Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κορόνα-γράμματα οι ζώες των φαντάρων! Ταξιδεύουν …«με δική τους ευθύνη» στα C‑130 της Πολεμικής Αεροπορίας!!

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»

«Με την παρού­σα δηλώ­νω υπεύ­θυ­να ότι παραι­τού­μαι από κάθε δικαί­ω­μα ή αξί­ω­σή μου, κατά του Ελλη­νι­κού Δημο­σί­ου ή των εκπρο­σώ­πων του ή των αρμό­διων οργά­νων της Πολε­μι­κής Αερο­πο­ρί­ας, για κάθε ατύ­χη­μα ή δυστύ­χη­μα που θα συμ­βεί κατά τις μετα­κι­νή­σεις μου με Αερο­σκά­φη της Πολε­μι­κής Αερο­πο­ρί­ας οι οποί­ες μνη­μο­νεύ­ο­νται στην παρού­σα αίτη­σή μου».

Το ευτε­λές και αδια­νό­η­το αυτό κεί­με­νο ζητά από τους στρα­τιώ­τες να δώσουν την απα­ρά­δε­κτη και απάν­θρω­πη συναί­νε­σή τους για να βρουν μια δωρε­άν θέση στα C‑130, αερο­πλά­να της Πολε­μι­κής Αερο­πο­ρί­ας, για να επι­στρέ­ψουν στις οικο­γέ­νειές τους στην Ελλά­δα. Η παρα­πά­νω απα­ρά­δε­κτη δήλω­ση είναι έξω από κάθε ανθρώ­πι­νη λογι­κή και νομι­κή προ­σέγ­γι­ση, καθώς δεν υπο­λο­γί­ζει καν την αξία της ανθρώ­πι­νης ζωής.

Με επι­στο­λή τους στον «Ριζο­σπά­στη», φαντά­ροι που επέ­στρε­ψαν πρό­σφα­τα από την Κύπρο καταγγέλλουν:

«Μας καλούν να επι­λέ­ξου­με ανά­με­σα στην πιθα­νή απώ­λεια της ζωής μας, με “ατο­μι­κή ευθύ­νη” — συναί­νε­ση, ή να βάλου­με βαθιά το χέρι στην τσέ­πη πλη­ρώ­νο­ντας περί­που 200 ευρώ στις αερο­πο­ρι­κές εται­ρεί­ες. Κάθε μήνα που προ­γραμ­μα­τί­ζο­νται τέτοιες πτή­σεις για τις ανά­γκες της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από τον Ελλη­νι­κό Στρα­τό, οι φαντά­ροι τρέ­χου­με να προ­λά­βου­με μία δωρε­άν θέση για­τί οι οικο­γέ­νειές μας δεν αντέ­χουν να πλη­ρώ­νουν. Ούτε που μας ρώτη­σε κανείς αυτούς τους μήνες αν μπο­ρού­με να καλύ­ψου­με τις ανά­γκες μας, τα έξο­δα που δημιουρ­γεί η στρα­τιω­τι­κή θητεία στην Κύπρο. Ο “μισθός” της ΕΛ.ΔΥ.Κ. είναι μεγα­λύ­τε­ρος μεν από το ανέκ­δο­το των 8,62 ευρώ, αλλά μακριά και έξω από την πραγματικότητα.

Για­τί άρα­γε υπάρ­χει η ανά­γκη να υπο­γρά­ψου­με τη συγκε­κρι­μέ­νη υπεύ­θυ­νη δήλω­ση, αν δεν υπάρ­χει κανέ­νας κίνδυνος;

Το περιε­χό­με­νο της δήλω­σης απα­ξιώ­νει την ανθρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια και την καθι­στά αναλώσιμη.

Το απα­ρά­δε­κτο αυτό γεγο­νός που καταγ­γέλ­λου­με γίνε­ται ακό­μα πιο προ­κλη­τι­κό αν δει κανείς ή θυμη­θεί πόσες φορές ακού­με στις ειδή­σεις για τις ανα­γκα­στι­κές προ­σγειώ­σεις λόγω βλά­βης των C‑130. Πρό­σφα­τα, μάλι­στα, C‑130 που θα μετέ­φε­ρε από τη Θεσ­σα­λο­νί­κη στα Αδα­να της Τουρ­κί­ας την ελλη­νι­κή απο­στο­λή δια­σω­στών επέ­στρε­ψε λίγο μετά την απο­γεί­ω­ση για τεχνι­κό έλεγ­χο, λόγω βλά­βης που παρου­σιά­στη­κε. Κι όλα αυτά πριν προ­λά­βει να στε­γνώ­σει το αίμα των συνο­μη­λί­κων μας που έχα­σαν τη ζωή τους στο έγκλη­μα των Τεμπών.

Παί­ζουν τη ζωή μας κορό­να — γράμ­μα­τα! Σε όλη τη διάρ­κεια της θητεί­ας μας ακού­με να δίνει η κυβέρ­νη­ση από τις τσέ­πες μας δισε­κα­τομ­μύ­ρια σε ΝΑΤΟι­κούς εξο­πλι­σμούς, τάχα για την ασφά­λειά μας, και δεν έχουν εξα­σφα­λί­σει για τους φαντά­ρους ΔΩΡΕΑΝ και ΑΣΦΑΛΕΙΣ μετα­κι­νή­σεις, στέλ­νο­ντάς μας ή με τα τρέ­να των Τεμπών ή με τα C‑130 που μισο­λει­τουρ­γούν ή με τα σαπά­κια των εφο­πλι­στών στο Αιγαίο. Η ευθύ­νη του κρά­τους και της κυβέρ­νη­σης είναι απού­σα καθ’ όλη τη διάρ­κεια της στρα­τιω­τι­κής μας θητεί­ας. Από όλες τις ενέρ­γειες για την ασφά­λεια των στρα­τιω­τών στη δια­μο­νή, στη μετα­κί­νη­ση από και προς το σπί­τι τους, από τις ανά­γκες σε ποιο­τι­κό φαγη­τό και εγκα­τα­στά­σεις, από την οικο­νο­μι­κή στή­ρι­ξη των φαντά­ρων, που απο­τε­λούν κόστος για τις οικο­γέ­νειές τους. Η μόνη παρου­σία του υπουρ­γεί­ου και της κυβέρ­νη­σης γίνε­ται όταν συνο­δεύ­ουν τους ΝΑΤΟι­κούς και τους Αμε­ρι­κα­νούς στα στρα­τό­πε­δα, σχε­διά­ζο­ντας τη μετα­τρο­πή τους σε ορμη­τή­ρια πολέ­μου ενά­ντια σε άλλους λαούς.

Καθη­με­ρι­νά το σύνο­λο των ανα­γκών μας μετα­τρέ­πε­ται σε νέα πεδία κερ­δο­φο­ρί­ας. Ολα γύρω μας λει­τουρ­γούν με τη λογι­κή κόστους — οφέ­λους, συνει­δη­τά απα­ξιώ­νο­νται οι ανθρώ­πι­νες ανά­γκες και η κάλυ­ψή τους με υψη­λού επι­πέ­δου παρο­χές, όπως θα μπο­ρού­σε να είναι το 2023. Ετσι ιδιω­τι­κο­ποιού­νται σε συμ­φέ­ρου­σα τιμή για τους επεν­δυ­τές, με τερά­στιες μάλι­στα κρα­τι­κές επι­δο­τή­σεις, από την τσέ­πη μας.

Οι περι­κο­πές που γίνο­νται κάθε χρό­νο από τις ανά­γκες των στρα­τιω­τών δεί­χνουν ότι επι­λο­γή της κυβέρ­νη­σης δεν είναι πώς θα λυθούν τα προ­βλή­μα­τα που συνα­ντά­με καθη­με­ρι­νά στη θητεία μας αλλά πώς θα εξα­σφα­λί­ζει τα δισε­κα­τομ­μύ­ρια που δίνει κάθε χρό­νο για τις ανά­γκες του ΝΑΤΟ, την αγο­ρά νέων εξο­πλι­σμών με τις υπο­δεί­ξεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, την απο­στο­λή πολε­μι­κών υλι­κών και δυνα­μι­κού σε απο­στο­λές εκτός συνό­ρων, μπλέ­κο­ντας ακό­μα πιο βαθιά τη χώρα μας στους επι­κίν­δυ­νους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς και τον πόλεμο.

Κάνο­ντας πρά­ξη τα συν­θή­μα­τα που ακού­στη­καν τις τελευ­ταί­ες μέρες για το έγκλη­μα στα Τέμπη, “να γίνου­με η φωνή των νεκρών”, όλοι οι φαντά­ροι να ενώ­σου­με τις δυνά­μεις μας, να ανε­βά­σου­με την αγω­νι­στι­κή διεκ­δί­κη­ση εντός και εκτός στρα­το­πέ­δου. Η ζωή μας δεν τελειώ­νει όταν περ­νά­με την πύλη του στρα­το­πέ­δου. Οι μεγα­λειώ­δεις κινη­το­ποι­ή­σεις χιλιά­δων σε όλες τις πόλεις δεί­χνουν τον δρό­μο για να μη θρη­νή­σου­με ξανά θύμα­τα. Η λύπη και η οργή που νιώ­θει κάθε νέος στρα­τιώ­της να γίνει αγώ­νας, να διεκ­δι­κή­σου­με όλοι μαζί τα δίκαια αιτή­μα­τα για:

Δωρε­άν και ασφα­λή μετα­κί­νη­ση όλων των φαντά­ρων από και προς τον τόπο δια­μο­νής τους, για όλη τη διάρ­κεια της θητεί­ας, με όλα τα Μέσα Μαζι­κής Μεταφοράς.

Η ευθύ­νη για τις ασφα­λείς μετα­κι­νή­σεις των φαντά­ρων είναι απο­κλει­στι­κά στο υπουρ­γείο και την κυβέρ­νη­ση. Να καταρ­γη­θεί η απα­ρά­δε­κτη δήλω­ση όσων ταξι­δεύ­ουν με C‑130 αερο­πλά­να του Στρα­τού, σε άθλιες συν­θή­κες και στοι­βαγ­μέ­νοι σαν τις σαρδέλες.

Φαντά­ροι που επα­να­πα­τρί­στη­καν πρό­σφα­τα από την ΕΛ.ΔΥ.Κ.».

Ανα­δη­μο­σιεύ­ε­ται από τον «Ριζο­σπά­στη» της Τετάρ­της 22 Μάρ­τη 2023.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο