Κομμουνιστική Νεολαία Ισραήλ: Εβραίοι και Άραβες στον αγώνα για την ειρήνη και τον σοσιαλισμό

Μετά­φρα­ση: Νίκος Μότ­τας //

Με αφορ­μή την 53η επέ­τειο από τον Πόλε­μο των Έξι Ημε­ρών και την βίαιη από­σπα­ση-κατο­χή παλαι­στι­νια­κών εδα­φών από το Ισρα­ήλ, η Ένω­ση Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας του Ισρα­ήλ (YCLI) δίνει τη δική της οπτι­κή για τον πόλε­μο, τη διαιώ­νι­ση της κατο­χής και των εποι­κι­σμών, την πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης Νετα­νιά­χου, την πάλη ενά­ντια στο φασι­σμό-ρατσι­σμό και τον κοι­νό αγώ­να με τη νεο­λαία και το λαό της Παλαι­στί­νης για μια δίκαιη και βιώ­σι­μη ειρήνη.

Η συνέ­ντευ­ξη — το κεί­με­νο της οποί­ας ακο­λου­θεί — δόθη­κε στο πόρ­ταλ SoL News, την επί­ση­μη ενη­με­ρω­τι­κή ιστο­σε­λί­δα του ΚΚ Τουρκίας:

—  Η 5η Ιού­νη σημα­το­δο­τεί την 53η επέ­τειο της κατο­χής από το Ισρα­ήλ της Δυτι­κής Όχθης, της Ανα­το­λι­κής Ιερου­σα­λήμ, της Λωρί­δας της Γάζας, των υψι­πέ­δων του Γκο­λάν και της χερ­σο­νή­σου του Σινά. Ποια είναι η σημα­σία αυτής της ημε­ρο­μη­νί­ας και σε τι δια­φέ­ρει η 53η επέ­τειος από τις προηγούμενες;

—  Την 5η Ιού­νη 2020 είναι η 53η επέ­τειος από τον επι­θε­τι­κό πόλε­μο του 1967 όταν το Ισρα­ήλ κατέ­λα­βε τη Δυτι­κή Όχθη, την Ανα­το­λι­κή Ιερου­σα­λήμ και τη Λωρί­δα της Γάζας, τα υψί­πε­δα του Γκο­λάν στην Συρία και την χερ­σό­νη­σο του Σινά.

Αυτή η επέ­τειος έρχε­ται στην σκιά της δια­κη­ρυγ­μέ­νης πρό­θε­σης της ισραη­λι­νής κυβέρ­νη­σης να ενσω­μα­τώ­σει, με την υπο­στή­ρι­ξη της αμε­ρι­κά­νι­κης κυβέρ­νη­σης, τα κατε­χό­με­να παλαι­στι­νια­κά εδά­φη, στο πλαί­σιο της κατα­στρο­φι­κής «Συμ­φω­νί­ας του Αιώ­να» (Deal of the Century). Δηλα­δή, την διαιώ­νι­ση της κατο­χής, το βάθε­μα των εποι­κι­σμών και τη δημιουρ­γία ενός επί­ση­μου καθε­στώ­τος Απαρτ­χάιντ, απο­κλεί­ο­ντας ταυ­τό­χρο­να το δικαί­ω­μα του παλαι­στι­νια­κού λαού στην αυτο­διά­θε­ση, απο­τρέ­πο­ντας τον τερ­μα­τι­σμό της κατο­χής, των εποι­κι­σμών και τη δημιουρ­γία ενός ανε­ξάρ­τη­του παλαι­στι­νια­κού κρά­τους στα σύνο­ρα τις 4ης Ιού­νη 1967 με πρω­τεύ­ου­σα την Ανα­το­λι­κή Ιερου­σα­λήμ καθώς και το δικαί­ω­μα επι­στρο­φής των προ­σφύ­γων σύμ­φω­να με τις διε­θνείς συμβάσεις.

Η κυβέρ­νη­ση Νετα­νιά­χου και η διοί­κη­ση Τραμπ οδη­γούν στα άκρα την κατά­στα­ση στην περιο­χή, καθώς αμφό­τε­ρες διαιω­νί­ζουν την δια­μά­χη προς εξυ­πη­ρέ­τη­ση ηγε­μο­νι­κών σχε­δια­σμών, «πατώ­ντας» ταυ­τό­χρο­να στην σιω­πή της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας απέ­να­ντι σε τέτοια εγκλή­μα­τα – εγκλή­μα­τα πολέ­μου – ιδιαί­τε­ρα σε μια περί­ο­δο που ο κόσμος βιώ­νει τις συνέ­πειες του COVID-19 στην υγεία, την κοι­νω­νία και την οικονομία.

— Ισραη­λι­νές δυνά­μεις επι­βο­λής συνε­χί­ζουν να ασκούν πολι­τι­κή κατα­πί­ε­σης απέ­να­ντι στον παλαι­στι­νια­κό λαό και τη νεο­λαία. Πως επι­δρά στη ζωή της νεο­λαί­ας στο Ισρα­ήλ αυτή η κατάσταση;

—  Το 20% των πολι­τών στο Ισρα­ήλ είναι παλαι­στί­νιοι άρα­βες που παρέ­μει­ναν στις πατρο­γο­νι­κές τους εστί­ες μετά τη Νάκ­μπα του 1948. Νεα­ροί παλαι­στί­νιοι, που επί­σης είναι ισραη­λι­νοί πολί­τες, παλεύ­ουν για κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη και ισό­τη­τα. Αγω­νί­ζο­νται για τη δικαί­ω­ση του παλαι­στι­νια­κού ζητή­μα­τος αλλά και για να απο­κτή­σουν τα πολι­τι­κά τους δικαιώ­μα­τα ως πολί­τες του Ισρα­ήλ.  Η παλαι­στι­νια­κή νεο­λαία έχει να αντι­με­τω­πί­σει το ρατσι­σμό, την κατο­χή και τις δια­κρί­σεις οπό­τε γι’ αυτούς η Νάκ­μπα συνε­χί­ζε­ται μέχρι και σήμερα.

Στο Ισρα­ήλ, η κυβέρ­νη­ση που στη­ρί­ζε­ται στην ακρο­δε­ξιά γαλου­χεί μια γενιά που δεν πιστεύ­ει στην ειρή­νη και ωθεί τη νεο­λαία στη ρητο­ρι­κή μίσους, κάνο­ντας την να πιστέ­ψει ότι η μόνη λύση στη δια­μά­χη είναι η συνέ­χι­ση της στρα­τιω­τι­κής κατο­χής. Οι νέοι Εβραί­οι και Δρού­ζοι υπο­χρε­ού­νται από τα 18 τους χρό­νια να υπη­ρε­τή­σουν στον ισραη­λι­νό στρα­τό συμ­με­τέ­χο­ντας στην κατο­χή του παλαι­στι­νια­κού λαού, δηλα­δή στην κατο­χή ενά­ντια σε άλλους νέους και νέες.

Η νέα γενιά παλαι­στι­νί­ων γεν­νή­θη­κε έπει­τα από την πρώ­τη Ιντι­φά­ντα του 1987 και έζη­σε ελά­χι­στα τη δεύ­τε­ρη Ιντι­φά­ντα του 2000. Μεγά­λω­σε την επο­χή της «Συμ­φω­νί­ας του Όσλο», η οποία υπο­τί­θε­ται πως θα έδι­νε ανε­ξαρ­τη­σία στους παλαι­στί­νιους και θα τερ­μά­τι­ζε την κατο­χή. Αντί γι’ αυτό, ο αγώ­νας για ειρή­νη και ανε­ξαρ­τη­σία προ­δό­θη­κε από το Ισρα­ήλ και την Παλαι­στι­νια­κή Αρχή. Η κτη­νώ­δης ισραη­λι­νή κατο­χή εδραιώ­θη­κε ακό­μη περισ­σό­τε­ρο. Τα παι­διά, η νεο­λαία είδαν τους ισραη­λι­νούς εποι­κι­σμούς να «κατα­πί­νουν τη γη τους, τους φίλους και τις οικο­γέ­νειες τους να φυλα­κί­ζο­νται και να σκο­τώ­νο­νται, στρα­τιώ­τες να εισβάλ­λουν στις γει­το­νιές και τους προ­σφυ­γι­κούς καταυλισμούς.

Ο παλαι­στι­νια­κός λαός αγω­νί­ζε­ται ενά­ντια στην ισραη­λι­νή αποι­κιο­κρα­τι­κή κατο­χή για περισ­σό­τε­ρα από 72 χρό­νια. Η γενιά της Νάκ­μπα αφο­σιώ­θη­κε στο να επι­ζή­σει και να κρα­τή­σει ζωντα­νό το παλαι­στι­νια­κό ζήτη­μα. Όλες οι γενιές που ακο­λού­θη­σαν επι­κε­ντρώ­θη­καν στην ανά­πτυ­ξη του αγώ­να για την κατά­κτη­ση των πολι­τι­κών τους δικαιωμάτων.

Ο ισραη­λι­νός λαός, επί­σης, αγω­νί­ζε­ται απέ­να­ντι σε μια νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρη κυβέρ­νη­ση που διχά­ζει τους ανθρώ­πους χρη­σι­μο­ποιώ­ντας ρατσι­στι­κή ρητο­ρι­κή, οδη­γώ­ντας την πλειο­ψη­φία στη φτώ­χεια και κάνο­ντας πλου­σιό­τε­ρους τους λίγους, μια κυβέρ­νη­ση που κατα­στρέ­φει το κρά­τος πρό­νοιας, ενι­σχύ­ει τις εται­ρεί­ες στρα­τιω­τι­κού εξο­πλι­σμού και επεν­δύ­ει στην πολε­μο­κα­πη­λεία ώστε να τους κρα­τά (το λαό) φοβισμένους.

Η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση θέλει η νεο­λαία να χάσει κάθε ελπί­δα για ειρή­νη και οποια­δή­πο­τε λύση που θα έφερ­νε τέλος στον πόνο. Για εμάς, το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα και την Κομ­μου­νι­στι­κή Νεο­λαία, υπάρ­χει άλλος δρό­μος. Πιστεύ­ου­με στην ειρή­νη και την κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη για τους δυο λαούς και γι’ αυτό το λόγο σύντρο­φοί μας αρνού­νται να υπη­ρε­τή­σουν στον ισραη­λι­νό στρα­τό και οδη­γού­νται στις στρα­τιω­τι­κές φυλακές.

—  Πως μπο­ρεί η νεο­λαία στο Ισρα­ήλ να συμ­βά­λει στη λύση του παλαι­στι­νια­κού ζητήματος;

Ένα έθνος που κατα­πιέ­ζει άλλα έθνη δε μπο­ρεί να είναι ελεύ­θε­ρο. Πιστεύ­ου­με ότι η νεο­λαία του Ισρα­ήλ πρέ­πει να δρα­στη­ριο­ποι­η­θεί αντι­στε­κό­με­νη στην κατοχή.

Εβραί­οι και Δρού­ζοι υπο­χρε­ού­νται να υπη­ρε­τή­σουν την στρα­τιω­τι­κή τους θητεία στα 18 και στέλ­νο­νται να κατα­πιέ­σουν τον παλαι­στι­νια­κό λαό στη δυτι­κή Όχθη και τη Γάζα. Εάν περισ­σό­τε­ροι νέοι αρνη­θούν να υπη­ρε­τή­σουν την θητεία τους στο στρα­τό και στα­θούν στο πλευ­ρό του παλαι­στι­νια­κού λαού, υπάρ­χει μια μεγά­λη ελπί­δα για τα δύο έθνη να ζήσουν ειρη­νι­κά. Ως εκ τού­του στην Ένω­ση Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας του Ισρα­ήλ πιστεύ­ου­με στον κοι­νό αγώ­να, γι’ αυτό το λόγο είμα­στε μια οργά­νω­ση αρά­βων και εβραί­ων, χαι­ρε­τί­ζου­με και ενθαρ­ρύ­νου­με κάθε άνθρω­πο που αρνεί­ται να γίνει μέρος της κατοχής.

Η νεο­λαία στο Ισρα­ήλ πρέ­πει να κατα­λά­βει πως η κατο­χή απο­τρέ­πει την επί­τευ­ξη ειρή­νης για τα δύο έθνη. Κατα­λή­γου­με στο γεγο­νός πως η νεο­λαία έχει τη δύνα­μη να κάνει την πραγ­μα­τι­κή επα­νά­στα­ση βάζο­ντας τέλος στην κατοχή.

Μέλη της Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας σε πρω­το­μα­γιά­τι­κη συγκέ­ντρω­ση στο Τελ Αβίβ.

— Εσείς, ως κομ­μου­νι­στι­κή νεο­λαία στο Ισρα­ήλ, τι κάνε­τε ώστε να οργα­νώ­σε­τε τους νέους;

Στην Ένω­ση Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας του Ισρα­ήλ είμα­στε ταγ­μέ­νοι να αγω­νι­ζό­μα­στε ενά­ντια στην στρα­τιω­τι­κή κατα­πί­ε­ση, τον πόλε­μο, την Κατο­χή, για μια δίκαιη ειρή­νη μετα­ξύ των λαών του Ισρα­ήλ και της Παλαι­στί­νης που θα κατο­χυ­ρώ­νει την ανε­ξαρ­τη­σία και τα δικαιώ­μα­τα και των δύο λαών. Απο­τε­λεί κοι­νό συμ­φέ­ρον των λαών μας η απόρ­ρι­ψη του πολέ­μου και του ιμπε­ρια­λι­σμού και θα τα καταφέρουμε!

Πιστεύ­ου­με ότι η βαθιά αλλη­λεγ­γύη μετα­ξύ ισραη­λι­νών και παλαι­στι­νί­ων, που από κοι­νού απορ­ρί­πτουν το στρα­τιω­τι­κο­ποι­η­μέ­νο κρά­τος του Ισρα­ήλ και τις εθνο­τι­κές δια­κρί­σεις, μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει το παρά­δειγ­μα για μια νέα προ­σέγ­γι­ση. Αυτήν της συνύπαρξης.

Γνω­ρί­ζου­με πως είναι δύσκο­λο να είσαι δρα­στή­ριος υπό τέτοιες δύσκο­λες και σύν­θε­τες συν­θή­κες, αλλά επι­πρό­σθε­τα γι’ αυτόν τον λόγο πρέ­πει να συνε­χί­σου­με στο δρό­μο της αντί­στα­σης στο φασι­σμό σε κάθε του μορ­φή. Εμείς – Εβραί­οι και Άρα­βες — θα συνε­χί­σου­με στο μονο­πά­τι του αγώ­να για τον σοσια­λι­σμό και μια δίκαιη ειρή­νη. Καμιά κυβέρ­νη­ση και κανέ­να κρά­τος δε μπο­ρεί να απο­τρέ­ψει την ύπαρ­ξη ενός ολό­κλη­ρου λαού και έθνους.

Η Ένω­ση Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας Ισρα­ήλ ιδρύ­θη­κε το 1924, πριν τη δημιουρ­γία του Ισρα­ήλ. Είμα­στε μια οργά­νω­ση με βαθιές ρίζες σ’ αυτήν τη χώρα. Σήμε­ρα έχου­με περισ­σό­τε­ρες από 25 δρα­στή­ριες οργα­νώ­σεις-παραρ­τή­μα­τα σε πόλεις και χωριά […] Επι­πλέ­ον, έχου­με «πρω­το­πό­ρους» που απο­τε­λούν παι­διά του δημο­τι­κού και των πρώ­των τάξε­ων του γυμνα­σί­ου, ενώ μέλη της Ένω­σης απο­τε­λούν επί­σης μαθη­τές λυκεί­ου και νέοι εργα­ζό­με­νοι. Κάθε οργά­νω­ση-παράρ­τη­μα οργα­νώ­νει εβδο­μα­διαί­ες συνα­ντή­σεις και δρα­στη­ριό­τη­τες για τη νεο­λαία σε κάθε πόλη, χωριό, συνοι­κία. Στο πανε­πι­στή­μιο, οι σύντρο­φοι της Ένω­σης Κομ­μου­νι­στι­κής Νεο­λαί­ας συμ­με­τέ­χουν ως πλειο­ψη­φία στο «Μέτω­πο Φοι­τη­τών» (Student’s Front). Σε όλες αυτές τις περι­πτώ­σεις δίνου­με την ίδια μάχη, παλεύ­ο­ντας ενά­ντια στο φασι­σμό και ενη­με­ρώ­νο­ντας τη νεο­λαία για τον πραγ­μα­τι­κό αγώνα.

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από In Defense of Communism.