Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΚΝΕ: “Μάθε για τα σύγχρονα δικαιώματα των γυναικών — Πάλεψε για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και βία!”

Η ΚΝΕ σε καλεί να µετα­τρέ­ψεις την αγα­νά­κτη­ση και την οργή που νιώ­θεις σε δύνα­µη αγώ­να και ανατροπής!

«Μάθε για τα σύγ­χρο­να δικαιώ­μα­τα των γυναι­κών — Πάλε­ψε για έναν κόσμο χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση και βία!». Αυτό το κάλε­σμα απευ­θύ­νει η ΚΝΕ, με ειδι­κή ανα­κοί­νω­ση που έχει επι­με­λη­θεί για την 8η Μάρ­τη, Παγκό­σμια Μέρα της Γυναί­κας, και στην οποία ανα­λυ­τι­κά σημειώνει:

“Η ΚΝΕ απευ­θύ­νε­ται σε σένα:

που προ­βλη­µα­τί­ζε­σαι και αγα­να­κτείς µε τις δια­κρί­σεις που βιώ­νουν σήµε­ρα οι γυναίκες

που θες να αγω­νι­στείς για να έχουν οι γυναί­κες ισό­τι­µα δικαιώµατα

που δεν ανέ­χε­σαι αντι­δρα­στι­κές αντι­λή­ψεις για τη γυναί­κα και τις σχέ­σεις των δύο φύλων

που οργί­ζε­σαι µε τα φαι­νό­µε­να βίας, κακο­ποί­η­σης, δολο­φο­νιών γυναικών

που ανα­ρω­τιέ­σαι τι µπο­ρεί να γίνει, αν και πότε µπο­ρούν να στα­µα­τή­σουν τέτοια φαινόµενα

που θέλεις ένα σχο­λείο και µια κοι­νω­νία απαλ­λα­γµέ­νη από κάθε είδους διά­κρι­ση, ανι­σό­τη­τα, καταπίεση.

Υπάρχουν οι προϋποθέσεις µια γυναίκα να ζήσει όπως της αξίζει τον 21ο αιώνα! 

Yπάρ­χουν οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις, χάρη στην πρό­ο­δο της επι­στή­µης, της τεχνο­λο­γί­ας και της παρα­γω­γι­κό­τη­τας, µια νέα κοπέ­λα να παίρ­νει όλα τα ανα­γκαία εφό­δια για να µπο­ρεί στην πορεία της ζωής της να στέ­κε­ται στα πόδια της, πρα­γµα­τι­κά ισό­τι­µη µε τον άντρα, χει­ρα­φε­τη­µέ­νη και ανεξάρτητη!

Εµπό­διο είναι η κοι­νω­νία που ζού­µε, που βασί­ζε­ται στην εκµε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο. Γι’ αυτό είναι βαθιά βίαιος, γεν­νά το έδα­φος να δια­µορ­φώ­νο­νται δρά­στες-τέρα­τα, ακό­µα και βίαιων περι­στα­τι­κών σε βάρος των γυναι­κών. Αυτός ο κόσµος πρέ­πει να αλλάξει!

Η ΚΝΕ σε καλεί να µετα­τρέ­ψεις την αγα­νά­κτη­ση και την οργή που νιώ­θεις σε δύνα­µη αγώ­να και ανατροπής!

Ήξε­ρες ότι…

Η Παγκό­σµια Ηµέ­ρα της Γυναί­κας καθιε­ρώ­θη­κε το 1910 από τη Β’ Διε­θνή Συν­διά­σκε­ψη Σοσια­λι­στριών Γυναι­κών, µετά από πρό­τα­ση της Κλά­ρα Τσέτ­κιν. Σκο­πός της καθιέ­ρω­σης ήταν να τιµή­σει τους σκλη­ρούς αγώ­νες των εργα­ζό­µε­νων γυναι­κών σε όλο τον κόσµο για ίση αµοι­βή µε τους άντρες, ανθρώ­πι­νες συν­θή­κες δου­λειάς, δικαί­ω­µα ψήφου για τις γυναίκες.

Έχεις επιλογή!

Μπες στον αγώ­να για ένα δια­φο­ρε­τι­κό σχο­λείο που στο DNA του δε θα έχει τον αντα­γω­νι­σµό και τις διακρίσεις.

Μεγαλώνου­µε µε τον κανό­να “κοί­τα τη δου­λειά σου” και ας µην το βρού­µε πιθα­νά που­θε­νά έτσι γρα­µµέ­νο. Συχνά, στην πιε­στι­κή καθη­µε­ρι­νό­τη­τα του σχο­λεί­ου, δε µας δίνε­ται έναυ­σµα για ψάξι­µο και ουσια­στι­κή κατα­νό­η­ση του κόσµου, της ανθρώ­πι­νης γνώ­σης και της κοι­νω­νι­κής εξέ­λι­ξης, δε “γεµί­ζου­µε” ως νέες προσωπικότητες.

Μπρο­στά στα εµπό­δια που συνα­ντά­µε στη ζωή µας “µαθαί­νου­µε” να βλέ­που­µε τον διπλα­νό µας ως εµπό­διο, ως αντα­γω­νι­στή και όχι ως ισό­τι­µο άνθρω­πο που έχει τα ίδια όνει­ρα και ανη­συ­χί­ες. Γεν­νιού­νται έτσι οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις να υπο­τι­µά κανείς τη φίλη ή το φίλο και όχι να σέβε­ται τη γνώ­µη, την προ­σω­πι­κό­τη­τα και τις επι­λο­γές του. Να ανα­πτύσ­σο­νται ακό­µα και επι­θε­τι­κές, εχθρι­κές συµπε­ρι­φο­ρές µετα­ξύ νέων, που δεν τους χωρί­ζει τίπο­τα, αντί­θε­τα τους ενώ­νουν τόσα πολλά.

Οι µαθη­τές και οι µαθή­τριες έχουν ανά­γκη από ένα σχο­λείο που θα τους µορ­φώ­νει ολό­πλευ­ρα και ισό­τι­µα, θα τους δια­παι­δα­γω­γεί µε τις αξί­ες της συλ­λο­γι­κό­τη­τας, της αλλη­λεγ­γύ­ης. Με δικαί­ω­µα όλων στον πολι­τι­σµό και τον αθλη­τι­σµό, για να ανοί­γουν οι ορί­ζο­ντες της σκέ­ψης, να ανα­πτύσ­σε­ται πολύ­πλευ­ρα η προ­σω­πι­κό­τη­τα. Θα διδά­σκει την ανά­πτυ­ξη σχέ­σε­ων µε κρι­τή­ριο το σεβα­σµό για το άλλο φύλο, συνο­λι­κά την ανθρώ­πι­νη ζωή. Δε θα “χωρά­νε” δια­χω­ρι­σµοί λόγω φύλου, κατα­γω­γής, θρη­σκεί­ας, σεξουα­λι­κού προσανατολισµού.

Αυτό το σχο­λείο δεν µπο­ρεί να το προ­σφέ­ρει στους µαθη­τές το σάπιο σύστη­µα της εκµε­τάλ­λευ­σης, ο καπι­τα­λι­σµός! Στο δικό του DNA είναι η εκµε­τάλ­λευ­ση, ο αντα­γω­νι­σµός, η αδικία.

Αυτό το σχο­λείο θα το χαρί­σει στους µαθη­τές µόνο η κοι­νω­νία για την οποία παλεύ­ει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, ο σοσια­λι­σµός-κοµµου­νι­σµός! Εκεί όπου κου­µά­ντο κάνει ο εργα­ζό­µε­νος άνθρω­πος, που ο πλού­τος που παρά­γει του ανή­κει. Σκο­πός της είναι η κάλυ­ψη των ανθρώ­πι­νων ανα­γκών µε την αξιο­ποί­η­ση και την εξέ­λι­ξη της επι­στή­µης, της τεχνο­λο­γί­ας και των επι­τευ­γµά­των τους. Γι’ αυτο και οι ικα­νό­τη­τες όλων, αγο­ριών και κορι­τσιών, πρέ­πει να εξε­λίσ­σο­νται συνε­χώς, όχι να µένουν ανεκ­πλή­ρω­τες δυνα­τό­τη­τες, όπως συµβαί­νει σήµε­ρα. Μόνο έτσι ανοί­γει ο δρό­µος για να µην επι­δρούν στις επι­λο­γές επαγ­γέ­λµα­τος και στε­ρε­ό­τυ­πα σε σχέ­ση µε το φύλο.

Βαλε­ντί­να Τερε­σκό­βα: Η πρώ­τη γυναί­κα ταξί­δε­ψε στο διά­στη­µα το 1963. Ζού­σε στην ΕΣΣΔ, στο πρώ­το σοσια­λι­στι­κό κρά­τος στον κόσµο. Ήταν µια εργά­τρια υφα­ντουρ­γί­ας, που είχε χόµπι να κάνει ρίψεις µε αλε­ξί­πτω­το και επι­λέ­χθη­κε, µετά από δική της αίτη­ση, να συµµε­τέ­χει σε απο­στο­λή στο διά­στη­µα. Έναν αιώ­να πριν, σε συν­θή­κες σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­µη­σης, χιλιά­δες γυναί­κες ασκού­σαν επαγ­γέ­λµα­τα, που ακό­µα και σήµε­ρα θεω­ρού­νται “αντρι­κά”.

Πόσες κοπέ­λες έχουν το 2022 τον ελεύ­θε­ρο χρό­νο και την οικο­νο­µι­κή δυνα­τό­τη­τα, όχι να πάνε στο διά­στη­µα, αλλά να έχουν για χόµπι τις… ρίψεις µε αλεξίπτωτο;

«Παλεύ­ου­µε για να καταρ­γη­θεί µια για πάντα η κατα­ρα­µέ­νη φόρµου­λα ο καθέ­νας για τον εαυ­τό του και ο θεός για όλους. Παλεύ­ου­µε για να γίνει έθι­µο ο κανό­νας όλοι για τον έναν και ο ένας για όλους» Β. Ι. Λένιν, ηγέ­της της σοσια­λι­στι­κής επανάστασης

Δες καθαρά!

Προ­βλη­µα­τί­σου! Για­τί ακούς όλο και πιο συχνά πως για τις δια­κρί­σεις που βιώ­νουν οι γυναί­κες “φταί­νε οι αντι­λή­ψεις των αντρών που έχουν την εξου­σία”;

Θέλουν να πεί­σουν τις κοπέ­λες ότι εχθρός τους είναι ο πατέ­ρας, ο αδελ­φός, ο συµµα­θη­τής και όχι ο πρα­γµα­τι­κός αντί­πα­λος και των δύο φύλων: το σάπιο σύστη­µα που µας κατα­πιέ­ζει. Οι εκµε­ταλ­λευ­τές µας έχουν συµφέ­ρον να είµα­στε απο­µο­νω­µέ­νοι, να έχου­µε αντα­γω­νι­σµό µετα­ξύ µας. Μας φοβού­νται για­τί όταν εµείς, που έχου­µε τα ίδια προ­βλή­µα­τα, όνει­ρα και συµφέ­ρο­ντα, ενω­νό­µα­στε σαν µια γρο­θιά, έχου­µε τη δύνα­µη να ανα­τρέ­ψου­µε την επί­θε­ση στη ζωή και το µέλ­λον µας, να κατα­κτή­σου­µε τα δικαί­ω­µα­τά µας.

Έχεις πεί­ρα! Όσες γυναί­κες κι αν στε­λε­χώ­νουν το κρά­τος και τα επι­τε­λεία του, το κρι­τή­ριο για τη στά­ση και την πολι­τι­κή που εφα­ρµό­ζουν δεν είναι το φύλο τους. Γυναί­κες βου­λευ­τές και Υπουρ­γοί έχουν ψηφί­σει χωρίς καµία ευαι­σθή­σια νόµους ενά­ντια στα δικαιώ­µα­τα των γυναικών…

Βία — καταπίεση — καταναγκασμός -
Αυτός είναι για τη γυναίκα ο καπιταλισμός

Οι αντι­δρα­στι­κές από­ψεις και αντι­λή­ψεις για τη γυναί­κα δε γεν­νιού­νται στο “κενό”, δεν εκφρά­ζουν απλώς νοο­τρο­πία, αλλά κάτι βαθύ­τε­ρο. Η ανι­σο­τι­µία της γυναί­κας έχει την αιτία της στη µεγα­λύ­τε­ρη αδι­κία που υπάρ­χει και στη σηµε­ρι­νή κοι­νω­νία, την εκµε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο. Οι ανι­σό­τι­µες σχέ­σεις µετα­ξύ των ανθρώ­πων οφεί­λο­νται στην οργά­νω­ση της οικο­νο­µί­ας και της κοι­νω­νί­ας µε µονα­δι­κό κίνη­τρο το κέρ­δος των λίγων. Και αυτό το υπε­ρα­σπί­ζο­νται όλες οι κυβερ­νή­σεις, παλιές και νέες, όσα µεγά­λα λόγια και να λένε για τη γυναίκα.

Οι κοι­νω­νι­κές δια­κρί­σεις που βιώ­νουν οι γυναί­κες στην εργα­σία, στη µόρ­φω­ση, στην οικο­γέ­νεια, στην καθη­µε­ρι­νό­τη­τά τους δεν έχουν καταρ­γη­θεί, παίρ­νουν και νέες µορ­φές. “Νέα” αντι­δρα­στι­κά στε­ρε­ό­τυ­πα, πλασ­σά­ρο­νται νέα “καλού­πια” για τη γυναί­κα και τον ανδρά, τις δια­προ­σω­πι­κές σχέ­σεις, µαζί µε τις σκο­τα­δι­στι­κές απόψεις.

Σκέ­ψου στί­χους και βιντε­ο­κλίπ της τραπ µου­σι­κής, απα­ρά­δε­κτα τηλε­ο­πτι­κά προ­γρά­µµα­τα και ριά­λι­τι, τα “διδά­γµα­τα” του στρα­τού, το “η δε γυνή να φοβή­ται τον άντρα” στον θρη­σκευ­τι­κό γάµο… αλλά και τα social media, διάφορους/ες influencers που η ευαι­σθή­σια τους φτά­νει µέχρι εκεί που τους επι­τρέ­πει ο χορη­γός τους.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δε συµβι­βα­ζό­µα­στε µε τα σάπια πρό­τυ­πα που γεν­νιού­νται στην “αρέ­να” τη σύγ­χρο­νης εκµε­ταλ­λευ­τι­κής κοι­νω­νί­ας. Στα­θε­ρά κατα­δι­κά­ζου­µε και αντι­πα­λεύ­ου­µε στην πρά­ξη από­ψεις που δυσκο­λεύ­ουν τη συµµε­το­χή µιας κοπέ­λας στην κοι­νω­νι­κή ζωή, στον αγώνα.

Πάνω από έναν αιώ­να το ΚΚΕ κάνει την ανα­τρο­πή µε τις πρω­το­πό­ρες θέσεις και την πάλη του για την ισο­τι­µία και χει­ρα­φέ­τη­ση των γυναικών!

Ήξε­ρες ότι…

Το 1917, το νεα­ρό σοβιε­τι­κό κρά­τος, ανα­γνω­ρί­ζει στις γυναί­κες το δικαί­ω­µα του εκλέ­γειν- εκλέ­γε­σθαι στα όργα­να εξουσίας.

Η πρώ­τη Eλλη­νί­δα βου­λευ­τής δεν ήταν στην ελλη­νι­κή Βου­λή αλλά… στο Ανώ­τα­το Σοβιέτ (όργα­νο εξου­σί­ας στην ΕΣΣΔ) το 1937. Ήταν η Πάσα Αγγε­λί­να, 25 χρο­νών, εργά­τρια γης ποντια­κής καταγωγής.

Οι γυναί­κες ψήφι­σαν πρώ­τη φορά στην Ελλά­δα το 1944, στις περιο­χές που είχε απε­λευ­θε­ρώ­σει το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, που ιδρύ­θη­καν µε πρω­το­βου­λία του ΚΚΕ, κατά τον Β’ Παγκό­σµιο Πόλεµο.

Έλα µε την ΚΝΕ στον αγώνα για την πραγµατική απελευθέρωση των γυναικών από κάθε κοινωνική ανισοτιµία!

Σε αυτόν τον αγώ­να µπο­ρεί να χτι­στεί το θάρ­ρος, η αντο­χή, η αλλη­λεγ­γύη, η συλ­λο­γι­κό­τη­τα. Εκεί χτί­ζε­ται η πρα­γµα­τι­κή ασπί­δα προ­στα­σί­ας για κάθε νέα και νέο που βιώ­νει δια­κρί­σεις, πολύ­µορ­φη βία. Κανείς και καµία να µην είναι ούτε να νιώ­θει µόνος απέ­να­ντι στις δυσκο­λί­ες και τα προ­βλή­µα­τα που αντιµετωπίζει.

Αυτός ο κοι­νός αγώ­νας µας είναι ο “κυµα­το­θραύ­στης” κάθε ρατσι­στι­κής, οµο­φο­βι­κής, απα­ρά­δε­κτης συµπε­ρι­φο­ράς και διά­κρι­σης. Δίνει τη δύνα­µη σε κάθε γυναί­κα να παλέ­ψει µαχη­τι­κά για να αλλά­ξει τη ζωή της.

Στην ΚΝΕ δε σηκώ­νου­µε το άδι­κο, γινό­µα­στε τολµη­ροί και ανυ­πό­τα­κτοι όταν πρό­κει­ται να υπε­ρα­σπι­στού­µε τα δικαιώ­µα­τά µας, του διπλα­νού, της διπλα­νής µας.

Είναι στο χέρι σου! Με τη δική σου απο­φα­σι­στι­κή θέλη­ση, στά­ση και δρά­ση ανοί­γει ο δρό­µος για την κατάρ­γη­ση της εκµε­τάλ­λευ­σης, της κατα­πί­ε­σης, κάθε µορ­φής δια­κρί­σε­ων και βίας σε βάρος των γυναικών!

Έλα µαζί µας στον αγώ­να για την κοι­νω­νία της ισο­τι­µί­ας, που χωρά τα όνει­ρα και τις ανά­γκες όλων µας, τον σοσια­λι­σµό- κοµµουνισµό!».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο