Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΚ Βενεζουέλας: «Συμφωνία μεταξύ ελίτ» οι συνομιλίες Μαδούρο-αντιπολίτευσης στο Μεξικό

«Συμ­φω­νία των ελίτ». Έτσι χαρα­κτη­ρί­ζει το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Βενε­ζου­έ­λας (PCV) το «μνη­μό­νιο κατα­νό­η­σης» στο οποίο κατέ­λη­ξαν η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή κυβέρ­νη­ση του Νικο­λάς Μαδού­ρο και η ακρο­δε­ξιά, στη­ρι­ζό­με­νη από τις ΗΠΑ, αντι­πο­λί­τευ­ση της χώρας.

Οι δύο πλευ­ρές συνα­ντή­θη­καν στις 13/8 στην Πόλη του Μεξι­κού, όπου έγι­νε η έναρ­ξη της δια­δι­κα­σί­ας δια­λό­γου που έχει ως δια­με­σο­λα­βη­τή την κυβέρ­νη­ση της Νορ­βη­γί­ας, με τη συνο­δεία της Ρωσί­ας και της Ολλανδίας.

Μέχρι τώρα έχει συμ­φω­νη­θεί μια ατζέ­ντα δια­λό­γου με 7 σημεία (μετα­ξύ άλλων για πολι­τι­κά δικαιώ­μα­τα και εκλο­γι­κές εγγυ­ή­σεις για όλους, χρο­νο­διά­γραμ­μα διε­ξα­γω­γής των προ­βλε­πό­με­νων εκλο­γών, άρση των κυρώ­σε­ων κατά της χώρας, σεβα­σμός στο Σύνταγ­μα, απόρ­ρι­ψη της βίας ως μέσου δια­μαρ­τυ­ρί­ας κ.ά.).

Το «μνη­μό­νιο κατα­νό­η­σης» έχει εγκρι­θεί από τη Βου­λή και έχει εγγρα­φεί στην Εφη­με­ρί­δα της Κυβέρ­νη­σης, ενώ η επό­με­νη συνά­ντη­ση των δύο πλευ­ρών έχει προ­γραμ­μα­τι­στεί για τις 3 Σεπτέμ­βρη. Ο διά­λο­γος με την αντι­πο­λί­τευ­ση παρου­σιά­ζε­ται από την κυβέρ­νη­ση ως βήμα για «εθνι­κή συνεννόηση».

Σε ανα­κοί­νω­ση του, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας καταγ­γέ­λει τις συνο­μι­λί­ες μετα­ξύ των δύο πλευ­ρών στο Μεξι­κό, κάνο­ντας λόγο για «φάρ­σα δια­λό­γου» που δεν έχει σχέ­ση με τα πραγ­μα­τι­κά προ­βλή­μα­τα της βενε­ζου­ε­λά­νι­κης εργα­τι­κής τάξης και του λαού.

«Οι πολι­τι­κοί εκπρό­σω­ποι των δύο πιο σημα­ντι­κών πλευ­ρών της εθνι­κής αστι­κής τάξης ήρθαν σε συμ­φω­νία στο Μεξι­κό. Η συμ­φω­νία αυτή πρό­κει­ται να θέσει τις βάσεις για την συνέ­χεια των πολι­τι­κών δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων και οι οποί­ες έχουν οδη­γή­σει σε συγκε­κρι­μέ­νες ενέρ­γειες που οφε­λούν τους εχθρούς του βενε­ζου­ε­λά­νι­κου λαού», ανα­φέ­ρει το ΚΚ Βενεζουέλας.

Η ανα­κοί­νω­ση στρέ­φε­ται ενά­ντια στις δύο πλευ­ρές, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντας «προ­δο­τι­κή» την ηγε­σία του κυβερ­νώ­νο­ντας σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού κόμ­μα­τος (PSUV) και της δεξιάς των αχυ­ραν­θρώ­πων των ΗΠΑ Χουάν Γκουαϊ­δό και Ενρί­κε Καπρίλες.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας σημειώ­νει ότι ο διά­λο­γος αφο­ρά τα συμ­φέ­ρο­ντα μερί­δων της αστι­κής τάξης και όχι του λαού και τονί­ζει ότι «στό­χο έχει την παρο­χή εγγυ­ή­σε­ων στο ιδιω­τι­κό κεφά­λαιο. Τόσο η κυβέρ­νη­ση όσο και η δεξιά αντι­πο­λί­τευ­ση συμ­φω­νούν για την τρέ­χου­σα νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρη οικο­νο­μι­κή προ­σαρ­μο­γή που επι­βάλ­λουν η πολι­τι­κή απε­λευ­θέ­ρω­σης των τιμών, η εκ των πραγ­μά­των δολα­ριο­ποί­η­ση της οικο­νο­μί­ας, η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των δημό­σιων περιου­σια­κών στοι­χεί­ων, η επι­στρο­φή των δημό­σιων επι­χει­ρή­σε­ων και των γεωρ­γι­κών εκτά­σε­ων στο κεφάλαιο».

Και κατα­λή­γει: «Σήμε­ρα, περισ­σό­τε­ρο από ποτέ, εμείς οι εργα­ζό­με­νοι πρέ­πει να είμα­στε ενω­μέ­νοι για να πολε­μή­σου­με την επί­θε­ση που θα επι­βά­λει το αστι­κό σύμ­φω­νο του Μεξι­κού κατά των δικαιω­μά­των μας και της κυριαρ­χί­ας της χώρας. Η εργα­τι­κή τάξη, η αγρο­τιά και οι λαϊ­κές δυνά­μεις πρέ­πει να οικο­δο­μή­σουν τη λαϊ­κή και επα­να­στα­τι­κή εναλ­λα­κτι­κή απέ­να­ντι στο νέο σύμ­φω­νο των ελίτ».

 «Ριζο­σπά­στης», idcommunism.com

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

ezo

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο