Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Κρίκος» στον πυρηνικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ η Ελλάδα

Επι­βε­βαιώ­νε­ται η συμ­με­το­χή της χώρας στον πυρη­νι­κό σχε­δια­σμό του ΝΑΤΟ, και μάλι­στα σε μια φάση όπου οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί αντα­γω­νι­σμοί έχουν περά­σει ανε­πι­στρε­πτί σε άλλη ακό­μα πιο επι­κίν­δυ­νη φάση. Διό­λου τυχαία, ο Χανς Κρί­στεν­σεν, διευ­θυ­ντής του Nuclear Information Project της Ομο­σπον­δί­ας Αμε­ρι­κα­νών Επι­στη­μό­νων (FAS), επι­μέ­νει ήδη από προ­χτές ότι η Ελλά­δα συμ­με­τέ­χει στην άσκη­ση «πυρη­νι­κής απο­τρο­πής» του ΝΑΤΟ «Steadfast Noon», που ξεκί­νη­σε τη Δευ­τέ­ρα με επί­κε­ντρο το Βέλ­γιο και συμ­με­το­χή 14 χωρών της λυκο­συμ­μα­χί­ας.

Η άσκη­ση γίνε­ται μέχρι τις 30 Οκτώ­βρη και περι­λαμ­βά­νει 14 χώρες και έως και 60 αερο­σκά­φη. Ο Κρί­στεν­σεν ανέ­φε­ρε σχε­τι­κά σε άρθρο του: «Το ΝΑΤΟ απο­κά­λυ­ψε νωρί­τε­ρα αυτό το έτος ότι επτά χώρες — μέλη της Συμ­μα­χί­ας συνει­σφέ­ρουν (σ.σ. στον δια­μοι­ρα­σμό πυρη­νι­κών όπλων) με αερο­σκά­φη διπλής ικα­νό­τη­τας (σ.σ. ικα­νά να φέρουν και πυρη­νι­κά). Οι χώρες αυτές δεν έχουν κατο­νο­μα­στεί, αλλά πέντε είναι ευρέ­ως γνω­στές: Βέλ­γιο, Γερ­μα­νία, Ιτα­λία, Ολλαν­δία και ΗΠΑ. Η έκτη χώρα είναι πιθα­νώς η Τουρ­κία (παρά τις φήμες ότι δεν ήταν πλέ­ον μέρος της απο­στο­λής), οπό­τε ορι­σμέ­να τουρ­κι­κά F‑16 εξα­κο­λου­θούν να είναι ειδι­κά δια­μορ­φω­μέ­να για τη χρή­ση πυρη­νι­κών βομ­βών τύπου B61».

«Η έβδο­μη χώρα ήταν ένα μυστή­ριο, αλλά απο­δει­κνύ­ε­ται ότι είναι η Ελλά­δα. Αν και η Ελλά­δα δεν έχει αμε­ρι­κα­νι­κά πυρη­νι­κά όπλα στο έδα­φός της, καθώς αυτά έχουν απο­συρ­θεί εδώ και χρό­νια, ούτε δια­θέ­τει μαχη­τι­κά αερο­σκά­φη που δεσμεύ­ο­νται για τέτοιες απο­στο­λές, εντού­τοις έχει μια μονά­δα απο­θή­κευ­σης και μια απο­στο­λή συνέ­χι­σης της προη­γού­με­νης δρα­στη­ριό­τη­τας», πρόσθεσε.

Ελλη­νι­κά μαχη­τι­κά σε συνεκ­παί­δευ­ση με στρα­τη­γι­κά βομ­βαρ­δι­στι­κά Β‑52 των ΗΠΑ τον περα­σμέ­νο Απρίλη

Αρμό­διες πηγές με τις οποί­ες επι­κοι­νώ­νη­σε ο «Ριζο­σπά­στης» επι­μέ­νουν από την πλευ­ρά τους ότι η συμ­με­το­χή στην άσκη­ση «δεν επι­βε­βαιώ­νε­ται», ούτε έχει η χώρα του­λά­χι­στον σε αυτή τη φάση αερο­σκά­φη ικα­νά να επι­χει­ρή­σουν και για πυρη­νι­κό πλήγ­μα. Παλαιό­τε­ρα υπήρ­χε τέτοιος ρόλος ανα­τε­θει­μέ­νος στα ελλη­νι­κά βομ­βαρ­δι­στι­κά «A‑7E Corsair» τα οποία έχουν απο­συρ­θεί, ενώ όπως έχει απο­κα­λυ­φτεί παλιό­τε­ρα, το 1999 είχε ζητη­θεί από τις ΗΠΑ η Ελλά­δα να προ­μη­θευ­τεί και αερο­σκά­φη μετα­φο­ράς πυρη­νι­κών βομ­βών τύπου F‑104G.

Κάτι που όπως λέγε­ται δεν προ­χώ­ρη­σε, αν και οι εξε­λί­ξεις πλέ­ον «τρέ­χουν» με μεγά­λες ταχύ­τη­τες, η από­κτη­ση «Rafale» όπως και η επι­κεί­με­νη αγο­ρά από ελλη­νι­κής πλευ­ράς F‑35 συνο­δεύ­ο­νται από μια σει­ρά ερω­τή­μα­τα σχε­τι­κά με τους ρόλους που θα ανα­λά­βουν αυτά τα τόσο προηγ­μέ­να αερο­σκά­φη εντός ευρω­α­τλα­ντι­κού σχεδιασμού.

Αλλω­στε, θυμί­ζου­με ότι, όπως έλε­γαν, ήδη από τον Ιού­λη, σε δημο­σιο­γρά­φους αρμό­διες πηγές της Πολε­μι­κής Αερο­πο­ρί­ας, «ούτε τα F‑35, ούτε τα “Rafale” θα σηκω­θούν για να ανα­χαι­τί­σουν τουρ­κι­κά F‑16», αλλά θα εντα­χθούν ως νέο και ανα­βαθ­μι­σμέ­νο όπλο στο ελλη­νι­κό οπλο­στά­σιο, δια­θέ­σι­μα για άλλες απο­στο­λές και επι­χει­ρή­σεις στον ΝΑΤΟι­κό κατα­με­ρι­σμό.

Με «αιχμή» τον Αραξο…

Σε κάθε περί­πτω­ση, οι πηγές με τις οποί­ες επι­κοι­νώ­νη­σε ο «Ριζο­σπά­στης» επι­βε­βαιώ­νουν ότι προ­σώ­ρας «έχου­με αυτό στον Αρα­ξο»

Θυμί­ζου­με ότι όπως έχει απο­κα­λύ­ψει το ΚΚΕ, στον Αρα­ξο συνε­χί­ζουν να υπάρ­χουν 6 «θόλοι» («vaults») τύπου WS3 (Weapons Storage and Security System — κατα­σκευ­ές συνή­θως βυθι­ζό­με­νες στο έδα­φος, που χρη­σι­μο­ποιού­νται για «ασφα­λή απο­θή­κευ­ση “ειδι­κών όπλων”, συνή­θως για τακτι­κές πυρη­νι­κές βόμ­βες B61», όπως ανα­φέ­ρε­ται στη σχε­τι­κή διε­θνή ορο­λο­γία.

Συγκε­κρι­μέ­να, τον Ιού­λη του 1996 το αμε­ρι­κα­νι­κό υπουρ­γείο Αμυ­νας έδω­σε συμ­βό­λαιο κατα­σκευ­ής (υπ’ αριθμ. 446–96 και τίμη­μα 11,6 εκα­τομ­μυ­ρί­ων δολα­ρί­ων) για 6 «vaults» με συνο­λι­κή χωρη­τι­κό­τη­τα 24 βομ­βών, στη «Bechtel National Incorporated», με προ­βλε­πό­με­νο χρό­νο ολο­κλή­ρω­σης του έργου τον Οκτώ­βρη 1997.

Από την κατα­σκευή των θόλων και μέχρι το 2001 (οπό­τε και οι βόμ­βες, με τον αγώ­να και την πίε­ση του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος, απο­μα­κρύν­θη­καν από τη χώρα με μυστι­κή επι­χεί­ρη­ση των ΗΠΑ, αρχι­κά προς την Ιτα­λία και εν συνε­χεία προς άγνω­στη κατεύ­θυν­ση) λέγε­ται ότι απο­θη­κεύ­ο­νταν στον Άρα­ξο από 11 μέχρι και 20 πυρη­νι­κές βόμ­βες.

Ωστό­σο, η απο­μά­κρυν­ση των όπλων δεν σημαί­νει και απε­νερ­γο­ποί­η­ση του Αρα­ξου, ο οποί­ος στον ΝΑΤΟι­κό σχε­δια­σμό είναι ενταγ­μέ­νος σε ένα υπο­πλέγ­μα βάσε­ων, όπου ναι μεν δεν φυλάσ­σο­νται σήμε­ρα πυρη­νι­κά, αλλά τα συστή­μα­τα απο­θή­κευ­σής τους, WS3, παρα­μέ­νουν εκεί, σε «κατά­στα­ση φύλα­ξης» («caretaker status»). Κατά τη σχε­τι­κή ορο­λο­γία του αμε­ρι­κα­νι­κού υπουρ­γεί­ου Αμυ­νας, αυτό αφο­ρά «μια κατά­στα­ση μη λει­τουρ­γί­ας, στην οποία οι εγκα­τα­στά­σεις και το υλι­κό βρί­σκο­νται σε κατά­στα­ση φρο­ντί­δας και περιο­ρι­σμέ­νης συντή­ρη­σης. Απαι­τεί­ται μόνο ένα ελά­χι­στο προ­σω­πι­κό για την προ­στα­σία από πυρ­κα­γιά, κλο­πή ή ζημιές».

Το επι­βε­βαί­ω­νε σχε­τι­κά και ο Χάρολντ Σμιθ, πρ. βοη­θός υπουρ­γός Αμυ­νας των ΗΠΑ (από Ιού­νη 1993 έως Γενά­ρη 1998), υπεύ­θυ­νος για τα προ­γράμ­μα­τα Πυρη­νι­κής, Χημι­κής και Βιο­λο­γι­κής Αμυ­νας, με αρμο­διό­τη­τες για τη μεί­ω­ση, αλλά και τη δια­τή­ρη­ση σε συγκε­κρι­μέ­να σημεία πυρη­νι­κών όπλων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ο οποί­ος δήλω­νε ότι αυτές οι βάσεις «έχουν μπει στη ναφθα­λί­νη (“mothballed”) με τέτοιον τρό­πο,ώστε αν επι­λέ­ξου­με να επι­στρέ­ψου­με σε αυτές τις βάσεις, μπο­ρού­με να το κάνου­με».
Άλλω­στε, κατά πλη­ρο­φο­ρί­ες, στην Αερο­πο­ρι­κή Βάση Αρά­ξου γίνο­νται κατά και­ρούς μια σει­ρά εργα­σί­ες συντή­ρη­σης των εν λόγω εγκαταστάσεων.

Ενι­σχυ­τι­κά στα παρα­πά­νω, θυμί­ζου­με ότι στις 26 και 28 Σεπτέμ­βρη 2017 έγι­νε σύσκε­ψη στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυ­ξέλ­λες, με αντι­κεί­με­νο ακρι­βώς την επι­σκό­πη­ση των εργα­σιών για τον «εκσυγ­χρο­νι­σμό» της βάσης του Αρα­ξου. Σχε­τι­κή ενη­μέ­ρω­ση από αυτήν τη σύσκε­ψη στάλ­θη­κε υπη­ρε­σια­κά στο υπουρ­γείο Αμυ­νας, με απόρ­ρη­το έγγρα­φο, το οποίο ανέ­φε­ρε ότι μετα­ξύ των έργων που εξε­λίσ­σο­νταν στη βάση ήταν και εγκα­τα­στά­σεις για την απο­θή­κευ­ση …«ειδι­κών όπλων». Για το θέμα είχε ενη­με­ρω­θεί και το ΓΕΑ επί­σης με απόρ­ρη­το έγγραφο.

Στον ίδιο καμ­βά, στις 17 Μάη 2018 επι­σκέ­φτη­κε τη βάση, συνο­δευό­με­νος από επι­τε­λείς του ΝΑΤΟ, ο ίδιος ο Φρεντ Φρέ­ντρικ­σον, επι­κε­φα­λής τότε Πυρη­νι­κής Πολι­τι­κής του ΝΑΤΟ και στα­θε­ρός υπέρ­μα­χος του δια­βό­η­του ΝΑΤΟι­κού δόγ­μα­τος του «πρώ­του πυρη­νι­κού πλήγματος».

Και ακρι­βώς επει­δή τέτοιες κινή­σεις κάνουν τη χώρα στό­χο άλλων κέντρων και μαγνή­τη κιν­δύ­νων για τον λαό μας, στις 30 Οκτώ­βρη 2019 τρεις Ρώσοι αξιω­μα­τι­κοί του Εθνι­κού Κέντρου για τη Μεί­ω­ση των Πυρη­νι­κών Κιν­δύ­νων μετέ­βαι­ναν τότε στον Αρα­ξο, υλο­ποιώ­ντας το (ενερ­γό ακό­μα τότε) «Εγγρα­φο της Βιέν­νης του 2011 σχε­τι­κά με μέτρα για την εμπι­στο­σύ­νη και την ασφά­λεια», με σκο­πό την επα­λή­θευ­ση των ετή­σιων στοι­χεί­ων που αντάλ­λασ­σαν οι συμ­βαλ­λό­με­νες χώρες για «μεί­ζο­να» οπλι­σμό που διατηρούν.

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση

🆘 ⚠️ …μεγαλώνει η εμπλοκή

Με τον Άρα­ξο να απο­τε­λεί στα­θε­ρά «κρί­κο» στον πυρη­νι­κό σχε­δια­σμό του ΝΑΤΟ, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, όπως φαί­νε­ται και στο διπλα­νό «καλε­ντά­ρι», πήγε πολ­λά ακό­μα βήμα­τα μπρο­στά την εμπλο­κή και σε αυτά τα βρώ­μι­κα σχέδια.
Μετα­ξύ άλλων «συν­διορ­γά­νω­σε» στη Σού­δα το Συμπό­σιο Πυρη­νι­κής Πολι­τι­κής του ΝΑΤΟ πέρυ­σι τον Νοέμ­βρη, ψήφι­σε όλες τις σχε­τι­κές ΝΑΤΟι­κές απο­φά­σεις για την πυρη­νι­κή στρα­τη­γι­κή με απο­κο­ρύ­φω­μα τη νέα «Στρα­τη­γι­κή Αντί­λη­ψη» του ΝΑΤΟ, που περι­λαμ­βά­νει ευθεί­ες απει­λές χρή­σης πυρη­νι­κών και φυσι­κά δια­τη­ρεί σε ισχύ το δόγ­μα του πρώ­του πυρη­νι­κού πλήγματος.

Παράλ­λη­λα, η ελλη­νι­κή Πολε­μι­κή Αερο­πο­ρία συνο­δεύ­ει στα­θε­ρά και συνεκ­παι­δεύ­ε­ται όλο και πιο συχνά το τελευ­ταίο 8μηνο με τα αμε­ρι­κα­νι­κά στρα­τη­γι­κά βομ­βαρ­δι­στι­κά Β‑52, που απο­τε­λούν «αιχ­μή του δόρα­τος» των πυρη­νι­κών δυνα­το­τή­των των ΗΠΑ.
Την ίδια ώρα, πέρα από τον Αρα­ξο και οι υπό­λοι­πες αμε­ρι­κα­νι­κές υπο­δο­μές, με βάση την Ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κή Συμ­φω­νία για τις Βάσεις, αντι­κει­με­νι­κά ανα­βαθ­μί­ζο­νται και για το ενδε­χό­με­νο φιλο­ξε­νί­ας δυνά­με­ων που συμ­με­τέ­χουν στα σχέ­δια αυτά.

🆘  Σε πυρηνική «θηλιά»

Τα ερω­τή­μα­τα σε σχέ­ση με τη συμ­με­το­χή στη ΝΑΤΟι­κή πυρη­νι­κή άσκη­ση αντι­κει­με­νι­κά πλη­θαί­νουν, την ώρα που η χώρα «με τη βού­λα» όλων των κυβερ­νή­σε­ων απο­τε­λεί στα­θε­ρά μέρος των πυρη­νι­κών σχε­δια­σμών του ΝΑΤΟ, που αναβαθμίζονται.
Ένα ενδει­κτι­κό «καλε­ντά­ρι» του τελευ­ταί­ου χρό­νου, το οποίο παρου­σιά­ζου­με παρα­κά­τω, απο­τυ­πώ­νει την εμπλο­κή που όλο βαθαί­νει και σε αυτό το κομ­μά­τι του ΝΑΤΟι­κού σχεδιασμού.

Οκτώβρης 2021

Στο πλαί­σιο της Συνό­δου των υπουρ­γών Αμυ­νας του ΝΑΤΟ συνε­δριά­ζει η Ομά­δα Πυρη­νι­κού Σχε­δια­σμού της λυκο­συμ­μα­χί­ας, με τον γγ, Γ. Στόλ­τεν­μπεργκ, να δια­κη­ρύσ­σει ότι το ΝΑΤΟ — το οποίο έχει σε ισχύ το δόγ­μα του πρώ­του πυρη­νι­κού πλήγ­μα­τος — ανα­νε­ώ­νει τις δυνα­τό­τη­τές του επει­δή «δεν πιστεύ­ου­με στον μονο­με­ρή πυρη­νι­κό αφοπλισμό»…

Στα μέσα του μήνα υπο­γρά­φε­ται και η κατά­πτυ­στη Συμ­φω­νία με τις ΗΠΑ για τις βάσεις, και λίγες βδο­μά­δες μετά η λεγό­με­νη «Εφαρ­μο­στι­κή Διευ­θέ­τη­ση» (Implementing Arrangement) της Συμ­φω­νί­ας Αμοι­βαί­ας Αμυ­ντι­κής Συνερ­γα­σί­ας (MDCA), που προ­βλέ­πει την υλο­ποί­η­ση κατα­σκευών, βελ­τιώ­σε­ων, «ανα­πτυ­ξια­κών» έργων, συντή­ρη­σης και λει­τουρ­γί­ας των υπο­δο­μών που δια­τί­θε­νται προς χρή­ση στις Ενο­πλες Δυνά­μεις των ΗΠΑ. «Ανα­βάθ­μι­ση» που αντι­κει­με­νι­κά «αγκα­λιά­ζει» και τις πυρη­νι­κές δυνα­τό­τη­τες, π.χ. με τα σχέ­δια για τη φιλο­ξε­νία αερο­σκα­φών «διπλού σκο­πού», όπως τα αμε­ρι­κα­νι­κά F‑35, αλλά και αερο­σκα­φών υπο­στή­ρι­ξης, όπως τα ιπτά­με­να τάν­κερ KC-135.

Την ίδια περί­ο­δο άλλω­στε, διό­λου τυχαία, στην ελλη­νι­κή έκδο­ση της επι­θε­ώ­ρη­σης «Foreign Affairs» (τεύ­χος Δεκέμ­βρη 2021 — Γενά­ρη 2022) ανα­φέ­ρε­ται ότι «η ναυ­τι­κή βάση της Σού­δας μπο­ρεί να φιλο­ξε­νή­σει οποια­δή­πο­τε στιγ­μή πυρη­νι­κά αερο­σκά­φη τύπου B‑2 Spirit, αερο­πλα­νο­φό­ρα που φέρουν πυρη­νι­κά όπλα, καθώς και πυρη­νι­κά υποβρύχια».

Νοέμβρης 2021

Για πρώ­τη φορά το ετή­σιο Συμπό­σιο Πυρη­νι­κής Πολι­τι­κής του ΝΑΤΟ — «η κύρια εκδή­λω­ση πυρη­νι­κής πολι­τι­κής της Συμ­μα­χί­ας» - φιλο­ξε­νεί­ται στο ΝΑΤΟι­κό Κέντρο Εκπαί­δευ­σης Ναυ­τι­κής Απο­τρο­πής, στη Σού­δα. Συν­διορ­γα­νώ­νε­ται από το Διε­θνές Επι­τε­λείο του ΝΑΤΟ (και συγκε­κρι­μέ­να τη Διεύ­θυν­ση Πυρη­νι­κής Πολι­τι­κής), το υπουρ­γείο Αμυ­νας και το ΓΕΕΘΑ της Ελλάδας.

Το ΝΑΤΟ εκπρο­σω­πεί στο Συμπό­σιο η ίδια η διευ­θύ­ντρια Πυρη­νι­κής Πολι­τι­κής της λυκο­συμ­μα­χί­ας, Τζέ­σι­κα Κοξ, η οποία «ξενα­γεί­ται» στις ευρω­α­τλα­ντι­κές υπο­δο­μές στον Κόλ­πο της Σού­δας, ενώ σε παρέμ­βα­σή του μέσω βιντε­ο­κλή­σης ο Στόλ­τεν­μπεργκ τονί­ζει ότι «πρέ­πει να συνε­χί­σου­με να προ­σαρ­μο­ζό­μα­στε και να ενι­σχύ­ου­με την αξιο­πι­στία και την απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα των πυρη­νι­κών μας δυνατοτήτων».

Φλεβάρης 2022

Συνε­δριά­ζει στο πλαί­σιο της Συνό­δου των υπουρ­γών Αμυ­νας του ΝΑΤΟ η Ομά­δα Πυρη­νι­κού Σχε­δια­σμού, η οποία εξε­τά­ζει «την ανά­πτυ­ξη νέων πυρη­νι­κών δυνα­το­τή­των από πλευ­ράς Ρωσί­ας και Κίνας».

  • Με αφορ­μή το ξέσπα­σμα του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου στην Ουκρα­νία — και πριν τις ανα­κοι­νώ­σεις για επι­πλέ­ον ανά­πτυ­ξη ΝΑΤΟι­κών δυνά­με­ων στην Ανατ. Ευρώ­πη — το ΝΑΤΟ σημειώ­νει ότι «έχει ενι­σχύ­σει την παρου­σία του στο ανα­το­λι­κό τμή­μα της Συμ­μα­χί­ας, με τέσ­σε­ρις πολυ­ε­θνι­κές ομά­δες μάχης», ανά­με­σα στις οποί­ες είναι και η ανά­πτυ­ξη ομά­δας Χημι­κού, Βιο­λο­γι­κού, Ραδιο­λο­γι­κού, Πυρη­νι­κού Πολέμου.
  • Ενό­ψει δε της Συνό­δου για την αλλα­γή του στρα­τη­γι­κού δόγ­μα­τος της ιμπε­ρια­λι­στι­κής συμ­μα­χί­ας, στα κεντρι­κά του ΝΑΤΟ δια­κι­νού­νται κεί­με­να όπου υπάρ­χουν ειδι­κές και εκτε­νείς ανα­φο­ρές στις πυρη­νι­κές δυνα­τό­τη­τες του ΝΑΤΟ.
    Το σχε­τι­κό υλι­κό ανα­φέ­ρε­ται σε Ρυθ­μί­σεις Κοι­νής Χρή­σης Πυρη­νι­κών του ΝΑΤΟ (NATO’s Nuclear Sharing Arrangements).

Στο σχε­τι­κό ενη­με­ρω­τι­κό σημεί­ω­μα ανα­φέ­ρε­ται υπο­γραμ­μί­ζε­ται ότι «οι συμ­φω­νί­ες δια­μοι­ρα­σμού πυρη­νι­κών βρί­σκο­νται στο επί­κε­ντρο της Δομής Αμυ­νας και Απο­τρο­πής της Συμ­μα­χί­ας (…) δια­σφα­λί­ζουν ότι τα οφέ­λη, οι ευθύ­νες και οι κίν­δυ­νοι της πυρη­νι­κής απο­τρο­πής μοι­ρά­ζο­νται σε ολό­κλη­ρη τη Συμ­μα­χία. Οι ρυθ­μί­σεις αφο­ρούν πυρη­νι­κές δυνα­τό­τη­τες, αερο­σκά­φη και υπο­δο­μές που παρέ­χο­νται από ορι­σμέ­νες χώρες του ΝΑΤΟ για τη συλ­λο­γι­κή άμυ­να όλων».

Ιούνης 2022

Στη Σύνο­δο Κορυ­φής του ΝΑΤΟ στη Μαδρί­τη εγκρί­νε­ται η νέα «Στρα­τη­γι­κή Αντί­λη­ψη» της ιμπε­ρια­λι­στι­κής συμ­μα­χί­ας, ένα πραγ­μα­τι­κό δόγ­μα πολέ­μου απέ­να­ντι σε Κίνα και Ρωσία.

Σε ό,τι αφο­ρά τα πυρη­νι­κά, ξεκα­θα­ρί­ζε­ται σε όλους τους τόνους ότι το ΝΑΤΟ παρα­μέ­νει πάντα μια «πυρη­νι­κή συμ­μα­χία», δια­τη­ρεί σε ισχύ το δόγ­μα του πρώ­του πυρη­νι­κού πλήγ­μα­τος και ανα­νε­ώ­νει συνε­χώς τις πυρη­νι­κές του δυνα­τό­τη­τες. Παρα­πέ­μπο­ντας μάλι­στα στο πυρη­νι­κό οπλο­στά­σιο του ΝΑΤΟ, προει­δο­ποιεί τα αντί­πα­λα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα ότι «η Συμ­μα­χία έχει τις δυνα­τό­τη­τες και την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα να επι­βά­λει κόστη σε έναν αντί­πα­λο που θα του ήταν απα­ρά­δε­κτα και θα υπε­ρέ­βαι­ναν κατά πολύ τα οφέ­λη που θα μπο­ρού­σε να ελπίζει»…

Αύγουστος 2022

Ολο αυτό το διά­στη­μα μαχη­τι­κά της ελλη­νι­κής Πολε­μι­κής Αερο­πο­ρί­ας ανα­λαμ­βά­νουν απο­στο­λές συνο­δεί­ας και ρόλους υπο­στή­ρι­ξης αμε­ρι­κα­νι­κών στρα­τη­γι­κών βομ­βαρ­δι­στι­κών των ΗΠΑ, Β‑52, τα οποία ολο­φά­νε­ρα κάνουν πρό­βες πολέ­μου αλλά και «επί­δει­ξη δυνα­το­τή­των» για την εκτέ­λε­ση (και) πυρη­νι­κών πληγμάτων.

Ενδει­κτι­κά, στις 26 Αυγού­στου και μετά από αίτη­μα της NATO Air Command (διοί­κη­σης αερο­πο­ρι­κών δυνά­με­ων της λυκο­συμ­μα­χί­ας) ένα στρα­τη­γι­κό βομ­βαρ­δι­στι­κό Β ‑52 της Bomber Task Force των ΗΠΑ, κατά την πτή­ση του στο πλαί­σιο της Δια­συμ­μα­χι­κής Επι­χεί­ρη­σης «Onyx Swing», πραγ­μα­το­ποιεί μαζί με τις ελλη­νι­κές Ενο­πλες Δυνά­μεις συνεκ­παι­δεύ­σεις ανα­χαί­τι­σης, εγγύς αερο­πο­ρι­κής υπο­στή­ρι­ξης και συνο­δεί­ας στο FIR Αθη­νών, αλλά και κατά­δει­ξης στόχων.

Μάλι­στα η εν λόγω συνεκ­παί­δευ­ση είναι η τρί­τη από την έναρ­ξη του πολέ­μου (χώρια τις απο­στο­λές «απλής» συνο­δεί­ας), μετά από αυτές στις 7 Μάρ­τη και στις 5 Απρίλη.

Πηγή Ριζο­σπά­στης

1944. Η απε­λευ­θέ­ρω­ση της Αθή­νας και η ταξι­κή σύγκρου­ση του Δεκέμβρη

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο