Κυκλοφορεί το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2022 της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ

Ένα χρη­στι­κό καλαί­σθη­το και ιδιαί­τε­ρα πλού­σιο σε περιε­χό­με­νο ιστο­ρι­κό 25σέλιδο ημε­ρο­λό­γιο τοί­χου κυκλο­φο­ρεί από την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, με ανα­φο­ρά και ιστο­ρι­κή ανά­λυ­ση κορυ­φαί­ων στιγ­μών της ΕΑΜι­κής Εθνι­κής Αντί­στα­σης, του της ιμπε­ρια­λι­στι­κής επέμ­βα­σης των Άγγλων τον ηρω­ι­κό Δεκέμ­βρη 1944 και των γεγο­νό­των που ακο­λού­θη­σαν και οδή­γη­σαν στη Βάρ­κι­ζα και στην επο­ποι­ία του ΔΣΕ.

Αφιε­ρω­μέ­νο στα 80 ΧΡΟΝΙΑ από την ίδρυ­ση του ΕΛΑΣ στις 16 Φλε­βά­ρη 1942 με Από­φα­ση της 8^ης Ολο­μέ­λειας της ΚΕ του ΚΚΕ (Γενά­ρης 1942).
Το ΕΑΜ — ιδρυ­τής, ψυχή και καθο­δη­γη­τής του οποί­ου υπήρ­ξε το ΚΚΕ — συσπεί­ρω­σε στις γραμ­μές του τη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία του λαού μας την περί­ο­δο της Κατο­χής και οργά­νω­σε τον αγώ­να για επι­βί­ω­ση και τη σωτη­ρία του λαού, ενώ ο θρυ­λι­κός ΕΛΑΣ, που απο­τέ­λε­σε το ένο­πλο τμή­μα του, απε­λευ­θέ­ρω­σε τη χώρα από τον φασί­στα κατακτητή.

Μπο­ρεί­τε να το προ­μη­θευ­τεί­τε ένα­ντι συμ­βο­λι­κού ποσού από τα Γρα­φεία της Κεντρι­κής Διοί­κη­σης ΠΕΑΕΑ — ΔΣΕ (Μαυ­ρομ­μα­ταί­ων 12, 2^ος όρο­φος, τηλ. 2108222952) καθη­με­ρι­νά, πρω­ι­νές ώρες και από τα κατά τόπους Παραρ­τή­μα­τα ‑γρα­φεία της οργά­νω­σης σε όλη την Ελλάδα.
Η Πανελ­λή­νια Ένω­ση Αγω­νι­στών Εθνι­κής Αντί­στα­σης και Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) το 2022, επέ­λε­ξε να αφιε­ρώ­σει το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2022 στον ΕΛΑΣ, είναι η 80ή Επέ­τειος από την ίδρυ­ση του.

Ο Ελλη­νι­κός Λαϊ­κός Απε­λευ­θε­ρω­τι­κός Στρα­τός (ΕΛΑΣ) ήταν Λαϊ­κός Στρα­τός, το ένο­πλο τμή­μα του Λαού μας ενά­ντια στον κατα­κτη­τή. Ιδρύ­θη­κε με από­φα­ση του τιμη­μέ­νου ΚΚΕ ‑επί­ση­μη ημε­ρο­μη­νία ίδρυ­σης του είναι η 16η Φλε­βά­ρη 1942 οπό­τε ανα­κοι­νώ­θη­κε η σχε­τι­κή από­φα­ση ίδρυ­σής του.

Με πρω­το­βου­λία του ΚΚΕ, στις αρχές Οκτώ­βρη του 1941, συγκρο­τή­θη­κε στην Αθή­να το Στρα­τιω­τι­κό Κέ­ντρο Αντί­στα­σης (ΣΚΑ) μ’ επι­κε­φα­λής τους Νίκο Παπα­στα­μα­τιά­δη και Θ. Μακρί­δη, το πρώ­το στρα­τιω­τι­κό όργα­νο που ανέ­λα­βε, με την καθο­δή­γη­ση του ΕΑΜ, να μελε­τή­σει τα προ­βλή­μα­τα της οργά­νω­σης του ένο­πλου λαϊ­κού αγώ­να και να επε­ξερ­γα­στεί το σχε­δια­σμό του αντάρ­τι­κου. Εν τω μετα­ξύ, με πρω­το­βου­λία κομμουνι­στών σε πολ­λές περιο­χές της Ελλά­δας συγκρο­τού­νταν, ήδη, ένο­πλες οργα­νώ­σεις ενά­ντια στον κατα­κτη­τή που, όμως δρού­σαν ασυντόνιστα.

Στις 16 Μάη 1942, σε σύσκε­ψη στε­λε­χών της ΚΟ Φθιω­τι­δο-Φωκί­δας-Ευρυ­τα­νί­ας με συμ­με­το­χή του Άρη Βελου­χιώ­τη απο­φα­σί­στη­κε η συγκρό­τη­ση ένο­πλων ομά­δων του ΕΛΑΣ και δημιουρ­γή­θη­κε η πρώ­τη ομά­δα με επι­κε­φα­λής τον θ. Κλά­ρα ως ταγ­μα­τάρ­χη ‑Άρη Βε­λουχιώτη πλέ­ον, στη Δ. Φθιώ­τι­δα ‑Ευρυ­τα­νία και, λίγο αργό­τε­ρα, μια δεύ­τε­ρη ομά­δα στην Παρ­νασ­σί­δα. Όταν, αργό­τε­ρα με την ανά­πτυ­ξη και μαζι­κο­ποί­η­ση του ΕΛΑΣ, ιδρύ­θη­κε το Γενι­κό Στρα­τη­γείο, ο Άρης Βελου­χιώ­της ανέ­λα­βε Πρω­το­κα­πε­τά­νιος του ΕΛΑΣ, Στρα­τιω­τι­κός Διοι­κη­τής ο Στέ­φα­νος Σαρά­φης που είχε προσχωρή­σει στον ΕΛΑΣ και Πολι­τι­κός αντι­πρό­σω­πος του ΕΑΜ ο Αντρέ­ας Τζήμας.

Στην πορεία, στον ΕΛΑΣ, προ­σχώ­ρη­σε πλή­θος μόνι­μων αξιω­μα­τι­κών του αστι­κού στρα­τού. Η συνο­λι­κή δύ­ναμη του ΕΛΑΣ, τακτι­κού και εφε­δρι­κού, έφθα­σε τους 160 χιλιά­δες μαχη­τές και μαχή­τριες. Το ΕΛΑΝ (Ναυ­τι­κό) που δημιουρ­γή­θη­κε στα 1943 πλη­σιά­ζο­ντας η απελευ­θέρωση διέ­θε­τε 100 σκά­φη με περισ­σό­τε­ρους από 1200 ναύ­τες και αξιω­μα­τι­κούς. Επί­σης στον ΕΛΑΣ προσχώ­ρησαν και εκα­το­ντά­δες αντι­φα­σί­στες από τους κατα­κτη­τές Ιτα­λούς, Γερ­μα­νούς αλλά και Βούλγαρους.

Η δημιουρ­γία του ΕΛΑΣ, ήταν η πιο σημα­ντι­κή κατά­χτηση του εργα­τι­κού λαϊ­κού κινή­μα­τος στα χρό­νια της Κατοχής.
Ο ΕΛΑΣ υπήρ­ξε στρα­τός στην υπη­ρε­σία ενός κινή­μα­τος που η καθο­δη­γη­τι­κή του δύνα­μη ήταν το ΚΚΕ. Συγκέ­ντρω­νε βασι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις να εξε­λι­χθεί σε όργα­νο της εργα­τι­κής εξουσίας.

Ο ΕΛΑΣ στη διάρ­κεια της Κατο­χής καθή­λω­σε 8–12 εχθρι­κές Μεραρ­χί­ες. Προ­ξέ­νη­σε στους κατα­κτη­τές 30.000 νεκρούς και συνέ­λα­βε 6.500 αιχ­μα­λώ­τους. Κα­τέστρεψε 37 μεγά­λες γέφυ­ρες, 85 ατμο­μη­χα­νές και, περί­που, 1000 βαγό­νια και αυτο­κί­νη­τα. Το σύνο­λο του οπλι­σμού του προ­έρ­χο­νταν από τις επι­χει­ρή­σεις κατά των Γερ­μα­νών και Ιτα­λών. Την άνοι­ξη του 1944 ο ΕΛΑΣ είχε στον έλεγ­χό ίου τα 2/3 της χώρας και τη στιγ­μή της απε­λευ­θέ­ρω­σης το 90% του εδά­φους της.

Η ένο­πλη δρά­ση του ΕΛΑΣ, τόνω­σε το αίσθη­μα του λαού που αντα­πο­κρί­θη­κε μαζι­κά στο κάλε­σμα για τον ένο­πλο απε­λευ­θε­ρω­τι­κό αγώ­να, από την άλλη ανησύ­χησε σφό­δρα την άρχου­σα τάξη και τους πολι­τι­κούς εκπρο­σώ­πους της στη χώρα και τους «συμ­μά­χους» Άγγλους. Ο αστι­κός πολι­τι­κός κόσμος είχε χρεοκο­πήσει στη συνεί­δη­ση του λαού μας, δεν είχε κανέ­να έρεισμα.

Για να υπε­ρα­σπί­σουν την τάξη τους, οι πολι­τι­κοί εκ­πρόσωποι των αστι­κών κομ­μά­των και οι Άγγλοι ιμπε­ριαλιστές σύμ­μα­χοί τους χρη­μα­το­δό­τη­σαν, όπλι­σαν και οργά­νω­σαν αντι­δρα­στι­κές ‑αντι­κομ­μου­νι­στι­κές οργα­νώσεις (ΕΔΕΣ ‑ΕΚΚΑ κλπ) που συνερ­γά­ζο­νταν με τους Εγγλέ­ζους, ενώ στή­ρι­ξαν και άλλες εγκλη­μα­τι­κές και δωσί­λο­γες οργα­νώ­σεις όπως οι Χίτες, αλλά και τα τάγ­ματα ασφα­λεί­ας για να τις χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν ενά­ντια στο λαϊ­κό απε­λευ­θε­ρω­τι­κό κίνημα.

Με στό­χο την εγκα­θί­δρυ­ση αστι­κής εξου­σί­ας και για να το πετύ­χουν, δεν δίστα­σαν να αιμα­το­κυ­λί­σουν το λαό μας, στην πρώ­τη ταξι­κή ανα­μέ­τρη­ση το Δεκέμ­βρη του ’44 και στη συνέ­χεια στον εμφύ­λιο πόλεμο.

Το ΚΚΕ δεν αντι­με­τώ­πι­σε τον εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κό αγώ­να ως κρί­κο για την κατά­κτη­ση της εργα­τι­κής εξου­σί­ας αλλά απο­συ­νέ­δε­σε την πάλη ενά­ντια στους κατα­κτη­τές από την πάλη για την ανα­τρο­πή της αστι­κής εξουσίας…
Η ταξι­κή αντί­θε­ση Κεφα­λαί­ου ‑εργασί­ας υπο­τά­χτη­κε στην «εθνι­κή ενό­τη­τα». Παρ’ όλα αυτά οι αστοί δεν μπό­ρε­σαν να υπο­τά­ξουν το ΚΚΕ και το λαϊ­κό κίνημα.

Επιβεβαιώθηκε ότι ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό δεν υπάρχει ούτε ενδιάμεση πολιτική εξου­σία, ούτε «ειρηνικό πέρασμα» από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, αλλά ούτε «φιλολαϊκή» διαχείριση του κα­πιταλισμού. Επομένως καμιά συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης του καπιταλισμού δεν ωφελεί το λαϊκό κίνη­μα, το αντίθετο γίνεται…

Βεβαί­ως η προ­σφο­ρά και η δρά­ση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν παρα­γρά­φε­ται ούτε αλλοιώ­νε­ται. Το ΚΚΕ, οι κομ­μου­νι­στές, οι αγωνίστριες|στές της Εθνι­κής μας Αντί­στα­σης είμα­στε περή­φα­νοι για τους ηρω­ι­κούς αγώ­νες: του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ που το ΚΚΕ υπήρ­ξε ο εμπνευ­στής, οργα­νω­τής, καθο­δη­γη­τής και έδω­σε χιλιά­δες από τα καλύ­τε­ρα παι­διά του στον αγώ­να για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της χώρας από το φασί­στα κατα­κτη­τή αλλά και στην πάλη για μια Ελλά­δα του λαού της χωρίς εκμεταλλευτές.

Αιώνια τιμή και δόξα στους αγωνιστές και αγωνίστριες της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΕΛΑΣ Στους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ

Δεκέμ­βρης 2022

Το έπος του ηρωικού Δεκέμβρη 1944

Με την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Αθή­νας από γερ­μα­νι­κό ναζι­στι­κό ζυγό, έφτα­νε η κρί­σι­μη ώρα για να ξεκα­θα­ρί­σει το ανοι­χτό, άλυ­το ζήτη­μα της εξου­σί­ας. Ποια τάξη θα κυριαρ­χού­σε; Οι κεφα­λαιο­κρά­τες, ή η εργα­τι­κή τάξη με τους συμ­μά­χους της, ο λαός, που απε­λευ­θέ­ρω­σε την Ελλά­δα από την ξένη ιμπεριαλι­στική κατοχή;

Με την έλευ­ση της κυβέρ­νη­σης Γ. Παπαν­δρέ­ου στην Ελλά­δα, ο αστι­κός πολι­τι­κός κόσμος, η άρχου- σα τάξη και οι Άγγλοι ζητού­σαν επί­μο­να τη διά­λυ­ση του ΕΛΑΣ και της Λαϊ­κής Πολι­το­φυ­λα­κής και επέ­μει­ναν στη δια­τή­ρη­ση των ένο­πλων σωμά­των της άρχου­σας τάξης. Προ­ε­τοί­μα­ζαν ένο­πλο χτύ­πη­μα προ­κει­μέ­νου να συντρί­ψουν το ένο­πλο λαϊ­κό κίνη­μα για να επι­βά­λουν την αστι­κή εξου­σία για­τί δεν είχαν κανέ­να λαϊ­κό έρεισμα.

Έτσι, αφού με την αστυ­νο­μία του ΕΒερτ, απρό­κλητα, χτύ­πη­σαν τον άοπλο λαό στο Σύνταγ­μα όπου δια­δή­λω­νε, τη νύχτα της 3ης προς την 4η Δεκέμ­βρη, βρε­τα­νι­κά τεθω­ρα­κι­σμέ­να κύκλω­σαν και αφόπλι­σαν το 2ο Σύνταγ­μα της ΙΙης Μεραρ­χί­ας του ΕΛΑΣ. Στη συνέ­χεια, η σύγκρου­ση επε­κτά­θη­κε και γενικεύτηκε.

Στις 33 μέρες των μαχών της Αθή­νας και του Πει­ραιά, το ΚΚΕ, το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ έγρα­ψαν λαμπρές σε­λίδες. Ο ηρω­ι­σμός, η αυτο­θυ­σία έφτα­σαν στο επί­πεδο που χαρα­κτη­ρί­ζει κάθε μαχό­με­νο λαϊ­κό κίνη­μα που έχει το δίκιο με το μέρος του. «Όλοι στις επάλ­ξεις του αγώ­να. Όλοι στα οδο­φράγ­μα­τα», ήταν το διάγ­γελ­μα της ΚΕ του ΕΛΑΣ.

…Στις μάχες του Δεκέμ­βρη οι μαχη­τές του ΕΑΜ — ΕΛΑΣ χρη­σι­μο­ποί­η­σαν μαζί με τον ένο­πλο αγώ­να και όλες τις μορ­φές πάλης, με δια­δη­λώ­σεις και συλλα­λητήρια. Έστη­ναν οδο­φράγ­μα­τα, έκα­ναν σαμπο­τάζ. Άνοι­γαν αντιαρ­μα­τι­κές τάφρους, μετέ­φε­ραν τραυ­ματίες και τρό­φι­μα. Συνο­λι­κά στις επι­χει­ρή­σεις του Δεκέμ­βρη πήραν μέρος 60.000 αγγλι­κού στρα­τού με 80 αερο­πλά­να, 200 τανκ, πολ­λά πολυ­βό­λα, ενώ μονά­δες του αγγλι­κού στό­λου κανο­νιο­βο­λού­σαν την πρω­τεύ­ου­σα μαζί με 6.000 της ορει­νής ταξιαρ­χί­ας, τις δυνά­μεις της «X», του ιερού λόχου της χωροφυ­λακής, καθώς και 12.000 ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες που εξο­πλίστηκαν από την κυβέρ­νη­ση Παπαν­δρέ­ου, αφού τους φόρε­σαν άλλα ρού­χα αντί τα γνω­στά που φο­ρούσαν οι ταγματασφαλίτες.

Τις εχθρι­κές αυτές δυνά­μεις τις αντι­με­τώ­πι­σαν τις πρώ­τες κρί­σι­μες μέρες το Α’ Σώμα Στρα­τού του ΕΛΑΣ με 6.500 άνδρες με ελα­φρύ οπλι­σμό και 3.500 άνδρες της II Μεραρ­χί­ας και ο λαός της Αθή­νας και του Πει­ραιά που βρέ­θη­κε επί ποδός πολέ­μου. Κατά τα μέσα Δεκέμ­βρη, ο ΕΛΑΣ με ορμη­τι­κές επι­θε­τι­κές ενέρ­γειες περιό­ρι­σε τον αντί­πα­λο στο χώρο ανά­με­σο στην Ομό­νοια, το Σύνταγ­μα και το Κολω­νά­κι, στη Σκο­μπία όπως την ονό­μα­σε ο λαός. Δεν έγι­νε όμως δυνα­τόν να συγκε­ντρω­θούν δυνά­μεις του ΕΛΑΣ στο βασι­κό μέτω­πο ενά­ντια στην κυβέρ­νη­ση, τα ένο­πλα τμή­μα­τά της και τους Άγγλους στην Αθή­να και σε άλλες μεγά­λες πόλεις σε όλη την Ελλά­δα. Δεν υπήρ­χε τέτοιο σχέ­διο και προ­ε­τοι­μα­σία με πανστρατιά.

Στις 5 Γενά­ρη 1945 άρχι­σε η υπο­χώ­ρη­ση του ΕΛΑΣ και χιλιά­δων αγω­νι­στών. Ακο­λού­θη­σε η απα­ράδεκτη συμ­φω­νία της Βάρ­κι­ζας που αφο­πλί­στη­κε ο λαός.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ

…Για τα χρό­νια της ΕΑΜι­κής Αντί­στα­σης, το ΚΚΕ έχει υπο­γραμ­μί­σει και στο παρελ­θόν τα παρα­κά­τω, ανά­με­σα σε άλλα:

Τις ημέ­ρες της απε­λευ­θέ­ρω­σης από τους Γερμα­νούς (12 Οκτώ­βρη 1944) στην Ελλά­δα είχε δια­μορ­φω­θεί επα­να­στα­τι­κή κατά­στα­ση. Ταυ­τό­χρο­να, το ΕΑΜ κυριαρ­χού­σε, ενώ ο αστι­κός κρα­τι­κός μηχανι­σμός ήταν σμπα­ρα­λια­σμέ­νος. Η αστι­κή κυβέρ­νη­ση που είχε δημιουρ­γη­θεί βρι­σκό­ταν στην Αίγυ­πτο και οι Εγγλέ­ζοι δεν είχαν κατα­φθά­σει ακό­μα στην Ελλάδα.

Το βασι­κό συμπέ­ρα­σμα είναι ότι το Κόμ­μα μας, παρά την τερά­στια συνει­σφο­ρά και τον πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο του, δεν μπό­ρε­σε να δια­μορ­φώ­σει τη στρα­τη­γι­κή που θα οδη­γού­σε προς την επαναστατι­κή επί­λυ­ση του προ­βλή­μα­τος της πολι­τι­κής εξου­σί­ας και τότε ακό­μη, ιδί­ως μετά το 1943, που οι συν­θή­κες επέ­βα­λαν να θέσει το ζήτη­μα της επα­να­στα­τι­κής κα­τάχτησης της εξουσίας.

…Η αυτο­τε­λής δρά­ση του ΚΚ δια­σφα­λί­ζει πολι­τική συμ­μα­χιών που δεν υπο­θη­κεύ­ει τα στρα­τη­γι­κά συμ­φέ­ρο­ντα της εργα­τι­κής τάξης, στο όνο­μα κά­ποιων πρό­σκαι­ρων επι­τυ­χιών. Οι συμ­μα­χί­ες, ανα­πό­σπα­στο στοι­χείο της στρα­τη­γι­κής, προ­ϋ­πο­θέ­τουν συμ­βι­βα­σμούς, που όμως δε θα θίγουν την προώθη­ση της στρα­τη­γι­κής του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμματος.

Όμως το ΚΚΕ και το λαϊ­κό κίνη­μα δεν κατά­φε­ραν να το χει­ρα­γω­γή­σουν και να το υπο­τά­ξουν. Ανεξάρ­τητα από τις παρα­πά­νω αδυ­να­μί­ες, ο Δεκέμ­βρης κατα­τάσ­σε­ται αμε­τά­κλη­τα στις μεγα­λύ­τε­ρες στιγ­μές της ταξι­κής πάλης στην Ελλά­δα, στις κορυ­φαί­ες φά­σεις της πορεί­ας του λαϊ­κού μας κινή­μα­τος, κατά τον εικο­στό αιώ­να. Και όσα κι αν γρα­φτούν ενα­ντί­ον του Δεκέμ­βρη, κατευ­θυ­νό­με­να ή ανι­στό­ρη­τα, θα μέ­νει ζωντα­νό το πύρι­νο σύν­θη­μα του πανό της ιστο­ρικής φωτο­γρα­φί­ας: «Όταν ο λαός βρί­σκε­ται μπρο­στά στον κίν­δυ­νο της τυραν­νί­ας δια­λέ­γει ή τις αλυ­σί­δες ή τα όπλα»

ΖΗΤΩ τα 80ΧΡΟΝΑ του ΕΛΑΣ