Σε μαχητικό κλίμα και με μεγάλη συμμετοχή νέων, πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου η διεθνιστική πολιτική-πολιτιστική εκδήλωση της ΚΝΕ με σύνθημα «Αλληλεγγύη στο λαό της Βενεζουέλας! Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί». Στην εκδήλωση, πήραν μέρος και οι αντιπρόσωποι και προσκαλεσμένοι καθώς και οι διεθνείς αντιπροσωπείες που παρακολουθούν το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ, που διεξάγεται αυτές τις μέρες. Ακόμα, στην εκδήλωση συμμετείχε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα, καθώς και η πρέσβειρα της Κούβας.
Ομιλητές της εκδήλωσης ήταν η Ανόι Ρόσας, Εθνική Γραμματέας του ΚΣ της Κομμουνιστικής Νεολαίας Βενεζουέλας, ο Φρέντι Χεσούς Φερνάντες Τόρες, επιτετραμμένος της Βενεζουέλας στην Ελλάδα και ο Νίκος Ζαχαρόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ένα όμορφο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, με ελληνικά και ξένα τραγούδια που έχουν συνδεθεί με ηρωικές στιγμές της ιστορίας του παγκόσμιου κομμουνιστικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Τραγούδια που απηχούν τη διεθνιστική αλληλεγγύη, την κοινή πάλη και φιλία των λαών.
Η ομιλία της Ανόι Ρόσας
«Αγαπητοί σύντροφοι, εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Βενεζουέλας (JCV) και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας (PCV), θέλουμε να μεταφέρουμε θερμό, ταξικό και αγωνιστικό χαιρετισμό στη νεολαία της Ελλάδας που, με την ΚΝΕ στην πρωτοπορία, διατηρεί μια ισχυρή αποφασιστικότητα στη μάχη για την ανατροπή της καπιταλιστικής τάξης.
Ο καπιταλισμός, στην ιμπεριαλιστική του φάση, αναπτύσσει βίαιους και τρομακτικούς πολέμους για να ελέγξει περιοχές οικονομικής και γεωπολιτικής σημασίας, να εξουθενώσει πολιτικούς αντιπάλους, να κυριαρχήσει στις αγορές και στις εμπορικές οδούς, προετοιμάζει σκληρά φθηνή εργασία, και να εκμεταλλευτεί τον φυσικό πλούτο.
Η καπιταλιστική κρίση που εκδηλώθηκε το 2008, συνεχίζει να δημιουργεί ανεργία, πείνα, ανασφάλεια, έλλειψη στέγασης και εκπαιδευτικές ελλείψεις για τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους. Παράλληλα με αυτό, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που ιστορικά χρησιμοποίησαν τον μιλιταρισμό για να επαναφέρουν στη ζωή τα βιομηχανικά τους επιτελεία, έχουν εντείνει την επιθετικότητα σε βάρος των λαών του κόσμου, υποδαυλίζουν τις αντιφάσεις μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και των εκμεταλλευτών.
Στο πλαίσιο της εμβάθυνσης της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού, οι δυνάμεις της δεξιάς, της αστικής τάξης και του φασισμού έχουν σημειώσει σημαντική άνοδο, αλλά θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν την ανίκητη αντίσταση των κομμουνιστών και του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική βρίσκονται σε μια νέα φάση του ταξικού αγώνα, που χαρακτηρίζεται από την ανασύσταση του νήματος της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού, των οποίων οι απειλές και επιθέσεις έχουν υλοποιηθεί στο σύνολο των παρεμβατικών δράσεων και παρεμβάσεων κατά των λαών που αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση τους.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ως το κύριο πολιτικό όργανο του μεγάλου κεφαλαίου, συνεχίζει την επίθεση εναντίον της Λατινικής Αμερικής και αποδεικνύει την προθυμία της να κλιμακώσει τις επιθέσεις, μέσω της ενίσχυσης της στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή, με τις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, το ξεδίπλωμα της Νότιας Διοίκησης και του Τέταρτου Στόλου των ΗΠΑ ‚την κινητοποίηση ειδικών στρατευμάτων στον Παναμά και την Κολομβία, τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με λατινοαμερικάνικες κυβερνήσεις , υπηρέτες που συγκεντρώθηκαν στο κάλεσμα της “Ομάδας της Λίμα”, και συγκαλυμμένων δράσεων από ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από την NED και την USAID.
Ο ιμπεριαλισμός και οι ακροδεξιές δυνάμεις προσπαθούν να δείξουν μια προφανή ανανέωση του λόγου, των μεθόδων και των μορφών τους. Μέσω των ισχυρών μέσων επικοινωνίας τους, επηρεάζουν τη συνείδηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, ιδιαίτερα των νέων, για να τους κερδίσουν υπέρ τους στη μάχη των ιδεών που διεξάγεται καθημερινά.
Ο νέος συσχετισμός δυνάμεων στην περιοχή μας, που είναι ευνοϊκός για τον ιμπεριαλισμό, επιβεβαιώνει τις προειδοποιήσεις που έκανε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας για την αναμενόμενη στασιμότητα και την ενδεχόμενη οπισθοδρόμηση των προοδευτικών μεταρρυθμιστικών διαδικασιών στην περίπτωση που δεν προχωρούσαν σε μια πραγματικά επαναστατική πορεία για να ξεπεραστεί η καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Αυτό το σύνθετο πλαίσιο της ταξικής πάλης έχει διεθνώς, ένα αναπόφευκτο αντίκτυπο στην ανάπτυξη των εσωτερικών αντιφάσεων στην κοινωνία της Βενεζουέλας, που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών έχει κινηθεί μια πολιτική και κοινωνική διαδικασία, που χαρακτηρίζεται από αντιιμπεριαλιστικές θέσεις, αναδιανομή του εισοδήματος από το πετρέλαιο προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, χρήση ενεργειακών πόρων για την ανάπτυξη άλλων λαών του κόσμου, προώθηση χώρων ενότητας και ενσωμάτωσης της Λατινικής Αμερικής, υποστήριξη διεθνών πρωτοβουλιών της ΠΟΔΝ, της ΠΣΟ, της ΠΔΟΓ, του ΠΣΕ, καθώς και η δυναμική της λεγόμενης «πολυπολικότητας», μέσω του εμπορίου και την ενίσχυση των σχέσεων με τμήματα του παγκόσμιου κεφαλαίου, αντίπαλα προς τους μονοπωλιακούς ομίλους που είναι παραδοσιακά στην ηγεμονία.
Αυτές οι πολιτικές, μαζί με το εγχείρημα του μεγάλου κεφαλαίου να ανακτήσει τον έλεγχο σημαντικών ενεργειακών και ορυκτών πόρων της χώρας, έχει τοποθετήσει τη Βενεζουέλα στο κέντρο των επιθέσεων του ιμπεριαλισμού στη Λατινική Αμερική. Απόδειξη αυτού, είναι η Εκτελεστική Εντολή του 2015 που χαρακτηρίζει τη χώρα μας ως ασυνήθιστη και εξαιρετική απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ, τις κυρώσεις που συντονίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) για τον περιορισμό της εμπορικής δραστηριότητας της κυβέρνησης και προπαγανδιστικές εκστρατείες που προωθούν τη διεθνή παρέμβαση.
Από το 2019, οι ενέργειες επιθετικότητας εναντίον του λαού της Βενεζουέλας από την αμερικανική κυβέρνηση, αυξήθηκαν σε υψηλότερο επίπεδο. Η αυτοανακήρυξη ως «μεταβατικού προέδρου» της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, του επικεφαλής της Εθνικής Συνέλευσης, Juan Guaidó, που έχει αποδειχθεί ότι είναι μια μαριονέτα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανταποκρίνεται στην ατζέντα του ιμπεριαλισμού να πάρει προς όφελος του την πρόοδο και τις κατακτήσεις του λαού της Βενεζουέλας, που κατακτήθηκαν κατά τη μπολιβαριανή διαδικασία και να ανατρέψουν την κυβέρνηση του προέδρου Nicolás Maduro, ο οποίος νόμιμα και πλειοψηφικά επανεξελέγη από το Βενεζουελάνικο λαό στις 20 Μαΐου 2018.
Γι ‘αυτούς τους άτιμους και αντιλαϊκούς σκοπούς, η αμερικανική κυβέρνηση υλοποιεί ένα σύνολο δράσεων που τείνουν να πνίξουν την οικονομία της Βενεζουέλας, για παράδειγμα με τα πρόσφατα μέτρα του Υπουργείου Οικονομικών πάγωσε 7 δισεκατομμύρια δολάρια περιουσιακών στοιχείων που ανήκουν στην CITGO, μια κρατική επιχείρηση της Βενεζουέλας, θυγατρική της PetroleosdeVenezuela (PDVSA), η οποία δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ με περίπου 16 χιλιάδες εγκαταστάσεις, διυλιστήρια και πρατήρια καυσίμων, με τις απώλειες να εκτιμώνται σε τουλάχιστον 11 δισεκατομμύρια δολάρια σε εξαγωγές πετρελαίου.
Η ένταση της αντίφασης μεταξύ των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού και της Βενεζουέλας έχει οδηγήσει, αφενός, στο κάλεσμα του Κομμουνιστικού Κόμματος Βενεζουέλας (PCV) στο λαό για να οικοδομήσει την ευρύτερη ενότητα των πατριωτικών, δημοκρατικών και επαναστατικών λαϊκών δυνάμεων, χωρίς να γίνεται διάκριση της υποστήριξης ή όχι της ντόπιας κυβέρνησης, αλλά διαμορφώνοντας μια αποφασιστική αντιιμπεριαλιστική θέση, και από την άλλη πλευρά, στο στρατόπεδο της αντίδρασης, το οποίο έχει δημιουργήσει ένα σύμπλεγμα οργανώσεων με σημαντική κοινωνική βάση, η οποία προωθεί ανοιχτά παράνομες διεθνείς «κυρώσεις» κατά της χώρας, το άνοιγμα ενός δήθεν «ανθρωπιστικού καναλιού» για την προώθηση της ξένης παρέμβασης και ακόμη και άμεσης στρατιωτικής εισβολής.
Ωστόσο, οι κομμουνιστές της Βενεζουέλας γνωρίζουμε ότι η όξυνση της βασικής αντίθεσης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, είναι αυτό που διαμορφώνει τις παραμέτρους των δυνάμεων και τις οριοθετήσεις, ανάλογα με την ταξική φύση των πολιτικών φορέων και τις προτάσεις τους για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Η επαναστατική διέξοδος από την κρίση απαιτεί συσσώρευση και συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και ανοιχτή προοπτική για την σοσιαλιστική επανάσταση. Όπως σωστά ορίζεται από το 15ο Συνέδριο του PCV στην πολιτική του γραμμή, τον Ιούνη του 2017: «Προτείνουμε στο πλαίσιο της ταξικής πάλης, την προώθηση της οικοδόμησης και την εμβάθυνση της γραμμής της επαναστατικής ενότητας των εργατών και των αγροτών, κοινή και λαϊκή, για να διαμορφώσουμε στην πραγματικότητα τη δημιουργία ενός νέου συσχετισμού δυνάμεων που θα επιτρέψει στην εργατική τάξη και τους εργαζόμενους της πόλης και της επαρχίας, να γίνει συνειδητή πρωτοπορία και καθοδηγητής των επαναστατικών αλλαγών».
Σήμερα, είναι πολύ πιο σημαντικό για το λαό μας η ενεργή και μαχητική αλληλεγγύη με τις αδελφές οργανώσεις μας για την μπολιβαριανή διαδικασία και τον εργαζόμενο λαό, καταγγέλλοντας τη συνεχιζόμενη ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, απαιτώντας την κατάργηση της Εκτελεστικής Εντολής, την παύση μονομερών “κυρώσεων” από τις ΗΠΑ και την ΕΕ και την υποστήριξη της προσέγγισης της επαναστατικής εμβάθυνσης της διαδικασίας στη Βενεζουέλα, ως μόνη εγγύηση για τη διατήρηση των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων που κερδήθηκαν από πολλές γενιές στη διάρκεια δεκαετιών στο δύσκολο αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, αυτοδιάθεση και κυρίαρχη ανάπτυξη.
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, στη Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας (JCV), έχουμε τη βαθιά πεποίθηση ότι ο αγώνας είναι η μόνη, αληθινή και μόνιμη λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λαοί μας. Οι τεράστιες προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας απαιτούν την ταξική συνείδηση, οργάνωση και κινητοποίηση της νεολαίας μας. Μόνο με μια γραμμή δράσης που συνδέεται με τους αγώνες των εργαζόμενων, είναι δυνατό να αναπτύξουμε τη δύναμη που πρέπει για να νικήσουμε. Επομένως, η αποτελεσματική συμμετοχή των νέων στην πολιτική, δεν είναι ατομική και απομονωμένη υπόθεση. Η νεολαία πραγματικά εμπλέκεται και αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην πολιτική, όταν μπορεί να αναπτύξει την πλήρη ισχύ της συνειδητά, και αυτό θα έχει επαναστατική προοπτική μέσα από οργανωμένη συλλογική δράση και με ταξικό περιεχόμενο.
Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε παρά να χαιρετίσουμε το επιτυχημένο 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ και να πούμε ότι, όπως εκφράζεται στο σύνθημά του, πρέπει να είμαστε πιο πολλοί και πιο ικανοί ώστε να μπορούμε να συνεπάρουμε ολοένα και περισσότερους νέους, γιατί στην πραγματικότητα αυτό που είναι πραγματικά σύγχρονο, νέο, απαραίτητο και επίκαιρο είναι ο Σοσιαλισμός, το όνειρο που πρέπει να πραγματοποιήσουμε προς όφελος όλης της ανθρωπότητας.
Να είστε βέβαιοι ότι η Κομμουνιστική Νεολαία της Βενεζουέλας και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας θα συνεχίσει να εργάζεται για την οργάνωση και τη διαρκή πάλη του εργατικού — λαϊκού κινήματος για να αντιμετωπίσει όλες τις επιθέσεις εναντίον του λαού μας και τη φιλοδοξία εγκαθίδρυσης στη χώρα μας μιας φασιστικής δικτατορίας. Γνωρίζουμε πώς να εκπληρώσουμε το ρόλο μας σε οποιοδήποτε σενάριο και αν επιβληθεί στον ταξικό αγώνα και αυτή την ίδια πεποίθηση την έχουμε για τη νεολαία και τον λαό της Ελλάδας και τις πρωτοπόρες οργανώσεις τους, την ΚΝΕ και το ΚΚΕ.
Ζήτω η διεθνιστική αλληλεγγύη!».