Κοινή δήλωση των ΓΓ των Κομμουνιστικών Κομμάτων Ελλάδας, Εργαζομένων Ισπανίας, Μεξικού, Τουρκίας

Την Παρα­σκευή 8 Ιού­λη πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στην Αθή­να, στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, τετρα­με­ρής συνά­ντη­ση των ΚΚ Ελλά­δας, ΚΚ Εργα­ζο­μέ­νων Ισπα­νί­ας, ΚΚ Μεξι­κού, ΚΚ Τουρκίας.

Μετά το τέλος εκδό­θη­κε Κοι­νή Δήλω­ση των Γενι­κών Γραμ­μα­τέ­ων των 4 Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των:

«Κατά τη διάρ­κεια της συνά­ντη­σής μας, στις 8/7/22 στην Αθή­να, είχα­με την ευκαι­ρία να ανταλ­λά­ξου­με από­ψεις για τις εξε­λί­ξεις σε διε­θνές και εθνι­κό επί­πε­δο, για την κατά­στα­ση που δια­μορ­φώ­νε­ται με τη διε­ξα­γω­γή του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου στην Ουκρα­νία, καθώς και την πολύ­πλευ­ρη αντι­λαϊ­κή — αντερ­γα­τι­κή επί­θε­ση, στις συν­θή­κες της λεγό­με­νης “πρά­σι­νης μετά­βα­σης”, της ενερ­γεια­κής και ενδε­χο­μέ­νως μιας επι­σι­τι­στι­κής κρί­σης, ουσια­στι­κά της κυο­φο­ρού­με­νης νέας οικο­νο­μι­κής ύφε­σης και κρίσης.

Οι συν­θή­κες επι­βάλ­λουν τα Κομ­μου­νι­στι­κά και Εργα­τι­κά Κόμ­μα­τα σε όλο τον κόσμο να δυνα­μώ­σουν τις προ­σπά­θειες για οργα­νω­τι­κή και ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή ενί­σχυ­ση, για να ανα­πτυ­χθεί η κοι­νή τους πάλη πάνω στις αρχές του επι­στη­μο­νι­κού κομ­μου­νι­σμού, δηλα­δή του μαρ­ξι­σμού — λενι­νι­σμού και του προ­λε­τα­ρια­κού διε­θνι­σμού, για να προ­χω­ρή­σει η επα­να­στα­τι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινήματος.

Επι­διώ­κου­με πρώ­τα απ’ όλα τα Κόμ­μα­τά μας, αλλά και τα άλλα ΚΚ, να απο­κτούν ισχυ­ρούς δεσμούς με την εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, να κατα­κτούν νέες θέσεις και πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στην ταξι­κή πάλη, να μπαί­νουν ταυ­τό­χρο­να και οι βάσεις για ενιαία επα­να­στα­τι­κή στρα­τη­γι­κή του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος σε γραμ­μή ρήξης με το σύστη­μα του καπι­τα­λι­σμού και τους κάθε είδους δια­χει­ρι­στές του, στην προ­ο­πτι­κή της ανα­τρο­πής τους. Η επο­χή μας είναι επο­χή επα­να­στα­τι­κού περά­σμα­τος από τον καπι­τα­λι­σμό στον σοσιαλισμό.

Στην κατεύ­θυν­ση αυτή απορ­ρί­πτου­με τη στή­ρι­ξη ή συμ­με­το­χή σε αστι­κές κυβερ­νή­σεις, παλεύ­ο­ντας ενά­ντια τόσο στα φιλε­λεύ­θε­ρα όσο και στα σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κά κόμ­μα­τα, σε κάθε είδους αστι­κές κυβερ­νή­σεις που υπη­ρε­τούν τα συμ­φέ­ρο­ντα των μονοπωλίων.

Τα Κόμ­μα­τά μας εκτι­μούν πως ο ιμπε­ρια­λι­σμός δεν είναι απλώς μια επι­θε­τι­κή πολι­τι­κή, αλλά είναι ο μονο­πω­λια­κός καπι­τα­λι­σμός, ο καπι­τα­λι­σμός στην πιο αντι­δρα­στι­κή του επο­χή, δηλα­δή στο ανώ­τα­το στά­διό του. Είναι σύμ­φυ­τος ουσια­στι­κά με τη στα­σι­μό­τη­τα, το μεγά­λο χάσμα ανά­με­σα στις παρα­γω­γι­κές δυνα­τό­τη­τες και την κάλυ­ψη των σύγ­χρο­νων ανα­γκών των εργα­ζο­μέ­νων, λόγω της ταξι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης, τις αντι­θέ­σεις ανά­με­σα στα μονο­πώ­λια και τα αστι­κά κρά­τη που οδη­γούν στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέμους.

Τέτοιος είναι και ο πόλε­μος που διε­ξά­γε­ται στην Ουκρα­νία, στο έδα­φος της οποί­ας συγκρού­ο­νται τα συμ­φέ­ρο­ντα της καπι­τα­λι­στι­κής Ρωσί­ας με τα συμ­φέ­ρο­ντα και τους σχε­δια­σμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, για τον έλεγ­χο των αγο­ρών, των πρώ­των υλών και των δικτύ­ων μετα­φο­ράς της χώρας.

Είναι υπαρ­κτός ο κίν­δυ­νος γενί­κευ­σης του πολέ­μου ή η διε­ξα­γω­γή και νέων ιμπε­ρια­λι­στι­κών συγκρού­σε­ων σε χώρες που προ­έ­κυ­ψαν από τη διά­λυ­ση της ΕΣΣΔ, αλλά και άλλες περιο­χές του πλα­νή­τη, ιδιαί­τε­ρα στην περιο­χή της νοτιο­α­να­το­λι­κής Ασί­ας, όπου εκδη­λώ­νε­ται πιο έντο­να η αντι­πα­ρά­θε­ση των ΗΠΑ με την Κίνα για την πρω­το­κα­θε­δρία στο παγκό­σμιο καπι­τα­λι­στι­κό σύστημα.

Αντι­με­τω­πί­ζου­με από ταξι­κές θέσεις κάθε δια­δι­κα­σία από­σχι­σης ή ενο­ποί­η­σης καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών και παλεύ­ου­με ενά­ντια στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ και σε κάθε είδους ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες. Είμα­στε αντί­θε­τοι στη συμ­με­το­χή των χωρών μας σε τέτοιες αντι­λαϊ­κές ενώ­σεις και εντεί­νου­με την προ­σπά­θεια για να μην εγκλω­βί­ζο­νται οι εργα­ζό­με­νοι κάτω από «ξένη σημαία», αλλά να υπε­ρα­σπί­ζο­νται τα δικά τους συμ­φέ­ρο­ντα, σε σύγκρου­ση με τους εκμε­ταλ­λευ­τές και τις διε­θνι­κές ενώ­σεις τους.

Εκτι­μού­με πως η ιδε­ο­λο­γι­κή, πολι­τι­κή και οργα­νω­τι­κή ανα­σύ­ντα­ξη του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος δεν μπο­ρεί να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί χωρίς ατα­λά­ντευ­τη δια­πά­λη ενά­ντια σε κάθε είδους αστι­κή δια­χεί­ρι­ση του εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστή­μα­τος, φιλε­λεύ­θε­ρη ή σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή, ενά­ντια στον οπορ­του­νι­σμό στο ίδιο το Κομ­μου­νι­στι­κό Κίνη­μα. Εχου­με μέτω­πο ενά­ντια στον εθνι­κι­σμό και τον κοσμο­πο­λι­τι­σμό του κεφα­λαί­ου, στον ρατσι­σμό και τον φασι­σμό. Την ίδια ώρα, απορ­ρί­πτου­με τον κάλ­πι­κο «αντι­φα­σι­σμό» και τα διά­φο­ρα «αντι­φα­σι­στι­κά μέτω­πα», τα οποία αστι­κές και οπορ­του­νι­στι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις τα χρη­σι­μο­ποιούν για τον εγκλω­βι­σμό εργα­τι­κών, λαϊ­κών δυνά­με­ων στην αστι­κή δια­χεί­ρι­ση, απο­κό­βο­ντας τον φασι­σμό από το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα που τον γεν­νά και τον χρη­σι­μο­ποιεί όταν τον χρειάζεται.

Δίνου­με όλες τις δυνά­μεις μας για την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων εργα­τι­κών — λαϊ­κών ανα­γκών, μέσα από την ανα­συ­γκρό­τη­ση του εργα­τι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος, των άλλων λαϊ­κών κινη­μά­των, σε κατεύ­θυν­ση πάλης ενά­ντια στα μονο­πώ­λια και στον καπιταλισμό.

Τα Κόμ­μα­τά μας ανα­δει­κνύ­ουν την επι­και­ρό­τη­τα και ανα­γκαιό­τη­τα του σοσια­λι­σμού — κομ­μου­νι­σμού ως μονα­δι­κής εναλ­λα­κτι­κής για τους λαούς και υπε­ρα­σπί­ζο­νται τη συμ­βο­λή της Οκτω­βρια­νής Σοσια­λι­στι­κής Επα­νά­στα­σης και του πρώ­του σοσια­λι­στι­κού κρά­τους, της ΕΣΣΔ, ενώ ταυ­τό­χρο­να μελε­τούν τις αιτί­ες ανα­τρο­πής της, που αφο­ρούν τα ζητή­μα­τα της οικο­νο­μί­ας, του πολι­τι­κού εποι­κο­δο­μή­μα­τος, της στρα­τη­γι­κής του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος. Εκτι­μού­με πως ο σοσια­λι­σμός έχει αρχές, νομο­τέ­λειες: Την εργα­τι­κή εξου­σία, την κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση των μέσων παρα­γω­γής και τον κεντρι­κό επι­στη­μο­νι­κό σχε­δια­σμό, απορ­ρί­πτο­ντας θέσεις πως μπο­ρεί να οικο­δο­μη­θεί σοσια­λι­σμός με «αγο­ρά», με τη δια­τή­ρη­ση καπι­τα­λι­στι­κών επι­χει­ρή­σε­ων και μηχα­νι­σμών, με δια­τή­ρη­ση μισθω­τής εργα­σί­ας από κατό­χους μέσων παρα­γω­γής, γης.

Στη βάση των παρα­πά­νω τα 4 Κόμ­μα­τα συμφωνούμε:

– Να συνε­χί­σου­με τις πρω­το­βου­λί­ες μας ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, που τυπι­κά ξεκί­νη­σε με την απα­ρά­δε­κτη εισβο­λή της Ρωσί­ας στην Ουκρα­νία. Τασ­σό­μα­στε ενά­ντια στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις, στους σχε­δια­σμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και κάθε άλλης ιμπε­ρια­λι­στι­κής συμμαχίας.

– Ανα­δει­κνύ­ο­ντας τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα του πολέ­μου στην Ουκρα­νία, απαι­τού­με τον απε­γκλω­βι­σμό των χωρών μας από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς και οργα­νώ­σεις. Η λύση για τους λαούς δεν βρί­σκε­ται στις αυτα­πά­τες που σκορ­πούν αστι­κές δυνά­μεις ότι θα μπο­ρού­σε να υπάρ­ξει μια άλλη, «καλύ­τε­ρη αρχι­τε­κτο­νι­κή ασφά­λειας», ή ένα ΝΑΤΟ «χωρίς πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς και επι­θε­τι­κά οπλι­κά συστή­μα­τα στα εδά­φη του», ή μια «φιλει­ρη­νι­κή ΕΕ», ή ένας «ειρη­νι­κός πολυ­πο­λι­κός κόσμος». Η λύση βρί­σκε­ται στην ενί­σχυ­ση της ταξι­κής πάλης για την απο­δέ­σμευ­ση από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις, ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και τη «μήτρα» που τον γεν­νά, το καπι­τα­λι­στι­κό σύστημα.

– Να συνε­χί­σου­με τις προ­σπά­θειές μας για ανταλ­λα­γή εμπει­ριών από τη δρά­ση των Κομ­μά­των μας στο εργα­τι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, στα άλλα λαϊ­κά κινή­μα­τα, στο κίνη­μα για την ισο­τι­μία και τη χει­ρα­φέ­τη­ση της γυναί­κας, με στό­χο να γίνουν πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κοί οι αγώ­νες που ανα­πτύσ­σο­νται και να αυξη­θούν οι δεσμοί των Κομ­μά­των μας με εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνάμεις.

– Να εντεί­νου­με τις προ­σπά­θειές μας στο πλαί­σιο της «Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κής Επι­θε­ώ­ρη­σης» και της Ευρω­παϊ­κής Κομ­μου­νι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας ώστε να δυνα­μώ­σει η δρά­ση τους και να ξεπε­ρα­στούν αδυ­να­μί­ες, να μπουν πιο στέ­ρε­ες βάσεις και να εμπλου­τι­στούν το πλαί­σιο και η δρά­ση τους την επό­με­νη περίοδο.

– Να συνε­χί­σου­με την αλλη­λεγ­γύη μας προς τους κομ­μου­νι­στές της Ουκρα­νί­ας και άλλων χωρών που αντι­με­τω­πί­ζουν αντι­κομ­μου­νι­στι­κές διώ­ξεις και απα­γο­ρεύ­σεις, όπως και προς όλους τους αγω­νι­στές που αντι­με­τω­πί­ζουν διώ­ξεις για τη συν­δι­κα­λι­στι­κή και πολι­τι­κή δρά­ση τους στη Ρωσία, στο Καζακ­στάν και σε άλλες χώρες.

– Να συνε­χί­σου­με την προ­σπά­θεια ενά­ντια στην αμαύ­ρω­ση των επι­τευγ­μά­των του σοσια­λι­σμού στη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, που ήταν πολυ­ε­θνι­κή ένω­ση ισό­τι­μων Σοσια­λι­στι­κών Δημο­κρα­τιών και ταυ­τό­χρο­να να δώσου­με έμφα­ση στη μελέ­τη των αιτιών της διά­λυ­σής της, αξιο­ποιώ­ντας και τη φετι­νή 100ή επέ­τειο ίδρυ­σής της.

– Να δυνα­μώ­σου­με την αλλη­λεγ­γύη μας στον λαό και στο ΚΚ Κού­βας ενά­ντια στον απο­κλει­σμό και στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς των ΗΠΑ και της ΕΕ και να συμ­βά­λου­με με την ενερ­γή συμ­με­το­χή μας στην επι­τυ­χία της 22ης Διε­θνούς Συνά­ντη­σης Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των, που θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί τον Οκτώ­βρη στην Κούβα.

Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, ΓΓ της ΚΕ του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Ελλά­δας (ΚΚΕ)

Αστορ Γκαρ­σία, ΓΓ της ΚΕ του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος των Εργα­ζο­μέ­νων της Ισπα­νί­ας (ΚΚΕΙ)

Πάβελ Καμπρέ­ρα, Α’ Γραμ­μα­τέ­ας της ΚΕ του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Μεξι­κού (ΚΚΜ)

Κεμάλ Οκου­γιάν, ΓΓ της ΚΕ του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Τουρ­κί­ας (ΚΚΤ)

Αθή­να, 8 Ιού­λη 2022».

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας