ΚΚ Τουρκίας: Πρώτη εκτίμηση για το αποτέλεσμα των εκλογών

«Η πιο σημα­ντι­κή αλή­θεια που απο­κα­λύ­φθη­κε στις εκλο­γές στις 24 Ιού­νη είναι ότι απλά κάποια εκλο­γι­κή προ­σπά­θεια δεν θα μπο­ρέ­σει ποτέ να προ­σφέ­ρει διέ­ξο­δο» για το λαό, σημειώ­νει η ΚΕ του ΚΚ Τουρ­κί­ας, σε ανα­κοί­νω­ση με την οποία κάνει μια πρώ­τη εκτί­μη­ση των εκλο­γών, όπου μετα­ξύ άλλων προ­σθέ­τει ότι «καθέ­νας χρειά­ζε­ται να αντι­λη­φθεί ότι η οργά­νω­ση είναι απα­ραί­τη­τη για να επι­τευ­χθεί η παρα­μι­κρή βελ­τί­ω­ση στην Τουρκία».

Ανα­λύ­ο­ντας το πλαί­σιο των εκλο­γών, το ΚΚ Τουρ­κί­ας σημειώ­νει: «Πριν τις εκλο­γές της 24ης Ιού­νη, τα διε­θνή μονο­πώ­λια έφτια­ξαν έναν συνα­σπι­σμό που ξεκί­νη­σε από το CHP, επε­κτά­θη­κε ύστε­ρα στο ΙΥΙΡ (Αξε­νέρ) για να αγκα­λιά­σει στο τέλος το “Κόμ­μα της Ευτυ­χί­ας” φτιά­χνο­ντας έτσι τον συνα­σπι­σμό της “Εθνι­κής Συμ­μα­χί­ας”, όπου παρό­τι το HDP έμει­νε εκτός αυτού, έστρε­ψαν μεγά­λη μάζα ψηφο­φό­ρων σε αυτόν. Ανα­γκαία προ­ϋ­πό­θε­ση για να ξεπε­ρά­σει ο Ερντο­γάν αυτήν τη δύνα­μη, ήταν να θυμί­σει στην αστι­κή τάξη ότι κανέ­να από τα πλε­ο­νε­κτή­μα­τα που κέρ­δι­σε κατά τη θητεία του δεν θα ανα­στα­λεί. Κι ενώ, όπως είναι φυσι­κό, οι δημιουρ­γοί του Ερντο­γάν δημιούρ­γη­σαν μία εναλ­λα­κτι­κή στον Ερντο­γάν, ο ίδιος κινή­θη­κε βάσει των δικών τους φόβων και συμ­φε­ρό­ντων. Από τη σκο­πιά της αστι­κής τάξης, οι φόβοι που υπήρ­χαν δεν υφί­στα­νται πλέ­ον και τα αφε­ντι­κά εγγυώ­νται ότι η πολι­τι­κή τους θα συνε­χί­ζει να εφαρ­μό­ζε­ται με ή χωρίς τον Ερντο­γάν. Περά­σα­με μία περί­ο­δο στην οποία τόσο σε διε­θνές επί­πε­δο όσο και σε επί­πε­δο Τουρ­κί­ας, η αστι­κή τάξη είχε έντο­νες εσω­τε­ρι­κές αντι­θέ­σεις, που ωστό­σο δεν ακυ­ρώ­νουν τα κοι­νά συμ­φέ­ρο­ντα της τάξης των εκμεταλλευτών.

Ηδη το ζήτη­μα του εκμη­δε­νι­σμού των δια­φο­ρών μετα­ξύ του ΑΚΡ και της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης κυριαρ­χού­σε στις εκλο­γές, με βασι­κό εκφρα­στή την τάξη των κεφα­λαιο­κρα­τών. Τα βασι­κά στοι­χεία της πολι­τι­κής που ασκεί το ΑΚΡ εδώ και 16 χρό­νια έχουν αφο­μοιω­θεί, στην εφαρ­μο­γή μίας “ξεπλυ­μέ­νης κοσμι­κό­τη­τας”, στο συνα­σπι­σμό που χτί­στη­κε με την εξαρ­τη­μέ­νη από τον TUSIAD (ΣΕΒ της Τουρ­κί­ας) Αξε­νέρ και τον ακρο­δε­ξιό Καρα­μο­λά­ο­γλου, στη βαθιά πίστη να συνε­χι­στούν χωρίς προ­βλή­μα­τα οι συζη­τή­σεις με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Τα πράγ­μα­τα είχαν φτά­σει σε τέτοιο σημείο, που ο Μου­χα­ρέμ Ιντζέ είχε το δικαί­ω­μα να διο­ρί­σει στο Υπουρ­γι­κό Συμ­βού­λιο υπουρ­γούς ακό­μα και από το ΑΚΡ!».

Συνε­χί­ζει: «Για μεγά­λη περί­ο­δο, η αντι­πο­λί­τευ­ση στον Ερντο­γάν, που ηγού­νταν στην τουρ­κι­κή κοι­νω­νία και που έφτα­σε στο απο­κο­ρύ­φω­μά της στην “εξέ­γερ­ση του πάρ­κου Γκε­ζί” και πίε­ζε την κοι­νω­νία προς τα άκρα, έγι­νε πλέ­ον ανά­ξια του ίδιου της του εαυ­τού. Αντί­θε­τα, ο αντα­γω­νι­σμός με τον Ερντο­γάν έφε­ρε την κοι­νω­νία σε απελ­πι­στι­κή κατά­στα­ση και δημιουρ­γή­θη­κε δίδυ­μο αδερ­φά­κι του Ερντογάν.

Θεμέ­λιο ενά­ντια σε αυτό το καθε­στώς είναι ο αγώ­νας ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­σμό, την εκμε­τάλ­λευ­ση και την οπι­σθο­δρο­μι­κή σκέ­ψη. Ομοί­ως, είναι υπο­χρε­ω­τι­κός ο απε­γκλω­βι­σμός από το δίπο­λο του αστι­κού — εκσυγ­χρο­νι­στι­κού CHP και του συντη­ρη­τι­κού ΑΚΡ. Στο τέλος των 16 ετών κυριαρ­χί­ας, ο σκο­τα­δι­σμός του ΑΚΡ συμπλη­ρώ­νε­ται από τον αστι­κό εκσυγ­χρο­νι­σμό των αντι­πο­λι­τευό­με­νων CHP και HDP. Η δια­νό­η­ση και οι πατριω­τι­κές δυνά­μεις στην Τουρ­κία εκφρά­ζο­νται πλέ­ον με μία νέα ταυ­τό­τη­τα με εργα­τι­κά — λαϊ­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά και μαζί με το σύνο­λο του λαού θα ξεσηκωθούν».

Και μετα­ξύ άλλων η ΚΕ κατα­λή­γει: «Στις εκλο­γές της 24ης Ιού­νη το ΚΚΤ επω­μί­στη­κε την ευθύ­νη του να είναι η φωνή της εργα­τι­κής τάξης, του λαού και της αλλα­γής αυτής της κοι­νω­νι­κής τάξης. Ο λόγος που έφε­ρε στις εκλο­γές το ΚΚΤ δεν ήταν μάταιος, αλλά μέσω της αντι­προ­σώ­πευ­σής του με ανε­ξάρ­τη­τους υπο­ψή­φιους άφη­σε το στίγ­μα του στην τουρ­κι­κή κοι­νω­νία. Γνω­ρί­ζα­με ότι από κάθε άπο­ψη αυτό το ίχνος δεν θα μπο­ρού­σε να υπερ­βεί τις μεγά­λες αυτα­πά­τες που περι­βάλ­λουν εκα­τομ­μύ­ρια ανθρώ­πους και πολύ περισ­σό­τε­ρο τις δυσκο­λί­ες στην προ­πα­γάν­δα που υπάρ­χουν μέχρι το σημείο να κατε­βαί­νει κανείς ως ανε­ξάρ­τη­τος. Ωστό­σο, το ΚΚΤ δεν επέ­τρε­ψε να περά­σουν οι εκλο­γές χωρίς να ανα­δει­χθεί η σοσια­λι­στι­κή προ­ο­πτι­κή, ήρθε σε επα­φή με μεγά­λο αριθ­μό νέων εργα­τών και βρέ­θη­κε έγκαι­ρα προ­ε­τοι­μα­σμέ­νο για τις εκλο­γές της 24ης Ιούνη.

Το ΚΚΤ συνε­χί­ζει να οργα­νώ­νει και να αγω­νί­ζε­ται με μεγά­λη ενερ­γη­τι­κό­τη­τα. Τις επό­με­νες μέρες, οι επι­τρο­πές του Κόμ­μα­τος θα δώσουν στη δημο­σιό­τη­τα έναν συνε­κτι­κό οδι­κό χάρ­τη για το πώς θα βγουν οι εργά­τες και ο λαός από τα αδιέ­ξο­δα και την απελ­πι­σία. Το Κόμ­μα μας είναι η μονα­δι­κή ελπί­δα εκεί­νων που λένε “έχε­τε δίκιο αλλά πρέ­πει να κάνε­τε μία επι­λο­γή…” και με αυτήν την ευθύ­νη θα ενεργήσει».