Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κρίστοφερ Μάρλοου, πρόδρομος του σύγχρονου θεάτρου

Στις 6 Φεβρουα­ρί­ου 1564 γεν­νιέ­ται ο Κρί­στο­φερ Μάρ­λο­ου. Αγγλος ποι­η­τής και θεα­τρι­κός συγ­γρα­φέ­ας. Στα θεα­τρι­κά του έργα συν­δύ­α­ζε τις ανθρω­πι­στι­κές ιδέ­ες και την πολυ­μά­θεια με τις παρα­δό­σεις του αγγλι­κού λαϊ­κού θεά­τρου. Τα τελευ­ταία χρό­νια της ζωής του βρι­σκό­ταν υπό τη συνε­χή παρα­κο­λού­θη­ση της μυστι­κής αστυ­νο­μί­ας, στην οποία έφτα­ναν συνε­χώς καταγ­γε­λί­ες για τις αθεϊ­στι­κές και τις δημο­κρα­τι­κές του από­ψεις. Σκο­τώ­θη­κε το 1593 σε σκη­νο­θε­τη­μέ­νη φιλο­νι­κία σε μια ταβέρνα.

Ο Μάρ­λο­ου θεω­ρεί­ται πρό­δρο­μος του σύγ­χρο­νου θεά­τρου. Η τρα­γω­δία που δημιούρ­γη­σε ήταν κάτι το νέο στην Ιστο­ρία αυτού του είδους. Από έκφρα­ση φρί­κης και σύνο­λο αιμα­τη­ρών εγκλη­μά­των μετα­τρά­πη­κε σε φορέα μεγά­λων κοι­νω­νι­κών ιδε­ών. Ανοί­γο­ντας δρό­μο για τον Σαίξ­πηρ, απαρ­νή­θη­κε το ρυθ­μό, κατάρ­γη­σε την παρα­δο­σια­κή δομή του κει­μέ­νου και έκα­νε όχι μόνο τη φρά­ση, αλλά ολό­κλη­ρη την περί­ο­δο στοι­χείο έκφρα­σης της ποι­η­τι­κής σκέ­ψης. Ενα από τα γνω­στό­τε­ρα έργα του ήταν ο «Δόκτορ Φάουστ».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο