρες. Εκτι­μού­με την ομό­φω­νη θέση της Αφρι­κα­νι­κής Ένω­σης σε αλλη­λεγ­γύη με την Κού­βα και κατά του απο­κλει­σμού κατά τη διάρ­κεια αυτών των ετών.
Η υπο­στή­ρι­ξή μας στην υπό­θε­ση των Παλαι­στι­νί­ων και της Σαχά­ρας εξα­κο­λου­θεί αμετάβλητη.

Το σενά­ριο που περι­γρά­φε­ται και η πιθα­νή εξέ­λι­ξή του στο μέλ­λον απαι­τεί από όλους μας να δια­σφα­λί­σου­με, με μια μόνι­μη προ­τε­ραιό­τη­τα στην άμυ­να, τη συνο­λι­κή αντί­λη­ψη ορι­σμέ­νων σκέ­ψε­ων του Fidel που περιέ­χο­νται στην κεντρι­κή έκθε­ση του πρώ­του συνε­δρί­ου μας:
«Σε κατά­στα­ση ιμπε­ρια­λι­στι­κής περι­κύ­κλω­σης το κόμ­μα, το κρά­τος και ο λαός, θα χειρ­στούν την άμυ­να με τη μέγι­στη προσοχή.
Η επα­να­στα­τι­κή επα­γρύ­πνι­ση δεν θα παρα­με­λη­θεί ποτέ.
Η ιστο­ρία διδά­σκε
i πάρα πολύ εύγλω­τα ότι όσοι ξεχνούν αυτή την αρχή δεν επι­βιώ­νουν για να δουν το λάθος τους»
(σσ. δεί­τε και ‑Granma «Είμαι ο στρα­τός, είμαι η πατρί­δα, είμαι η επα­νά­στα­ση»

día nacional defensa portadaΗ στρα­τη­γι­κή αντί­λη­ψη του πολέ­μου από τον ενω­μέ­νο λαό δια­τη­ρεί πλή­ρως την επι­και­ρό­τη­τά του, δεδο­μέ­νου ότι σύμ­φω­να με το άρθρο 217 του Συντάγ­μα­τος της Δημο­κρα­τί­ας της Κού­βας, κάθε πολί­της γνω­ρί­ζει και έχει ένα μέσο, ​​ένα μέρος και έναν τρό­πο κατα­πο­λέ­μη­σης του εχθρού, κάτω από την καθο­δή­γη­ση του Κόμ­μα­τος.
Το δόγ­μα αυτό προ­ϋ­πο­θέ­τει μόνι­μη προ­σο­χή στην ενί­σχυ­ση της ικα­νό­τη­τας και της μαχη­τι­κής διά­τα­ξης, στην ενη­μέ­ρω­ση των αμυ­ντι­κών σχε­δί­ων της χώρας και της προ­ε­τοι­μα­σί­ας των ηγε­τών, των επι­κε­φα­λής και της δια­χεί­ρι­σης οργά­νων σε δια­φο­ρε­τι­κά επί­πε­δα για τη διε­ξα­γω­γή των προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νων ενεργειών.
Με αυτή την έννοια, θεω­ρού­με ότι είναι απα­ραί­τη­το να απο­κα­τα­στα­θεί, μόλις επι­τρέ­ψου­με σε νορ­μάλ συν­θή­κες από τον COVID-19, η υλο­ποί­η­ση των días nacionales de la defensa (εθνι­κών ημε­ρών της άμυ­νας) με τη μαζι­κή συμ­με­το­χή του λαού, απο­γυ­μνω­μέ­νη από οποιο­δή­πο­τε φορ­μα­λι­σμό ή φανα­φά­ρα εξα­σφα­λί­ζο­ντας την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα  και τη χρη­σι­μό­τη­τά τους για την προ­ε­τοι­μα­σία του πλη­θυ­σμού. Ας μην ξεχνά­με ότι η στρα­τιω­τι­κή ατρω­σία επι­τυγ­χά­νε­ται με τη συνε­χή βελτίωση.
Την περί­ο­δο αυτή οι επα­να­στα­τι­κές ένο­πλες δυνά­μεις συνέ­χι­σαν την προ­ε­τοι­μα­σία των στρα­τευ­μά­των, της παρα­γω­γής, του εκσυγ­χρο­νι­σμού, της συντή­ρη­σης και της δια­τή­ρη­σης της στρα­τιω­τι­κής τεχνι­κής και των όπλων, την προ­ε­τοι­μα­σία του θεά­τρου στρα­τιω­τι­κών επι­χει­ρή­σε­ων, μαζί με τη συμ­με­το­χή στην μάχη σε εξαι­ρε­τι­κές κατα­στά­σεις και κατα­στρο­φές όλων των ειδών, μετα­ξύ των οποί­ων ξεχω­ρί­ζει ο COVID-19.
Η Unión de Industria Militar (Στρα­τιω­τι­κή Βιο­μη­χα­νι­κή Ένω­ση) έχει εξα­σφα­λί­σει, από το επι­στη­μο­νι­κό δυνα­μι­κό της, την προ­ε­τοι­μα­σία και τον εκσυγ­χρο­νι­σμό ενός σημα­ντι­κού μέρους των οπλι­κών συστη­μά­των και της στρα­τιω­τι­κής τεχνι­κής και ανα­λαμ­βά­νει όλο και περισ­σό­τε­ρο την παρα­γω­γή ειδών ευρεί­ας ζήτη­σης του πληθυσμού.

Στην κεντρι­κή του έκθε­ση πρώ­του συνέ­δριου του κόμ­μα­τος, ο σύντρο­φος Fidel διακήρυξε:
«Ο επα­να­στα­τι­κός στρα­τός ήταν η ψυχή της επα­νά­στα­σης και τα νικη­φό­ρα όπλα του δημιούρ­γη­σαν την ελεύ­θε­ρη, όμορ­φη, ρωμα­λέα και αήτ­τη­τη νέα πατρί­δα”.
Η δια­βε­βαί­ω­ση αυτή –γενι­κής εφαρ­μο­γής δια­τη­ρεί επί του παρό­ντος συνο­λι­κή εγκυ­ρό­τη­τα, επι­βε­βαιώ­νει επο­μέ­νως ότι οι επα­να­στα­τι­κές ένο­πλες δυνά­μεις, που γεν­νιού­νται από τον επα­να­στα­τι­κό στρα­τό, δεν έχουν παραι­τη­θεί ή δεν παραι­τη­θούν για πάντα την ψυχή της επα­νά­στα­σης (παρα­τε­τα­μέ­νο χειροκρότημα).
Οι μαχη­τές μας του Υπουρ­γεί­ου Εσω­τε­ρι­κών, σε στε­νή σχέ­ση με το λαό το Κόμ­μα και τις μαζι­κές οργα­νώ­σεις, τις επα­να­στα­τι­κές ένο­πλες δυνά­μεις και άλλα θεσμι­κά όργα­να του κρά­τους και της κυβέρ­νη­σης, συνέ­χι­σαν να ενι­σχύ­ουν την πρό­λη­ψη και την αντι­με­τώ­πι­ση της δρα­στη­ριό­τη­τας του εχθρού, ενά­ντια στα ανα­τρε­πτι­κά σχέ­δια, στο έγκλη­μα την παρα­νο­μία και τη δια­φθο­ρά, καθώς και τον κοι­νω­νι­κό παρα­βα­τι­σμό κλπ. επι­βλα­βείς συμπεριφορές.
Τα τελευ­ταία πέντε χρό­νια, ο οργα­νι­σμός αυτός έφτα­σε σε υψη­λό­τε­ρο επί­πε­δο οργά­νω­σης και συνο­χής στις δομές διοί­κη­σης και την προ­σο­χή στις βασι­κές μονά­δες, ένα θέμα στο οποίο είναι δίκαιο να ανα­γνω­ρι­στεί η απο­φα­σι­στι­κή συμ­βο­λή του αντι­ναύ­αρ­χου Julio César Gandarilla Bermejo, μέλους της ΚΕ του Κόμ­μα­τος, βου­λευ­τή στην Εθνο­συ­νέ­λευ­ση λαϊ­κής εξου­σί­ας και Υπουρ­γού Εσω­τε­ρι­κών μέχρι το θάνα­τό του στο τέλος του περα­σμέ­νου έτους.
Στον λαμπρό φάκε­λό του, πρέ­πει να προ­σθέ­σω τη σωστή και με προ­ο­πτι­κή επι­λο­γή του στην προ­ε­τοι­μα­σία των νέων γενε­ών που εγγυώ­νται τη συνέ­χεια διοίκησης.
Θεω­ρώ σκό­πι­μο να ανα­γνω­ρι­στεί η συμ­βο­λή των επα­να­στα­τι­κών ενό­πλων δυνά­με­ων και του Υπουρ­γεί­ου Εσω­τε­ρι­κών στην παρα­γω­γή τρο­φί­μων που επέ­τρε­ψε στα δύο θεσμι­κά όργα­να την αυτάρ­κεια εφο­δια­σμού των περισ­σό­τε­ρων από τα προ­ϊ­ό­ντα που απαι­τού­νται για τη δια­τρο­φή του προσωπικού.
Τα επί­πε­δα ικα­νο­ποί­η­σης που επι­τεύ­χθη­καν αντι­προ­σω­πεύ­ουν το 83% και το 72% των απαι­τή­σε­ων των επα­να­στα­τι­κών ενό­πλων δυνά­με­ων και του ΥπΕσ, αντίστοιχα.

Όπως είχα­με προ­γραμ­μα­τί­σει, το όγδοο  του Κόμ­μα­τος θα σημα­το­δο­τή­σει την ομα­λή δια­δι­κα­σία μετα­φο­ράς των κύριων ευθυ­νών από την ιστο­ρι­κή γενιά στις νέες γενιές.
Στο VI Συνέ­δριο του κόμ­μα­τος, πριν από 10 χρό­νια, εκθέ­σα­με ότι αν και δεν στα­μα­τή­σου­με να κάνου­με αρκε­τές προ­σπά­θειες προ­ώ­θη­σης των νέων σε καί­ριες θέσεις, οι επι­λο­γές δεν ήταν πάντα σωστές και ως εκ τού­του δεν είχα­με εκεί­νη την επο­χή με απο­θε­μα­τι­κό στε­λε­χών δεό­ντως προ­ε­τοι­μα­σμέ­νων, με αρκε­τή εμπει­ρία και ωρι­μό­τη­τα για να ανα­λά­βει τα νέα και σύν­θε­τα καθή­κο­ντα καθο­δή­γη­σης του Κόμ­μα­τος, του κρά­τους και της κυβέρνησης.
Εξέ­φρα­σα επί­σης τη γνώ­μη ότι πρέ­πει να το λύσου­με στα­δια­κά, χωρίς κυκλώ­νες και αυτο­σχε­δια­σμούς, ζήτη­μα το οποίο θα απαι­τού­σε επί­σης την ενί­σχυ­ση του δημο­κρα­τι­κού πνεύ­μα­τος και του συλ­λο­γι­κού χαρα­κτή­ρα της λει­τουρ­γί­ας του κόμ­μα­τος και της κρα­τι­κής ‑κυβερ­νη­τι­κής εξου­σί­ας με ανα­ζω­ο­γό­νη­ση σε όλη την αλυ­σί­δα των διοι­κη­τι­κών καθη­κό­ντων στο κρά­τος και στο Κόμμα.

Παρό­λο που δεν μπο­ρού­με να κάνου­με φιλο­φρο­νή­σεις σε αυτό το στρα­τη­γι­κό μέτω­πο εργα­σί­ας, έχω την ικα­νο­ποί­η­ση ότι παρα­δί­δου­με το τιμό­νι της χώρας σε μια ομά­δα προ­ε­τοι­μα­σμέ­νων ηγε­τών, ατσα­λω­μέ­νων με 10ετίες εμπει­ρί­ας ‑από τη βάση μέχρι τις μέγι­στες ευθύ­νες, δεσμευ­μέ­νων στην ηθι­κή και στις αρχές της επα­νά­στα­σης και του σοσια­λι­σμού, που προσ­διο­ρί­ζο­νται με τις ρίζες και τις αξί­ες της ιστο­ρί­ας και του πολι­τι­σμού της χώρας μας, δεμέ­νοι με πολ­λή ευαι­σθη­σία προς τον λαό, γεμά­τοι πάθος και αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό πνεύ­μα και γνώ­στες που αντι­προ­σω­πεύ­ουν τη συνέχεια
Το έργο που ξεκί­νη­σε ο Céspedes στις 10 Οκτω­βρί­ου 1868, συνέ­χι­σαν οι Gómez, Maceo, Calixto García και Agramonte, τη σκυ­τά­λη από τον Marti επι­κε­φα­λής του Κου­βα­νι­κού Επα­να­στα­τι­κού Κόμ­μα­τος… από τους Baliño και Mella με το ίδρυ­ση του πρώ­του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος της Κού­βας, Villena, Guiteras, Jesús Menéndez, Abel, José Antonio, Frank, Camilo, el Ché, Blas Roca, Celia, Haydée, Melba y Vilma, Almeida και ο παντο­τει­νός Comandante en Jefe, Fidel
(χει­ρο­κρο­τή­μα­τα).

Υπάρ­χει ένας από αυτούς τους συντρό­φους, που, σε επι­λεγ­μέ­νο χρό­νο, όταν αρχί­σα­με να εξε­τά­ζου­με μια σει­ρά περι­πτώ­σεις, ο Miguel az-Canel Bermúdez, μέλος του πολι­τι­κού γρα­φεί­ου και πρό­ε­δρος της Δημο­κρα­τί­ας για τρία χρό­νια, σύμ­φω­να με την αξιο­λό­γη­ση της κατεύ­θυν­σης του κόμ­μα­τος, πήρε την ψηλή βαθμολογία…

Έχου­με ήδη πει ότι ο az-Canel δεν είναι ο καρ­πός αυτο­σχε­δια­σμού, αλλά σκέ­ψη μιας νέας επα­να­στα­τι­κής επι­λο­γής με τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις που πρέ­πει να προ­ω­θη­θούν σε υψη­λό­τε­ρες χρεώσεις.
Πήρε εντο­λή, για 15 χρό­νια, πρώ­του Γραμ­μα­τέα στις επαρ­χί­ες της Villa Clara και Holguín, μετά την οποία διο­ρί­στη­κε Υπουρ­γός Ανώ­τα­της Εκπαί­δευ­σης, Αντι­πρό­ε­δρος του Συμ­βου­λί­ου Υπουρ­γών, με κεντρι­κές ευθύ­νες του ιδε­ο­λο­γι­κού μέτω­που στο Κόμ­μα θέσεις στις οποί­ες αντα­πο­κρί­θη­κε με εξαι­ρε­τι­κή επιτυχία.
Σε αυτά τα τελευ­ταία τρία χρό­νια ο Díaz-Canel μπό­ρε­σε να εκπαι­δεύ­σει ομά­δες προ­ω­θώ­ντας τη συνο­χή στα ανώ­τε­ρα όργα­να του κόμ­μα­τος, το κρά­τος και την κυβέρνηση.

Σε ότι με αφο­ρά εγώ κλεί­νω την πορεία μου ως πρώ­τος γραμ­μα­τέ­ας της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος της Κού­βας με την ικα­νο­ποί­η­ση ότι επε­τέ­λε­σα το καθή­κον μου και την εμπι­στο­σύ­νη που μου δεί­ξα­τε που έχει να κάνει με μέλ­λον της Πατρί­δας, απο­φα­σι­σμέ­νος να μην απο­δε­χθώ προ­τά­σεις για τα ανώ­τε­ρα όργα­να του Κόμ­μα­τος στις τάξεις του οποί­ου θα συνε­χί­σω ως πιο επα­να­στα­τι­κός μαχη­τής, πρό­θυ­μος να δώσω τη μέτρια συνει­σφο­ρά μου μέχρι το τέλος της ζωής μου
(παρα­τε­τα­μέ­νο χειροκρότημα).

Τίπο­τα δεν με ανα­γκά­ζει σε αυτή την από­φα­ση, αλλά πιστεύω παθια­σμέ­να και παρορ­μη­τι­κά στη δύνα­μη και την αξία του παρα­δείγ­μα­τος και στην κατα­νό­η­ση των συμπα­τριώ­των μου και ότι κανείς δεν αμφι­σβη­τεί, ότι όσο ζω θα είμαι έτοι­μος, με το πόδι στον ανα­βο­λέα, για να υπε­ρα­σπι­στώ την Πατρί­δα, να υπε­ρα­σπι­στώ, την επα­νά­στα­ση και τον σοσια­λι­σμό.

Με περισ­σό­τε­ρη δύνα­μη από ό, τι ποτέ να φωνάξουμε:

¡Viva Cuba Libre! (Exclamaciones de: “¡Viva!”)
¡Viva Fidel! (Exclamaciones de: “¡Viva!”)
¡Patria o Muerte!
¡Venceremos!

Ζήτω η ελεύ­θε­ρη Κού­βα! (φωνές “Ζήτω!”)
Ζήτω ο Fidel! (“Ζήτω!”)
Πατρί­δα ή θάνατος!
Θα νική­σου­με!
(Πανη­γυ­ρι­σμοί…)

Πηγή Granma Raúl Castro Ruz | [email protected].
17 Απρι­λί­ου 2021 05:04:12
Ταχυ­γρα­φι­κή έκδο­ση — Προ­ε­δρία της Δημοκρατίας
Δεί­τε σχε­τι­κά XVIII Συνέ­δριο ΚΚ Κούβας

Περισσότερα εδώ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο