ΚΚΕ — Μάκης Παπαδόπουλος: Πραγματικοί και κάλπικοι αντίπαλοι της ακρίβειας

Γρά­φει ο Μάκης Παπαδόπουλος //
μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Τι χωρί­ζει τάχα την «προ­ο­δευ­τι­κή» απ’ τη συντη­ρη­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση του προ­βλή­μα­τος της ακρί­βειας; Μια μεί­ω­ση των έμμε­σων φόρων στα καύ­σι­μα, στο κατώ­τα­το όριο που επι­τρέ­πει η Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή! Θα μπο­ρού­σε να είναι ένα σύντο­μο ανέκ­δο­το. Αλλά αυτό είναι το σημε­ρι­νό επί­πε­δο αντι­πα­ρά­θε­σης μετα­ξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που συρ­ρι­κνώ­νε­ται δρα­μα­τι­κά το λαϊ­κό εισό­δη­μα. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και οι δύο παρου­σιά­ζουν ως λύση την ίδια την πηγή του προ­βλή­μα­τος. Μαζί με το ΚΙΝΑΛ επα­να­λαμ­βά­νουν τη χιλιοει­πω­μέ­νη υπό­σχε­ση, ότι απ’ τη δια­σφά­λι­ση ψηλών ρυθ­μών καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης θα βγού­με όλοι κερ­δι­σμέ­νοι. Δια­βε­βαιώ­νουν ότι η ελπί­δα βρί­σκε­ται στη μεγά­λη κοι­νο­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση των νέων επεν­δύ­σε­ων της «πρά­σι­νης οικονομίας».

Όμως το φάρ­μα­κο που προ­τεί­νουν απο­δει­κνύ­ε­ται για άλλη μια φορά ότι είναι δηλη­τή­ριο για το λαϊ­κό εισό­δη­μα. Μετά την προ­σω­ρι­νή έξο­δο απ’ την καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση, η αύξη­ση της ζήτη­σης συνο­δεύ­ε­ται διε­θνώς απ’ την άνο­δο των τιμών. Ταυ­τό­χρο­να, για να δια­σφα­λι­στεί η κερ­δο­φο­ρία των νέων και των παλιών επεν­δύ­σε­ων μεγα­λώ­νει η ψαλί­δα μετα­ξύ της μετα­βο­λής της παρα­γω­γι­κό­τη­τας και των πραγ­μα­τι­κών μισθών σε όλα τα κρά­τη της ΕΕ και επε­κτεί­νο­νται οι μαύ­ρες ελα­στι­κές εργα­σια­κές σχέσεις.

Τα δώρα της «πρά­σι­νης μετά­βα­σης» και της «απε­λευ­θέ­ρω­σης της αγο­ράς ενέρ­γειας» για το λαό είναι οι νέοι «πρά­σι­νοι» φόροι, η εκτί­να­ξη των τιμών και η αύξη­ση της ενερ­γεια­κής φτώ­χειας. Όλες οι κάλ­πι­κες δια­κη­ρύ­ξεις για την ευερ­γε­τι­κή επί­δρα­ση του αντα­γω­νι­σμού των ομί­λων, του Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου Ενέρ­γειας, του Εμπο­ρί­ου Ρύπων της ΕΕ συντρί­βο­νται πλέ­ον στο έδα­φος της σκλη­ρής πραγματικότητας.

Αυτή είναι η «ευρω­παϊ­κή κανο­νι­κό­τη­τα» και η Ελλά­δα δεν απο­τε­λεί εξαί­ρε­ση, όπως ισχυ­ρί­ζο­νται ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, που επι­κα­λού­νται υπο­κρι­τι­κά τη μεγα­λύ­τε­ρη εγχώ­ρια επι­βά­ρυν­ση στις ενερ­γεια­κές τιμές σε σχέ­ση με τα ισχυ­ρά κρά­τη της ΕΕ. Στην Ελλά­δα με τη συνε­νο­χή όλων των κυβερ­νή­σε­ων και προς όφε­λος των «πρά­σι­νων επεν­δυ­τών» εγκα­τα­λεί­φθη­κε η αξιο­ποί­η­ση των εγχώ­ριων ορυ­κτών καυ­σί­μων (λιγνί­τη και υδρο­γο­ναν­θρά­κων). Επι­λέ­χτη­κε ο ρόλος του σημαιο­φό­ρου των σχε­δί­ων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, με στό­χο τη γεω­πο­λι­τι­κή ανα­βάθ­μι­ση της άρχου­σας τάξης. Η Γαλ­λία βαφτί­ζει «πρά­σι­νους» και αξιο­ποιεί τους πυρη­νι­κούς της σταθ­μούς. Η Γερ­μα­νία αξιο­ποιεί τις ιδιαί­τε­ρες σχέ­σεις της με τη Ρωσία και δια­σφα­λί­ζει προ­νο­μια­κούς όρους εισα­γω­γής φυσι­κού αερίου.

Η διό­γκω­ση των κρα­τι­κών χρε­ών, για να δια­σφα­λι­στούν τα μεγά­λα κρα­τι­κά πακέ­τα ενί­σχυ­σης των ομί­λων, μετα­κυ­λί­ε­ται επί­σης στις πλά­τες του λαού με τα ψηλά ποσο­στά των άδι­κων έμμε­σων φόρων και τις περι­κο­πές κοι­νω­νι­κής πολι­τι­κής. Την ίδια ώρα οι όμι­λοι κατα­βά­λουν μόνο το 5% των ετή­σιων φορο­λο­γι­κών εσό­δων. Η δια­σφά­λι­ση «φθη­νού χρή­μα­τος», με μηδε­νι­κά επι­τό­κια για το δανει­σμό των μεγά­λων ομί­λων, συμ­βάλ­λει επί­σης στην αύξη­ση του πλη­θω­ρι­σμού. Έτσι μειώ­νε­ται ακό­μα περισ­σό­τε­ρο ο πραγ­μα­τι­κός μισθός, η αγο­ρα­στι­κή δύνα­μη των εργαζομένων.

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ κινού­νται στις ίδιες αντι­λαϊ­κές ράγες, με βάση τις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ και των εγχώ­ριων ομί­λων. Γι’ αυτό και η δια­μά­χη τους για το ποιος θα είναι ο επό­με­νος απο­τε­λε­σμα­τι­κός μηχα­νο­δη­γός του τραί­νου θυμί­ζει «τρι­κυ­μία σε φλι­τζα­νά­κι του καφέ».

Πίσω απ’ τις βαρύ­γδου­πες δια­κη­ρύ­ξεις για δίκαιη πολι­τι­κή κατά της ακρί­βειας και για ενερ­γεια­κή δημο­κρα­τία κρύ­βο­νται οι ίδιες αντι­λαϊ­κές μετα­μνη­μο­νια­κές δεσμεύ­σεις. Όλοι δεσμεύ­ο­νται να εξα­κο­λου­θεί η κυβέρ­νη­ση να καθο­ρί­ζει τον κατώ­τα­το μισθό. Όλοι είναι συνέ­νο­χοι για τη μεγά­λη μεί­ω­σή του για μια δεκα­ε­τία. Όλοι δεσμεύ­ο­νται να μην καταρ­γη­θούν οι άδι­κοι έμμε­σοι φόροι στα καύ­σι­μα και στα βασι­κά τρό­φι­μα, οι ασφα­λι­στι­κές εισφο­ρές των εργα­ζό­με­νων στην υγεία. Όλοι απο­δέ­χο­νται τη λει­τουρ­γία του βασι­λεί­ου της κερ­δο­σκο­πί­ας, του «πρά­σι­νου» Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου Ενέργειας.

Χρειάζεται ριζική αλλαγή πορείας: ανάπτυξη με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Σοσιαλισμός για να σταματήσει η ενέργεια, τα τρόφιμα και η ίδια η εργατική δύναμη να αποτελούν εμπορεύματα.

Οι δυνά­μεις του ΚΚΕ μπαί­νου­με σήμε­ρα μπρο­στά για να ξεδι­πλω­θεί μια μεγά­λη πρω­το­βου­λία για το εργα­τι­κό, λαϊ­κό εισό­δη­μα, για ν’ ανοί­ξει αυτός ο δρό­μος της ανα­τρο­πής, στον αντί­πο­δα των κατευ­θύν­σε­ων της ΕΕ και των εγχώ­ριων ομί­λων. Για να δυνα­μώ­σουν οι αγώ­νες για ουσια­στι­κές αυξή­σεις μισθών, για 35ωρο — 5ήμερο — 7ωρο, κατάρ­γη­ση των «πρά­σι­νων» φόρων, των έμμε­σων φόρων στα καύ­σι­μα και στα βασι­κά τρό­φι­μα, δια­γρα­φή τόκων και χρεών.

Δεν αναζητούμε σωτήρες.
Καλούμε το λαό να οργανώσει την αντεπίθεσή του.

Το άρθρο δημο­σιεύ­τη­κε στο ΒΗΜΑ της Κυρια­κής (ηλε­κτρο­νι­κά μόνο για συνδρομητές)