ΚΚ Τουρκίας: Το αντίδοτο στον επεκτατισμό του ΝΑΤΟ είναι ο σοσιαλισμός, όχι ο ρωσικός εθνικισμός

«Το αντί­δο­το στον επε­κτα­τι­σμό του ΝΑΤΟ είναι ο σοσια­λι­σμός και όχι ο ρωσι­κός εθνι­κι­σμός!», τονί­ζει το ΚΚ Τουρ­κί­ας (ΤΚΡ) σε ανα­κοί­νω­σή του ανα­φο­ρι­κά με την ανα­γνώ­ρι­ση της «ανε­ξαρ­τη­σί­ας» των «Λαϊ­κών Δημο­κρα­τιών» του Ντο­νέ­τσκ και του Λου­γκάνσκ από τη Ρωσία.

Απα­ντώ­ντας στο αντι­κομ­μου­νι­στι­κό ρεσι­τάλ του Ρώσου Προ­έ­δρου, με το οποίο «ντύ­θη­κε» η ανα­κοί­νω­ση της από­φα­σής του, το ΤΚΡ τονί­ζει: «Οι δηλώ­σεις του Πού­τιν, με τις οποί­ες συκο­φά­ντη­σε τον Λένιν, τον ηγέ­τη της μπολ­σε­βί­κι­κης επα­νά­στα­σης, και τη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, στην οποία υπήρ­ξε η πιο ισό­τι­μη και ειρη­νι­κή πολι­τι­κή εθνών, είναι απα­ρά­δε­κτες. (…) Δεν θα επι­τρέ­ψου­με να περά­σει αυτός ο δια­γω­νι­σμός δια­στρέ­βλω­σης των ιστο­ρι­κών γεγο­νό­των, στον οποίο η Ρωσι­κή Ομο­σπον­δία δεν υστε­ρεί απέ­να­ντι στις ΗΠΑ και στους συμ­μά­χους τους, ενώ αυτο­προ­βάλ­λε­ται ως “μεγά­λη δύνα­μη” βασι­ζό­με­νη στην οικο­νο­μι­κή, πολι­τι­κή, στρα­τιω­τι­κή και πολι­τι­στι­κή κλη­ρο­νο­μιά της ΕΣΣΔ».

«Η σημε­ρι­νή Ρωσία, η οποία έχει αυτο­κρα­το­ρι­κές φιλο­δο­ξί­ες, δεν έχει καμία σχέ­ση με τη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, η οποία υπήρ­ξε υπέρ­μα­χος της ειρή­νης, της ισό­τη­τας και της προ­ό­δου για εβδο­μή­ντα χρό­νια εκ μέρους των εργα­ζό­με­νων λαών του κόσμου», υπο­γραμ­μί­ζει το ΤΚΡ.

«Η κύρια αιτία για τα δει­νά των εργα­ζο­μέ­νων της Ρωσί­ας, της Ουκρα­νί­ας και άλλων πρώ­ην σοβιε­τι­κών χωρών σήμε­ρα είναι η απου­σία σοσια­λι­σμού», επι­ση­μαί­νει, ανα­φέ­ρο­ντας μετα­ξύ άλλων τις πρό­σφα­τες λαϊ­κές κινη­το­ποι­ή­σεις στο Καζακ­στάν και τον πόλε­μο στο Ναγκόρ­νο — Καραμπάχ.

«Φυσι­κά, οι προ­κλή­σεις των ΗΠΑ εδώ και χρό­νια, προ­κει­μέ­νου να απο­κα­τα­στή­σουν την παρακ­μά­ζου­σα ηγε­μο­νία τους, να ανα­βιώ­σουν τη δυτι­κή συμ­μα­χία με στό­χο την επι­βο­λή των δικών τους συμ­φε­ρό­ντων, έχουν παί­ξει καθο­ρι­στι­κό ρόλο σε αυτές τις εξε­λί­ξεις», τονί­ζει το ΤΚΡ. «Οι στο­χεύ­σεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που είναι εχθροί των λαών εδώ και περισ­σό­τε­ρα από εβδο­μή­ντα χρό­νια και πρω­τα­γω­νί­στη­σαν στη διά­λυ­ση χωρών, στην κατα­στρο­φή πολύ­τι­μων ανθρώ­πι­νων πόρων και πόλε­ων, στην περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας, άνοι­ξαν τον δρό­μο για τις σημε­ρι­νές συγκρούσεις».

Σχο­λιά­ζο­ντας δε τη στά­ση της τουρ­κι­κής κυβέρ­νη­σης, το ΤΚΡ επι­ση­μαί­νει: «Οι αντι­θέ­σεις ή τα παζά­ρια μετα­ξύ των ιμπε­ρια­λι­στών και οι πρά­ξεις που απο­κα­λούν “πολι­τι­κή ισορ­ρο­πί­ας δυνά­με­ων” δεν μπο­ρούν σε καμία περί­πτω­ση να χρη­σι­μεύ­σουν προς όφε­λος των λαών. Αυτό ισχύ­ει και για τη θέση της κυβέρ­νη­σης Ερντο­γάν, η οποία προ­σπα­θεί να εκμε­ταλ­λευ­τεί την κατά­στα­ση, ανε­βά­ζο­ντας τον εθνι­κι­σμό στο εσω­τε­ρι­κό και ανα­ζη­τώ­ντας μια νέα οικο­νο­μι­κή και πολι­τι­κή διέ­ξο­δο στο εξω­τε­ρι­κό, καθώς και για την αστι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση της Τουρ­κί­ας, που περι­μέ­νει δημο­κρα­τία από το ΝΑΤΟ».

Και κατα­λή­γει: «Η προ­ο­πτι­κή ενός εξαι­ρε­τι­κά επι­κίν­δυ­νου και κατα­στρο­φι­κού πολέ­μου για όλους τους λαούς της περιο­χής είναι εξαι­ρε­τι­κά υψη­λή και ανη­συ­χη­τι­κή. Ολοι οι κομ­μου­νι­στές και οι φιλει­ρη­νι­κοί άνθρω­ποι έχουν καί­ριο καθή­κον να απο­τρέ­ψουν την πραγ­μα­το­ποί­η­ση αυτής της πιθανότητας».

Ριζο­σπά­στης.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα