Ενώ τα περι­στα­τι­κά Coronavirus είναι πλέ­ον ~ 58.000.000 (57.930.181) και οι θάνα­τοι 1.378.041 (στη χώρα μας 87.812 – 17.974 ενερ­γά περι­στα­τι­κά, 1.419 θάνα­τοι % 233Μ ο/οοο), στη σοσια­λι­στι­κή Κού­βα (με περί­που ίδιο πλη­θυ­σμό μ’ εμάς μόνο 7.763 τα περι­στα­τι­κά 365 ενερ­γά, — 131 θάνα­τοι % 12Μο/οοο)

Πως και γιατί;

Οι δικοί μας τα έχουν κυριο­λε­κτι­κά «χαμέ­να»…

Τις εγκλη­μα­τι­κές ευθύ­νες της κυβέρ­νη­σης για τις δρα­μα­τι­κές εξε­λί­ξεις με την παν­δη­μία και για το γεγο­νός ότι επί 9 μήνες αφή­νει το λαό εκτε­θει­μέ­νο για να υπη­ρε­τή­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, μετα­ξύ αυτών και των τρω­κτι­κών της ιδιω­τι­κής Υγεί­ας, έρχε­ται να επι­βε­βαιώ­σει η απο­κά­λυ­ψη των προ­κλη­τι­κών παζα­ριών της με τους κλι­νι­κάρ­χες, που ακό­μα και τώρα θησαυ­ρί­ζουν και αρνού­νται να δια­θέ­σουν κλί­νες για ασθε­νείς με κορονοϊό!

Η νοση­λεία των ασθε­νών με Covid «κοστί­ζει πολύ», απα­ντούν οι κλινικάρχες

Την ώρα που ο τρα­γι­κός απο­λο­γι­σμός της παν­δη­μί­ας στη χώρα μεγα­λώ­νει διαρ­κώς, ο πρό­ε­δρος της ΠΕΙΚ  (Πανελ­λή­νια Ενω­ση Ιδιω­τι­κών Κλι­νι­κών)  απα­ντά κυνικά:

«Η νοση­λεία ασθε­νών με Covid-19 κοστί­ζει πολύ και δεν υπάρ­χει η δυνα­τό­τη­τα, η ρευ­στό­τη­τα στις κλι­νι­κές μας. Μόνο το οξυ­γό­νο και τα φάρ­μα­κα απαι­τούν ρευ­στό­τη­τα και οι κλι­νι­κές δεν θα πλη­ρω­θούν πριν περά­σουν 3–4 μήνες… Πού να τα βρού­με τα χρή­μα­τα;».

«Εμείς έχου­με όλη την καλή διά­θε­ση να συν­δρά­μου­με», ισχυ­ρί­ζε­ται ο πρό­ε­δρος της ΠΕΙΚ, «αλλά δεν δια­θέ­του­με την εμπει­ρία του προ­σω­πι­κού του ΕΣΥ για την αντι­με­τώ­πι­ση της παρού­σας κατά­στα­σης, διό­τι στην πρώ­τη φάση της παν­δη­μί­ας δεν συμ­με­τεί­χα­με (…) Η πλειο­ψη­φία των ιδιω­τι­κών κλι­νι­κών σε κτι­ρια­κό επί­πε­δο είναι ακα­τάλ­λη­λες να δια­θέ­σουν ένα μέρος τους».

Στην άλλη πλευ­ρά του Ατλα­ντι­κού το νησί της επα­νά­στα­σης, με μια επι­στη­μο­νι­κή και ιεραρ­χη­μέ­νη δου­λειά «μερ­μη­γκιού», όπου παίρ­νει μέρος και σύσ­σω­μος ο λαός μέσα από τις μαζι­κές του οργα­νώ­σεις, δίνει τη δική του μάζη …σε «άλλο μήκος κύμα­τος». Με πραγ­μα­τι­κή ενη­μέ­ρω­ση και το κυριό­τε­ρο με επί τόπου -μέχρι την τελευ­ταία γει­το­νιά, παρου­σία της κρα­τι­κής (για­τί στην Κού­βα ιδιω­τι­κή δεν υπάρ­χει) φρο­ντί­δας. Και η μπρι­γά­δα Henry Reeve, να κερ­δί­ζει καθη­με­ρι­νά ζωές, για λογα­ρια­σμό της ανθρω­πό­τη­τας και της διε­θνι­στι­κής αλληλεγγύης.

🇨🇺  Με την παραμικρή “λάθος κίνηση” … COVID

Για τον Δρ Raúl Pérez, διευ­θυ­ντή του Εθνι­κού Ινστι­τού­του Υγιει­νής, Επι­δη­μιο­λο­γί­ας και Μικρο­βιο­λο­γί­ας, το Πινάρ ντελ Ρίο έχει ήδη περά­σει την κορύ­φω­ση της επι­δη­μί­ας και τώρα βρί­σκε­ται σε ένα είδος ορο­πέ­διου, με ελα­φρά μείωση.

«Έχε­τε ακού­σει τη φρά­ση «κυνη­γός κυνη­γού»; Λοι­πόν, αυτό συνέ­βη σε μένα », αστειεύ­ε­ται ο Manuel Carmona από την άλλη πλευ­ρά της τηλε­φω­νι­κής γραμ­μής, στο σπί­τι, όπου παρα­μέ­νει απο­μο­νω­μέ­νος από τον κόσμο, αφού βγή­κε από το νοσο­κο­μείο. Τον περα­σμέ­νο Απρί­λιο, όταν η κοι­νό­τη­τα Καμί­λο Σιεν­φου­έ­γος στο δήμο Πινάρ ντελ Ρίο της επαρ­χί­ας Consolación del Sur, έγι­νε η πρώ­τη πόλη στην Κού­βα που πήγε σε καρα­ντί­να λόγω του COVID-19, ο Manuel έπαι­ξε πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στον αγώ­να ενά­ντια στην επιδημία

Ως πρό­ε­δρος του Συμ­βου­λί­ου Άμυ­νας Ζώνης, ηγή­θη­κε της οργά­νω­σης της κοι­νό­τη­τας έτσι ώστε ο λαός να μπο­ρεί να λαμ­βά­νει τις βασι­κές υπη­ρε­σί­ες, χωρίς να χρειά­ζε­ται να εγκα­τα­λεί­ψει τα σπί­τια του.

Σε μια άνευ προη­γου­μέ­νου εμπει­ρία για τη χώρα, οι προ­σβά­σεις έκλει­σαν και δημιουρ­γή­θη­κε ένα σύστη­μα δια­νο­μής βασι­κών ειδών πρώ­της ανά­γκης μέσω εθε­λο­ντών. Επι­πλέ­ον, δημιουρ­γή­θη­κε μια μπρι­γά­δα από  fumigadores (επι­τή­ρη­σης) απο­τε­λού­με­νη από τους ίδιους τους κατοί­κους, ώστε «να μην περ­νά­ει κου­νού­πι». Με αυτόν τον τρό­πο, κατα­φέ­ρα­με να περιο­ρί­σου­με την επι­δη­μία και να επι­στρέ­ψει όλο η περιο­χή Καμί­λο Σιεν­φου­έ­γος στην κανο­νι­κό­τη­τα. Ωστό­σο, ως σαφής από­δει­ξη ότι κανείς δεν είναι αλά­θη­τος απέ­να­ντι στο COVID-19, στις 21 Οκτω­βρί­ου, ο Μανου­έλ απο­δεί­χτη­κε θετι­κός στην ασθένεια.

Λέει ότι όλα ξεκί­νη­σαν με ένα άτο­μο από το χώρο δου­λειάς που είχε δια­γνω­στεί με τον νέο κορο­ναϊό και ότι η γυναί­κα του, ο γιος, η κόρη και τα δύο εγγό­νια του μολύν­θη­καν επί­σης από αυτόν. Παρό­λο που και οι έξι ήταν ασυμ­πτω­μα­τι­κοί δε στα­μα­τά­ει να παρα­δέ­χε­ται ότι η εμπει­ρία είναι ούτως ή άλλως δύσκο­λη. «Όταν σου βάζουν ιντερ­φε­ρό­νη, λες κι είσαι μπο­ξέρ αυτό είναι direct στο πηγού­νι που σε σφυ­ρο­κο­πά­ει όλη μέρα». Οι υπό­λοι­πες ενέ­σεις και τα δισκία τον έκα­ναν να θέλει να κάνει εμε­τό, έφε­ραν διάρ­ροια, ναυ­τία, ζάλη…

«Η θερα­πεία είναι πολύ δυνα­τή, αλλά και πολύ απο­τε­λε­σμα­τι­κή, για­τί χάρη σε αυτήν, όλοι οι άνθρω­ποι γύρω μου ανάρ­ρω­σαν», λέει.

Το επίκεντρο της πανδημίας

Όπως και ο Manuel, εκα­το­ντά­δες κάτοι­κοι του Πινάρ ντελ Ρίο έπρε­πε να πολε­μή­σουν ενά­ντια στην ασθέ­νεια, από τις 6 Οκτω­βρί­ου, ξεκί­νη­σε μια βίαιη εστία στο έδα­φος που εξα­κο­λου­θεί να υφί­στα­ται. Σε μόλις δύο εβδο­μά­δες, στο Vueltabajo ο αριθ­μός των περι­στα­τι­κών ήταν μεγα­λύ­τε­ρος από όσα κατά τους προη­γού­με­νους επτά μήνες της παν­δη­μί­ας (117) και, από τότε, ο αριθ­μός συνέ­χι­σε να αυξά­νε­ται μέρα με τη μέρα.

Φτά­σα­με σε 828 άτο­μα μολυ­σμέ­να, γεγο­νός που οδή­γη­σε στην εκτό­ξευ­ση του ποσο­στού επί­πτω­σης σε μια από τις βασι­κές περιο­χές της χώρας. Αυτό συνε­πά­γε­ται την παλιν­δρό­μη­ση της επαρ­χί­ας στη φάση της εκ των έσω μετά­δο­σης, με ολό­κλη­ρα χωριά σε καρα­ντί­να. Έκα­νε ακό­μη και ορι­σμέ­να πρω­τό­κολ­λα που φαι­νό­ταν ξεπε­ρα­σμέ­να, όπως η ενερ­γο­ποί­η­ση 27 κέντρων απο­μό­νω­σης για επι­βε­βαιω­μέ­να κρού­σμα­τα και ύπο­πτες περιπτώσεις.

Η κατά­στα­ση δεί­χνει, για άλλη μια φορά, πόσο μετα­δο­τι­κή είναι η SARS-COV‑2, αλλά υπο­δη­λώ­νει επί­σης την έλλει­ψη αυστη­ρό­τη­τας σε ορι­σμέ­νες περιο­χές για την κατα­πο­λέ­μη­ση της.
Στο Sandino, για παρά­δειγ­μα, όπου συγκε­ντρώ­νο­νται περισ­σό­τε­ρες από εκα­τό περι­πτώ­σεις, 45 ημέ­ρες μετά την έναρ­ξη τους 2^ου κύμα­τος, υπάρ­χουν ακό­μη δυσκο­λί­ες με την ποιό­τη­τα της έρευ­νας και τη συμ­μόρ­φω­ση στα περιο­ρι­στι­κά μέτρα στην αστι­κή περί­με­τρο του δήμου, που –αντί­θε­τα με όμο­ρους παρα­μέ­νει καραντίνα.

Ακό­μα και επι­βάλ­λο­ντας αρκε­τές εκα­το­ντά­δες πρό­στι­μα, ο Hilario Cáceres, δήμαρ­χος της περιο­χής, ανα­γνώ­ρι­σε, σε συνε­δρί­α­ση του επαρ­χια­κού συμ­βου­λί­ου άμυ­νας (CDP) ότι, μετα­ξύ των κύριων προ­βλη­μά­των ήταν η παρα­βί­α­ση των υγειο­νο­μι­κών πρω­το­κόλ­λων που θεσπί­στη­καν για τη μεί­ω­ση της εξά­πλω­σης της νόσου σε διά­φο­ρες κρα­τι­κές οντό­τη­τες, κάτι που προ­κά­λε­σε την εμφά­νι­ση εστιών που θα μπο­ρού­σαν να αποφευχθούν.

Το πρό­βλη­μα δεν είναι μόνο στον Sandino. Στις 21 Οκτω­βρί­ου, μετά την υπο­χώ­ρη­ση του στά­διου της επι­δη­μί­ας, το cdp πήρε 480 συγκε­κρι­μέ­να μέτρα, βάζο­ντας στο μικρο­σκό­πιο τον περιο­ρι­σμό της νόσου.

Ωστό­σο, δεδο­μέ­νης της επι­μο­νής της απει­θαρ­χί­ας και της έλλει­ψης αντί­λη­ψης του κιν­δύ­νου από ένα μέρος του πλη­θυ­σμού, στις αρχές αυτής της εβδο­μά­δας ανα­γκά­στη­κε να θεσπί­σει νέες δια­τά­ξεις προ­κει­μέ­νου να μειώ­σει την κινη­τι­κό­τη­τα των ανθρώ­πων και να υλο­ποι­ή­σει τη φυσι­κή απόσταση.

Πρόβλεψη με επιφύλαξη

Για τον Δρ Raúl Pérez, διευ­θυ­ντή του Εθνι­κού Ινστι­τού­του Υγιει­νής, Επι­δη­μιο­λο­γί­ας και Μικρο­βιο­λο­γί­ας, το Πινάρ ντελ Ρίο έχει ήδη περά­σει το απο­κο­ρύ­φω­μα της επι­δη­μί­ας και τώρα βρί­σκε­ται σε ελα­φρά μείωση.

Αυτό δεί­χνουν τα στοι­χεία των τελευ­ταί­ων τεσ­σά­ρων εβδο­μά­δων, όπου ο αριθ­μός των μολυ­σμέ­νων τεί­νει να μειώ­νε­ται ελα­φρώς (όπως και ο αριθ­μός των δοκι­μών CRP) και από τους 11 δήμους, υπάρ­χουν του­λά­χι­στον έξι που έχουν στα­μα­τή­σει να ανα­φέ­ρουν νέα περιστατικά.

Ωστό­σο, ο επι­κε­φα­λής της συμ­βου­λευ­τι­κής ομά­δας, που διο­ρί­στη­κε από το Υπουρ­γείο Δημό­σιας Υγεί­ας για να υπο­στη­ρί­ξει την κατα­πο­λέ­μη­ση του covid-19 εδώ, προει­δο­ποιεί ότι είναι πολύ δύσκο­λο να προ­βλε­φθεί πόσο και­ρό θα χρεια­στεί η επαρ­χία να μπει στην κανονικότητα.

«Αυτό το “ορο­πέ­διο” θα κατέ­βει, εκτός και συμ­βεί κάτι έκτα­κτο ή δεν εκπλη­ρώ­νο­νται τα καθή­κο­ντα όπως έχουν καθο­ρι­στεί», λέει ο ειδι­κός, προ­σθέ­το­ντας ότι ο έλεγ­χος της νόσου είναι κάτι που εξαρ­τά­ται από πολ­λούς παράγοντες.

Παρό­λο που τα στα­τι­στι­κά στοι­χεία δεί­χνουν ότι η δου­λειά έχει αρχί­σει να απο­δί­δει απο­τε­λέ­σμα­τα, ο Δρ Raúl Pérez επι­ση­μαί­νει ότι «με την παρα­μι­κρή λάθος κίνη­ση, ανα­πο­δο­γυ­ρί­ζει το τρα­πέ­ζι και επι­στρέ­φου­με σε φαύ­λο κύκλο».

Εξ ου και η σημα­σία της μη μεί­ω­σης της περι­φρού­ρη­σής μας –με ευθύ­νη του κρά­τους και των τοπι­κών αρχών, καθώς και της αυστη­ρής συμ­μόρ­φω­σης με τα πρω­τό­κολ­λα υγείας.

Στο τοπι­κό τηλε­ο­πτι­κό κανά­λι, στους ραδιο­φω­νι­κούς σταθ­μούς, στην εφη­με­ρί­δα Guerrillero, ακό­μη και στα ηχεία-ντου­ντού­κες, που βρί­σκο­νται στα πιο κεντρι­κά μέρη της επαρ­χια­κής πρω­τεύ­ου­σας ή σε οχή­μα­τα που πάνε και έρχο­νται στην πόλη, αυτό είναι ένα μήνυ­μα που επα­να­λαμ­βά­νε­ται ξανά και ξανά, αλλά δεν είμα­στε σίγου­ροι πως όλοι το εμπεδώνουν.

Αυτό απο­δει­κνύ­ε­ται από την πρό­σφα­τη εμφά­νι­ση δύο περι­πτώ­σε­ων στο λαϊ­κό συμ­βού­λιο του Arroyos de Mantua, ένα μέρος που μπο­ρεί να βλη­θεί μόνο δια­σχί­ζο­ντας μια από τις περιο­χές απο­μό­νω­σης Guane ή Sandino.

Χωρίς αμφι­βο­λία, αυτή είναι μια ατυ­χής πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, σε μια επαρ­χία όπου η πλειο­ψη­φία του πλη­θυ­σμού έχει δου­λέ­ψει σκλη­ρά για την κατα­πο­λέ­μη­ση της πανδημίας.

Από το σπί­τι του, όπου παρέ­μει­νε σε απο­μό­νω­ση μετά την έξο­δο από το νοσο­κο­μείο, ο Manuel Carmona δια­βε­βαιώ­νει ότι σε λίγες μέρες θα βγει στο δρό­μο και σε θέση να ανα­λά­βει ξανά τη διοί­κη­ση της αμυ­ντι­κής ζώνης, για να δώσει –μαζί με όλους τους άλλους το τελευ­ταίο χτύ­πη­μα στον κοροναϊό.

Από τις εμπει­ρί­ες του ως ασθε­νής με COVID-19, δια­τη­ρεί τη μνή­μη των ενέ­σε­ων αλλά και πολ­λές ιδέ­ες για το πώς να είναι πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κός ο αγώ­νας του λαού της Κού­βας στην πρό­λη­ψη και κατα­πο­λέ­μη­ση της νόσου.

«Όλα όσα έχου­με περά­σει», λέει, «έχουν κατα­γρα­φεί και χρη­σι­μεύ­ουν ως εμπει­ρία για τη βελ­τί­ω­ση της δου­λειάς μας και όλων όσω πρέ­πει να γίνουν για να απο­τρέ­πο­νται οι απλοί άνθρω­ποι από το να συνε­χί­σουν –εν αγνοί τους να μολύνουν»

Πηγή: Εφη­με­ρί­δα Granma.

«Ο Μεγά­λος Ζωο­λο­γι­κός Κήπος» του Νικο­λάς Γκι­γιέν, από­δο­ση Γιάν­νη Ρίτσου