Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Λεόντιου Πετμεζά ”Συστοιχίες της αυριανής εξορίας”.

Κυκλο­φο­ρεί από τις εκδό­σεις ΟΣΤΡΙΑ η νέα ποι­η­τι­κή συλ­λο­γή του λογο­τέ­χνη, κρι­τι­κού λογο­τε­χνί­ας και τέχνης Λεό­ντιου Πετμε­ζά «Συστοι­χί­ες της αυρια­νής εξο­ρί­ας» με πρό­λο­γο και εικο­νο­γρά­φη­ση της εικα­στι­κού, κρι­τι­κού λογο­τε­χνί­ας και τέχνης Μαρι­λέ­νας Φωκά (ΜΑ).

Αντί κει­μέ­νου εισα­γω­γι­κής ανα­φο­ράς ο ποι­η­τής γρά­φει στις πρώ­τες σελί­δες του βιβλί­ου: “ΕΞΟΡΙΑ είναι η έξο­δος από το ευ ζην, το βίαιο πέρα­σμα και η δια­μο­νή σε μέρη αδρο­σιάς. Ο τόπος όπου δοκι­μά­ζο­νται οι ανθρώ­πι­νες ψυχές”.

Το βιβλίο συγκρο­τεί­ται από επί­και­ρα ποι­ή­μα­τα που έγρα­ψε στην περί­ο­δο της δοκι­μα­σί­ας που βιώ­νου­με. Κάποια από αυτά έχουν δημο­σιευ­θεί και βρα­βευ­τεί σε πρό­σφα­τους Λογο­τε­χνι­κούς Διαγωνισμούς.

Η εικα­στι­κός κρι­τι­κός λογο­τε­χνί­ας και τέχνης Μαρι­λέ­να Φωκά (ΜΑ) που το εικο­νο­γρά­φη­σε εξω­τε­ρι­κά και εσω­τε­ρι­κά με επι­λεγ­μέ­να έργα της επι­ση­μαί­νει τον πρό­λο­γο του βιβλί­ου: «Στην ποι­η­τι­κή από­δο­ση του Λεό­ντιου Πετμε­ζά στη συλ­λο­γή “Συστοι­χί­ες της Αυρια­νής Εξο­ρί­ας” σκια­γρα­φεί­ται η δια­λε­κτι­κή της απο­δό­μη­σης του σύγ­χρο­νου πολι­τι­στι­κού γίγνε­σθαι. Με το ζήλο και την εμβρι­θή γλωσ­σο­λο­γι­κή προ­σέγ­γι­ση του «Αλε­ξαν­δρι­νού» μελε­τη­τή, ο ποι­η­τής- στο­χα­στής οδη­γεί τον ανα­γνώ­στη σε μια πορεία ενδο­σκό­πη­σης μέσα από ένα εικο­νο­πλα­στι­κό ιδιό­λε­κτο που εξυ­φαί­νε­ται σε έναν γνώ­ρι­μο χαρ­το­γρα­φη­μέ­νο χώρο αισθη­τι­κής αναπαράστασης.

Κομι­στής του πνευ­μα­τι­κού πλού­του της αρχαιο­ελ­λη­νι­κής κλη­ρο­νο­μιάς, του οριε­ντα­λι­σμού καθώς και ανα­το­λι­κών ιδε­ο­λο­γιών τις οποί­ες αντι­πα­ρα­βάλ­λει δια­λε­κτι­κά με τα μοντέρ­να και μετα­μο­ντέρ­να κινή­μα­τα συμ­με­τέ­χο­ντας σ’ ένα γόνι­μο πολι­τι­στι­κό συγκρη­τι­σμό. Ασυμ­βί­βα­στος, επί­μο­νος, τολ­μη­ρός καταγ­γελ­τι­κός, «προ­φη­τι­κός» και ανα­τρε­πτι­κός ο Λεό­ντιος Πετμε­ζάς στο­χεύ­ει στη «γέν­νη­ση και την παρα­μο­νή μιας άλλης πιο ελπι­δο­φό­ρας κατάστασης.»

Έντο­να αφαι­ρε­τι­κή γρα­φή, υπαι­νι­κτι­κή, με ποι­η­τι­κή προ­σέγ­γι­ση της συντα­κτι­κής λει­τουρ­γί­ας του λόγου την οποία υπο­τάσ­σει στην σύζευ­ξη της πλη­ρο­φο­ρι­κό­τη­τας και της λει­τουρ­γι­κό­τη­τας. Με τον ελεύ­θε­ρο στί­χο- ισχυ­ρών τεμα­χί­ων ήχων με φορ­μα­λι­στι­κή έντα­ση η σημα­σία επι­κοι­νω­νεί­ται τμη­μα­τι­κά, μεθο­δι­κά και συστη­μα­τι­κά. Εγκι­βω­τί­ζο­νται εξω­γλωσ­σι­κά και μετα­φυ­σι­κά σημαι­νό­με­να στο γλωσ­σι­κό σύστη­μα ακι­νη­το­ποιώ­ντας το βιω­μα­τι­κό τους φορ­τίο, παρέ­χο­ντας σε αμύ­η­τους και μυη­μέ­νους μια μονα­δι­κή ποι­η­τι­κή εμπει­ρία. Σαφείς οι επιρ­ρο­ές από τα μεγά­λα φιλο­σο­φι­κά και καλ­λι­τε­χνι­κά ρεύ­μα­τα του Στω­ι­κι­σμού, του Μηδε­νι­σμού και της Σχο­λής της Φραν­κφούρ­της που επα­νέρ­χο­νται σαν προ­βλη­μα­τι­κές του σήμε­ρα και γιγα­ντώ­νο­νται σε μια παράλ­λη­λη κατα­να­λω­τι­κή περι­δί­νη­ση και πνευ­μα­τι­κή ολί­σθη­ση στην πορεία της ανεύ­ρε­σης του εγώ.»
Σε δήλω­ση της στα έντυ­πα και ηλε­κτρο­νι­κά ΜΜΕ η Μαρι­λέ­να Φωκά ανέ­φε­ρε μετα­ξύ άλλων: “Πρό­κει­ται για ένα νέο μεγί­στου ενδια­φέ­ρο­ντος βιβλίο από τις εκδό­σεις ΟΣΤΡΙΑ το οποίο είχα την χαρά να προ­σεγ­γί­σω κρι­τι­κά και να εικο­νο­γρα­φή­σω στο εξώ­φυλ­λο, στο οπι­σθό­φυλ­λο και εσω­τε­ρι­κά. Ουσια­στι­κό, καταγ­γελ­τι­κό και προ­φη­τι­κό μας απο­κα­λύ­πτει τη μονα­δι­κή ποι­η­τι­κή γρα­φή του Λεό­ντιου Πετμε­ζά που έχει αφή­σει το στίγ­μα του στον χώρο της εικα­στι­κής τέχνης και όχι μόνο.
O λογο­τέ­χνης κατα­γρά­φει την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα από την σκο­πιά του πολι­τι­κού επι­στή­μο­να, του κρι­τι­κού ‑ιστο­ρι­κού ‑θεω­ρη­τι­κού και επι­με­λη­τή τέχνης, του συγ­γρα­φέα, του ποι­η­τή, του ανθρώ­που που ζει και δρα στη σύγ­χρο­νη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα με γνώ­μο­να την συνεί­δη­ση. Η προ­σέγ­γι­ση του ανα­τρέ­πει με θέση το κρα­τούν ιδε­ο­λό­γη­μα των κατα­στά­σε­ων που βιώνουμε.”

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο