Κωστής Παλαμάς — Χριστούγεννα: Αχ, αχ, Χριστουγεννιάτικο της φαμελιάς τραπέζι

Β΄
Αχ, αχ, Χρι­στου­γεν­νιά­τι­κο της φαμε­λιάς τραπέζι
που ταί­ρι ταίρ’ η όρε­ξη με την αγά­πη παίζει!
Τα ποτη­ρά­κια ηχούν γλυ­κά, λαμπο­κο­πούν τα πιάτα,
γύρω φαι­δρά γερά­μα­τα και προ­κομ­μέ­να νιάτα!
Κούρ­κος στη μέση ολό­ζε­στος μοσχο­βο­λά, ροδίζει,

και τρέ­χει ολού­θε το κρα­σί και κελα­δεί κι αφρίζει.
Και να θωρείς αγνά­ντια σου δυο αδελ­φές, κοπέλες
με κου­βε­ντού­λες άσω­στες γλυ­κιές γλυ­κιές, δυο τρέλες,
ή να σου λέει αγνά­ντια σου για το ξαν­θό παι­δί σου
δυο χρό­νων γυναι­κού­λα σου, ο έρως της ζωής σου.

και να σ’ αρχί­ζει ακού­ρα­στη ο πάπ­πος φλυαρία,
των Χρι­στου­γέν­νων μια γνω­στή πανάρ­χαια ιστορία…
Αχ, αχ, Χρι­στου­γεν­νιά­τι­κο της φαμε­λιάς τραπέζι
που ταί­ρι ταίρ’ η όρε­ξη με την αγά­πη παίζει!

(Από­σπα­σμα από το ποί­η­μα του Κωστή Παλα­μά «Χρι­στού­γεν­να»)