Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΚΕ: Συλλυπητήρια για τον θάνατο του Λεωνίδα Τριβιζά

Σε ανα­κοί­νω­σή του για τον θάνα­του του σκη­νο­θέ­τη Λεω­νί­δα Τρι­βι­ζά, το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:

Απο­χαι­ρε­τού­με με σεβα­σμό τον σκη­νο­θέ­τη Λεω­νί­δα Τρι­βι­ζά, έναν άνθρω­πο που συνέ­βα­λε σημα­ντι­κά στην εξέ­λι­ξη του νεο­ελ­λη­νι­κού θεά­τρου και την ανά­δει­ξη πρω­το­πό­ρων έργων της παγκό­σμιας δραματουργίας.

Ο Λεω­νί­δας Τρι­βι­ζάς πίστευε στην κοι­νω­νι­κή απο­στο­λή του Θεά­τρου, στην ανά­γκη πολι­τι­κής παρέμ­βα­σης, στην ανα­ζή­τη­ση και ανά­δει­ξη «άγνω­στων» έργων, καθώς και στη στή­ρι­ξη της εγχώ­ριας δρα­μα­τουρ­γί­ας. Αν και πιο γνω­στός είναι για την ανα­σύ­στα­ση του Θεά­τρου «Πορεία», σημα­ντι­κή στιγ­μή της προ­σφο­ράς του απο­τέ­λε­σε η δημιουρ­γία του πρώ­του του θεα­τρι­κού σχή­μα­τος «Κυκλι­κό Θέα­τρο», που με την κυκλι­κή σκη­νή του καταρ­γού­σε την από­στα­ση θεα­τή και ηθο­ποιού. Ελα­χι­στο­ποιώ­ντας έτσι το κόστος των θεα­τρι­κών υπο­δο­μών, διευ­κό­λυ­νε την ίδρυ­ση μικρών μόνι­μων θεά­τρων στις γει­το­νιές, στις μικρές πόλεις και κωμοπόλεις.

Με την «υπο­γρα­φή» του Λεω­νί­δα Τρι­βι­ζά άνα­ψαν τα φώτα της «Μαγι­κής Πόλης» των Μίκη Θεο­δω­ρά­κη και Μάνου Χατζι­δά­κι, το καλο­καί­ρι του 1963 στο θέα­τρο «Πάρκ».

Η πρώ­τη και η τελευ­ταία σκη­νο­θε­τι­κή δου­λειά του, έγι­νε σε συνερ­γα­σία με τον θία­σο του Κώστα Καζά­κου, ενώ υπήρ­ξε ο σκη­νο­θέ­της της παρά­στα­σης “Η Μάνα” του Μπρεχτ, με επε­ξερ­γα­σία, δια­σκευή και ενορ­χή­στρω­ση της μου­σι­κής του Άισλερ από τον Θάνο Μικρού­τσι­κο, με τον οποίο έχει συνερ­γα­στεί και σε άλλες του παραστάσεις.

Το ΚΚΕ εκφρά­ζει τα θερ­μά του συλ­λυ­πη­τή­ρια στην οικο­γέ­νεια και στους οικεί­ους του.

Πέθα­νε ο σκη­νο­θέ­της Λεω­νί­δας Τριβιζάς

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο