Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κωνσταντίν Γκέγκα: «Σιωπή», «Ο τελευταίος ύπνος» (Ποιήματα)

Σιωπή

Όλα σωπαί­νουν στο τέλος,
όλα εκτός της ματιάς.
Για­τί μας έμα­θε να μιλά­με βουβά.
Σιωπή
Από­ψε σωπαί­νω για­τί κου­ρά­στη­κα να εξηγούμε
Κου­ρά­στη­κα τους φόβους μου να εκθέτω.
Κου­ρά­στη­κα τον εαυ­τό μου να δικαιολογώ.
Από­ψε σωπαί­νω και αφήνομαι
άμα­χος σε ότι με κάνει να πονώ.

Ο τελευταίος ύπνος

Τρα­γού­δη­σε μου μέχρι να κοι­μη­θώ είμαι κου­ρα­σμέ­νος και πεθαίνω.
Τρα­γού­δη­σε μου μέχρι να κλεί­σω τα μάτια και μετά άφη­σε με να χαθώ.
Μην νιώ­θεις άσχη­μα για μένα, χαί­ρο­μαι που φεύ­γω επιτέλους.
Έστω και στα ανε­πι­θύ­μη­τα όνει­ρα υπάρ­χει ένας άλλος κόσμος, καλύτερος.
Πρέ­πει να υπάρχει.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο