Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κορυφή του παγόβουνου

Ασθε­νείς — ακό­μα και δια­σω­λη­νω­μέ­νοι — που στοι­βά­ζο­νται σε φορεία, καθώς δεν πλη­ρούν τα κρι­τή­ρια «συνερ­γα­σί­ας» με τον ιδιω­τι­κό τομέα, για να μετα­φερ­θούν σε ιδιω­τι­κά νοσηλευτήρια.

 Κλι­νι­κές και τμή­μα­τα που συγ­χω­νεύ­ο­νται ή αλλά­ζουν όνο­μα εν μία νυκτί, νοσο­κο­μεία που ξαφ­νι­κά παύ­ουν να παρέ­χουν υπη­ρε­σί­ες αφή­νο­ντας ξεκρέ­μα­στους τους ασθενείς.

 Υγειο­νο­μι­κοί που μετα­φέ­ρο­νται με συνο­πτι­κές δια­δι­κα­σί­ες από νοσο­κο­μείο σε νοσο­κο­μείο για να μπα­λώ­σουν τρύ­πες, αντί να γίνουν οι ανα­γκαί­ες προ­σλή­ψεις, αφού αυτές «κοστί­ζουν», ειδι­κά τώρα που χιλιά­δες για­τροί και νοση­λευ­τές νοσούν ή είναι σε ανα­στο­λή, μεγε­θύ­νο­ντας τα κενά στις δομές Υγείας.

 

Ριζοσπάστης Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Δεν πρό­κει­ται απλά για εικό­νες μιας «έκτα­κτης», «μη κανο­νι­κής κατά­στα­σης», όπως το παρου­σιά­ζει η κυβέρ­νη­ση, αλλά για την κορυ­φή του παγό­βου­νου της στρα­τη­γι­κής εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης της Υγεί­ας, που διευ­ρύ­νε­ται με το σχέ­διο για το «νέο ΕΣΥ».

«Κορω­νί­δα» αυτής της στρα­τη­γι­κής, την οποία υπη­ρε­τούν όλες δια­χρο­νι­κά οι κυβερ­νή­σεις, είναι η «συνερ­γα­σία» με τον ιδιω­τι­κό τομέα (ΣΔΙΤ) και η λει­τουρ­γία των νοσο­κο­μεί­ων ως «αυτο­τε­λών επι­χει­ρη­μα­τι­κών μονάδων».

Οι 17 ασθε­νείς στο ΤΕΠ του Κρα­τι­κού Νίκαιας οι οποί­οι δεν μετα­φέρ­θη­καν προ­χτές σε μία από τις 300 κλί­νες που δια­φή­μι­ζε η κυβέρ­νη­ση ότι εξα­σφα­λί­ζο­νται από τη συνερ­γα­σία με τον ιδιω­τι­κό τομέα, επει­δή αυτές δεν προ­ο­ρί­ζο­νται για βαριά περι­στα­τι­κά, πήραν μια άγρια γεύ­ση για το τι σημαί­νει «σύμπρα­ξη» με τους ιδιώτες.

Και αφού οι επι­χει­ρη­μα­τί­ες της Υγεί­ας δια­λέ­γουν ποιον ασθε­νή θα βάζουν στα «μαγα­ζιά» τους, όσοι δεν περ­νά­νε την ψιλή κρη­σά­ρα αφή­νο­νται στη μοί­ρα τους, περι­μέ­νο­ντας για ένα κρε­βά­τι ή για κάνα ράν­τζο στους δια­δρό­μους, τη στιγ­μή που οι πρώ­τοι κάνουν πάρ­τι κερ­δών και βρί­σκουν «επεν­δυ­τι­κό έδα­φος» μέσα από εργο­λα­βί­ες και άλλα σχή­μα­τα «συνερ­γα­σί­ας».

Η «μεγάλη εικόνα» λοιπόν του σημερινού και του «νέου ΕΣΥ» είναι η γενίκευση αυτής της άθλιας και επικίνδυνης για τον λαό κατάστασης, που οξύνεται καθημερινά στο φόντο της πανδημίας.

Η «ανα­διάρ­θρω­ση του υγειο­νο­μι­κού χάρ­τη», με κλει­σί­μα­τα νοσο­κο­μεί­ων, και μάλι­στα με κρι­τή­ριο τη μετα­ξύ τους χιλιο­με­τρι­κή από­στα­ση (!), είναι άλλη μια πλευ­ρά του «νέου ΕΣΥ» την οποία ήδη βιώ­νουν ασθε­νείς και υγειο­νο­μι­κοί, καθώς ακό­μα και εν μέσω παν­δη­μί­ας παρου­σιά­ζο­νται ως «θωρά­κι­ση» του δημό­σιου συστή­μα­τος Υγεί­ας οι συγ­χω­νεύ­σεις και καταρ­γή­σεις κλι­νι­κών, ενώ μόλις προ­χτές ανε­στά­λη­σαν οι εφη­με­ρί­ες για το ένα από τα τρία παι­δια­τρι­κά νοσο­κο­μεία της Αττι­κής προ­κει­μέ­νου να μετα­τρα­πεί σε εμβο­λια­στι­κό κέντρο!COVID 19 $€

Αυτή είναι η ουσία του «εξορθολογισμού» του «κόστους λειτουργίας» των δημόσιων μονάδων Υγείας, τον οποίο επαγγέλλονται και υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις.

Η «θωρά­κι­ση» των νοσο­κο­μεί­ων περι­λαμ­βά­νει επί­σης τις απα­νω­τές μετα­κι­νή­σεις προ­σω­πι­κού και την ανα­κύ­κλω­ση των τερά­στιων κενών. Αυτή η διαρ­κής κινη­τι­κό­τη­τα, με χιλιά­δες συμ­βα­σιού­χους να περι­μέ­νουν κάθε τόσο τις «ανα­νε­ώ­σεις» και τα τμή­μα­τα των νοσο­κο­μεί­ων να είναι πάντα σε «τεντω­μέ­νο σχοι­νί», αντί για επαρ­κές μόνι­μο προ­σω­πι­κό, «κοστί­ζει λιγό­τε­ρο» στο κρά­τος και στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους. Πλη­ρώ­νε­ται όμως πανά­κρι­βα από τους ασθε­νείς, που περι­μέ­νουν — για παρά­δειγ­μα — μήνες για να κάνουν ένα χει­ρουρ­γείο, από το εξου­θε­νω­μέ­νο προ­σω­πι­κό, που μένει βδο­μά­δες χωρίς ρεπό λόγω των ελλεί­ψε­ων, κ.ο.κ.

Και αυτή η κινη­τι­κό­τη­τα είναι «ένα το κρα­τού­με­νο» της επι­χει­ρη­μα­τι­κής λει­τουρ­γί­ας των δημό­σιων νοσο­κο­μεί­ων, η οποία ανα­μέ­νε­ται να απο­γειω­θεί με το «νέο ΕΣΥ», καθώς έτσι το προ­σω­πι­κό «κοστί­ζει λιγό­τε­ρο», με δου­λειά — λάστι­χο και μπά­λω­μα των κενών όπως — όπως.

Οι εξε­λί­ξεις με την παν­δη­μία και οι αντι­δρα­στι­κοί σχε­δια­σμοί για το δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας το «φωνά­ζουν» από παντού: Δεν υπάρ­χει ούτε ένα σημείο όπου να συνα­ντιού­νται οι ανά­γκες του λαού για ανα­βαθ­μι­σμέ­νες δημό­σιες και δωρε­άν υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας με τη στρα­τη­γι­κή ενί­σχυ­σης της επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρά­σης. Αυτή είναι η στρα­τη­γι­κή που σήμε­ρα αφή­νει τον λαό απρο­στά­τευ­το από την παν­δη­μία και ταυ­τό­χρο­να ανοί­γει νέα μέτω­πα για τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα και το υγειο­νο­μι­κό προσωπικό.

Πάνω σ’ αυτό το έδα­φος είναι επι­τα­κτι­κή ανά­γκη η οργά­νω­ση της πάλης για μέτρα ουσια­στι­κής ενί­σχυ­σης του δημό­σιου συστή­μα­τος Υγεί­ας, κόντρα στην εγκλη­μα­τι­κή πολι­τι­κή κυβέρ­νη­σης — κεφα­λαί­ου.

Στο­χεύ­ο­ντας το ίδιο το σύστη­μα που αντι­με­τω­πί­ζει είτε ως «κόστος» είτε ως «ευκαι­ρία» τις πιο ζωτι­κές ανά­γκες του λαού, δυνα­μώ­νου­με τον αγώ­να για παρο­χές Υγεί­ας απο­κλει­στι­κά δημό­σιες και δωρε­άν, αντί­στοι­χες με τις τερά­στιες δυνα­τό­τη­τες της επο­χής μας.

Από τη στή­λη Η ΑΠΟΨΗ μας του σημε­ρι­νού Ριζο­σπά­στη

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο