Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κηδεία Μίκη Θεοδωράκη: Αυτή την ώρα η εξόδιος ακολουθία στον Γαλατά Χανίων

Αυτή την ώρα η εξό­διος ακο­λου­θία για τον Μίκη Θεο­δω­ρά­κη στην εκκλη­σία του χωριού Γαλα­τά Χανί­ων, παρου­σία της οικο­γέ­νειάς του, της πολι­τι­κής και πολι­τεια­κής ηγε­σί­ας της χώρας.

Νωρί­τε­ρα, ενώ έφθα­νε η πομπή με τη σορό του Μίκη άνδρες του χωριού ντυ­μέ­νοι με παρα­δο­σια­κή φορε­σιά στέ­κο­νταν παρα­τε­ταγ­μέ­νοι για να περά­σει ανά­με­σά τους η σορός.

Έξω από την εκκλη­σία, με τα μου­σι­κά τους όργα­να στον ώμο και βαθιά συγκι­νη­μέ­να τα μέλη της «Λαϊ­κής Ορχή­στρας Μίκης Θεο­δω­ρά­κης» και ο κόσμος τον υπο­δέ­χο­νται χει­ρο­κρο­τώ­ντας ρυθ­μι­κά και τρα­γου­δώ­ντας το «Σώπα όπου να ‘ναι θα σημά­νουν οι καμπάνες».

Στο σπίτι του Μ. Θεοδωράκη στον Γαλατά ο Δ. Κουτσούμπας

Στο σπί­τι του Μίκη Θεο­δω­ρά­κη στον Γαλα­τά Χανί­ων βρέ­θη­κε πολυ­με­λής αντι­προ­σω­πεία του ΚΚΕ, με επι­κε­φα­λής τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρη Κου­τσού­μπα, λίγο πριν την έναρ­ξη της εξό­διου ακο­λου­θί­ας στην εκκλη­σία του χωριού.

Την αντι­προ­σω­πεία του Κόμ­μα­τος υπο­δέ­χθη­κε ο Σύλ­λο­γος Φίλων Μ. Θεο­δω­ρά­κη και δώρι­σε μια έκδο­ση του Δήμου Χανί­ων με τίτλο «Ο Μίκης Θεο­δω­ρά­κης στην Κρή­τη» όπου γρά­φουν η μου­σι­κο­λό­γος Τατιά­να Παπα­γε­ωρ­γί­ου, ο καθη­γη­τής Πανε­πι­στη­μί­ου Ερα­το­σθέ­νης Καψω­μέ­νος και ο Γιώρ­γος Αγο­ρα­στά­κης, πρό­ε­δρος του Συλλόγου.

Στο βιβλίο των συλ­λυ­πη­τη­ρί­ων έγρα­ψε ο Δ. Κου­τσού­μπας το εξής μήνυ­μα: «Σύντρο­φε Μίκη, δεν σε απο­χαι­ρε­τού­με για­τί ζεις και θα ζεις στις καρ­διές μας, στα τρα­γού­δια μας, στους καθη­με­ρι­νούς αγώ­νες μας, για να πάρουν “τα όνει­ρα εκδί­κη­ση”. Η πολι­τι­κή δια­θή­κη σου θα συντρο­φεύ­ει τη νέα γενιά, τον λαό μας στον αιώ­να τον άπαντα».

Η Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, έγρα­ψε: «Μίκη, αν και δεν μπο­ρείς να με δεις και να με ακού­σεις, εγώ σου λέω γεια, σαν να σε βλέ­πω από κοντά, πολύ κοντά όταν ήμουν νεο­λαί­ισ­σα στην ΕΔΑ και τους Λαμπρά­κη­δες. Όταν μου ανα­τέ­θη­κε να συγκε­ντρω­θούν μέλη της Σπου­δά­ζου­σας για να μας παρου­σιά­σεις τη “Ρωμιο­σύ­νη” και να μετρή­σεις πόσο μας άγγι­ζες. Μας συγκλό­νι­σες, αλλά με την όμορ­φη νεα­νι­κή μας ημι­μά­θεια τολ­μή­σα­με να σου κάνου­με υπο­δεί­ξεις κι εσύ χαι­ρό­σουν… μας χειροκρότησες. 

Σε αγά­πη­σα και σ’ αγα­πώ για­τί ξέρω ότι ποτέ δεν απαλ­λά­χτη­κες από την κομ­μου­νι­στι­κή σου αύρα και ομορφιά». 

902.gr

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο