Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική

Σε εκδή­λω­ση της Κομ­μα­τι­κής Οργά­νω­σης Αττι­κής με θέμα «Η νέα επί­θε­ση κυβέρ­νη­σης και επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων στην Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση. Οι θέσεις του ΚΚΕ» μίλη­σε το από­γευ­μα της Τετάρ­της ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας.

Στό­χος της πρω­το­βου­λί­ας της ΚΟΑ ήταν να συμ­βά­λει στο πλα­τύ άνοιγ­μα και τη συζή­τη­ση που υλο­ποιούν μπρο­στά στο νέο γύρο της αντια­σφα­λι­στι­κής επί­θε­σης οι Κομ­μα­τι­κές Οργα­νώ­σεις, με εξορ­μή­σεις, περιο­δεί­ες και συσκέ­ψεις σε χώρους δου­λειάς και συνοι­κί­ες. Σε συνέ­χεια της συζή­τη­σης αυτής, εργα­ζό­με­νοι από μια σει­ρά κλά­δους και χώρους δου­λειάς, καθώς και συντα­ξιού­χοι, συν­δι­κα­λι­στές από δεκά­δες σωμα­τεία και ομο­σπον­δί­ες, αλλά και νέοι αντα­πο­κρί­θη­καν στο κάλε­σμα και πήραν μέρος στην εκδήλωση.

Παρευ­ρέ­θη­καν μετα­ξύ άλλων ο Bασί­λης Γκι­τά­κος, αντι­πρό­ε­δρος της ΠΟΕ ΟΤΑ, ο Αντώ­νης Κου­ρού­κλης, πρό­ε­δρος της Πανελ­λή­νιας Ομο­σπον­δί­ας Προ­σω­πι­κού Οργα­νι­σμών Κοι­νω­νι­κής Πολι­τι­κής (ΠΟΠΟΚΠ), καθώς και μέλη της διοί­κη­σης της Πανελ­λή­νιας Ομο­σπον­δί­ας Απο­στρά­των Σωμά­των Ασφα­λεί­ας (ΠΟΑΣΑ).

«Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση για όλους, απο­κλει­στι­κά δημό­σια και υπο­χρε­ω­τι­κή»: Η πρό­τα­ση του ΚΚΕ, το στίγ­μα της οποί­ας συνο­ψί­ζε­ται στο παρα­πά­νω σύν­θη­μα, το πλαί­σιο αιτη­μά­των και διεκ­δι­κή­σε­ων που βρέ­θη­καν στο επί­κε­ντρο της ομι­λί­ας του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ενι­σχύ­ουν με νέα ώθη­ση τους αγώ­νες ενά­ντια στο προ­με­λε­τη­μέ­νο έγκλη­μα στο Ασφα­λι­στι­κό, δυνα­μώ­νουν τις διεκ­δι­κή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων για ζωή και δου­λειά με σύγ­χρο­να δικαιώματα.

✔️  Με σύντο­μη παρέμ­βα­σή της στην εκδή­λω­ση η Αφρο­δί­τη Ρέτζιου, στέ­λε­χος του Κόμ­μα­τος και πρό­ε­δρος της Ομο­σπον­δί­ας Ενώ­σε­ων Νοσο­κο­μεια­κών Για­τρών Ελλά­δος, απο­τύ­πω­σε πλευ­ρές της επί­θε­σης στην Υγεία στο πλαί­σιο του «ξηλώ­μα­τος» της Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης, την άρρη­κτη σύν­δε­ση ανά­με­σα στην αντια­σφα­λι­στι­κή επί­θε­ση και την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή στην Υγεία.

Στην ομι­λία του ο Δημή­τρης Κου­τσού­μπας είπε:

«Η σημε­ρι­νή εκδή­λω­ση είναι μία ακό­μα παρέμ­βα­ση του ΚΚΕ στις νέες αρνη­τι­κές εξε­λί­ξεις που δρο­μο­λο­γού­νται από την κυβέρ­νη­ση στο ασφα­λι­στι­κό σύστημα.

Ξεκι­νά­με μια μεγά­λη καμπά­νια για να ενη­με­ρώ­σου­με, να προ­ε­τοι­μά­σου­με και να συμ­βά­λου­με στην οργά­νω­ση της πάλης του λαού μας πριν να είναι αργά. Χτυ­πά­με συνα­γερ­μό και ανοί­γου­με πλα­τιά τη συζήτηση.

Η Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση δεν είναι ένα επι­μέ­ρους μέτω­πο, αφο­ρά συνο­λι­κά τη ζωή των εργα­τών και εργα­τριών, των αγρο­τών, των ελευ­θε­ρο­ε­παγ­γελ­μα­τιών επι­στη­μό­νων, όλου του εργα­ζό­με­νου λαού.

Κατα­θέ­του­με και σήμε­ρα τις θέσεις του ΚΚΕ, που έχει απο­δει­χτεί και στο πρό­σφα­το παρελ­θόν ότι είναι ένα μεγά­λο όπλο στον αγώ­να και τις διεκ­δι­κή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων για ζωή και δου­λειά με σύγ­χρο­να δικαιώματα.

Οι εναλ­λα­γές των κυβερ­νή­σε­ων όλα αυτά τα χρό­νια και οι νόμοι για το Ασφα­λι­στι­κό, που δια­δέ­χο­νταν ο ένας τον άλλον, δυνά­μω­σαν την επί­θε­ση στα ασφα­λι­στι­κά και συντα­ξιο­δο­τι­κά δικαιώ­μα­τα, την πλή­ρη αλλα­γή του όποιου κοι­νω­νι­κού χαρα­κτή­ρα της Ασφά­λι­σης έχει απο­μεί­νει. Έφε­ραν και ενί­σχυ­σαν την κατεύ­θυν­ση για επαγ­γελ­μα­τι­κά ταμεία και ιδιω­τι­κές ασφα­λι­στι­κές εταιρείες.

Ξεχω­ρι­στή ανα­φο­ρά κάνουν όλοι οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί οργα­νι­σμοί, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, τις προη­γού­με­νες μέρες η Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή, αλλά και οι ελλη­νι­κές εργο­δο­τι­κές ενώ­σεις, όπως ο ΣΕΒ, για την τερά­στια συμ­βο­λή που έχει ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ, ο νόμος του Κατρού­γκα­λου, στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του ασφα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, στην υλο­ποί­η­ση των αλλα­γών που προ­ω­θούν η ΕΕ και οι κυβερ­νή­σεις από τις αρχές τις δεκα­ε­τί­ας του ‘90 για την κατάρ­γη­ση αυτής της μεγά­λης κατά­κτη­σης των εργαζομένων.

Ο στό­χος της ΝΔ είναι να εφαρ­μό­σει το νόμο Κατρού­γκα­λου και όχι να τον καταρ­γή­σει, να τον βελ­τιώ­σει ακό­μα και από νομι­κά κενά και να τον βάλει στη ζωή για να παρα­δο­θούν τα απο­θε­μα­τι­κά των Ταμεί­ων στα νύχια των ιδιω­τι­κών ασφα­λι­στι­κών εται­ρειών και των περί­φη­μων “επεν­δυ­τών της κεφα­λαια­γο­ράς”, για να απαλ­λα­γεί το κρά­τος και η μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία από τις όποιες εισφο­ρές κατέ­βαλ­λαν στα ασφα­λι­στι­κά ταμεία, για να γίνει ακό­μα φθη­νό­τε­ρη η ήδη τσα­κι­σμέ­νη εργα­τι­κή δύναμη.

Στό­χος είναι να απαλ­λά­ξουν την εργο­δο­σία από την υπο­χρέ­ω­ση, που με νόμο της είχε καθο­ρι­στεί, να επι­στρέ­φει ένα μέρος της κλεμ­μέ­νης υπε­ρα­ξί­ας μέσω των εισφο­ρών για το κοι­νω­νι­κο­α­σφα­λι­στι­κό σύστημα.

Οι εισφο­ρές και των εργα­ζο­μέ­νων και των εργο­δο­τών είναι εργα­τι­κός μισθός. Οι εργο­δό­τες από την εργα­σία των εργα­ζο­μέ­νων που απα­σχο­λού­σαν έβγα­ζαν αυτά που έδι­ναν. Από αυτό θέλουν να απαλ­λα­γούν, μειώ­νο­ντας απο­φα­σι­στι­κά το “μη μισθο­λο­γι­κό κόστος”, όπως το λένε.

Η εξέ­λι­ξη αυτή ανοί­γει το δρό­μο για το τελειω­τι­κό χτύ­πη­μα και τη δια­μόρ­φω­ση ενός Ασφα­λι­στι­κού στο οποίο πρό­σβα­ση θα υπάρ­χει αν έχεις να πληρώσεις.

Σε αυτή την κατεύ­θυν­ση, έχο­ντας μυρι­στεί ισχυ­ρό πεδίο κερ­δο­φο­ρί­ας, έχουν πυκνώ­σει τους τελευ­ταί­ους μήνες οι δρα­στη­ριό­τη­τες και οι παρεμ­βά­σεις των μεγά­λων ασφα­λι­στι­κών εται­ρειών, των πάσης φύσε­ως εμπό­ρων της Υγείας.

✔️  Οι ανατροπές στο σύνολο των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων έχουν ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια.

Η πρώ­τη φορά που η λέξη αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα έκα­νε την εμφά­νι­σή της ήταν το 1992 με το νόμο του Σιούφα.

Έπει­τα ακο­λού­θη­σαν το νομο­σχέ­διο Γιαν­νί­τση, ο νόμος Ρέπ­πα, ο νόμος Πετρα­λιά, οι αλλα­γές του Κου­τρου­μά­νη, του Βρού­τση. Η ανα­τρο­πή με τον νόμο Κατρού­γκα­λου. Ο κατά­λο­γος είναι μακρύς και οι πλη­γές μεγάλες.

✔️  Οι αντιασφαλιστικές ανατροπές ήταν από τα βασικά στοιχεία των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση και διαδοχικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ.

✔️  Το Ασφαλιστικό που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ δεν είναι νέα πρόταση, όπως παρουσιάζεται.

Έχει συζη­τη­θεί αρκε­τές φορές στο παρελ­θόν, έχει απο­τε­λέ­σει κεί­με­νο προη­γου­μέ­νων “επι­τρο­πών σοφών” και συμπυ­κνώ­νε­ται στο εξής:

Οι εργα­ζό­με­νοι υπο­χρε­ώ­νο­νται για όλη τη ζωή τους να πλη­ρώ­νουν ατέ­λειω­τες εισφο­ρές από το μισθό τους και φόρους, όπως δηλα­δή κάνουν και έκα­ναν όλα αυτά τα χρό­νια, αλλά στο τέλος δεν θα γνω­ρί­ζουν τι θα πάρουν και αν θα πάρουν, διό­τι οι παρά­με­τροι που μπαί­νουν σχε­τί­ζο­νται με την επέν­δυ­ση αυτών των εισφο­ρών και τις απο­δό­σεις που αυτή θα δίνει και θα εξαρ­τά­ται από τη δια­χεί­ρι­ση της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας σε κάθε φάση της εξέ­λι­ξής της.

Μια σει­ρά από μέσα ενη­μέ­ρω­σης, προ­λειαί­νο­ντας το έδα­φος της νέας αντια­σφα­λι­στι­κής επί­θε­σης, κάνουν λόγο για απο­φά­σεις του ΣτΕ που «γκρε­μί­ζουν» δήθεν το νόμο Κατρού­γκα­λου, ισχυ­ρι­σμοί τους οποί­ους προ­βάλ­λουν και τα στε­λέ­χη της ΝΔ.

Η αλή­θεια όμως είναι τελεί­ως δια­φο­ρε­τι­κή. Οι απο­φά­σεις του ΣτΕ απο­δέ­χο­νται και νομι­μο­ποιούν όλο τον πυρή­να του νόμου και την αρχι­τε­κτο­νι­κή του.

Επί­σης, νομι­μο­ποιούν όλες τις ανα­τρο­πές σε βάρος συντα­ξιού­χων και ασφα­λι­σμέ­νων την προη­γού­με­νη δεκα­ε­τία, κορύ­φω­ση των οποί­ων και αντι­δρα­στι­κή τομή ήταν ο νόμος Κατρούγκαλου:

Δηλα­δή, τις τερά­στιες περι­κο­πές σε κύριες και επι­κου­ρι­κές συντά­ξεις, την αφαί­ρε­ση της 13ης και 14ης σύντα­ξης, την αύξη­ση των ορί­ων ηλι­κί­ας στα 67 έτη, την αύξη­ση από τα 35 στα 40 και στα 42 χρό­νια εργα­σί­ας για το δικαί­ω­μα στην πλή­ρη σύντα­ξη, τη μεγά­λη μεί­ω­ση των νέων συντά­ξε­ων μετά το Μάη του 2016 κ.ο.κ.

Ο νόμος Κατρούγκαλου καθορίζει όχι μόνο το παρόν των σημερινών συνταξιούχων, αλλά και τους όρους της Ασφάλισης για τα επόμενα 50 χρόνια.

Όλοι μπο­ρούν να κατα­λά­βουν τη μεγά­λη μεί­ω­ση των συντά­ξε­ων από την αλλα­γή του τρό­που υπολογισμού.

Την προη­γού­με­νη δεκα­ε­τία η σύντα­ξη υπο­λο­γι­ζό­ταν με ποσο­στό ανα­πλή­ρω­σης στο 80% του συντά­ξι­μου μισθού, που ήταν συνή­θως ο τελευ­ταί­ος μισθός. Η αλλα­γή του τρό­που υπο­λο­γι­σμού των συντά­ξε­ων οδή­γη­σε σε ποσο­στά “ανα­πλή­ρω­σης” κάτω του 40% του συντά­ξι­μου μισθού, ο οποί­ος υπο­λο­γί­ζε­ται πλέ­ον στο μέσο όρο όλου του εργά­σι­μου βίου.

Παράλ­λη­λα με τη δια­χρο­νι­κή λεη­λα­σία των απο­θε­μα­τι­κών των Ταμεί­ων, θεσμο­θε­τή­θη­κε η ρήτρα βιω­σι­μό­τη­τας των Ταμεί­ων, με την οποία αίρε­ται η υπο­χρε­ω­τι­κή κατα­βο­λή των επι­κου­ρι­κών συντά­ξε­ων, γεγο­νός που οδη­γεί με ακρί­βεια στη μετα­τρο­πή των συντά­ξε­ων σε φιλο­δώ­ρη­μα και ανοί­γει το δρό­μο στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της ασφάλισης.

Ξαναλέμε: Η ΝΔ έρχεται να εφαρμόσει και όχι να ακυρώσει τον ν. Κατρούγκαλου, να ολοκληρώσει το έγκλημα στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Ο δια­χω­ρι­σμός της κύριας σύντα­ξης σε εθνι­κή και αντα­πο­δο­τι­κή, με τον νόμο Κατρού­γκα­λου (Ν.4387/2016), οδη­γεί στην παρο­χή μιας βασι­κής σύντα­ξης φτώ­χειας και ελε­η­μο­σύ­νης από το κρά­τος, χρη­μα­το­δο­τού­με­νη από τη γενι­κή φορο­λο­γία και στην από­συρ­ση της εγγύ­η­σής του από την αντα­πο­δο­τι­κή σύνταξη.

Πιο συγκε­κρι­μέ­να και με βάση τις ως σήμε­ρα επί­ση­μες θέσεις και ανα­φο­ρές των κυβερ­νη­τι­κών στε­λε­χών, σχε­διά­ζε­ται ένα ασφα­λι­στι­κό σύστη­μα τριών πυλώνων.

  • Ο πρώ­τος πυλώ­νας της εθνι­κής σύντα­ξης, κρα­τι­κός, υπο­χρε­ω­τι­κός, με βάση το ανα­δια­νε­μη­τι­κό σύστημα.
  • Ο δεύ­τε­ρος πυλώ­νας, Επαγ­γελ­μα­τι­κά Ταμεία και Ιδιω­τι­κή Ασφά­λι­ση (Επεν­δυ­τι­κές Εται­ρεί­ες) επί­σης υπο­χρε­ω­τι­κός, αλλά με βάση το κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κό σύστη­μα και ο ασφα­λι­σμέ­νος να μπο­ρεί να επι­λέ­ξει μετα­ξύ κρα­τι­κού φορέα (Επαγ­γελ­μα­τι­κό Ταμείο) ή ιδιωτικού.
  • Και τέλος, ο τρί­τος πυλώ­νας, αυστη­ρώς ιδιω­τι­κός, προ­αι­ρε­τι­κός και με βάση το κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κό σύστη­μα. Υπάρ­χει και σήμε­ρα, θα δώσει φορο­λο­γι­κά κίνη­τρα, ώστε να ρίξει περισ­σό­τε­ρους εργα­ζό­με­νους στα νύχια των ιδιω­τι­κών ασφα­λι­στι­κών εταιρειών.

 

Αυτές τις μέρες, η κυβερ­νη­τι­κή προ­πα­γάν­δα, μπρο­στά στη βόμ­βα που βάζει στο κοι­νω­νι­κο­α­σφα­λι­στι­κό σύστη­μα, κατα­σκευά­ζει στοι­χεία για να χρυ­σώ­σει το χάπι.

Έτσι άλλω­στε γινό­ταν πάντα.

Η συζή­τη­ση που γίνε­ται γύρω από τα ποσο­στά ανα­πλή­ρω­σης ή τις αυξή­σεις στις συντά­ξεις, απο­τε­λούν αντι­πε­ρι­σπα­σμό μπρο­στά στη συνο­λι­κή επί­θε­ση που προετοιμάζεται.

Η κυβέρ­νη­ση, πετώ­ντας το τυρά­κι της μεί­ω­σης των εισφο­ρών στους ελευ­θε­ρο­ε­παγ­γελ­μα­τί­ες, φτιά­χνει εμβλη­μα­τι­κούς τίτλους στα ΜΜΕ, προ­σπα­θώ­ντας να ξεγε­λά­σει εργα­ζό­με­νους και συνταξιούχους.

Το ΚΚΕ, χωρίς να υπο­τι­μά την αγω­νία για την όποια ανα­κού­φι­ση μπο­ρούν να δώσουν και τα ελά­χι­στα από τα κλεμ­μέ­να των συντά­ξε­ων, που είναι υπο­χρε­ω­μέ­νοι να επι­στρέ­ψουν οι κυβερ­νώ­ντες, επι­κε­ντρώ­νει στο μεγά­λο έγκλη­μα που συντε­λεί­ται για τις σημε­ρι­νές και κυρί­ως τις μελ­λο­ντι­κές γενιές, τους νέους και τις νέες που εργά­ζο­νται με άθλιους όρους.

✔️  Μπροστά μας έχουμε να αντιπαλέψουμε το σχέδιο συνολικής ιδιωτικοποίησης του ασφαλιστικού συστήματος.

Από κοι­νω­νι­κό δικαί­ω­μα μετα­τρέ­πε­ται σεεπέν­δυ­ση”, ατο­μι­κό ρίσκο και κυνή­γι μέσω του τζό­γου. Αν και όσο έχεις, θα δίνεις και με βάση αυτό θα λαμ­βά­νεις. Αν δεν έχεις θα σου εξα­σφα­λί­ζε­ται ένα υπο­τυ­πώ­δες πλέγ­μα παρο­χών, κατώ­τα­το, στα όρια της ανέχειας.

Στη βάση αυτή, η αγο­ρά των ιδιω­τι­κών ασφα­λι­στι­κών εται­ρειών περι­μέ­νει το κυβερ­νη­τι­κό δώρο.

Οι βιο­μή­χα­νοι, την προη­γού­με­νη βδο­μά­δα, βγή­καν και είπαν: “Τα απο­θε­μα­τι­κά των συντα­ξιο­δο­τι­κών και ασφα­λι­στι­κών εται­ρειών που είναι επεν­δε­δυ­μέ­να στην κεφα­λαια­γο­ρά, αντι­στοι­χούν σε μόλις 8% του ΑΕΠ, ένα­ντι 81,9% κατά μέσο όρο στην ΕΕ”.

Τι μας λένε δηλα­δή; Φέρ­τε τα λεφτά να τα παί­ξου­με στο χρη­μα­τι­στή­ριο, όπως παί­ξα­με τα 3,5 δισ. την περί­ο­δο 1999–2002, που έκα­ναν φτε­ρά σε ένα βρά­δυ και κατέ­λη­ξαν στις τσέ­πες των καπιταλιστών.

Οι ίδιοι μιλά­νε για 99 δισ. για τις επό­με­νες δεκα­ε­τί­ες που πρέ­πει να πέσουν στην κεφα­λαια­γο­ρά για να στη­ρί­ξουν την ανά­πτυ­ξη των κερ­δών για λίγους, τη φτώ­χεια, την ανερ­γία, την ανα­σφά­λεια για τους πολλούς.

✔️  Το έγκλημα δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.

Το συγκε­κρι­μέ­νο ασφα­λι­στι­κό σύστη­μα δεν απο­τε­λεί και­νο­το­μία της νέας κυβέρ­νη­σης. Έρχε­ται από πολύ μακριά και έχει μακρά δια­δρο­μή. Το ασφα­λι­στι­κό σχέ­διο των “τριών στυ­λο­βα­τών”, χαρα­κτη­ρί­στη­κε ως η “Mercedes” των ασφα­λι­στι­κών συστη­μά­των, από τον Χοσέ Πινέ­ρα, γραμ­μα­τέα Ασφά­λι­σης της χιλια­νής χούντας.

Από το 1992 ‑και την τότε κυβέρ­νη­ση της ΝΔ- μπή­καν οι σπό­ροι για το τρι­φα­σι­κό ασφα­λι­στι­κό σύστη­μα που σχε­διά­ζε­ται να ενι­σχυ­θεί σήμερα.

Το 1996, το Ίδρυ­μα Οικο­νο­μι­κών και Βιο­μη­χα­νι­κών Ερευ­νών (ΙΟΒΕ) προ­τεί­νει αντί­στοι­χα την ανά­πτυ­ξη ενός “τρια­ξο­νι­κού συστή­μα­τος συντά­ξε­ων”, που προ­σο­μοιά­ζει ακρι­βώς με εκεί­νο της Χιλής.

Ύστε­ρα από ένα χρό­νο, η κυβέρ­νη­ση του ΠΑΣΟΚ στις δικές της μελέ­τες για το ασφα­λι­στι­κό σύστη­μα ανέ­φε­ρε πως “η μετα­τρο­πή του παλαιού δια­νε­μη­τι­κού συστή­μα­τος προς κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κό έχει εφαρ­μο­στεί τα τελευ­ταία 15 χρό­νια με επι­τυ­χία στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή”, κατα­λή­γο­ντας στην πρό­τα­ση ενός συστή­μα­τος “τριών στυ­λο­βα­τών ή τριών επι­πέ­δων συντάξεων”.

Πάνω στην έκθε­ση Σπρά­ου, της “επι­τρο­πής σοφών” που είχε φτιά­ξει το ΠΑΣΟΚ, στη­ρί­χτη­κε το νομο­σχέ­διο Γιαν­νί­τση, που έμει­νε στα χαρ­τιά κάτω από τις μεγα­λειώ­δεις απερ­για­κές κινη­το­ποι­ή­σεις των εργαζομένων.

Αξί­ζει να δεί­τε την τότε έκθε­ση της “επι­τρο­πής” του. Ήταν ακρι­βής μετά­φρα­ση, λέξη προς λέξη, των αλλα­γών που έκα­νε ο δικτά­το­ρας Πινο­τσέτ στη Χιλή.

Η έκθε­ση Σπρά­ου, το 1997, πρό­τει­νε αντί­στοι­χα ένα σύστη­μα “τριών στυ­λο­βα­τών”. Αυτή η έκθε­ση είναι η βάση όλων των μέχρι σήμε­ρα μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων από νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρους και σοσιαλδημοκράτες.

✔️  Όλοι μαζί, ΝΔ — ΣΥΡΙΖΑ — ΠΑΣΟΚ, πήραν “το σύστημα Πινοτσέτ”, όπως το είπαν προεκλογικά οι του ΣΥΡΙΖΑ, άλλαξαν τη λέξη “στυλοβατών” και την έκαναν “πυλώνων” και αυτό προωθούν διαδοχικά ο ένας μετά τον άλλο. Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αλλάξει τις λέξεις “μνημόνιο” και “τρόικα” σε “συμφωνία” και “θεσμούς”.

Είναι γνω­στό ότι το μοντέ­λο της Χιλής είναι το αγα­πη­μέ­νο παρά­δειγ­μα της Παγκό­σμιας Τρά­πε­ζας, της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, του ΔΝΤ και όλων των ιμπε­ρια­λι­στι­κών μηχα­νι­σμών που ασχο­λού­νται με τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις και την κατε­δά­φι­ση δικαιω­μά­των, που είχαν κατα­κτη­θεί κάτω από άλλον διε­θνή συσχε­τι­σμό, από την πάλη των λαών και την τερά­στια προ­σφο­ρά του σοσιαλισμού.

Αυτό είναι το τάχα καινούργιο και καινοτόμο που φέρνουν!

Μάλι­στα, ο υπουρ­γός Εργα­σί­ας του δικτά­το­ρα Πινο­τσέτ, ο Πινέ­ρα, είχε κάνει κάτι ακό­μα πιο προ­χω­ρη­μέ­νο. Είχε μετο­νο­μά­σει την 1η Μάη του 1981 ως Ημέ­ρα ελεύ­θε­ρης επι­λο­γής συστή­μα­τος σύντα­ξης”, έτσι ώστε να μη γιορ­τά­ζε­ται η Πρω­το­μα­γιά ως ημέ­ρα ταξι­κής πάλης, αλλά ως ημέ­ρα κατάρ­γη­σης της δημό­σιας ασφάλισης!!!

Φίλες και φίλοι,

Επι­δί­ω­ξή μας είναι να ανοί­ξει η συζή­τη­ση παντού, σε κάθε κλά­δο, χώρο δου­λειάς, στις γει­το­νιές, στα χωριά, στους φοι­τη­τές, στις επαγ­γελ­μα­τι­κές σχολές.

Η μεγά­λη ανη­συ­χία που έχου­με για το μέλλον:

  • Για την κατα­βο­λή και την εγγύ­η­ση των συντάξεων.
  • Οι ανα­τρο­πές που αυξά­νουν συνε­χώς τα όρια ηλικίας.
  • Η μεί­ω­ση κύριων επι­κου­ρι­κών συντά­ξε­ων και εφάπαξ.
  • Οι υπο­βαθ­μι­σμέ­νες υπη­ρε­σί­ες, αλλά και η αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα στην Υγεία και την Πρό­νοια που μετα­βι­βά­ζει το κόστος στην εργα­τι­κή — λαϊ­κή οικογένεια.
  • Η έκθε­ση στον επαγ­γελ­μα­τι­κό κίν­δυ­νο.
  • Η μελ­λο­ντι­κή εξα­σφά­λι­ση και προ­στα­σία των νέων ανθρώ­πων, που σήμε­ρα η συντρι­πτι­κή τους πλειο­ψη­φία βρί­σκε­ται μαζι­κά εκτός παρα­γω­γής ή εργά­ζε­ται με τους χει­ρό­τε­ρους όρους.
  • Η αφαί­μα­ξη των απο­θε­μα­τι­κών και των ταμεια­κών δια­θέ­σι­μων των ασφα­λι­στι­κών ταμείων.
  • Η απα­ρά­δε­κτα μεγά­λη καθυ­στέ­ρη­ση στην απο­νο­μή των συντάξεων…

 

Δηλα­δή, όλα αυτά τα ζητή­μα­τα, που είναι η καρ­διά του ασφα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, θέλου­με να απο­τε­λέ­σουν τη βάση προς συζή­τη­ση και παράλ­λη­λα δρό­μους δρά­σης και διεκ­δί­κη­σης συνο­λι­κά για την εργα­τι­κή τάξη, τα σύμ­μα­χα τμή­μα­τα των λαϊ­κών δυνάμεων.

Νέοι και παλιοί κυβερ­νώ­ντες επι­κα­λού­νται τα ελλείμ­μα­τα των Ταμεί­ων ως δικαιο­λο­γία για να φέρ­νουν σε κάθε περί­ο­δο μέτρα που πλήτ­τουν τα ασφα­λι­στι­κά και συντα­ξιο­δο­τι­κά δικαιώματα.

✔️  Κανείς τους δεν λέει πως για τα ελλείμματα δεν φταίνε οι εργαζόμενοι, ούτε οι σημερινοί, ούτε οι αυριανοί συνταξιούχοι.

  • Η μεγά­λη ανερ­γία, οι ευέ­λι­κτες εργα­σια­κές σχέ­σεις, τα τσα­κι­σμέ­να μερο­κά­μα­τα, η ανα­σφά­λι­στη εργα­σία επι­δεί­νω­σαν την κατά­στα­ση, αλλά δεν απο­τε­λούν την πηγή των προβλημάτων.
  • Είναι παρά­γω­γα και απο­τε­λέ­σμα­τα της ίδιας πολι­τι­κής που εξα­θλιώ­νουν το λαό προς όφε­λος των μονοπωλίων.
  • Η κατά­στα­ση στα ασφα­λι­στι­κά ταμεία θα ήταν το ίδιο αρνη­τι­κή, ανε­ξαρ­τή­τως αυτών των παραμέτρων.

✔️  Τα αποθεματικά των Ταμείων τα έδωσαν οι κυβερνήσεις στους καπιταλιστές.

Δεν έδω­σαν οι εργα­ζό­με­νοι τη συγκα­τά­θε­σή τους για να παι­χτεί ο ιδρώ­τας τους στον τζό­γο του χρη­μα­τι­στη­ρί­ου ή να γίνουν αέρας κοπα­νι­στός με τα PSI στα χρό­νια της κρί­σης, ούτε συναί­νε­σαν να γίνουν τα απο­θε­μα­τι­κά καύ­σι­μη ύλη των κυβερ­νή­σε­ων για να πλη­ρώ­νει τους δανειστές.

Την ίδια στιγ­μή δεν γίνε­ται καν νύξη για την κατάρ­γη­ση των ελα­στι­κών εργα­σια­κών σχέσεων.

Απο­σιω­πούν ότι η διά­λυ­ση των εργα­σια­κών σχέ­σε­ων επη­ρε­ά­ζει άμε­σα και την Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση, διό­τι οι συγκρο­τη­μέ­νες εργα­σια­κές σχέ­σεις, η πλή­ρης και στα­θε­ρή εργα­σία δεν παρέ­χει μόνο δια­σφα­λί­σεις για τη μισθω­τή εργα­σία, αλλά στη­ρί­ζει και την Κοι­νω­νι­κή Ασφάλιση.

Αυτός ο σχε­δια­σμός δεν απο­τε­λεί μια ιδε­ο­λη­πτι­κή θέση της ΝΔ, ούτε είναι απλά ένας νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρος δογ­μα­τι­σμός, όπως ισχυ­ρί­ζε­ται ο ΣΥΡΙΖΑ και ορι­σμέ­νοι άλλοι.

✔️  Οι αποφάσεις για τα ασφαλιστικά συστήματα αποτελούν κοινή στρατηγική της ΕΕ, του κεφαλαίου και των κομμάτων που υπηρετούν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, να μετατραπεί το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης σε ολοκληρωτικά κεφαλαιοποιητικό και ανταποδοτικό.

Όταν λέμε κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κό σημαί­νει ότι πρέ­πει να εντα­χθεί ολο­σχε­ρώς στην αγο­ρά κεφα­λαί­ου.

Και αντα­πο­δο­τι­κό σημαί­νει σύν­δε­ση των εισφο­ρών με τις παρο­χές.

Τι ετοι­μά­ζουν:

  • Παρα­μο­νή στην εργα­σία για “μακρύ­τε­ρο χρο­νι­κό διά­στη­μα”, ώστε να δια­σφα­λί­ζε­ται η “βιω­σι­μό­τη­τα” του ασφα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Επί­τευ­ξη “καλύ­τε­ρης ισορ­ρο­πί­ας” το ονο­μά­ζουν, μετα­ξύ των ετών εργα­σί­ας και των ετών σύντα­ξης, δηλα­δή παρα­πέ­ρα αύξη­ση της ηλι­κί­ας συνταξιοδότησης.
  • Μεί­ω­ση του “μη μισθο­λο­γι­κού κόστους”, μέσω στο­χευ­μέ­νων μειώ­σε­ων στις εργο­δο­τι­κές εισφο­ρές, ώστε να απαλ­λα­γούν από το βάρος της Κοι­νω­νι­κής Ασφάλισης.
  • Καθο­ρι­σμέ­νες εισφο­ρές, με αβέ­βαιες μελ­λο­ντι­κές παρο­χές στη βάση της αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τας, ώστε “να επι­τυγ­χά­νε­ται μια ισόρ­ρο­πη σχέ­ση μετα­ξύ των εισφο­ρών και των δικαιωμάτων”.
  • “Ελα­χι­στο­ποί­η­ση των περι­πτώ­σε­ων πρό­ω­ρης συντα­ξιο­δό­τη­σης” τόσο για όλους τους εργα­ζό­με­νους, όσο και σχε­τι­κά με ορι­σμέ­να επαγ­γέλ­μα­τα, όπως τα βαρέα και ανθυ­γιει­νά, ζητή­μα­τα π.χ. ανα­πη­ρί­ας από ένα ατύ­χη­μα, μια επαγ­γελ­μα­τι­κή ασθέ­νεια κ.ο.κ.

 

Παράλ­λη­λα, η Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή δρο­μο­λο­γεί ένα νέο πανευ­ρω­παϊ­κό σήμα προ­ϊ­ό­ντων ατο­μι­κής συντα­ξιο­δό­τη­σης με σκο­πό “να βοη­θή­σει τους κατα­να­λω­τές στη συντα­ξιο­δο­τι­κή τους απο­τα­μί­ευ­ση”, όπως τη λέει.

Κυνι­κά ανα­φέ­ρουν το εξής: “Τα νέα προ­ϊ­ό­ντα ‑λένε- θα ενι­σχύ­σουν το σχέ­διο της Ευρω­παϊ­κής Επι­τρο­πής για μία ένω­ση κεφα­λαια­γο­ρών, βοη­θώ­ντας να διο­χε­τεύ­ο­νται οι απο­τα­μιεύ­σεις σε μακρο­πρό­θε­σμες επεν­δύ­σεις στην Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση”.

Ο βασι­κός μοχλός τους είναι η προ­ώ­θη­ση του κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κού συστή­μα­τος σε πρώ­τη φάση μέσα από τα Επαγ­γελ­μα­τι­κά Ταμεία. Ξεκι­νούν από το ταμείο ΕΤΕΑΕΠ (επι­κου­ρι­κή ασφά­λι­ση) και θέλουν να το επε­κτεί­νουν και στον ΕΦΚΑ (κύρια σύνταξη).

Στο στό­χα­στρο έχει μπει ήδη η Επι­κου­ρι­κή Ασφά­λι­ση. Ο αρμό­διος υφυ­πουρ­γός “Κοι­νω­νι­κών Υπο­θέ­σε­ων”, έχει συστή­σει Ομά­δα Εργα­σί­ας με σκο­πό την επε­ξερ­γα­σία του μηχα­νι­σμού μετά­βα­σης σε ένα σύστη­μα κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κής επι­κου­ρι­κής ασφάλισης.

Είναι απο­κα­λυ­πτι­κό του προ­σα­να­το­λι­σμού της επι­τρο­πής ότι σε αυτή σημα­ντι­κή θέση έχουν οι εκπρό­σω­ποι των Ιδιω­τι­κών Ασφα­λι­στι­κών Εται­ριών, των Ενώ­σε­ων Επαγ­γελ­μα­τι­κών Ταμεί­ων, του Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου και της Τρά­πε­ζας της Ελλάδας.

Η Επι­κου­ρι­κή Ασφά­λι­ση μετα­τρέ­πε­ται σε ατο­μι­κή υπό­θε­ση του κάθε ασφα­λι­σμέ­νου, ο οποί­ος θα έχει τον ατο­μι­κό του λογα­ρια­σμό στο ΕΤΕΑΕΠ, το οποίο πλέ­ον θα είναι ταυ­τό­χρο­να “δια­χει­ρι­στής των λογα­ρια­σμών”, αλλά και “επεν­δυ­τής”.

Δηλα­δή το ΕΤΕΑΕΠ θα λει­τουρ­γεί πλέ­ον τοπο­θε­τώ­ντας τις εισφο­ρές των ασφα­λι­σμέ­νων του σε αμοι­βαία κεφά­λαια και μετο­χές ή άλλα παράγωγα.

Οι ασφα­λι­σμέ­νοι θα μπο­ρούν να επι­λέ­ξουν όποιον επεν­δυ­τι­κό φορέα επι­θυ­μούν και ταυ­τό­χρο­να σε ποια κατη­γο­ρία χρη­μα­τι­στη­ρια­κών προ­ϊ­ό­ντων θα θέλουν να τζο­γά­ρουν τις εισφο­ρές τους: Σε χαμη­λού, μεσαί­ου ή υψη­λού ρίσκου.

Οι δήθεν υψη­λές απο­δό­σεις των κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κών συστη­μά­των ή των ιδιω­τι­κών ασφα­λι­στι­κών εται­ρειών προ­ϋ­πο­θέ­τουν υψη­λές εισφο­ρές των ασφα­λι­σμέ­νων, αλλά και τζο­γά­ρι­σμα σε προ­ϊ­ό­ντα μεγά­λου ρίσκου, σε χρη­μα­τι­στη­ρια­κές φού­σκες, που όταν σκά­νε οδη­γούν σε κοι­νω­νι­κή εξα­θλί­ω­ση ασφα­λι­σμέ­νους και συνταξιούχους.

Ταυ­τό­χρο­να, μεγα­λώ­νει ο κίν­δυ­νος για την ίδια τη βιω­σι­μό­τη­τα του ΕΤΕΑΕΠ, αφού θα στε­ρη­θεί εισφο­ρές νέων εργα­ζό­με­νων, με τις οποί­ες θα κατέ­βαλ­λε τις επι­κου­ρι­κές συντά­ξεις των νυν συνταξιούχων.

✔️  Άρα κινδυνεύουν οι επικουρικές των νυν συνταξιούχων.

Το μοντέ­λο αυτό στην Επι­κου­ρι­κή, “αν ευνο­ή­σουν οι περι­στά­σεις”, δηλα­δή αν δεν υπάρ­ξουν σημα­ντι­κές αντι­δρά­σεις από τους εργα­ζό­με­νους, προ­ο­ρί­ζε­ται να εφαρ­μο­στεί εντέ­λει και στην κύρια ασφά­λι­ση για το κομ­μά­τι της αντα­πο­δο­τι­κής σύνταξης.

  • Οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι της ιδιω­τι­κής ασφά­λι­σης δεν θα δίνουν σύντα­ξη, καθώς αυτό που παρέ­χουν είναι “χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κό προϊόν”.
  • “Το «ασφά­λι­στρο”, που με θυσί­ες θα κατα­βάλ­λουν οι λαϊ­κές οικο­γέ­νειες στις ασφα­λι­στι­κές επι­χει­ρή­σεις, θα εξαρ­τά­ται από την “αγο­ρά”, με τον ορα­τό κίν­δυ­νο, αν όχι τη βεβαιό­τη­τα, να μην πάρουν στο τέλος ούτε καν τα χρή­μα­τα που έδω­σαν, όπως συμ­βαί­νει με το εφά­παξ, ακό­μη και να τα χάσουν όλα.
  • Όπως έγι­νε με την “ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ” και δεκά­δες άλλες περι­πτώ­σεις “κανο­νιών” σε χώρες της ΕΕ, με το Ταμείο των εργα­ζο­μέ­νων στην Τρά­πε­ζα της Ελλάδος.
  • Η τάχα καλύ­τε­ρη “δια­σφά­λι­ση”, που εξα­σφα­λί­ζε­ται μέσω του κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κού συστή­μα­τος, απα­ντά­ται από το περιε­χό­με­νο του κατα­στα­τι­κού του επαγ­γελ­μα­τι­κού ταμεί­ου στα Ελλη­νι­κά Χρη­μα­τι­στή­ρια, που ενέ­κρι­νε μόλις πριν ένα μήνα ο υφυ­πουρ­γός Εργασίας.
  • Τα Επαγ­γελ­μα­τι­κά Ταμεία απο­τε­λούν μια μορ­φή τζό­γου την οποία στη­ρί­ζει και η απα­ξιω­μέ­νη ηγε­σία της ΓΣΕΕ.

 

Στο άρθρο 31 του κατα­στα­τι­κού, που ανα­φέ­ρε­ται στην εφά­παξ παρο­χή που θα πρέ­πει να πάρουν οι ασφα­λι­σμέ­νοι στο τέλος του εργά­σι­μου βίου τους, διαβάζουμε:

Ο κλά­δος συντα­ξιο­δο­τι­κών παρο­χών εφαρ­μό­ζει το κεφα­λαιο­ποι­η­τι­κό σύστη­μα προ­κα­θο­ρι­σμέ­νης εισφο­ράς. Δεν εγγυά­ται το ύψος της εφά­παξ παρο­χής, ούτε το ύψος της επεν­δυ­τι­κής από­δο­σης, ούτε το ύψος των επεν­δυ­τι­κών εξό­δων”.

Δηλα­δή, ενώ η εισφο­ρά θα είναι προ­κα­θο­ρι­σμέ­νη, οι καρ­ποί που θα λάβει ο εργα­ζό­με­νος στο μέλ­λον απο­τε­λούν μυστήριο!

Σε άλλο κατα­στα­τι­κό Επαγ­γελ­μα­τι­κού Ταμεί­ου που συγκρο­τή­θη­κε, των υπαλ­λή­λων Εμπο­ρί­ου — Τρο­φί­μων, ανα­φέ­ρε­ται επί λέξει: “Περι­θώ­ριο Φερεγ­γυό­τη­τας. Δεν απαι­τεί­ται περι­θώ­ριο φερεγ­γυό­τη­τας, δεδο­μέ­νου ότι οι παρο­χές δεν είναι εγγυ­η­μέ­νες από το Ταμείο”.

Με λίγα λόγια και μέσα από τα κεί­με­να και τα κατα­στα­τι­κά τους, τα Επαγ­γελ­μα­τι­κά Ταμεία και οι ιδιω­τι­κές ασφα­λι­στι­κές εται­ρεί­ες που ανα­λαμ­βά­νουν να δια­χει­ρι­στούν τις εισφο­ρές, δεν δεσμεύ­ο­νται ούτε δίνουν εγγύ­η­ση για το ύψος των συντά­ξε­ων που θα πρέ­πει στο μέλ­λον να απο­δο­θούν στους ασφαλισμένους!

✔️  Αυτή είναι και η μεγάλη ανατροπή που επιχειρείται στην Ασφάλιση, μέσα από την προώθηση των σχημάτων αυτών.

Η γνω­στή περί­πτω­ση στις ΗΠΑ, δηλα­δή της “Enron”, ήταν μόνο η κορυ­φή του παγό­βου­νου μιας δια­δι­κα­σί­ας που επα­να­λαμ­βά­νε­ται συνε­χώς, αφού η λει­τουρ­γία των Επαγ­γελ­μα­τι­κών Ταμεί­ων συν­δέ­ε­ται ως “ομφά­λιος λώρος” με τις χρη­μα­τα­γο­ρές και τις “απο­δό­σεις”, τις “επεν­δύ­σεις”, με τα οικο­νο­μι­κά σκα­μπα­νε­βά­σμα­τα συγκε­κρι­μέ­νων κλά­δων, αλλά και επιχειρήσεων.

Η ιδιω­τι­κή ασφά­λι­ση είναι καθα­ρά κερ­δο­σκο­πι­κή επι­χεί­ρη­ση, στη­ρί­ζε­ται στις δια­κυ­μάν­σεις της αγο­ράς και υπό­κει­ται στο νόμο του καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους των χρη­μα­τι­στη­ρια­κών ομί­λων, στην “προ­σφο­ρά — ζήτη­ση”, στη λογι­κή κόστους — κέρ­δους, στην “αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα”, σε ατο­μι­κά συμ­βό­λαια για ορι­σμέ­νο πλαί­σιο παρο­χών, για συγκε­κρι­μέ­νο χρο­νι­κό διά­στη­μα, με επώ­δυ­νους όρους αφαί­μα­ξης του λαϊ­κού εισοδήματος.

Η δια­φο­ρά που χωρί­ζει την Ελλά­δα με το μέσο όρο της ΕΕ στο ζήτη­μα της ιδιω­τι­κής ασφά­λι­σης φαί­νε­ται και στα παρα­κά­τω στοι­χεία που έχει δημο­σιεύ­σει η Ένω­ση Ασφα­λι­στι­κών Εται­ρειών Ελλά­δος (ΕΑΕΕ).

  • Αν και δεν είναι το πιο ασφα­λές κρι­τή­ριο ‑καθώς οι μισθοί στην ΕΕ είναι δια­φο­ρε­τι­κοί- τα ετή­σια “κατά κεφα­λήν ασφά­λι­στρα”, όσα δηλα­δή πλη­ρώ­νει κατά μέσο όρο ο καθέ­νας σε ιδιω­τι­κές ασφα­λι­στι­κές εται­ρεί­ες, είναι σχε­δόν 2.000 ευρώ, ενώ στην Ελλά­δα 360, δηλα­δή μόλις 18,5% του μέσου όρου της ΕΕ!
  • Ακό­μη πιο έντο­νη είναι η δια­φο­ρά στις ασφα­λί­σεις ζωής, όπου η Ελλά­δα είναι μόλις στο 14,3% του μέσου όρου της ΕΕ.

 

Γίνε­ται κατα­νοη­τό, λοι­πόν, τι τερά­στιο περι­θώ­ριο ανά­πτυ­ξης δια­βλέ­πουν οι μονο­πω­λια­κοί ασφα­λι­στι­κοί όμι­λοι στη χώρα και για­τί δεν έχει απο­χω­ρή­σει κανέ­νας τα τελευ­ταία χρό­νια, παρά τη μειω­μέ­νη παραγωγή.

Επί­σης γίνε­ται φανε­ρό, για­τί πιέ­ζουν συνε­χώς, ώστε να προ­χω­ρή­σουν οι αντια­σφα­λι­στι­κές μεταρ­ρυθ­μί­σεις στη χώρα.

Ακό­μα και το σημε­ρι­νό, κου­τσου­ρε­μέ­νο κοι­νω­νι­κο­α­σφα­λι­στι­κό σύστη­μα, με τα συνε­χή πλήγ­μα­τα στα Ταμεία και στις παρο­χές του, δεν μπο­ρεί να συγκρι­θεί με την επι­σφά­λεια των παρο­χών που προ­σφέ­ρουν οι ιδιω­τι­κές ασφα­λι­στι­κές εται­ρεί­ες που βλέ­πουν την ασφά­λι­ση ως εμπό­ρευ­μα και τους εργα­ζό­με­νους ως πελάτες.

Πέρα από τα γνω­στά κραχ των “ENRON” και “Maxwell” στο εξω­τε­ρι­κό, έχου­με και στη χώρα μας πικρή εμπει­ρία από τις ασφα­λι­στι­κές εται­ρεί­ες.

Την άνοι­ξη του 2009 οι οικο­νο­μι­κές στή­λες έγραφαν:

“Οι φίλοι του ασφα­λι­στι­κού ομί­λου της «Ασπίς Πρό­νοια» θεω­ρούν ότι πρό­κει­ται για τον πλέ­ον δυνα­μι­κό όμι­λο, κατέ­χο­ντας τη 2η θέση στην ασφα­λι­στι­κή αγορά”.

Μετά από 3 μήνες το κραχ, λόγω του λου­κέ­του της ασφα­λι­στι­κής “Ασπίς Πρό­νοια”, έκα­νε κρό­το σε όλη τη χώρα…

Μέχρι και σήμε­ρα εκκρε­μούν χιλιά­δες απο­ζη­μιώ­σεις όσων επλή­γη­σαν από το λουκέτο.

Πιο συγκε­κρι­μέ­να ο Σύλ­λο­γος Ζημιω­θέ­ντων από την “Ασπίς Πρό­νοια” που έχει συστα­θεί για να διεκ­δι­κή­σει τις απώ­λειες που είχαν οι ασφα­λι­σμέ­νοι, ανα­φέ­ρει χαρακτηριστικά:

“Οι εκκρε­μό­τη­τες είναι πάρα πολ­λές και ασφα­λώς δεν τιμούν ένα πολι­τι­σμέ­νο κρά­τος δικαί­ου στο οποίο ηγεί­στε. Πιο συγκεκριμένα:

  • Δεκά­δες χιλιά­δες ασφα­λι­σμέ­νοι είναι εκτός πινά­κων δικαιού­χων παρά το γεγο­νός ότι κανείς δεν αμφι­σβη­τεί την ύπαρ­ξη των συμ­βο­λαί­ων τους.
  • Χιλιά­δες ασφα­λι­στή­ρια συμ­βό­λαια έχουν απο­κλει­στεί ως μη ασφα­λι­στι­κά προ­ϊ­ό­ντα τη στιγ­μή που πάντα η αγο­ρά διέ­θε­τε και δια­θέ­τει ακρι­βώς ίδια προϊόντα.
  • Αγνο­ή­θη­κε σκαν­δα­λω­δώς η από­φα­ση του Συμ­βου­λί­ου της Επι­κρα­τεί­ας και σήμε­ρα δεκά­δες χιλιά­δες συμπο­λί­τες μας σύρο­νται στις δικα­στι­κές αίθου­σες, υπο­βαλ­λό­με­νοι σε αιμα­τη­ρές οικο­νο­μι­κά και εξου­θε­νω­τι­κά ψυχο­φθό­ρες δια­δι­κα­σί­ες για τη διεκ­δί­κη­ση του αυτονόητου.
  • Οι τρά­πε­ζες απει­λούν με κατα­σχέ­σεις πρώ­της κατοι­κί­ας τους κατό­χους δανεια­κών συμ­βά­σε­ων με εγγύ­η­ση κεφα­λαί­ου από τις ασφα­λι­στι­κές εταιρείες”.

 

Το παρα­πά­νω απο­τε­λεί χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα. Δεν χρειά­ζε­ται να πού­με κάτι παρα­πά­νω. Οι εργα­ζό­με­νοι κατα­στρά­φη­καν. Είναι παρά­δειγ­μα που δεί­χνει τους άναρ­χους νόμους στην αγο­ρά, που οι άλλοι προ­σκυ­νούν και υπη­ρε­τούν με ευλάβεια.

Ενδει­κτι­κός είναι και ο κλά­δος της ασφά­λι­σης, με τις δεκά­δες ασφα­λι­στι­κές εται­ρεί­ες που έκλει­σαν στα χρό­νια της κρί­σης, αφή­νο­ντας χιλιά­δες αυτο­κί­νη­τα ανασφάλιστα.

Αυτά είναι τα απο­τε­λέ­σμα­τα του ρίσκου, που μας καλούν να “επεν­δύ­σου­με”.

Όμως, δεν μπο­ρού­με να πού­με το ίδιο και για την υγεία μας ή την ασφά­λι­ση των παι­διών μας. Ρίσκο σε αυτά τα ζητή­μα­τα δεν μπο­ρεί να υπάρχει.

Την ίδια στιγ­μή, η κατη­γο­ριο­ποί­η­ση ανά­λο­γα με τα ατο­μι­κά βιο­λο­γι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά, το ψάξι­μο για το αν προ­ϋ­πάρ­χουν ασθέ­νειες, απο­τε­λεί κρι­τή­ριο για το κόστος της ιδιω­τι­κής ασφά­λι­σης των εργα­ζό­με­νων και παράλ­λη­λα πρό­κλη­ση, καθώς υπο­βι­βά­ζει την προ­σω­πι­κό­τη­τα και την αξιο­πρέ­πειά τους. Είναι στοι­χείο της καπι­τα­λι­στι­κής βαρβαρότητας.

Άλλω­στε δεν το κρύ­βουν. Είναι κυνι­κοί και συγκεκριμένοι.

Λένε: “Εάν απο­φα­σί­σε­τε, πάντως, να κάνε­τε ιδιω­τι­κή ασφά­λεια υγεί­ας, να έχε­τε υπό­ψη ότι όσο πιο νωρίς και όσο πιο υγι­ής είστε όταν την κάνε­τε, τόσο το καλύ­τε­ρο θα είναι για εσάς για δύο βασι­κούς λόγους. Πρώ­τον, στις νεα­ρές ηλι­κί­ες τα ασφά­λι­στρα είναι σαφώς χαμη­λό­τε­ρα, δεύ­τε­ρον όσο μεγα­λώ­νε­τε κάνουν την …εμφά­νι­σή τους τα γνω­στά χρό­νια νοσή­μα­τα (καρ­διά, δια­βή­της κλπ.), τα οποία πέραν του ότι εκτο­ξεύ­ουν το κόστος των ασφα­λί­στρων, μπο­ρούν να “προ­κα­λέ­σουν” ακό­μα και απόρ­ρι­ψη της αίτη­σής σας για ασφά­λι­ση”.

Ο εκπρό­σω­πος του ΔΣ του Πανελ­λή­νιου Συν­δέ­σμου Ασφα­λι­στι­κών Συμ­βού­λων είναι ακό­μα πιο ακριβής.

Λέει: “Συνή­θως ελέγ­χου­με το ιατρι­κό ιστο­ρι­κό του ενδια­φε­ρό­με­νου και αυτό γίνε­ται για­τί εμείς προ­σπα­θού­με να παίρ­νου­με υγιείς ασφα­λι­σμέ­νους, σε αντί­θε­ση με τον ΕΟΠΥΥ ή το ΙΚΑ. Υπάρ­χουν μάλι­στα περι­πτώ­σεις κάποιος να ζητή­σει να ασφα­λι­στεί και η εκά­στο­τε ασφα­λι­στι­κή να τον απορ­ρί­ψει. Όσο μάλι­στα περ­νά­νε τα χρό­νια, αυτό γίνε­ται ακό­μα πιο σύνη­θες. Οι ασφα­λι­στι­κές δεν θέλουν κάποιον ο οποί­ος, για παρά­δειγ­μα, έχει ζάχα­ρο ή ιστο­ρι­κό καρ­δια­κών νοσημάτων”.

Συμπλη­ρώ­νει δε πως: “Οι γυναί­κες είναι πιο «ακρι­βές» από τους άντρες, λόγω του ότι έχουν μεγα­λύ­τε­ρο μέσο προσ­δό­κι­μο ζωής και επι­σκέ­πτο­νται πιο συχνά τους για­τρούς για στά­νταρ εξε­τά­σεις, όπως μαστο­γρα­φί­ες και τεστ ΠΑΠ”.

Τα παρα­πά­νω θεω­ρού­νται απο­λύ­τως φυσιο­λο­γι­κά για ένα σύστη­μα που αντι­με­τω­πί­ζει τον εργα­ζό­με­νο και την υγεία του ως κόστος, αλλά παράλ­λη­λα και ως πεδίο νέας κερδοφορίας.

Συμ­βα­δί­ζουν με την εμπει­ρία από τη Χιλή, που αρκε­τά νωρίς έδει­ξε πως η λεγό­με­νη Μερ­τσέ­ντες του χιλια­νού μοντέ­λου έχα­νε …λάδια!

Ο πρό­ε­δρος της Συνο­μο­σπον­δί­ας Εργα­τών της χώρας, απευ­θυ­νό­με­νος σε Αμε­ρι­κα­νούς συν­δι­κα­λι­στές, ανέ­φε­ρε πριν 25 χρό­νια πως:

“Πρέ­πει να απορ­ρί­ψε­τε αυτή την κομπί­να που μετα­τρέ­πει την ασφά­λεια του εργά­τη σε μπίζ­νες. Το σύστη­μα μας έχει εξα­θλιώ­σει. Χαμη­λές συντά­ξεις, συντα­ξιού­χοι που δεν είναι σε θέση να πλη­ρώ­σουν την ιατρι­κή φρο­ντί­δα τη στιγ­μή που τη χρειά­ζο­νται. Αυτό που μοιά­ζει καλό σε πολ­λούς στην αρχή, στο τέλος κατα­λή­γει σε βάρος των εργαζομένων”.

Φίλες και φίλοι,

Ποια είναι η πρότασή μας;

Το ΚΚΕ αντι­με­τω­πί­ζει την Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση ως μια από τις μεγα­λύ­τε­ρες κατα­κτή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων. Η Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση δεν χαρί­στη­κε, δεν δόθη­κε απλό­χε­ρα στους εργα­ζό­με­νους. Ήταν προ­ϊ­όν πολύ­χρο­νων, αιμα­τη­ρών συγκρού­σε­ων σε όλο τον κόσμο με τις κυβερ­νή­σεις και το μεγά­λο κεφά­λαιο κάθε χώρας.

  • Με την εμφά­νι­ση της εργα­τι­κής τάξης, οι εργα­ζό­με­νοι ήρθαν αντι­μέ­τω­ποι με τη βαρ­βα­ρό­τη­τα του κεφα­λαί­ου και με νέες για αυτούς κατα­στά­σεις, που σχε­τί­ζο­νταν με το φυσι­κό, επαγ­γελ­μα­τι­κό και οικο­γε­νεια­κό τους περι­βάλ­λον, ως απο­τέ­λε­σμα της εισό­δου τους στην παρα­γω­γι­κή διαδικασία.
  • Η εργα­σία από την ανα­το­λή του ήλιου ως το άλλο πρωί, η εντα­τι­κο­ποί­η­ση, η φυσι­κή εξά­ντλη­ση, πολ­λα­πλα­σί­α­σε τα εργα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα.
  • Με το πέρα­σμα των ετών και με την οργά­νω­ση των εργα­ζο­μέ­νων στα σωμα­τεία τους, μπή­κε ως βασι­κό αίτη­μα να δημιουρ­γη­θεί ένα ισχυ­ρό πλέγ­μα προ­στα­σί­ας γύρω από την εργα­τι­κή οικο­γέ­νεια που θα αφο­ρού­σε τις απο­λα­βές μετά τον εργά­σι­μο βίο, την προ­στα­σία από την απώ­λεια εργα­σί­ας, την προ­στα­σία της μητρό­τη­τας, προ­στα­σία από ασθέ­νειες κ.ο.κ.
  • Τα παρα­πά­νω τα κάλυ­ψε σε βάθος χρό­νων η Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση, ως ένας ισχυ­ρός μηχα­νι­σμός στή­ρι­ξης των εργα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών στρω­μά­των.
  • Το κοι­νω­νι­κο­α­σφα­λι­στι­κό σύστη­μα θεμε­λιώ­θη­κε με αιμα­τη­ρούς αγώ­νες στις πρώ­τες δεκα­ε­τί­ες του 20ού αιώ­να και ανα­πτύ­χθη­κε τα επό­με­να χρόνια.
  • Η ανά­πτυ­ξη της ταξι­κής πάλης, η επί­δρα­ση των κατα­κτή­σε­ων του σοσια­λι­σμού έπαι­ξαν καθο­ρι­στι­κό ρόλο, άσκη­σαν επι­πλέ­ον πίε­ση στις αστι­κές κυβερ­νή­σεις, που στις συγκε­κρι­μέ­νες συν­θή­κες ανά­πτυ­ξης του καπι­τα­λι­σμού ανα­γκά­στη­καν να κάνουν παραχωρήσεις.
  • Για τα μονο­πώ­λια, την κυβέρ­νη­ση και τα άλλα κόμ­μα­τα, το πρό­βλη­μα στην Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση χαρα­κτη­ρί­ζε­ται οικο­νο­μο­τε­χνι­κό. Δεν έχουν ως αφε­τη­ρία τις λαϊ­κές ανά­γκες, αλλά την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα της οικο­νο­μί­ας. Για αυτό και η επι­χει­ρη­μα­το­λο­γία τους στέ­κε­ται προ­κλη­τι­κά σε δευ­τε­ρεύ­ο­ντες δεί­κτες, όπως την κακο­δια­χεί­ρι­ση, τη σχέ­ση μετα­ξύ ασφα­λι­σμέ­νων και συντα­ξιού­χων κ.ά. Για όλα αυτά ρίχνουν τις ευθύ­νες στον εργα­ζό­με­νο λαό, τον καθι­στούν υπεύ­θυ­νο για την ανερ­γία του, για τις ελα­στι­κές σχέ­σεις εργα­σί­ας, για τη μεί­ω­ση του εργα­τι­κού πλη­θυ­σμού, για τα ελλείμματα.

 

Είναι αυτό που λέει ο λαός μας “και κερα­τά­δες και δαρμένοι”.

Για το ΚΚΕ, το πρόβλημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι ταξικό, πολιτικό, καθώς φανερώνονται ακόμα πιο καθαρά τα όρια του εκμεταλλευτικού συστήματος, που σαπίζει, που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

✔️  Η βάση του ζητήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως και των μισθών, του χρόνου εργασίας, των εργασιακών σχέσεων δεν είναι τεχνική, αλλά κοινωνική — οικονομική, γι’ αυτό και δεν μπορούν να λυθούν μέσα στο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Δεν εξαρ­τά­ται δηλα­δή από μια σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή ή νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρη συντα­γή ή έναν συν­δυα­σμό τους, αλλά απαι­τεί κεντρι­κό σχε­δια­σμό, δηλα­δή μια οικο­νο­μία που απέ­να­ντι από τα συμ­φέ­ρο­ντα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων θα βάζει τις σύγ­χρο­νες διευ­ρυ­μέ­νες λαϊ­κές ανά­γκες.

✔️  Αυτό βέβαια σε καμία περί­πτω­ση δεν σημαί­νει ότι τοπο­θε­τού­με τη λύση τους σε κάποιο αόρι­στο μέλ­λον.

✔️  Το ταξι­κό εργα­τι­κό κίνη­μα, οι Συντα­ξιου­χι­κές Οργα­νώ­σεις παλεύ­ουν σήμε­ρα για την κατάρ­γη­ση όλων των αντια­σφα­λι­στι­κών νόμων που αναφέραμε.

Το Σάβ­βα­το στις 30 Νοέμ­βρη έχουν προ­κη­ρυ­χθεί συλ­λα­λη­τή­ρια σε κάθε πόλη από Συντα­ξιου­χι­κές και Εργα­τι­κές Οργα­νώ­σεις απέ­να­ντι στη νέα αντια­σφα­λι­στι­κή επέ­λα­ση, συλ­λα­λη­τή­ρια και μορ­φές πάλης που τα μέλη του ΚΚΕ, οι οπα­δοί και οι φίλοι όχι απλά τα στη­ρί­ζουν, αλλά παλεύ­ουν όλες αυτές τις μέρες για την επι­τυ­χία τους, τη μαζι­κό­τη­τά τους.

Αυτή η σημερινή πάλη και οι καθημερινοί αγώνες εντάσσονται στη συνολική πρόταση του ΚΚΕ για ένα διαφορετικό δρόμο εξέλιξης και ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, που στηρίζεται στην αντίληψη ότι πρωταγωνιστής και παραγωγός του πλούτου είναι ο εργαζόμενος: Αυτό απαιτεί ο λαός να έρθει σε συνεπή αντιπαράθεση και σε ρήξη με το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια.

Η Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση θεω­ρού­με ότι πρέ­πει να εξα­σφα­λί­ζει στους εργα­ζό­με­νους αξιο­πρε­πείς συντά­ξεις και ανθρώ­πι­νη περί­θαλ­ψη και παρο­χές, να καλύ­πτει τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του συντα­ξιού­χου και εργα­ζό­με­νου, είτε στον ιδιω­τι­κό τομέα, είτε στο δημό­σιο, είτε στην αυτο­α­πα­σχό­λη­ση στις πόλεις και την ύπαι­θρο, στην αγρο­τι­κή εργασία.

Όλοι οι εργα­ζό­με­νοι και άνερ­γοι θα πρέ­πει να είναι ασφα­λι­σμέ­νοι. Κανέ­νας άνθρω­πος να μη βρί­σκε­ται για οποιον­δή­πο­τε λόγο εκτός του πλέγ­μα­τος προστασίας.

Σήμε­ρα οι εργα­ζό­με­νοι δεν πρέ­πει να κρί­νουν τις ανά­γκες τους, την προ­στα­σία από τον επαγ­γελ­μα­τι­κό κίν­δυ­νο, την προ­στα­σία τους μετά τον εργά­σι­μο βίο με όρους και κανό­νες προη­γού­με­νων δεκα­ε­τιών. Η πάλη τους επι­βάλ­λε­ται να κινεί­ται μπρο­στά, να παίρ­νει υπό­ψη της τις νέες συν­θή­κες, τις σύγ­χρο­νες ανάγκες.

Η λογι­κή “το Ταμείο μου”, η “κατη­γο­ρία μου”, οι δια­χω­ρι­σμοί νέοι — παλιοί ασφα­λι­σμέ­νοι, που στό­χο είχαν τη διαί­ρε­ση, σήμε­ρα δημιουρ­γού­νται οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να ελαχιστοποιηθούν.

Τα μέτρα δεν αφο­ρούν μόνο αυτούς που θα πρω­το­α­σφα­λι­στούν με το νέο σύστη­μα, δηλα­δή κυρί­ως τους νέους ανθρώ­πους που μπαί­νουν στην παρα­γω­γή με τους πλέ­ον χεί­ρι­στους όρους, ούτε όσους βγουν στη σύντα­ξη τα επό­με­να χρό­νια και βλέ­πουν καθη­με­ρι­νά αλλα­γές στα όρια και στα ποσά, αλλά αφο­ρούν και τους ήδη συντα­ξιού­χους που αντι­με­τω­πί­ζουν συνε­χώς νέα μεί­ω­ση στις συντάξεις.

Χρειά­ζε­ται να στα­μα­τή­σει το δηλη­τή­ριο του δια­χω­ρι­σμού που έσπερ­ναν τόσα χρό­νια κεφά­λαιο, κυβερ­νή­σεις, αλλά και φορείς του εργο­δο­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού, παρά­γο­ντες και εκπρό­σω­ποι του κεφα­λαί­ου που δημιουρ­γού­σαν τεί­χη στην ενό­τη­τα της εργα­τι­κής τάξης.

Η πεί­ρα όλων των αντα­σφα­λι­στι­κών νόμων έδει­ξε ότι η χει­ρό­τε­ρη εκδο­χή τους σύντο­μα επε­κτά­θη­κε σε όλες τις κατη­γο­ρί­ες ασφα­λι­σμέ­νων, ακό­μα και αν από τους νόμους αυτούς εξαι­ρού­νταν αρχικά.

✔️  Το ασφαλιστικό σύστημα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως κόστος.

Για­τί οι εργα­ζό­με­νοι έχουν δικαί­ω­μα να ζήσουν περισ­σό­τε­ρα χρό­νια εκτός παρα­γω­γής, να ζήσουν ελεύ­θε­ροι χωρίς το βρα­χνά της εργο­δο­τι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης και κατα­πί­ε­σης, να ξεκου­ρα­στούν και να δια­θέ­σουν το χρό­νο τους όπως αυτοί επι­θυ­μούν, να απα­σχο­λού­νται όπως θέλουν και όχι όπως επι­τάσ­σει η κερ­δο­φο­ρία των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και οι πολι­τι­κοί τους εκπρό­σω­ποι που προ­σπα­θούν να επι­βά­λουν την υπο­χρε­ω­τι­κή απα­σχό­λη­ση μέχρι τα βαθιά γηρα­τειά, με το βάρ­βα­ρο επι­χεί­ρη­μα της “ενερ­γού γήραν­σης” που επα­νέρ­χε­ται με άλλον τίτλο.

Το ΚΚΕ αγωνίζεται για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση, για την οικοδόμηση ενιαίου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, που περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης της υγείας, τις παροχές και υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας.

Στην εργα­τι­κή εξου­σία που στο­χεύ­ου­με και στην οποία το ΚΚΕ θα συμ­με­τέ­χει στα όργα­να δια­κυ­βέρ­νη­σης, το σύστη­μα Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης θα είναι κρα­τι­κό, εντάσ­σε­ται στον κεντρι­κό, εθνι­κό σχε­δια­σμό, λει­τουρ­γεί με λαϊ­κή συμ­με­το­χή και λαϊ­κό έλεγ­χο. Καταρ­γεί­ται η ιδιω­τι­κή επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στον τομέα της Υγεί­ας — Πρό­νοιας — Πρό­λη­ψης — Περί­θαλ­ψης — Αποκατάστασης.

  • Το σύστη­μα Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης καλύ­πτει πλή­ρως και εφ’ όρου ζωής όλο τον πλη­θυ­σμό (τους εργα­ζό­με­νους και τα προ­στα­τευό­με­να μέλη των οικο­γε­νειών τους, τους μετα­νά­στες, τους φαντά­ρους), στη βάση των σύγ­χρο­νων ανα­γκών, αξιο­ποιώ­ντας τις δυνα­τό­τη­τες της επι­στή­μης και της νέας τεχνο­λο­γί­ας. Ο καθέ­νας που το χρειά­ζε­ται θα μπο­ρεί να κάνει χρή­ση δωρε­άν όλων των ιατρι­κών και κοι­νω­νι­κών υπηρεσιών.
  • Συν­δέ­ο­νται οργα­νι­κά όλες οι βαθ­μί­δες της Υγεί­ας (πρό­λη­ψη, Πρω­το­βάθ­μια, Δευ­τε­ρο­βάθ­μια και Τρι­το­βάθ­μια). Το σύστη­μα Υγεί­ας είναι προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο στην πρό­λη­ψη, με υπη­ρε­σί­ες στους χώρους εργα­σί­ας, κατοι­κί­ας, εκπαί­δευ­σης, στο Στρατό.
  • Κατο­χυ­ρώ­νε­ται αυστη­ρό πλαί­σιο υγιει­νής και ασφά­λειας στους τόπους δου­λειάς με τη συμ­με­το­χή και τον έλεγ­χο των εργα­ζο­μέ­νων για την αντι­με­τώ­πι­ση των εργα­τι­κών ατυ­χη­μά­των και των επαγ­γελ­μα­τι­κών ασθενειών.
  • Παρέ­χο­νται ιδιαί­τε­ρες κρα­τι­κές υπη­ρε­σί­ες και παρο­χές για την προ­στα­σία της μητρό­τη­τας, τη φρο­ντί­δα και αγω­γή της βρε­φι­κής — παι­δι­κής ηλικίας.
  • Επι­δει­κνύ­ε­ται ιδιαί­τε­ρη φρο­ντί­δα για τα Άτο­μα με Ειδι­κές Ανά­γκες (ΑμΕΑ) και τις οικο­γέ­νειές τους, τους ηλι­κιω­μέ­νους και τους χρο­νί­ως πάσχο­ντες, τις πολύ­τε­κνες και μονο­γο­νεϊ­κές οικογένειες.
  • Δια­τί­θε­νται ειδι­κά κον­δύ­λια στην έρευ­να για την αντι­με­τώ­πι­ση σοβα­ρών ασθε­νειών, όπως ο καρ­κί­νος, οι καρ­διο­πά­θειες, το AIDS ή άλλες παθή­σεις που έχουν αυξη­θεί και θερί­ζουν τον πληθυσμό.
  • Λει­τουρ­γεί Κρα­τι­κός Οργα­νι­σμός Φαρ­μά­κου για την παρα­γω­γή ή εισα­γω­γή, τον έλεγ­χο και τη δια­κί­νη­ση όλων των σύγ­χρο­νων φαρ­μα­κευ­τι­κών σκευα­σμά­των που κυκλο­φο­ρούν στην παγκό­σμια αγο­ρά. Η χορή­γη­ση των φαρ­μά­κων παρέ­χε­ται δωρεάν.

 

Ειδι­κά για τις συντά­ξεις:

  • Εμείς, όταν μιλά­με για συντά­ξεις, ανα­φε­ρό­μα­στε σε συντά­ξεις οι οποί­ες θα είναι αξιο­πρε­πείς και όχι επι­δό­μα­τα πτωχοκομείου.
  • Σήμε­ρα, διεκ­δι­κού­με κατώ­τε­ρη σύντα­ξη στο 80% του βασι­κού εργα­τι­κού μισθού. Ή στα 20 ημε­ρο­μί­σθια του ανει­δί­κευ­του εργά­τη. Δηλα­δή, με βάση το σημε­ρι­νό μας αίτη­μα για βασι­κό μισθό 751 ευρώ προσ­διο­ρί­ζου­με το ποσό της κατώ­τε­ρης σύντα­ξης στα 600 ευρώ.
  • Να απο­συν­δε­θεί για τους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους (αγρό­τες, επαγ­γελ­μα­τί­ες, επι­στή­μο­νες) η ασφα­λι­στι­κή εισφο­ρά στον κλά­δο της σύντα­ξης από τον βασι­κό μισθό των εργα­ζο­μέ­νων. Να συν­δε­θεί με το εισό­δη­μά τους.

 

Όσον αφο­ρά τα όρια ηλι­κί­ας και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις συντα­ξιο­δό­τη­σης:

  • Με το σημε­ρι­νό επί­πε­δο της παρα­γω­γι­κό­τη­τας, την πρό­ο­δο της επι­στή­μης, αλλά και με τα ποσο­στά της ανερ­γί­ας που παρα­μέ­νουν υψη­λά μετά από δεκα­ε­τή καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση, υπο­στη­ρί­ζου­με τη συντα­ξιο­δό­τη­ση στα 60 χρό­νια για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναί­κες, χωρίς άλλες προϋποθέσεις.
  • Στα 55 και 50 αντί­στοι­χα για τους απα­σχο­λού­με­νους στα βαρέα και ανθυ­γιει­νά επαγγέλματα.
  • Θεμε­λί­ω­ση συντα­ξιο­δο­τι­κού δικαιώ­μα­τος με 4.050 ημέ­ρες ασφάλισης.
  • Με 9.000 ημέ­ρες ασφά­λι­σης ή 30 χρό­νια δου­λειάς συντα­ξιο­δό­τη­ση χωρίς όριο ηλι­κί­ας. Με 7.500 ημέ­ρες ασφά­λι­σης για το δημό­σιο τομέα.
  • Η ενί­σχυ­ση της χρη­μα­το­δό­τη­σης της Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης πρέ­πει να βαρύ­νει το κρά­τος και την εργο­δο­σία. Ιδιαί­τε­ρα το μεγά­λο κεφά­λαιο, σε συν­δυα­σμό με την αύξη­ση της φορο­λο­γί­ας των μεγά­λων επι­χει­ρή­σε­ων και την κατάρ­γη­ση των φορο­α­παλ­λα­γών και άλλων προ­νο­μί­ων τους. Παράλ­λη­λα να επι­στρα­φούν ό,τι άρπα­ξαν με οποιον­δή­πο­τε τρόπο.

Συντρό­φισ­σες και σύντρο­φοι, Φίλες και φίλοι,

💥  Έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη της ταξικής πάλης.

💥  Είμαστε σίγουροι ότι η εργατική τάξη θα πάρει τις τύχες στα δικά της δυνατά χέρια, τα δουλεμένα στο καμίνι των πολύχρονων αγώνων της.

Παρό­τι η σφρα­γί­δα της αντε­πα­νά­στα­σης είναι ακό­μα ισχυ­ρή, παρά το ιστο­ρι­κό πισω­γύ­ρι­σμα που ζού­με τις τελευ­ταί­ες δεκα­ε­τί­ες, παρά το προ­σω­ρι­νό αδυ­νά­τι­σμα του εργα­τι­κού συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος, συνο­λι­κά του επα­να­στα­τι­κού κινή­μα­τος, το μέλ­λον μας κοι­τά­ζει μέσα από όλα τα παρά­θυ­ρα της ιστορίας.

💥  Υπάρχει και δρα πρωτοπόρα το ΚΚΕ. Με νέες επεξεργασίες, στηριγμένες πλέον πολύ γερά στη μελέτη της πείρας του παρελθόντος, με επαναστατική στρατηγική που απαντά στα σύγχρονα προβλήματα της εποχής, μιας εποχής που εξακολουθεί περισσότερο από πριν να είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.

Η εργα­τι­κή τάξη και το κίνη­μά της, βήμα το βήμα, μέρα τη μέρα, ανα­συ­γκρο­τεί­ται σε ταξι­κή κατεύ­θυν­ση. Αγκα­λιά­ζει αργά, αλλά στα­θε­ρά, πλα­τιά τις κοι­νω­νι­κές δυνά­μεις της συμ­μα­χί­ας για την αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή — αντι­μο­νο­πω­λια­κή πάλη και ανα­τρο­πή.

Μπο­ρού­με να δυνα­μώ­σου­με αυτό το βημα­τι­σμό. Το σημειω­τόν και το αργό­συρ­το βήμα με τα παρα­πα­τή­μα­τα, να δώσει τη θέση του στο στα­θε­ρό βημα­τι­σμό, το τρο­χά­δην, να πάρου­με τη θέση μας από σήμε­ρα, να είμα­στε πανέ­τοι­μοι για το ιστο­ρι­κό άλμα».

ℹ️  Ολόκληρη η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα θα δημοσιευτεί και στο «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου»📌

🔺🔺

Η παρέμβαση της Αφροδίτης Ρέτζιου

Στην παρέμ­βα­σή της στην εκδή­λω­ση, η Αφρο­δί­τη Ρέτζιου, στέ­λε­χος του Κόομ­μα­τος και πρό­ε­δρος της Ομο­σπον­δί­ας Ενώ­σε­ων Νοσο­κο­μεια­κών Για­τρών είπε:

«Ραγδαία μεί­ω­ση της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης των κρα­τι­κών μονά­δων Υγεί­ας και ενί­σχυ­ση της λει­τουρ­γί­ας τους με όρους επι­χει­ρή­σε­ων, ενί­σχυ­ση της επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης στον κλά­δο της Υγεί­ας, περιο­ρι­σμός των υπη­ρε­σιών που παρέ­χο­νται δωρε­άν από το κρά­τος στο επί­πε­δο του “ελά­χι­στου βασι­κού πακέ­του”. Αυτοί οι άξο­νες που απο­τυ­πώ­νο­νται ανά­γλυ­φα στο πρό­γραμ­μα “ΥΓΕΙΑ 2014–2020’ και εξει­δι­κεύ­ουν τη στρα­τη­γι­κή της ΕΕ στην Υγεία — Πρό­νοια απο­τε­λούν προ­ϋ­πό­θε­ση για τη δια­μόρ­φω­ση ακό­μα πιο “φτη­νών” εργα­ζο­μέ­νων ώστε να εξα­σφα­λι­στεί η ανα­θέρ­μαν­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Αυτός είναι ο στό­χος που δια­χρο­νι­κά υπη­ρέ­τη­σαν και υπη­ρε­τούν όλες οι αστι­κές κυβερνήσεις.

Αυτή είναι η μήτρα του κακού, εδώ πρέ­πει να ανα­ζη­τή­σουν οι εργα­ζό­με­νοι τις αιτί­ες της άθλιας κατά­στα­σης που επι­κρα­τεί στις δημό­σιες μονά­δες Υγεί­ας, των δρα­μα­τι­κών ελλεί­ψε­ων σε προ­σω­πι­κό και υπο­δο­μές, της πολύ­μη­νης ανα­μο­νής για ιατρι­κές εξε­τά­σεις, για αξο­νι­κές και μαγνη­τι­κές τομο­γρα­φί­ες, για χει­ρουρ­γεία, για ακτι­νο­θε­ρα­πεί­ες, χημειο­θε­ρα­πεί­ες, για εξε­τά­σεις προ­γεν­νη­τι­κού ελέγ­χου κλπ. με απο­τέ­λε­σμα να κατα­φεύ­γουν στον ιδιω­τι­κό τομέα και να ανα­γκά­ζο­νται να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέ­πη για­τί η αντι­με­τώ­πι­ση των προ­βλη­μά­των υγεί­ας δεν μπο­ρεί να περι­μέ­νει. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι σύμ­φω­να με τα επί­ση­μα στοι­χεία στη χώρα μας το 2016 οι out of the pocket πλη­ρω­μές, δηλα­δή η ιδιω­τι­κή δαπά­νη Υγεί­ας στην Ελλά­δα άγγι­ξε το ποσό των 5,5 δισ. ευρώ. Στην πολι­τι­κή που αντι­με­τω­πί­ζει την πρό­λη­ψη, την προ­στα­σία και την απο­κα­τά­στα­ση της υγεί­ας του λαού σαν κόστος που πρέ­πει να συμπιε­στεί, δαπά­νη που πρέ­πει να εξορ­θο­λο­γι­στεί για­τί μπαί­νει εμπό­διο στην αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα και την κερ­δο­φο­ρία των μονοπωλίων.

Αυτή ακρι­βώς η πολι­τι­κή είναι η αιτία της αύξη­σης του χάσμα­τος ανά­με­σα στις παρε­χό­με­νες υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας και τις δυνα­τό­τη­τες που προ­σφέ­ρει σήμε­ρα η αλμα­τώ­δης ανά­πτυ­ξη της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας. Η αιτία που ξεψυ­χούν άνθρω­ποι περι­μέ­νο­ντας ένα κρε­βά­τι σε ΜΕΘ για­τί ενώ με βάση τις κατευ­θύν­σεις του ΠΟΥ απαι­τού­νται του­λά­χι­στον 3.500 δημό­σιες κλί­νες ΜΕΘ, η χώρα μας έχει 750 δημό­σια κρε­βά­τια ΜΕΘ και από αυτά λει­τουρ­γούν μόνο τα 560.

✔️   Οι αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και εκπορεύονται από τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον σχεδιασμό για ένα ασφαλιστικό σύστημα 3 πυλώνων.

Στην εθνι­κή σύντα­ξη πεί­νας αντι­στοι­χί­ζε­ται ένα βασι­κό πακέ­το παρο­χών Υγεί­ας, φτω­χο­κο­μεί­ου. Για υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας πέρα από αυτό το στοι­χειώ­δες ανε­παρ­κέ­στα­το επί­πε­δο, θα πρέ­πει να προ­σφύ­γουν ‑όσοι μπο­ρούν- σε ιδιω­τι­κές ασφα­λι­στι­κές εται­ρεί­ες, επαγ­γελ­μα­τι­κά ταμεία ή στις άμε­σες πληρωμές.

Αυτόν ακρι­βώς το στό­χο υπη­ρέ­τη­σε η περί­φη­μη μεταρ­ρυθ­μι­στι­κή τομή στην ΠΦΥ για την οποία περη­φα­νεύ­ε­ται ο ΣΥΡΙΖΑ. Βασι­κή απο­στο­λή των ΤΟΜΥ είναι το gate keeping, η καρα­τό­μη­ση των υπη­ρε­σιών πρω­το­βάθ­μιας Υγεί­ας που καλύ­πτει ο ΕΟΠΥΥ. Αν για οποιο­δή­πο­τε λόγο ξεπε­ρα­στεί το “βασι­κό πακέ­το”, τότε ο ασθε­νής πρέ­πει να πλη­ρώ­σει από την τσέ­πη του ή μέσω ιδιω­τι­κής ασφά­λι­σης για τις επι­στη­μο­νι­κά ανα­γκαί­ες, τεκ­μη­ριω­μέ­να απα­ραί­τη­τες υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας που δεν καλύ­πτει ο ΕΟΠΥΥ και δεν χωρά­νε στα “αντιε­πι­στη­μο­νι­κά πρω­τό­κολ­λα” που υπο­χρε­ώ­νουν τον για­τρό να εφαρ­μό­ζει και μάλι­στα του επι­βάλ­λουν ποι­νή αν δεν το κάνει! Αυτόν το στό­χο υπη­ρε­τούν τα περί­φη­μα DRG, το σύστη­μα κοστο­λό­γη­σης Ομοιο­γε­νών Δια­γνω­στι­κών Κατη­γο­ριών που θεσμο­θέ­τη­σε η κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, εφαρ­μό­ζε­ται πιλο­τι­κά σε 18 νοσο­κο­μεία της χώρας και θα επε­κτα­θεί σε όλα τα νοσο­κο­μεία μέχρι το 2021.Ένα σύστη­μα που εφαρ­μό­ζε­ται ήδη σε πολ­λές χώρες της ΕΕ και των ΗΠΑ, κατη­γο­ριο­ποιεί τους ασθε­νείς που νοση­λεύ­ο­νται στα δημό­σια νοσο­κο­μεία όχι μόνο με βάση τα κλι­νι­κά τους χαρα­κτη­ρι­στι­κά, αλλά και το πόσο κοστί­ζει η θερα­πεία και τις τιμές απο­ζη­μί­ω­σης. Έτσι για παρά­δειγ­μα η τιμή απο­ζη­μί­ω­σης για το έμφραγ­μα χωρίς επι­πλο­κές είναι 3.000 ευρώ, για το έμφραγ­μα με επι­πλο­κές η τιμή ανέρ­χε­ται στα 6.000, ενώ για το έμφραγ­μα που θα χρεια­στεί μηχα­νι­κή υπο­στή­ρι­ξη το κόστος εκτι­νάσ­σε­ται στα 12.000 ευρώ. Το μόνο που δεν μας λένε είναι ποια είναι η δια­τί­μη­ση της ανθρώ­πι­νης ζωής.

Δεν είναι να απο­ρεί κανείς μετά από όλα αυτά για­τί για τους εκπρο­σώ­πους των ιδιω­τι­κών ασφα­λι­στι­κών εται­ρειών βασι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα είναι η άμε­ση εφαρ­μο­γή των DRGs στα δημό­σια νοσο­κο­μεία, η θέσπι­ση των ιατρι­κών πρω­το­κόλ­λων και η επι­τά­χυν­ση των Συμπρά­ξε­ων Δημό­σιου και Ιδιω­τι­κού Τομέα (ΣΔΙΤ) στον χώρο της Υγεί­ας. Για­τί υπη­ρε­τούν τον στό­χο της πλή­ρους εναρ­μό­νι­σης των δημό­σιων νοσο­κο­μεί­ων με τους κανό­νες της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και της εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης των υπη­ρε­σιών ώστε να είναι αυτο­χρη­μα­το­δο­τού­με­να. Έτσι ο κρα­τι­κός προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός ελα­φρύ­νε­ται από το βάρος της χρη­μα­το­δό­τη­σης των δημό­σιων μονά­δων Υγεί­ας, για να διο­χε­τεύ­ε­ται ζεστό κρα­τι­κό χρή­μα στα μονο­πώ­λια, το μόνο που θα εξα­σφα­λί­ζε­ται θα είναι ένα βασι­κό πακέ­το παρο­χών πτω­χο­κο­μεί­ου, το κόστος μετα­κυ­λί­ε­ται στις πλά­τες των ασθε­νών και η ρύθ­μι­ση των υπη­ρε­σιών Υγεί­ας θα γίνε­ται με βάση τους νόμους της αγοράς.

Σε αυτή την κατεύ­θυν­ση κλι­μα­κώ­νει την επί­θε­ση σε βάρος της υγεί­ας του λαού η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, η οποία έχει ως εφό­διο την πολύ­τι­μη αντι­λαϊ­κή παρα­κα­τα­θή­κη που της άφη­σε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό άλλω­στε απο­δει­κνύ­ε­ται από τις τρο­χιο­δει­κτι­κές βολές της ηγε­σί­ας του ΠΙΣ που πρό­σκει­ται στη ΝΔ και τις προ­τά­σεις της για τη μετα­τρο­πή των δημό­σιων νοσο­κο­μεί­ων σε ΝΠΙΔ — μη κερ­δο­σκο­πι­κού χαρα­κτή­ρα και τη συνερ­γα­σία τους με ιδιω­τι­κές ασφα­λι­στι­κές εται­ρεί­ες. Προ­τά­σεις που δεν είναι τίπο­τα άλλο παρά αντι­γρα­φή του κυβερ­νη­τι­κού προ­γράμ­μα­τος για τη Δημό­σια Υγεία.

Σε αυτό το περι­βάλ­λον του “αντα­γω­νι­σμού με βάση τους νόμους της αγο­ράς”, ανά­με­σα στα ιδιω­τι­κά νοσο­κο­μεία και τα “μη κερ­δο­σκο­πι­κά” (κάπο­τε δημό­σια) ΝΠΙΔ νοσο­κο­μεία, η ανά­πτυ­ξη των δημό­σιων νοσο­κο­μεί­ων, η στε­λέ­χω­σή τους, ο εξο­πλι­σμός τους, οι παρε­χό­με­νες υπη­ρε­σί­ες θα συν­δέ­ο­νται απο­λύ­τως με το κρι­τή­ριο των εσό­δων που θα έχουν από την πώλη­ση των υπη­ρε­σιών. Σε αυτό το περι­βάλ­λον ο ρόλος του κρά­τους προ­φα­νώς δεν μπο­ρεί να είναι ο σχε­δια­σμός των παρε­χό­με­νων υπη­ρε­σιών για την κάλυ­ψη των σύγ­χρο­νων λαϊ­κών ανα­γκών σε Πρό­λη­ψη, Πρω­το­βάθ­μια, Δευ­τε­ρο­βάθ­μια και Τρι­το­βάθ­μια Φρο­ντί­δα Υγεί­ας, Πρό­νοια. Το κρά­τος εξε­λίσ­σε­ται σε ρόλο ρυθ­μι­στή του αντα­γω­νι­σμού, ρυθ­μι­στή των κανό­νων, μέχρι και των ασφα­λι­στι­κών τιμών.

Και επει­δή οι εκπρό­σω­ποι του κεφα­λαί­ου δεν μασά­νε τα λόγια τους, αρκεί να ανα­τρέ­ξει κανείς στην τοπο­θέ­τη­ση του κεντρι­κού τρα­πε­ζί­τη, του διοι­κη­τή της Τρά­πε­ζας της Ελλά­δας σε ημε­ρί­δα για την ιδιω­τι­κή ασφά­λι­ση. Είχε πει χαρα­κτη­ρι­στι­κά ότι ο ορι­σμός του ΠΟΥ για την Υγεία ως την κατά­στα­ση της πλή­ρους φυσι­κής, πνευ­μα­τι­κής και κοι­νω­νι­κής ευη­με­ρί­ας και όχι απλώς την απου­σία κάποιας ασθέ­νειας ή ανα­πη­ρί­ας γεν­νά ατο­μι­κές προσ­δο­κί­ες που είναι ιδα­νι­κές, αλλά δεν είναι ρεα­λι­στι­κές. Και πρό­τει­νε το σχε­δια­σμό ενός συστή­μα­τος Υγεί­ας που θα βασί­ζε­ται σε δύο βαθ­μί­δες, τη βαθ­μί­δα των “ανα­γκών” που θα καλύ­πτε­ται από το κρά­τος, δηλα­δή κρα­τι­κό σύστη­μα με ελά­χι­στες και ανε­παρ­κείς παρο­χές και τη “βαθ­μί­δα των επι­θυ­μιών” που θα ανα­λαμ­βά­νει να ικα­νο­ποι­ή­σει η ιδιω­τι­κή ασφά­λι­ση.

Αυτή είναι η πεμ­πτου­σία της αστι­κής αντί­λη­ψης και της πολι­τι­κής. Ενώ η πρό­λη­ψη πρέ­πει να αφο­ρά τους υγιείς πριν αρρω­στή­σουν, ενώ υπάρ­χουν σήμε­ρα όλες οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις αλμα­τώ­δους ανά­πτυ­ξης της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας, μεγά­λος αριθ­μός εξει­δι­κευ­μέ­νου επι­στη­μο­νι­κού δυνα­μι­κού να υπη­ρε­τούν σχε­δια­σμέ­να την πρόληψη,την απο­κα­τά­στα­ση και την προ­ά­σπι­ση της υγεί­ας του λαού, αυτό στον καπι­τα­λι­σμό απο­τε­λεί ανε­πί­τρε­πτο “κόστος και σπα­τά­λη”. Να θεω­ρεί­ται επι­θυ­μία, προσ­δο­κία μη ρεαλιστική.

Αυτό είναι το προ­πα­γαν­δι­στι­κό περι­τύ­λιγ­μα όλων των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων οι οποί­ες συγκλί­νουν στο στρα­τη­γι­κό στό­χο παρά τις όποιες δια­φο­ρές που γίνο­νται όλο και πιο δυσ­διά­κρι­τες: “Εξορ­θο­λο­γι­σμός δαπα­νών, κατα­πο­λέ­μη­ση σπα­τά­λης, παρο­χές με βάση τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες”.

Ο λαός πρέ­πει να απορ­ρί­ψει συνο­λι­κά αυτή την πολι­τι­κή. Να δυνα­μώ­σει τον αγώ­να του ενά­ντια στις ανα­τρο­πές στην Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση και την Υγεία. Να διεκ­δι­κή­σει ένα απο­κλει­στι­κά κρα­τι­κό σύστη­μα Υγεί­ας — Πρό­νοιας, καθο­λι­κό, σύγ­χρο­νο και απο­λύ­τως δωρε­άν. Ένα σύστη­μα Υγεί­ας — Πρό­νοιας χωρίς καμία επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση, που οι υπη­ρε­σί­ες του θα απο­τε­λούν στην πρά­ξη κατο­χυ­ρω­μέ­νο κοι­νω­νι­κό αγα­θό και όχι όπως σήμε­ρα ακρι­βο­πλη­ρω­μέ­νο εμπό­ρευ­μα. Με πλή­ρη κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση των δημό­σιων μονά­δων Υγεί­ας, με αντί­στοι­χη αύξη­ση των κον­δυ­λί­ων από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, με φορο­λό­γη­ση του κεφα­λαί­ου, με κατάρ­γη­ση των εισφο­ρών των εργα­ζο­μέ­νων στον κλά­δο Υγεί­ας των ασφα­λι­στι­κών ταμεί­ων, όπου θα παρέ­χο­νται από το κρά­τος δωρε­άν όλες οι εξε­τά­σεις, θερα­πεί­ες, υγειο­νο­μι­κό υλι­κό, φάρ­μα­κα, εμβό­λια, χωρίς πλη­ρω­μές, συμ­με­το­χές, χωρίς πλα­φόν και περι­κο­πές, σύμ­φω­να με τις ανά­γκες και με απο­κλει­στι­κά επι­στη­μο­νι­κά κριτήρια.

Με μαζι­κές προ­σλή­ψεις προ­σω­πι­κού με σχέ­ση εργα­σί­ας μόνι­μη, πλή­ρους και απο­κλει­στι­κής απα­σχό­λη­σης για την πλή­ρη στε­λέ­χω­ση των δημό­σιων μονά­δων Υγεί­ας.

Δεν είναι επι­θυ­μία. Αυτό είναι το πραγ­μα­τι­κά σύγ­χρο­νο και ρεα­λι­στι­κό από τη σκο­πιά των λαϊ­κών ανα­γκών».


Ατέχνως click

ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ 902.gr: Εκδή­λω­ση ΚΟ Αττι­κής για την Κοι­νω­νι­κή Ασφάλιση

Παρα­κο­λου­θή­στε ζωντα­νά από το 902.gr την ομι­λία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρη Κουτσούμπα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο