Κι όμως, υπήρχαν Βίκινγκ Βαλκυρίες – Ο πόλεμος δεν ήταν αποκλειστική υπόθεση ανδρών!!!

Η ανά­λυ­ση γενε­τι­κού υλι­κού από έναν τάφο Βίκινγκ των μέσων του 10ου αιώ­να μ.Χ. επι­βε­βαιώ­νει για πρώ­τη φορά ότι ‑μερι­κές του­λά­χι­στον- γυναί­κες πολε­μού­σαν δίπλα-δίπλα στην πρώ­τη γραμ­μή με τους άνδρες, καθώς το DNA έδει­ξε ότι ο θαμ­μέ­νος πολε­μι­στής ήταν στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πολε­μί­στρια και μάλι­στα, όπως φαί­νε­ται, υψη­λού βαθ­μού στην πολε­μι­κή ιεραρ­χία. Έτσι, η «Επέ­λα­ση των Βαλ­κυ­ριών» που εμπνεύ­σθη­κε ο Ρίχαρντ Βάγκνερ, τελι­κά δεν ήταν μόνο φαντασία.

Σου­η­δοί ερευ­νη­τές των πανε­πι­στη­μί­ων Ουψά­λα και Στοκ­χόλ­μης, με επι­κε­φα­λής τον καθη­γη­τή του Τμή­μα­τος Βιο­λο­γί­ας Ματί­ας Γιά­κο­μπ­σον, που έκα­ναν τη σχε­τι­κή δημο­σί­ευ­ση στο αμε­ρι­κα­νι­κό περιο­δι­κό φυσι­κής ανθρω­πο­λο­γί­ας «American Journal of Physical Anthropology», μελέ­τη­σαν δείγ­μα DNA από έναν σκε­λε­τό που είχε βρε­θεί σε έναν από τους πιο γνω­στούς τάφους Βίκινγκ, ο οποί­ος είχε έλθει στο φως κοντά στη σου­η­δι­κή πόλη Μπίρ­κα στη δεκα­ε­τία του 1880.

Ο πολε­μι­στής (που τελι­κά απο­δεί­χθη­κε πολε­μί­στρια) είχε ταφεί μαζί με τα πολ­λά όπλα του (ξίφος, τσε­κού­ρι, δόρυ, βέλη, μαχαί­ρι, ασπί­δες), καθώς και δύο άλο­γα. Εδώ και και­ρό υπήρ­χαν υπο­ψί­ες ότι επρό­κει­το για σκε­λε­τό γυναί­κας, αλλά επει­δή ο τάφος είχε όλα τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά γνω­ρί­σμα­τα ενός υψη­λό­βαθ­μου Βίκινγκ πολε­μι­στή, οι επι­στή­μο­νες ανα­γκα­στι­κά δέχο­νταν ότι επρό­κει­το για άνδρα.

Έως ότου, χάρη στη συνερ­γα­σία των αρχαιο­λό­γων με τους αρχαιο­γε­νε­τι­στές, το DNA «μίλη­σε» και απο­κά­λυ­ψε το πραγ­μα­τι­κό φύλο. Ο σκε­λε­τός είχε δύο χρω­μο­σώ­μα­τα Χ και κανέ­να Υ, συνε­πώς δεν προ­ερ­χό­ταν από άνδρα.

«Αυτή είναι πρώ­τη επί­ση­μη και γενε­τι­κή επι­βε­βαί­ω­ση ότι υπήρ­χαν γυναί­κες Βίκινγκ πολε­μί­στριες», δήλω­σε ο δρ Γιάκομπσον.

Απο­δει­κνύ­ε­ται έτσι ότι ο πόλε­μος δεν ήταν απο­κλει­στι­κή ενα­σχό­λη­ση των ανδρών στους Βίκινγκ. Οι γυναί­κες όχι μόνο πολε­μού­σαν, αλλά κατεί­χαν και ανώ­τε­ρα αξιώ­μα­τα στο πεδίο της μάχης. Αυτό εκτι­μούν οι ερευ­νη­τές, επει­δή ‑εκτός από όπλα και άλο­γα- η νεκρή είχε ταφεί μαζί με ένα επι­τρα­πέ­ζιο «παι­γνί­δι», το οποίο πιθα­νό­τα­τα χρη­σι­μο­ποιού­σε η Σκαν­δι­να­βή αμα­ζό­να για να εξα­σκεί­ται στη στρα­τη­γι­κή και στις τακτι­κές μάχης ενά­ντια στους αντι­πά­λους, όταν οδη­γού­σε τα στρα­τεύ­μα­τα στη μάχη.

«Εδώ δεν έχου­με να κάνου­με με μια Βαλ­κυ­ρία από τις σάγκες, αλλά με έναν πραγ­μα­τι­κό στρα­τιω­τι­κό ηγέ­τη, που συμ­βαί­νει να είναι γυναί­κα», δήλω­σε η ερευ­νή­τρια Σαρ­λότ Χεντεστίρνα-Γιόνσον.

«Οι γρα­πτές πηγές ανα­φέ­ρουν γυναί­κες πολε­μί­στριες περι­στα­σια­κά, αλλά αυτή είναι η πρώ­τη φορά που έχου­με πραγ­μα­τι­κά βρει πει­στι­κές αρχαιο­λο­γι­κές ενδεί­ξεις για την ύπαρ­ξή τους», ανέ­φε­ρε ο καθη­γη­τής αρχαιο­λο­γί­ας Νιλ Πράις της Ουψάλα.