ΚΚΕ: Ανακοίνωση για τον θάνατο του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγκούλη

Το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέ­δω­σε την εξής ανα­κοί­νω­ση για τον θάνα­το του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγκούλη: 

«Ο θάνα­τος του 16χρονου Ρομά, που πυρο­βο­λή­θη­κε εν ψυχρώ από αστυ­νο­μι­κό επει­δή δεν πλή­ρω­σε 20 ευρώ σε βεν­ζι­νά­δι­κο, προ­κα­λεί δίκαιη οργή και αγανάκτηση.

Εδώ και μία εβδο­μά­δα, αντί η ηγε­σία της ΕΛΑΣ και το αρμό­διο Υπουρ­γείο να ανα­λά­βουν τις ευθύ­νες τους, να τιμω­ρη­θούν παρα­δειγ­μα­τι­κά οι ένο­χοι και οι εντο­λείς τους, να πουν έστω την αλή­θεια για το περι­στα­τι­κό, το μόνο που έχου­με είναι ανα­κοι­νώ­σεις, οι οποί­ες δια­ψεύ­δο­νται από τα γεγο­νό­τα και μια άθλια προ­πα­γάν­δα που ανα­πα­ρά­γει τον ρατσι­σμό και τον κοι­νω­νι­κό αυτοματισμό.

Μάλι­στα, όπως έχει συμ­βεί και σε προη­γού­με­να δολο­φο­νι­κά περι­στα­τι­κά, η κυβέρ­νη­ση δεν διστά­ζει να δεί­χνει το πραγ­μα­τι­κό της πρό­σω­πο απέ­να­ντι στους πιο αδύ­να­μους κοι­νω­νι­κά, εντεί­νο­ντας στο έπα­κρο την κρα­τι­κή βία.

Το περι­στα­τι­κό αυτό φέρ­νει ακό­μη πιο έντο­να στο προ­σκή­νιο τα περι­στα­τι­κά αστυ­νο­μι­κής βίας κι αυθαι­ρε­σί­ας, που πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται στο έδα­φος μιας πολι­τι­κής που, από τη μία ενι­σχύ­ει την κατα­στο­λή απέ­να­ντι στον λαό, ενώ από την άλλη επα­νει­λημ­μέ­να συγκα­λύ­πτει υπο­θέ­σεις κι ενόχους.

Φέρ­νει πάνω από όλα στο προ­σκή­νιο την ανά­γκη να βρε­θεί στο επί­κε­ντρο της λαϊ­κής πάλης η κατάρ­γη­ση όλων των αντι­δρα­στι­κών νόμων, αλλά και των διά­φο­ρων ομά­δων κατα­στο­λής ΔΙΑΣ, ΜΑΤ, ΔΡΑΣΗ, ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ, ΟΔΟΣ, Πανε­πι­στη­μια­κή αστυ­νο­μία κι άλλων ειδι­κών κατα­σταλ­τι­κών μονάδων.

Το ΚΚΕ έχει απαι­τή­σει κατ’ επα­νά­λη­ψη την άμε­ση κατάρ­γη­ση όλων των κατα­σταλ­τι­κών τεχνι­κών μέσων και υλι­κών που στο­χεύ­ουν τους αδύ­να­μους και το λαό. Να απο­συρ­θούν και να κατα­στρα­φούν οι “Αία­ντες” και κάθε άλλο κατα­σταλ­τι­κό μέσο. Να στα­μα­τή­σει η αστυ­νό­μευ­ση των δια­δη­λώ­σε­ων, των πορειών και όλων των δια­μαρ­τυ­ριών του λαού και της νεο­λαί­ας. Σε κάθε περί­πτω­ση να απα­γο­ρευ­θεί η χρή­ση πυρο­βό­λων όπλων όλων των τύπων ενα­ντί­ον τους. Να απα­γο­ρευ­θεί, επί­σης, στις δια­δη­λώ­σεις-πορεί­ες και δια­μαρ­τυ­ρί­ες του λαού η ρίψη δακρυ­γό­νων, καπνο­γό­νων, χημι­κών, οι χει­ρο­βομ­βί­δες κρότου-λάμψης.

Δεν θα περά­σει καμιά προ­σπά­θεια συγκά­λυ­ψης ούτε αυτής, ούτε άλλων υπο­θέ­σε­ων αστυ­νο­μι­κής βίας. Η παρα­δειγ­μα­τι­κή τιμω­ρία των ενό­χων είναι το μόνο που μπο­ρεί να γίνει ανε­κτό όχι μόνο από τα θύμα­τα και τις οικο­γέ­νειές τους, αλλά συνο­λι­κά από το λαό και τη νεολαία».

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα