Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
-Αυξάνονται κατά τέταρτη συνεχή χρονιά τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στην Σουηδία.
Είναι γνωστό πως τα εργατικά ατυχήματα αυξάνονται όσο αυξάνεται ο ανταγωνισμός των μονοπωλίων και το κυνήγι του κέρδους. Εξαίρεση δεν μπορεί να γίνει και στην πολυδιαφημιζόμενη κοινωνία «πρότυπο» στον καπιταλισμό και προτεινόμενη σαν την κοινωνία ευημερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης από τους απολογητές του καπιταλισμού.
Το καλοκαίρι του 2016 η Βουλή της Σουηδίας ψήφισε έναν καινούργιο κανονισμό εργασιακού περιβάλλοντος και συνθηκών που είχε και έχει σαν στόχο την ελαχιστοποίηση των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων. Συγκεκριμένα αναγράφεται 0, μηδέν, θάνατοι στην δουλειά!
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Οι αριθμοί διαψεύδουν τον στόχο.
Το 2016 τα δηλωμένα ατυχήματα στους χώρους δουλειάς ήταν 32.853 και οι νεκροί εργαζόμενοι 45, το 2017, 33.043 ατυχήματα με 49 εργαζόμενους να έχουν χάσει την ζωή τους και το 2018 οι νεκροί έχουν φτάσει τους 55 χωρίς ακόμη να έχουν βγεί τα στατιστικά για το σύνολο των εργατικών ατυχημάτων. Τον δε μήνα Ιανουάριο του 2019 ήδη 9 εργαζόμενοι έπεσαν θύματα σε θανατηφόρα ατυχήματα.
Τα εργατικά ατυχήματα γίνονται όλο και περισσότερα και μαζί και οι θάνατοι. Ιδιαίτερα στις κατασκευές και στις μεταφορές. Ο λόγος είναι προφανής. Δεν υπάρχει επαρκής μηχανισμός ελέγχου, η απόφαση για ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων δεν συνοδευόταν με αύξηση του ελεγκτικού μηχανισμού.
Δεν υπάρχουν σαφείς υποχρεώσεις των εργοδοτών να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα. Το προσωπικό που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στις κατασκευές μπορεί να είναι εργάτες απο τις Βαλτικές χώρες και την Πολωνία χωρίς επαρκείς γνώσεις των συνθηκών αλλά είναι «φτηνοί». Οι οδηγοί Ρουμάνοι, Βούλγαροι, Πολωνοί που ξεθεώνονται στα δρομολόγια χωρίς την προβλεπόμενη από τον νόμο ξεκούραση. Τα συμβιβασμένα συνδικάτα της Σουηδίας έχουν ευθυγραμμιστεί με την προτεραιότητα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Κράτος, εργοδότες και συνδικαλισμός ενώ στα λόγια υπόσχονται καλύτερες συνθήκες στην πράξη είναι παθητικοί μάρτυρες μιας πολιτικής όπου επικρατεί το δίκιο του εργοδότη. Ο νόμος του κέρδους υπερισχύει όλων των νόμων όσο και να ισχυρίζονται όλοι πως είναι υπέρ του εργαζόμενου. Τα δε ΜΜΕ που μέρα νύχτα κόπτονται για την εγκληματικότητα και για την αντιμετώπισή της με περισσότερους αστυνομικούς και σκληρότερες τιμωρίες δεν αφιερώνουν ούτε μια αράδα για τους θανάτους στον τόπο δουλειάς. Όταν αφιερώνουν είναι για να τονίσουν την προσωπική ευθύνη που έχει ο εργαζόμενος και σπάνια ο εργοδότης.
Έτσι πολύ πετυχημένα, αλλά και με πικρία, ο πρόεδρος του ΚΚ Σουηδίας και φιλοξενούμενος κατά καιρούς του Ατέχνως, Αντρέας Σόρενσεν δηλώνει:
« 55 νεκροί από εργατικά ατυχήματα την χρονιά που μας πέρασε. Είναι μια αύξηση κατά τέταρτη συνεχή χρονιά. Την ίδια χρονιά καταγράφονται 45 θύματα από εγκληματικές πράξεις. Είναι πια πιό επικίνδυνο στην Σουηδία να πας στην δουλειά σου από το να είσαι εγκληματίας»
Σαπίζει και στην Σουηδία ο καπιταλισμός και παρασύρει στην καταστροφή του τις ζωές των εργαζομένων. Το “μοντέλο” έχει ξεφτίσει και οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
_________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία