Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κορυφώνεται απόψε και στην Ελλάδα η εντυπωσιακή βροχή των διαττόντων Διδυμίδων

Το βρά­δυ της Δευ­τέ­ρας 13 Δεκεμ­βρί­ου θα κορυ­φω­θεί στο βόρειο ημι­σφαί­ριο (και στην Ελλά­δα) η βρο­χή των διατ­τό­ντων Διδυ­μί­δων, μία από τις πιο εντυ­πω­σια­κές του έτους. Οι Διδυ­μί­δες, που συνή­θως διαρ­κούν από τις 7 έως τις 17 Δεκεμ­βρί­ου, παρά­γουν, μαζί με τις Περ­σεί­δες του Αυγού­στου, τα εντυ­πω­σια­κό­τε­ρα “πεφτα­στέ­ρια” μέσα στο έτος.

Οι Διδυ­μί­δες απο­κα­λού­νται από τους ειδι­κούς ο «βασι­λιάς» των διατ­τό­ντων, καθώς μπο­ρούν να «παρά­γουν» 60 έως 120 φωτει­νά και συχνά πολύ­χρω­μα πεφτα­στέ­ρια την ώρα, δηλα­δή ένα έως δύο το λεπτό, σε διά­φο­ρα σημεία στο νυχτε­ρι­νό ουρα­νό και όχι μόνο από μια συγκε­κρι­μέ­νη κατεύ­θυν­ση. Τα μετέ­ω­ρά τους κινού­νται σχε­τι­κά αργά στον ουρα­νό, σε σχέ­ση με άλλες βρο­χές διατ­τό­ντων, με ταχύ­τη­τα περί­που 35 χιλιο­μέ­τρων το δευ­τε­ρό­λε­πτο, πράγ­μα που τα καθι­στά πιο θεα­μα­τι­κά (τα μετέ­ω­ρα των Περ­σεί­δων κινού­νται με περί­που διπλά­σια ταχύτητα).

   Οι Διδυ­μί­δες έκα­ναν την πρώ­τη εμφά­νι­σή τους το 1862 και έχουν πάρει το όνο­μά τους από τον αστε­ρι­σμό των Διδύ­μων, από όπου φαί­νε­ται να προ­έρ­χο­νται. Αντί­θε­τα με άλλες βρο­χές διατ­τό­ντων, η προ­έ­λευ­σή τους δεν είναι η ουρά κάποιου κομή­τη, αλλά μάλ­λον ο μυστη­ριώ­δης αστε­ροει­δής «3200 Φαέ­θων», που ανα­κα­λύ­φθη­κε το 1982 από τη NASA και θεω­ρεί­ται ένας πρώ­ην κομή­της που έχα­σε την ουρά του.

Ο «Φαέ­θων», δια­μέ­τρου περί­που πέντε χιλιο­μέ­τρων, ακο­λου­θεί μια άκρως ελλει­πτι­κή τρο­χιά, η οποία κάθε σχε­δόν ενά­μι­ση χρό­νο τον φέρ­νει κοντύ­τε­ρα στον Ήλιο από κάθε άλλο γνω­στό αστε­ροει­δή. Το απο­τέ­λε­σμα είναι ότι, ανά τακτι­κά χρο­νι­κά δια­στή­μα­τα, «καί­γε­ται» από την ηλια­κή ακτι­νο­βο­λία, καθώς η επι­φα­νεια­κή θερ­μο­κρα­σία του φθά­νει τους 700 βαθ­μούς Κελ­σί­ου. Έτσι, παρά­γει νέες εκρο­ές σκό­νης, τις Διδυ­μί­δες, όταν τα μετέ­ω­ρα αυτά εισέρ­χο­νται και καί­γο­νται στην ατμό­σφαι­ρα του πλα­νή­τη μας.

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο