Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κοινοβουλευτική Ομάδα ΚΚΕ: Πέντε τροπολογίες για επαναφορά των δώρων και παύση πλειστηριασμών

Πέντε τρο­πο­λο­γί­ες για την ανα­κού­φι­ση του λαού από την ασκού­με­νη πολι­τι­κή που τσα­κί­ζει τα εισο­δή­μα­τα και τη ζωή του, κατέ­θε­σε σήμε­ρα η Κοι­νο­βου­λευ­τι­κή Ομά­δα του ΚΚΕ στο σχέ­διο νόμου του υπουρ­γεί­ου Εργα­σί­ας για το «μίνι ασφαλιστικό».

Συγκε­κρι­μέ­να, κατέ­θε­σε τρο­πο­λο­γί­ες για την επα­να­φο­ρά και κατα­βο­λή του 13ου και 14ου μισθού και σύντα­ξης στους εργα­ζό­με­νους και τους συντα­ξιού­χους (Δώρο Χρι­στου­γέν­νων και Πάσχα), για τα χρέη ατο­μι­κής ασφά­λι­σης προς τα ασφα­λι­στι­κά ταμεία των μη μισθω­τών και των ασφα­λι­σμέ­νων στον ΟΓΑ, για την παύ­ση των πλει­στη­ρια­σμών, για το εφά­παξ των ελευ­θε­ρο­ε­παγ­γελ­μα­τιών μηχα­νι­κών και για τη μεί­ω­ση των εισφο­ρών για την ανα­γνώ­ρι­ση πλα­σμα­τι­κών χρόνων.

Ανα­λυ­τι­κά, στην πρώ­τη τρο­πο­λο­γία το ΚΚΕ, στην αιτιο­λο­γι­κή έκθε­ση σημειώ­νει πως με τα μνη­μό­νια καταρ­γή­θη­κε από τους εργα­ζό­με­νους στο δημό­σιο και από τους συντα­ξιού­χους το επί­δο­μα εορ­τών Χρι­στου­γέν­νων και Πάσχα και το επί­δο­μα αδεί­ας. Το ΚΚΕ προ­τεί­νει την παρα­κά­τω τρο­πο­λο­γία για την επα­να­φο­ρά του επι­δό­μα­τος Χρι­στου­γέν­νων και Πάσχα και του επι­δό­μα­τος αδεί­ας, δηλα­δή του 13ου και 14ου μισθού για τους εργα­ζό­με­νους και της 13ης και 14ης σύντα­ξης για τους συνταξιούχους.

Στη δεύ­τε­ρη τρο­πο­λο­γία, το ΚΚΕ σημειώ­νει μετα­ξύ άλλων πως δεκά­δες χιλιά­δες μη μισθω­τοί ‑επαγ­γελ­μα­τί­ες, έμπο­ροι, αγρό­τες κλπ.- βρί­σκο­νται διαρ­κώς χρε­ω­μέ­νοι στα ασφα­λι­στι­κά ταμεία για χρέη ατο­μι­κής ασφά­λι­σης, με τον αριθ­μό αυτών, να αυξά­νε­ται το τελευ­ταίο διά­στη­μα, με υπεύ­θυ­νες να είναι  όλες οι κυβερ­νή­σεις και οι πολι­τι­κές που δια­δο­χι­κά ακο­λού­θη­σαν, με τη δια­χεί­ρι­ση της προη­γού­με­νης οικο­νο­μι­κής καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης, με τη φορο­ε­πι­δρο­μή και τις αντια­σφα­λι­στι­κές μεταρ­ρυθ­μί­σεις που εφάρ­μο­σαν.  Οι κατά περιό­δους νομο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις διευ­θέ­τη­σης των χρε­ών αυτών έχουν απο­δει­χθεί μη απο­δο­τι­κές, καθώς, είτε δε λαμ­βά­νουν υπό­ψη τις πραγ­μα­τι­κές δυνα­τό­τη­τες απο­πλη­ρω­μής των ασθε­νέ­στε­ρων οικο­νο­μι­κά τμη­μά­των των μη μισθω­τών, είτε προ­ϋ­πο­θέ­τουν την απώ­λεια ασφα­λι­στι­κού χρό­νου που οδη­γεί σε περαι­τέ­ρω μεί­ω­ση των ήδη πενι­χρών συντά­ξε­ων, όπως αυτές έχουν δια­μορ­φω­θεί μετά και την εφαρ­μο­γή του ν. Κατρού­γκα­λου σε συνέ­χεια των προη­γού­με­νων αντια­σφα­λι­στι­κών νόμων.

Για την παύ­ση των πλει­στη­ρια­σμών και των πρά­ξε­ων ανα­γκα­στι­κής εκτέ­λε­σης σε βάρος της πρώ­της — κύριας κατοι­κί­ας και άλλων περιου­σια­κών στοι­χεί­ων των λαϊ­κών στρω­μά­των, το ΚΚΕ υπο­γραμ­μί­ζει πως με τους πλει­στη­ρια­σμούς απει­λού­νται χιλιά­δες λαϊ­κές οικο­γέ­νειες για χρέη προς τις τρά­πε­ζες, και τα “κορά­κια” τα funds που έχουν αγο­ρά­σει τα κόκ­κι­να δάνεια, αλλά και για χρέη προς το Ελλη­νι­κό Δημό­σιο και τους ΟΤΑ. «Η εξέ­λι­ξη αυτή δεν προ­έ­κυ­ψε τυχαία» σημειώ­νει και προ­σθέ­τει πως «Είναι το απο­τέ­λε­σμα των πολι­τι­κών που ακο­λού­θη­σαν όλες οι μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σεις που είναι πολι­τι­κές στή­ρι­ξης της κερ­δο­φο­ρί­ας του κεφα­λαί­ου που έχει σαν απο­τέ­λε­σμα να βυθί­ζο­νται τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα στην φτώ­χεια και την εξα­θλί­ω­ση. Ενώ ταυ­τό­χρο­να με μια σει­ρά μέτρα που ψήφι­σαν οι κυβερ­νή­σεις αυτές, ενί­σχυαν το αντι­λαϊ­κό οπλο­στά­σιο, με ηλε­κτρο­νι­κούς πλει­στη­ρια­σμούς, ενί­σχυ­ση της κατα­στο­λής κλπ. για να υλο­ποι­ή­σουν αυτούς τους σχεδιασμούς.

Στην τέταρ­τη τρο­πο­λο­γία το ΚΚΕ ζητά τη ρύθ­μι­ση για το εφάπαξ των ελευ­θε­ρο­ε­παγ­γελ­μα­τιών μηχα­νι­κών και την αντι­με­τώ­πι­ση των προ­βλη­μά­των που έχουν ανα­κύ­ψει προ­τεί­νε­ται η πιο κάτω ρύθμιση.

Τέλος, το ΚΚΕ με την πέμ­πτη τρο­πο­λο­γία ζητά τη μεί­ω­ση των εισφο­ρών για την ανα­γνώ­ρι­ση πλα­σμα­τι­κών χρό­νων και την απαλ­λα­γή από την κατα­βο­λή εισφο­ράς για την ανα­γνώ­ρι­ση της στρα­τιω­τι­κής θητείας.

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο