Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της Σεμίνας Διγενή «Οι Απείθαρχοι»

«Οι Απεί­θαρ­χοι», μια σύν­θε­ση έρευ­νας, μελέ­της και μυθο­πλα­σί­ας, με εξώ­φυλ­λο έναν πίνα­κα του διε­θνούς εικα­στι­κού Κωστή Γεωρ­γί­ου και επι­μέ­λεια Γιώρ­γου Προ­ε­στού, μας μετα­φέ­ρουν στο «μεταιχ­μια­κό» σύμπαν μιας εξαϋ­λω­μέ­νης ουτο­πι­κής πόλης, όπου ζουν κάποια μαγι­κά πλά­σμα­τα που …δεν χωρούν πουθενά.

Στους 50 ορό­φους ενός παρά­ξε­νου «Κόκ­κι­νου Ουρα­νο­ξύ­στη» συνυ­πάρ­χουν και διε­ξά­γουν συναρ­πα­στι­κούς δια­λό­γους ξεχω­ρι­στές προ­σω­πι­κό­τη­τες, συγ­γρα­φείς, ηθο­ποιοί, ποι­η­τές, τρα­γου­δι­στές, επι­στή­μο­νες κ.ά. Ανά­με­σα στους 100 απεί­θαρ­χους  «ενοί­κους», ο Μπό­ουι, ο Λένιν, η Νίνου, ο Αϊν­στάιν, ο Μπέρν­χαρντ, η Μον­ρόε, η Κοτο­πού­λη, ο Προυστ, ο Αττί­λας, η Γουαϊν­χά­ουζ, η Λαμπέ­τη, ο Βέγ­γος, ο Σαρα­μά­γκου, ο Φρόιντ, ο Σιδη­ρό­που­λος, ο Γουί­λιαμς, η Γώγου, ο Πικά­σο, ο Βάρ­να­λης, ο Κομπέιν, η Βασι­λειά­δου, ο Χόκινγκ κ.ά.

Μια παρά­ξε­νη Βαβέλ, όπου περιέρ­γως όλοι συνεν­νο­ού­νται άψο­γα. Ακό­μη και μέχρι το ανα­πά­ντε­χο τέλος.

Η συγ­γρα­φέ­ας «φιλο­ξε­νώ­ντας» αυτά τα πλά­σμα­τα στο σύμπαν ενός ολο­ζώ­ντα­νου πύρ­γου, με δυνα­τό­τη­τες επι­λο­γής επο­χών, συναι­σθη­μά­των  και περιο­χών στους ορό­φους του, σαγη­νεύ­ε­ται απ’ αυτούς και δημιουρ­γεί ισχυ­ρούς δεσμούς μαζί τους. Ζει μέσα στην αλλό­κο­τη παρά­τα­ση των  ζωών τους, με όσα συνε­πά­γε­ται κάτι τέτοιο…

Οι  ένοι­κοι των ορό­φων του Επα­να­σχε­δια­σμού, των Τραυ­μά­των,  των Αυτο­κτο­νιών, της Εντρο­πί­ας, του Παι­δι­κού Εαυ­τού, των Πει­ρα­μά­των κ.ά (που τόσον και­ρό στο σύμπαν, δεν είχαν ενη­μέ­ρω­ση για τον τελι­κό προ­ο­ρι­σμό τους), «ξανα­ζούν» για λίγο ακό­μη και συνυ­πάρ­χουν σ’ αυτόν τον χώρο αναμονής.
Κάποιοι  γίνο­νται φίλοι και αλλη­λο­προ­στα­τεύ­ο­νται, κάποιοι ερα­στές, κάποιοι παρα­μέ­νουν εχθροί στην αιω­νιό­τη­τα, κάποιοι γίνο­νται οικο­γέ­νεια, κάποιοι κάνουν συνέ­χεια πάρ­τι, κάποιοι δεν στα­μα­τούν να αυτο­κτο­νούν, άλλοι επι­νο­ούν νέες μορ­φές αντί­στα­σης και κάποιοι άλλοι επι­σκέ­πτο­νται τακτι­κά το Ρετι­ρέ της Λήθης, όπου εξα­γνί­ζο­νται από επώ­δυ­νες ή τοξι­κές ανα­μνή­σεις. Εκεί, ένα παντο­δύ­να­μο detox δια­λύ­ει  βασα­νι­στι­κές λύπες διαρ­κεί­ας, απο­μα­κρύ­νει νεκρά κύτ­τα­ρα ενο­χών, εξα­φα­νί­ζει  ανε­πι­θύ­μα­τα φου­σκώ­μα­τα του στρες και επου­λώ­νει ματω­μέ­νες ραγά­δες αναμνήσεων.

Σπου­δαί­οι άνθρω­ποι του θεά­τρου, εμπλέ­κο­νται με τα κεφά­λαια του βιβλί­ου, μέσα από μικρά videos — μονό­πρα­κτα, που μπο­ρεί κανείς να παρα­κο­λου­θή­σει  στα social media του «Κάκτου» και της συγγραφέως.

Η Σμα­ρά­γδα  Καρύ­δη  κάνει τις συστά­σεις του βιβλί­ου, ο Γιώρ­γος Κιμού­λης «συνυ­πάρ­χει» με τον Σαρα­μά­γκου και τον Βέγ­γο στη Μακρό­νη­σο, ο Γιάν­νης Στάν­κο­γλου με τον αγα­πη­μέ­νο του Ντέι­βιντ Μπό­ουι στο Λον­δί­νο, η Ελέ­νη Ράντου με τον Ρολάν Μπαρτ και την Μαρί­κα Νίνου στην Κοκ­κι­νιά, ο Γρη­γό­ρης Βαλ­τι­νός με τον Αϊν­στάιν, τον Χόκινγκ και την Γουαϊν­χά­ουζ στο Κάμντεν Τάουν,  ο Βασί­λης Χαρα­λα­μπό­που­λος με τον Προυστ και την Κοτο­πού­λη στην Ομό­νοια, η Βίκυ Σταυ­ρο­πού­λου με τον Ουγκώ στα Πυρη­ναία, ο Χρή­στος Χατζη­πα­να­γιώ­της με τον Ρόμπιν Γουίλ­λιαμς στο Σικά­γο, ο Νίκος Κου­ρής  με τον Πικά­σο στο Παρί­σι, ο Στα­μά­της Φασου­λής περι­γρά­φει ένα φαντα­σμα­γο­ρι­κό πάρ­τι αυτο­κτο­νιών, ενώ η Πέγκυ Τρι­κα­λιώ­τη με την Κατε­ρί­να Διδα­σκά­λου ερμη­νεύ­ουν σύντο­μες ιστο­ρί­ες κορι­τσί­στι­κων τραυμάτων.

Η  Σεμί­να Διγε­νή, μέσα από το κεί­με­νό της, θέτει το ερώ­τη­μα: Θα κατα­φέ­ρει τελι­κά, αυτός ο παρά­δο­ξος κόσμος των ”Απεί­θαρ­χων”, να δώσει σε όλα, ένα τέλος ή μια αρχή, με την έμπνευ­ση που τους αξί­ζει; Θα τολ­μή­σει να πάρει μια καθο­ρι­στι­κή  από­φα­ση, για την  Μνή­μη του Κόσμου;

Κυκλο­φο­ρεί από τις εκδό­σεις «Κάκτος»
Πλη­ρο­φο­ρί­ες για το βιβλίο

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο