Κυριάκι Βοιωτίας: Να μην προχωρήσει η αναστήλωση ανδριάντα μίσους!

«Ανη­συ­χία προ­κα­λεί σε κάθε δημο­κρα­τι­κό και προ­ο­δευ­τι­κό άνθρω­πο η προ­σπά­θεια ανα­στή­λω­σης στο Κυριά­κι, του ανδριά­ντα του Ιωάν­νη Δαλιά­νη, στρα­τιω­τι­κού του Εθνι­κού Στρα­τού που πολέ­μη­σε ενά­ντια στον ΔΣΕ», σημειώ­νει η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» Λιβαδειάς.

Συγκε­κρι­μέ­να, «εδώ και αρκε­τές εβδο­μά­δες γίνε­ται προ­σπά­θεια και για επί­ση­μη ανα­στή­λω­ση του ανδριά­ντα, συνο­δευό­με­νη μάλι­στα από φιέ­στα με τις ευλο­γί­ες και των ιερω­μέ­νων της περιοχής.

Είναι σαφές ότι αυτή η πρω­το­βου­λία που κινεί­ται τόσο από θρη­σκευ­τι­κούς, όσο και από ακρο­δε­ξιούς κύκλους, καμία σχέ­ση δεν έχει με το αίσθη­μα πατριω­τι­σμού των κατοίκων.

Αντι­θέ­τως, επι­χει­ρεί­ται να ξανα­γρα­φεί η ιστο­ρία και να απο­κα­τα­στα­θούν στην ιστο­ρι­κή συνεί­δη­ση εκεί­νοι που μαζί με τους ομοϊ­δε­ά­τες τους χρη­σι­μο­ποί­η­σαν για πρώ­τη φορά στα χρο­νι­κά τις βόμ­βες ναπάλμ και πρω­το­στά­τη­σαν στο πρω­το­φα­νές για την ελλη­νι­κή ιστο­ρία κύμα τρο­μο­κρα­τί­ας, ενώ αυτούς που πάλευαν για τα αυτο­νό­η­τα τους απο­κα­λούν “κομ­μου­νι­στο­συμ­μο­ρί­τες” και “εχθρούς της πατρίδας”.

Όμως, ότι γρά­φτη­κε με αίμα δεν σβή­νει με βρώ­μι­κο μελάνι».

Όπως ξεκα­θα­ρί­ζει η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση», «η αλή­θεια είναι ότι:

Ο αγώ­νας του ΔΣΕ υπήρ­ξε δίκαιος, ηρω­ι­κός και μεγα­λειώ­δης και απο­τε­λεί την κορυ­φαία εκδή­λω­ση της ταξι­κής πάλης στην Ελλά­δα κατά τον 20ό αιώνα.

Ο αγώ­νας του ΔΣΕ εμπνέ­ει έως και σήμε­ρα τη νέα γενιά για­τί μπρο­στά στο δίλημ­μα “υπο­τα­γή ή οργά­νω­ση της πάλης και αντε­πί­θε­ση”, το λαϊ­κό κίνη­μα επέ­λε­ξε τον δεύ­τε­ρο δρόμο.

Τα δια­χρο­νι­κά συμπε­ρά­σμα­τα της δεκα­ε­τί­ας του 1940 απο­κτούν σήμε­ρα μεγα­λύ­τε­ρη σημα­σία, με τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία να μαί­νε­ται για πάνω από 4 μήνες και τους αντα­γω­νι­σμούς ανά­με­σα στο ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κό στρα­τό­πε­δο από τη μια (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) και το δια­μορ­φού­με­νο ευρα­σια­τι­κό (Ρωσία, Κίνα) από την άλλη, να φέρ­νουν όλο και πιο κοντά τον κίν­δυ­νο μιας γενι­κευ­μέ­νης πολε­μι­κής σύγκρου­σης, με επί­κε­ντρο τις σφαί­ρες επιρ­ρο­ής, τα μερί­δια των αγο­ρών, τις πρώ­τες ύλες, τα ενερ­γεια­κά σχέ­δια και τους δρό­μους μετα­φο­ράς. Αντα­γω­νι­σμοί που δεν μπο­ρούν πια να επι­λυ­θούν με διπλω­μα­τι­κά — πολι­τι­κά μέσα κι εύθραυ­στους συμβιβασμούς.

Είναι κρί­σι­μο σε αυτές τις συν­θή­κες να κατα­δι­κα­στεί τόσο ο ωμός αντι­κομ­μου­νι­σμός που πάει χέρι-χέρι με την κατα­στο­λή και την επί­θε­ση στα εργα­τι­κά δικαιώ­μα­τα όσο και η επι­κίν­δυ­νη και ανι­στό­ρη­τη θεω­ρία των “δύο άκρων”».

Και κατα­λή­γει: «Είναι χρέ­ος μας η δια­τή­ρη­ση της ιστο­ρι­κής αλή­θειας, που είναι δεμέ­νη με κάθε μικρό και μεγά­λο αγώ­να της εργα­τι­κής τάξης και του λαού της πατρί­δας μας. Αγώ­νες σκλη­ροί, που το απο­τύ­πω­μά τους στον χρό­νο αλλά και στον χώρο, δεν μπο­ρεί και δεν θα αφή­σου­με να σβηστεί.

Καλού­με όλους τους μαζι­κούς φορείς του χωριού, αλλά και τον Δήμο Λεβα­δέ­ων, να πάρουν ξεκά­θα­ρη θέση. Να θέσουν στο περι­θώ­ριο όλους όσοι επι­χει­ρούν να αμαυ­ρώ­σουν και να ανα­σκευά­σουν την πατριω­τι­κή ιστο­ρία του λαού και του τόπου μας.

Είναι ευθύ­νη όλων μας να στα­θού­με στη σωστή πλευ­ρά της Ιστο­ρί­ας. Να απο­τρέ­ψου­με, όπως έγι­νε και στο παρελ­θόν, την ανα­στή­λω­ση του ανδριά­ντα του μίσους στο Κυριά­κι».

902.gr

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων