Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κριτήριο ψήφου, το μένος τους

Μέσα σε ένα μήνα, η δημο­τι­κή αρχή της Πάτρας ήρθε του­λά­χι­στον τρεις φορές αντι­μέ­τω­πη με τις συκο­φα­ντί­ες και τη συντο­νι­σμέ­νη επί­θε­ση των υπο­ψη­φί­ων όλων των υπό­λοι­πων παρατάξεων.

Η πρώ­τη ήταν με αφορ­μή τη ματαί­ω­ση της συναυ­λί­ας ενός metal συγκρο­τή­μα­τος σε χώρο εκδη­λώ­σε­ων του δήμου. Με πρώ­το βιο­λί τον ΣΥΡΙΖΑ (μέχρι και ο Ηλιό­που­λος από την Αθή­να έκα­νε δήλω­ση!), έγι­νε προ­σπά­θεια να απο­δο­θεί η ευθύ­νη στο δήμο και μάλι­στα με πρό­θε­ση, κατη­γο­ρώ­ντας τον για …ψηφο­θη­ρι­κή λογο­κρι­σία. Βολε­μέ­νοι από τη στο­χο­ποί­η­ση του δημάρ­χου, όλοι οι άλλοι υπο­ψή­φιοι σιγό­ντα­ραν την αθλιό­τη­τα, που έγκαι­ρα απα­ντή­θη­κε από το δήμο και απο­δεί­χθη­κε κάλ­πι­κη μέχρι κεραίας.

Ακο­λού­θη­σε νέα επί­θε­ση, σε ενιαία γραμ­μή, με αφορ­μή την κατά­σχε­ση που έκα­νε ο δήμος για οφει­λές, από το λογα­ρια­σμό ενός «συντα­ξιού­χου». Και τι δεν γρά­φτη­κε μέσα σε λίγες ώρες για τον «ανάλ­γη­το» δήμο, που άλλα λέει κι άλλα κάνει, για τον κομ­μου­νι­στή δήμαρ­χο που δημεύ­ει περιου­σί­ες συντα­ξιού­χων. Και πάλι όμως, άνθρα­κες ο θησαυ­ρός. Γρή­γο­ρα απο­δεί­χθη­κε ότι ο …άπο­ρος συντα­ξιού­χος ήταν μεγα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ας της περιο­χής που χρω­στού­σε τα μαλ­λιο­κέ­φα­λά του στο δήμο και ότι ο δήμαρ­χος εκτε­λού­σε από­φα­ση του Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου για κατα­σχέ­σεις οφει­λών από ένα μεγά­λο ποσό και πάνω.

Το μένος τρί­τω­σε την περα­σμέ­νη βδο­μά­δα, όταν ξανά όλες οι παρα­τά­ξεις μαζί «την έπε­σαν» στον δήμαρ­χο επει­δή ταυ­τί­στη­κε με τα αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κά αισθή­μα­τα του λαού της πόλης και γύρι­σε την πλά­τη στον Αμε­ρι­κα­νό πρέ­σβη που επι­σκέ­φτη­κε την Πάτρα, με πρό­σχη­μα έναν ποδη­λα­τι­κό αγώ­να. Οι απα­ντή­σεις στους κολα­ού­ζους υπο­ψή­φιους των Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών, που δεν μπο­ρούν να χωνέ­ψουν ότι ένας δήμαρ­χος μπο­ρεί και να μην κάνει επι­κύ­ψεις στους μακε­λά­ρη­δες των λαών, δόθη­καν και ήταν πληρωμένες.

Και μόνο το γεγο­νός όμως ότι ο κομ­μου­νι­στής δήμαρ­χος κατα­φέρ­νει να τους συνα­σπί­σει όλους ενα­ντί­ον του, ΣΥΡΙ­ΖΑί­ους, σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες, δεξιούς, ακρο­δε­ξιούς και δε συμ­μα­ζεύ­ε­ται, κάτι δείχνει.

Οπως κάτι δεί­χνει το γεγο­νός ότι ο δήμαρ­χος δικά­ζε­ται τη Δευ­τέ­ρα επει­δή πήγε κόντρα σε κάθε μηχα­νι­σμό και μετέ­τρε­ψε έναν σκου­πι­δό­το­πο σε ένα υπέ­ρο­χο πάρ­κο για το λαό. Η ομο­φω­νία όλων των άλλων υπο­ψη­φί­ων ενά­ντια στη δημο­τι­κή αρχή πρέ­πει να απο­τε­λέ­σει κρι­τή­ριο ψήφου για το λαό της Πάτρας, που έχει κάθε λόγο να επα­νε­κλέ­ξει τη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» στο τιμό­νι του δήμου.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο