Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κολέτ, αγνόησε όλα τα ταμπού

Στις 3 Αυγού­στου 1954 πεθαί­νει η Γαλ­λί­δα μυθι­στο­ριο­γρά­φος Σιντο­νί — Γκα­μπριέλ Κολέτ, μια από τις σημα­ντι­κό­τε­ρες μυθι­στο­ριο­γρά­φους του 20ού αιώ­να. Άφη­σε σημα­ντι­κά μυθι­στο­ρή­μα­τα που έγι­ναν ται­νί­ες, θεα­τρι­κά έργα και μούζικαλ.…

Εργά­στη­κε ως μίμος, ηθο­ποιός, κρι­τι­κός κινη­μα­το­γρά­φου και πήγε ως πολε­μι­κή αντα­πο­κρί­τρια στην Ιτα­λία για να καλύ­ψει τον Α’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο… Παντρεύ­τη­κε επι­φα­νείς Γάλ­λους πολί­τες και έγρα­ψε σπου­δαία βιβλία που ξεσή­κω­ναν τις γυναί­κες. Δεν δίστα­σε να απο­κα­λύ­ψει τις σεξουα­λι­κές της προ­τι­μή­σεις, κάνο­ντας δεσμούς με γυναί­κες… Σε μια επο­χή που οι γυναί­κες πάλευαν για να απο­κτή­σουν περισ­σό­τε­ρα δικαιώ­μα­τα, η Κολέτ έγι­νε σύμβολο…

Το 1945 την εξέ­λε­ξαν ως μέλος της μεγά­λης Ακα­δη­μί­ας Γκον­κούρ και το 1948 ήταν υπο­ψή­φια για Νόμπελ λογο­τε­χνί­ας… Ήταν η πρώ­τη γυναί­κα που κηδεύ­τη­κε δημο­σία δαπά­νη στη Γαλλία.

Η Κολέτ δια­κρί­θη­κε στη λογο­τε­χνία και γενι­κό­τε­ρα στην πνευ­μα­τι­κή ζωή της επο­χής της τόσο για το συγ­γρα­φι­κό της ταλέ­ντο, όσο και για τις ιδέ­ες της για τη γυναι­κεία χει­ρα­φέ­τη­ση, που διέ­φε­ραν από τις ιδέ­ες του στε­νά προσ­διο­ρι­σμέ­νου φεμι­νι­στι­κού κινήματος.

Στο συγ­γρα­φι­κό της έργο ακο­λού­θη­σε τα πιο νεω­τε­ρι­στι­κά ρεύ­μα­τα της επο­χής και ανα­δεί­χτη­κε σε κορυ­φαία εκπρό­σω­πό τους στη γαλ­λι­κή λογο­τε­χνία, στη λογο­τε­χνία που δέσπο­ζε στην παγκό­σμια πνευ­μα­τι­κή δημιουρ­γία στην τρί­τη δεκα­ε­τία του 20ού αιώνα.

Η Κολέτ γεν­νή­θη­κε στις 28 Ιανουα­ρί­ου 1873.

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο