ΚΚΕ για τη νέα σχολική χρονιά: Τα σχολεία ανοίγουν… Ποιος θα προστατέψει τα παιδιά μας;

«Η µάχη της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας για να δηµιουρ­γή­σει ένα καλύ­τε­ρο αύριο για τα παι­διά της µπο­ρεί να γίνει νικη­φό­ρα. Οι αγω­νί­ες και τα όνει­ρα των µαθη­τών µπο­ρούν να βρουν διέ­ξο­δο. Με το ΚΚΕ, µε τους κοµµου­νι­στές σε κάθε σχο­λείο, σε κάθε σωµα­τείο, σε συλ­λό­γους γονέ­ων, µπο­ρεί να ανοί­ξει ο δρό­µος για µια κοι­νω­νία που θα ‘χει το νου της στο παι­δί. Αυτή είναι η ελπίδα!» 

Αυτά τονί­ζει σε ανα­κοί­νω­ση του το ΚΚΕ με αφορ­μή την έναρ­ξη της νέας σχο­λι­κής χρο­νιάς τη Δευτέρα.

Ολό­κλη­ρη η ανα­κοί­νω­ση έχει ως εξής:

«Τα σχολεία ανοίγουν. Ποιος θα προστατέψει τα παιδιά μας;

Τα σχο­λεία ανοί­γουν. Αυτό είναι το σωστό. Τα παι­διά να µαθαί­νουν, να βρί­σκο­νται µετα­ξύ τους, να παί­ζουν, να χαί­ρο­νται. Να µην είναι κλει­σµέ­να σε ένα σπί­τι, κολ­λη­µέ­να σε µια οθό­νη. Μαζί τους χαι­ρό­µα­στε κι εµείς. Τα βλέ­που­µε να µεγα­λώ­νουν, να βάζουν στόχους.

Όµως κάθε Σεπτέ­µβρη µαζί µε την ελπί­δα, υπάρ­χει και η αγωνία:

Θα δώσει το σχο­λείο όλα τα εφό­δια που πρέ­πει να πάρει ένας µαθητής;

Όλα αυτά που δικαιού­νται τα παι­διά µας και εµείς πλη­ρώ­νου­µε γι’ αυτά;

Θα τα βγά­λου­µε πέρα µε το κύµα ακρί­βειας που µας χτυ­πά­ει ήδη;

Ποιος και πώς θα προ­στα­τέ­ψει τα παι­διά µας σε συν­θή­κες πανδηµίας;

Είναι λογι­κό να έχου­µε ερω­τη­µα­τι­κά. Δυο χρό­νια τώρα, εµείς και τα παι­διά µας πήρα­µε µέτρα. Εµείς ουσια­στι­κά προ­στα­τέ­ψα­µε το σχο­λείο. Και µάσκα βάλα­µε (και σωστά). Και απο­στά­σεις τηρή­σα­µε (και σωστά). Και αντι­ση­πτι­κά αγο­ρά­σα­µε. Και είπα­µε στα παι­διά µας “όχι πολ­λές-πολ­λές αγκαλιές”.

Όµως, η κυβέρ­νη­ση τι έκα­νε αυτά τα δυο χρόνια;

Απαι­τή­σα­µε να καλυ­φτούν όλα τα κενά των εκπαι­δευ­τι­κών. Κάλυ­ψε µόνο το 20% και η χρο­νιά ξεκι­νά µε χιλιά­δες κενά.

Απαι­τή­σα­µε να αραιώ­σουν οι τάξεις, να βρε­θούν νέες σχο­λι­κές αίθου­σες. Είπε ότι δεν µπο­ρούν να βρε­θούν σε τόσο σύντο­µο χρο­νι­κό διάστηµα…

Όµως η κυβέρ­νη­ση από το καλο­καί­ρι ήδη, µπο­ρού­σε να πάρει µέτρα για τα σχο­λεία. Χρό­νο είχε. Χρή­µα­τα είχε. Πολι­τι­κή βού­λη­ση δεν είχε. Και τα δισε­κα­το­µµύ­ρια ευρώ που πήρε τα χαρί­ζει “αρι­στε­ρά και δεξιά”. Κάνει τα χατί­ρια σε µεγά­λες εται­ρεί­ες του του­ρι­σµού, των µεταφορών.

Γι’ αυτό και σήµε­ρα κάνει λάστι­χο τα υγειο­νο­µι­κά πρω­τό­κολ­λα ακό­µα και για τη λει­τουρ­γία των σχο­λεί­ων που η ίδια θεω­ρού­σε ανα­γκαία και µάλι­στα σε συν­θή­κες που το επι­δη­µιο­λο­γι­κό φορ­τίο ήταν µικρότερο.

Θέλει να κρύ­ψει τις ευθύ­νες της και να τις φορ­τώ­σει σε µας. Μας λέει ότι υπάρ­χει το εµβό­λιο και αυτό θα λύσει τα πάντα.

Όχι. Δεν αρκεί µόνο το εµβό­λιο. Όσο ανα­γκαίο κι αν είναι, χρειά­ζε­ται σοβα­ρή επι­στη­µο­νι­κή ενη­µέ­ρω­ση. Χρειά­ζο­νται τεστ σε όλους και όχι µόνο στους ανεµβολίαστους.

Η κυβέρνηση βρήκε χρόνο για να κάνει το σχολείο χειρότερο

Χρό­νια τώρα, όλες οι κυβερ­νή­σεις µας φλο­µώ­νουν στα ψέµα­τα και µας λένε ότι το σχο­λείο “ανα­βα­θµί­ζε­ται”, ότι δήθεν γίνε­ται “σύγ­χρο­νο”. Την αλή­θεια την ξέρου­µε για­τί τη ζούµε.

Πόσο σύγ­χρο­νο είναι το σχο­λείο που δια­χω­ρί­ζει και βάζει ταµπέ­λες σε µικρά παι­διά αντί να τα βοη­θή­σει για να προ­κό­ψουν όλα; Πόσο σύγ­χρο­νο είναι το σχο­λείο που ψάχνει να βρει πόρους για­τί το κρά­τος δεν του δίνει τα ανα­γκαία χρή­µα­τα; Πόσο σύγ­χρο­νο είναι το σχο­λείο που βάζει “εισι­τή­ριο” στις απο­γευ­µα­τι­νές δραστηριότητες;

Με τους νόµους που ψήφι­σε η κυβέρ­νη­ση, µέσα στην παν­δη­µία, µέσα στο καλο­καί­ρι, µε κλει­στά σχολεία:

‣ Το κρά­τος διώ­χνει τη δική του ευθύ­νη, που είναι να στη­ρί­ζει όλα τα σχο­λεία, όλα τα παι­διά και τη φορ­τώ­νει σε γονείς και εκπαιδευτικούς.

‣ Μπαί­νουν νέα, µεγα­λύ­τε­ρα εµπό­δια για να µορ­φω­θούν και να σπου­δά­σουν τα παι­διά της λαϊ­κής οικογένειας.

Με τις ανάγκες µας µπροστά!

Θέλου­µε ένα σχο­λείο για όλα τα παι­διά που όλα θα µαθαί­νουν τα ίδια σύγ­χρο­να γρά­µµα­τα της επο­χής µας και όχι να απο­κλεί­ο­νται παι­διά από τη µόρφωση.

Θέλου­µε ένα σχο­λείο που η λει­τουρ­γία του θα είναι απο­κλει­στι­κή ευθύ­νη του κρά­τους και θα στη­ρί­ζε­ται από αυτό. Το σχο­λείο που ανα­γκά­ζει τους γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέ­πη και τους εκπαι­δευ­τι­κούς να ψάχνουν χορη­γούς, είναι χει­ρό­τε­ρο σχο­λείο. Η κυβέρ­νη­ση όµως το αξιο­λο­γεί ως “καλύ­τε­ρο”!

Θέλου­µε να καλυ­φτούν εδώ και τώρα όλα τα µορ­φω­τι­κά κενά που δηµιουρ­γή­θη­καν µέσα στην παν­δη­µία. Να εντο­πι­στούν, να αντι­µε­τω­πι­στούν µε περισ­σό­τε­ρους εκπαι­δευ­τι­κούς, µε φρο­ντι­στη­ρια­κά τµή­µα­τα δωρε­άν και όχι κάθε οικο­γέ­νεια να τρέ­χει για να τα καλύ­ψει, όπως µπο­ρεί και όσο µπορεί…

Τίπο­τα από αυτά που δικαιού­µα­στε εµείς και τα παι­διά µας δεν είναι πολυτέλεια.

Για­τί η επι­στη­µο­νι­κή γνώ­ση που υπάρ­χει πρέ­πει να γίνει κτή­µα όλων και όχι λίγων.

Για­τί πλού­τος υπάρ­χει. Τον δηµιουρ­γού­µε εµείς. Όµως τον χαί­ρο­νται λίγοι.

Και αφού υπάρ­χουν πλού­τος και γνώ­ση, πρέ­πει να αλλά­ξου­µε ρότα για να τα χαρού­µε εµείς.

Τον γερα­σµέ­νο δρό­µο του σχο­λεί­ου για λίγους κι εκλε­κτούς, τον ξέρου­µε. Και­ρός να περ­πα­τή­σου­µε τον δρό­µο του σύγ­χρο­νου σχο­λεί­ου για όλους.

Η µάχη της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας για να δηµιουρ­γή­σει ένα καλύ­τε­ρο αύριο για τα παι­διά της µπο­ρεί να γίνει νικη­φό­ρα. Οι αγω­νί­ες και τα όνει­ρα των µαθη­τών µπο­ρούν να βρουν διέξοδο.

Με το ΚΚΕ, µε τους κοµµου­νι­στές σε κάθε σχο­λείο, σε κάθε σωµα­τείο, σε συλ­λό­γους γονέ­ων, µπο­ρεί να ανοί­ξει ο δρό­µος για µια κοι­νω­νία που θα ‘χει το νου της στο παι­δί. Αυτή είναι η ελπίδα!

Να απαιτήσουμε σήμερα:

• 15 µαθη­τές ανά τάξη, µέτρα αραί­ω­σης των σχο­λι­κών τάξεων.
• Άµε­ση κάλυ­ψη όλων των κενών µε διο­ρι­σµούς εκπαι­δευ­τι­κών, καµιά διδα­κτι­κή ώρα χαµένη.
• Άµε­ση έναρ­ξη φρο­ντι­στη­ρια­κών τµη­µά­των για να αντι­µε­τω­πι­στούν οι µορ­φω­τι­κές επι­πτώ­σεις της πανδηµίας.
• Μόνι­µο προ­σω­πι­κό καθα­ριό­τη­τας στα σχολεία.
• Να λει­τουρ­γή­σουν όλες οι δοµές ειδι­κής αγω­γής που είναι αναγκαίες.
• Κέντρα ενη­µέ­ρω­σης, εµβο­λια­σµού, διε­ξα­γω­γής τεστ και εξα­το­µι­κευ­µέ­νης παρα­κο­λού­θη­σης, µε ευθύ­νη του κρά­τους στα σχο­λεία. Μαζι­κά δωρε­άν τεστ για όλους.
• Να καταρ­γη­θεί εδώ και τώρα η Ελά­χι­στη Βάση Εισα­γω­γής και η Τρά­πε­ζα θεµάτων.
• Καµιά ανα­τί­µη­ση στα είδη πρώ­της ανά­γκης, στα σχο­λι­κά είδη. Μεί­ω­ση της τιµής του ρεύµατος.

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων