Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κύριε Μπιμπίλα, δεν απαλλάσσεστε λόγω ελαφρότητας…

Γρά­φει ο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

Παλιό­τε­ρα στα δικα­στή­ρια δεν δέχο­νταν τη μαρ­τυ­ρία των ηθο­ποιών επει­δή, όπως ισχυ­ρί­ζο­νταν, είχαν …«διχα­σμέ­νη προ­σω­πι­κό­τη­τα», εν τού­τοις, ο γνω­στός και πολυ­μα­θής λόγιος Αλέ­ξαν­δρος Ρίζος Ραγκα­βής ανέ­λα­βε να απο­δεί­ξει στα δικα­στή­ρια ότι ο ηθο­ποιός δεν έχει διχα­σμέ­νη προ­σω­πι­κό­τη­τα, αλλά «ποιεί ήθος»!..

Ο ηθο­ποιός έχει τον ιστο­ρι­κό και μονα­δι­κό ρόλο να  ποιεί ήθος και δια­κρί­νε­ται από εκεί­νον που λιγό­τε­ρο ή περισ­σό­τε­ρο πετυ­χη­μέ­να υπο­δύ­ε­ται  ένα ρόλο. Και ευτυ­χώς σε αυτόν τον τόπο είχα­με την τύχη να απο­λαύ­σου­με είτε στο σανί­δι είτε στη σκη­νή ηθο­ποιούς που με την τέχνη τους και τη στά­ση ζωής τους ανέ­βα­σαν ψηλά το δεί­κτη του κύρους, της υπό­λη­ψης, της αξιο­πι­στί­ας, της υπεύ­θυ­νης κοι­νω­νι­κής στά­σης του ηθοποιού.

Ηθο­ποιοί που δεν τους ήταν ξένο, αδιά­φο­ρο το δρά­μα του λαού, η φασι­στι­κή απει­λή. Αντι­θέ­τως, τα έκα­ναν και δική τους υπόθεση.

Ηθο­ποιοί όπως ο Τζα­βα­λάς Καρού­σος, ο Μάνος Κατρά­κης, η Αλέ­κα Παΐ­ζη και τόσοι άλλοι που την «αλή­θεια» και την «αλλη­λεγ­γύη» της Τέχνης τους τα τίμη­σαν με τη στά­ση ζωής.

Σήμε­ρα, κ. Μπι­μπί­λα, σε μια πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που ο φασι­σμός και η εγκλη­μα­τι­κή του δρά­ση είναι σε έξαρ­ση, σε μια περιρ­ρέ­ου­σα ατμό­σφαι­ρα πολι­τι­κού χυλού και ιστο­ρι­κής δια­στρέ­βλω­σης, είναι  ευθύ­νη ενός εκά­στου ξεχω­ρι­στά να ορθώ­σει το ανά­στη­μά του απέ­να­ντι στο φασι­σμό, μα πολύ περισ­σό­τε­ρο είναι χρέ­ος των μαζι­κών φορέ­ων που μας εκπροσωπούν.

Χρέ­ος όλων μας να απο­κα­λύ­ψου­με το εγκλη­μα­τι­κό πρό­σω­πο της Χρυ­σής Αυγής και να απο­μο­νώ­σου­με τους Χρυ­σαυ­γί­τες. Ετσι κ. Μπι­μπί­λα, θα εκφρά­σου­με την αλλη­λεγ­γύη μας απέ­να­ντι στα θύμα­τα της Χρυ­σής Αυγής και θα απο­τρέ­ψου­με τη διά­δο­ση του φασι­σμού και του ρατσισμού.

Η λογι­κή, κ. Μπι­μπί­λα, ότι  η Χρυ­σή Αυγή είναι ένα κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κόμ­μα, «νόμι­μο κόμ­μα» (και γι’ αυτό πρέ­πει σέβε­στε το θεσμι­κό της ρόλο), είναι επι­κίν­δυ­νη και εγκλη­μα­τι­κή. Δεί­τε όσα έχουν γρα­φτεί για τη Δημο­κρα­τία της Βαϊ­μά­ρης και το «θεσμι­κό» ξεκί­νη­μα των Εθνι­κο­σο­σια­λι­στών του Χίτλερ, με την επί­σης πασί­γνω­στη εξέ­λι­ξή του. Η λογι­κή της «θεσμι­κής» αντι­με­τώ­πι­σης της Χρυ­σής Αυγής, οδη­γεί στη νομι­μο­ποί­η­ση του φασισμού.

Και για να κατα­λά­βε­τε κ. Μπι­μπί­λα, πόσο επι­κίν­δυ­νη είναι αυτή η λογι­κή, δεν έχε­τε παρά να δεί­τε τον εαυ­τό σας, που φτά­σα­τε να εξι­σώ­νε­τε το φασι­σμό με τον κομ­μου­νι­σμό, ταυ­τί­ζο­ντας τη μόνη απο­τε­λε­σμα­τι­κή (αυτή τη στιγ­μή) ασπί­δα του λαού απέ­να­ντι στο φασι­σμό (την κατα­δί­κη και απο­μό­νω­σή του) με τα πιστο­ποι­η­τι­κά κοι­νω­νι­κών φρονημάτων.

Όποιος, κ. Μπι­μπί­λα, ανέ­χε­ται το φασι­σμό, κάτω από οποια­δή­πο­τε δικαιο­λο­γία, γίνε­ται συνυ­πεύ­θυ­νος στις εγκλη­μα­τι­κές του πρά­ξεις. Και δεν σας απαλ­λάσ­σει από τη συνυ­πευ­θυ­νό­τη­τα η εν γένει ελα­φρό­τη­τά σας (και δεν εννοώ τη σκηνική…).

Λόγω αυτής της ελα­φρό­τη­τας ίσως δε θα έκα­να τον κόπο να γρά­ψω αυτό το κομ­μά­τι. Επει­δή όμως ηγεί­στε μιας παρά­τα­ξης (Αλή­θεια και Αλλη­λεγ­γύη) που εκπρο­σω­πεί το κυβερ­νη­τι­κό κόμ­μα, σε ένα σωμα­τείο που για περισ­σό­τε­ρο από 100 χρό­νια πήρε μέρος στους αγώ­νες του ελλη­νι­κού λαού για ελευ­θε­ρία, ανε­ξαρ­τη­σία, δημο­κρα­τία και κοι­νω­νι­κή πρό­ο­δο, είμαι ανα­γκα­σμέ­νος να σας πάρω σοβα­ρά. Και αυτό το ΣΕΗ ζητή­σα­τε να γίνει ένα συντε­χνια­κό σωματείο!!!

Οφεί­λω να ομο­λο­γή­σω .όμως, ό,τι είστε συνε­πής με τη γενι­κό­τε­ρη στά­ση της κυβέρνησης.

ΥΓ: Και επει­δή ίσως να το αγνο­εί­τε, ο αρχη­γός αυτού του «νόμι­μου κόμ­μα­τος», όπως χαρα­κτη­ρί­σα­τε τη Χρυ­σή Αυγή, έχει ανα­λά­βει την πολι­τι­κή ευθύ­νη για τη δολο­φο­νία του Παύ­λου Φύσσα.

Στη δε δικο­γρα­φία και το κατη­γο­ρη­τή­ριο της εν εξε­λί­ξει δίκης της Χρυ­σής Αυγής, σου υπεν­θυ­μί­ζω, έχουν εντα­χθεί μια σει­ρά άγριες εγκλη­μα­τι­κές πρά­ξεις, που δια­πρά­χθη­καν από την Χρυ­σή Αυγή, με καθο­δή­γη­ση από την ηγε­σία της, με προ­ε­ξέ­χου­σα τη δολο­φο­νία του Παύ­λου Φύσ­σα, τις δολο­φο­νι­κές επι­θέ­σεις ενα­ντί­ον μελών του ΚΚΕ στο Πέρα­μα, ενα­ντί­ον Αιγυ­πτί­ων αλιερ­γα­τών στο Πέρα­μα, τις επι­θέ­σεις στους κοι­νω­νι­κούς χώρους «Συνερ­γείο» στην Ηλιού­πο­λη και «Αντί­πνοια» στα Πετρά­λω­να, επι­θέ­σεις σε κατα­στή­μα­τα και κοι­νό­τη­τες μετα­να­στών κ.ά.

Υπάρ­χουν ήδη επι­μέ­ρους κατα­δι­κα­στι­κές απο­φά­σεις για χρυ­σαυ­γί­τες, όπως για τη δολο­φο­νία του Πακι­στα­νού εργά­τη Λουκ­μάν και την επί­θε­ση στον κοι­νω­νι­κό χώρο «Αντί­πνοια», που είναι αμε­τά­κλη­τη και ανα­φέ­ρει ότι οι δρά­στες δεν το έκα­ναν μόνοι τους αλλά ως μέλη της Χρυ­σής Αυγής.

____

Το κεί­με­νο γρά­φτη­κε με αφορ­μή την ανα­κοί­νω­ση του Σωμα­τεί­ου Ελλή­νων Ηθο­ποιών και την απά­ντη­ση του Σπύ­ρου Μπι­μπί­λα . Μπο­ρεί­τε να τα δια­βά­σε­τε ΕΔΩ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο