Με τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση το βράδυ της Παρασκευής με ομιλητή τον Κύριλλο Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, κλιμακώθηκαν οι εκδηλώσεις του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ — «Οδηγητή» στη Θεσσαλονίκη, που ολοκληρώνονται το Σάββατο στο πρώην στρατόπεδο «Καρατάσιου».
Οι χώροι του «βούλιαξαν» από τους χιλιάδες νέους και ανθρώπους κάθε ηλικίας που έδωσαν το «παρών» στο προσκλητήριο συμπόρευσης και αγώνα με το ΚΚΕ, στη μεγάλη πολιτική — πολιτιστική γιορτή της Νεολαίας του, της ΚΝΕ.
Νωρίτερα ο χώρος της κεντρικής σκηνής, όπου πραγματοποιούνταν το αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, πλημμύρισε από νέους, καθώς έφτασαν με πορεία και κρατώντας τις κόκκινες σημαίες του Κόμματος τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, για την κεντρική ομιλία και ενώ το συγκρότημα της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, έπαιζε το τραγούδι «Η ζωή τραβάει την ανηφόρα» (Δείτε εδώ βίντεο).
«Ο Μίκης θα είναι πάντα μαζί μας, όταν σφίγγουμε το χέρι, όταν κοκκινίζουν τα όνειρα», ακούστηκε από τα μεγάφωνα της εκδήλωσης, ενώ τα συνθήματα «Αγώνας, γνώση, τόλμη και αντοχή, εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική» και «Αγώνες ταξικοί – αγώνες διαρκείας στα μέτρα της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας».
Ο Κ. Παπασταύρου, άνοιξε την ομιλία του με αναφορές στο βαθύ αγωνιστικό παρελθόν των ταξικών αγώνων της Θεσσαλονίκης, τονίζοντας πως το ΚΚΕ και η ΚΝΕ βγάζει συμπεράσματα, «γινόμαστε πιο ώριμοι, πιο δυνατοί για τις μάχες του σήμερα και του αύριο».
Ο Κύριλλος Παπασταύρου, σημείωσε πως ζούμε σε μια εποχή που πολύ περισσότερο σε σχέση με το παρελθόν υπάρχουν οι επιστημονικές, τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες για να ζήσουμε όλοι οι εργαζόμενοι πολύ καλύτερα, με βάση τις σύγχρονες λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες, δίνοντας παραδείγματα από αυτά που «αποκαλύπτουν» και οι ίδιοι οι καπιταλιστές και τα επιτελεία τους. Ανάμεσα σε αυτά, περιέλαβε τις δυνατότητες να χτιστούν μέσα σε λίγες ημέρες ολόκληρα πολεοδομικά συγκροτήματα όταν και εφόσον αυτό είναι πολιτικά ή οικονομικά αναγκαίο στο κεφάλαιο, την ανάπτυξη των εμβολίων σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μόλις υπήρξε άμεσο ενδιαφέρον για κέρδος από τις μεγαλοβιομηχανίες του φαρμάκου, τα κέντρα καινοτομίας που στήνονται στη Θεσσαλονίκη, τις λίστες με τους πολυεκατομμυριούχους του κόσμου, που όλα μαζί αποδεικνύουν «την τεράστια παραγωγή πλούτου που συντελείται αποτέλεσμα της δουλειάς εκατομμυρίων».
«Δεν ανεχόμαστε οι νέες γενιές να ζουν πίσω από τις δυνατότητες της εποχής»
«Όχι λοιπόν, δεν μπορούν να μας πείσουν ότι είναι ανέφικτο, ότι είναι ουτοπία, ότι δεν γίνεται» σημείωσε χαρακτηριστικά, οι εργαζόμενοι και η νεολαία να μπορούν να ζήσουν χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας, να εργάζονται λιγότερες ώρες και να απολαμβάνουν δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, μόρφωσης και Πολιτισμού. Και πρόσθεσε: «Να μην αγωνιούμε αν θα πνιγόμαστε στην πρώτη βροχή, αν θα καιγόμαστε στον πρώτο καύσωνα, αν θα σκοτωνόμαστε στον πρώτο σεισμό, αν η ζωή θα παίζεται κορώνα γράμματα εξαιτίας των ελλείψεων σε υποδομές προστασίας της. Να μην βρισκόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά με τον κρατικό και εργοδοτικό αυταρχισμό και καταστολή. Να μην πληρώνουμε για εξοπλισμούς που δεν αφορούν την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού μας αλλά τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τον πόλεμο για τη διανομή των αγορών».
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στους λόγους που οι δυνατότητες για μια ζωή που κινείται προς τα μπρος και όχι προς τα πίσω ακυρώνονται.
«Όλο και περισσότερο γίνεται φανερό ότι είμαστε αντιμέτωποι με ένα εχθρικό κράτος», είπε, «μια οικονομία και συνολικά μια κοινωνική οργάνωση που λειτουργεί με κριτήριο τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, το πώς θα μεγαλώσουν τα κέρδη τους, πως θα τα υπερασπιστούν, πώς θα βγαίνουν νικητές στον ανταγωνισμό με τους αντιπάλους τους.
Ο καπιταλισμός, το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα στο οποίο γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και ζούμε, γίνεται φρένο, εμπόδιο στην κοινωνική πρόοδο. Αυτός είναι ο πραγματικός αντίπαλός που έχουμε απέναντι μας».
Οι ανάγκες του λαού θυσία στο βωμό του καπιταλιστικού κέδρους
Και στη συνέχεια τόνισε: «(…)Κάθε μέτρο που παίρνουν, κάθε φάρμακο που χρησιμοποιούν για να γιατρέψουν μια από τις αντιφάσεις της οικονομίας τους γίνεται φαρμάκι, οξύνει άλλες, δεν μπορούν να βάλουν τέλος σ’ αυτό φαύλο κύκλο γιατί η αιτία του, ο κινητήρας του είναι το καπιταλιστικό κέρδος.
(…)Είναι η λογική του κόστους — οφέλους που βλέπει ως σπατάλη, ως δαπάνη τη διάθεση χρημάτων από το κράτος και την Τοπική Διοίκηση για αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά έργα, για έργα αντισεισμικής προστασίας. Είναι η εμπορευματοποίηση της γης, του φυσικού πλούτου, τα σχέδια επενδύσεων που λειτουργούν ως καύσιμη ύλη.
Είναι η έλλειψη ενός κεντρικού σχεδιασμού με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες για προστασία του περιβάλλοντος και ζωή του λαού.
Είναι η επιλεκτικότητα ενός κράτους που την ίδια στιγμή που φαίνεται ανίκανο να προστατέψει τη ζωή του λαού είναι ικανότατο στην καταστολή του, είναι ικανότατο στην προώθηση επιχειρηματικών συμφερόντων».
Μάλιστα, με βάση και την πείρα του λαού της περιοχής, σημείωσε: «Από αυτή τη σκοπιά εξηγούνται οι μεγάλες καθυστερήσεις που αντιμετωπίζει και η Θεσσαλονίκη και η Κεντρική Μακεδονία για τη διαμόρφωση κατάλληλων και αναγκαίων υποδομών. Η τραγική καθυστέρηση και η νέα αναβολή της ολοκλήρωσης του κεντρικής γραμμής του Μετρό, η πολύ άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ΟΑΣΘ, η ιδιωτικοποίηση της Εγνατίας Οδού με τις αναμενόμενες μεγάλες αυξήσεις στα διόδια.
Είναι η άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη που οδηγεί σε μεικτές περιοχές βιομηχανικής δραστηριότητας και κατοικίας και στην έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων, από τη βιομηχανική μόλυνση ή τον κίνδυνο μεγάλων βιομηχανικών ατυχημάτων. Αυτά που ζουν δηλαδή οι κάτοικοι της Δυτικής Θεσσαλονίκης με τη ρύπανση και δυσοσμία.
Αυτά είναι που δεν επιτρέπουν την αναβάθμιση και την ανάπτυξη νέων ελεύθερων, χώρων πρασίνου, πάρκων, χώρων αναψυχής, την αξιοποίηση του χώρου της ΔΕΘ σε πάρκο με δυνατότητα για αθλητικές — πολιτιστικές δραστηριότητες και χρήσεις αλλά αντίθετα οδηγείται σε επιχειρηματικό κέντρο με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτά τα κριτήρια παραδίδεται το παραλιακό μέτωπο στα Ανατολικά της πόλης σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, σε μαρίνες για γιοτ και για τουρισμό μεγάλων εισοδημάτων. Αποδεικνύεται ότι στα σχέδια τους και στα οράματα τους δεν χωράνε οι μεγάλες εργατικές — λαϊκές ανάγκες του λαού και της νεολαίας της Θεσσαλονίκης και της Κ. Μακεδονίας».
Στα παραπάνω, πρόσθεσε και την πείρα από τις αρνητικές επιπτώσεις της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της εμπλοκής της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ με τη μετατροπή της σε πολεμικό ορμητήριο από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη, με την κυβέρνηση να έχει ήδη πάρει τη σκυτάλη από τις προηγούμενες να διαπραγματεύεται μια νέα 5ετη συμφωνία για τις Βάσεις πολλαπλασιάζοντας τις και σε άλλες περιοχές της χώρας.
«Για ποιου το λογαριασμό μπαίνουμε στο ντορβά επικίνδυνων σχεδίων και ανταγωνισμών;» τόνισε, και πρόσθεσε: «Είναι μύθος ότι όλα αυτά γίνονται για την ασφάλεια, την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων και συνόρων από την Τουρκική αμφισβήτηση και επιθετικότητα. (…) Είναι η αστική τάξη, οι επιχειρηματικοί όμιλοι της χώρας που ζητάνε αναβάθμιση, που ζητάνε μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα.
Αυτοί μπλέκουν το λαό μας σε επικίνδυνα πολεμικά σχέδια σαν αυτά που συζητούνται σήμερα και το Σαββατοκύριακo από τα στρατιωτικά γεράκια του ΝΑΤΟ στην Αθήνα και που βρίσκουν απέναντι τους τη μαζική αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση του εργατικού λαϊκού κινήματος που λένε “Να φύγουν οι ΝΑΤΟικές βάσεις από τη χώρα, καμιά εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια”.
Αυτοί κάνουν τη χώρα μαγνήτη κινδύνων σε συνθήκες μάλιστα που το θερμόμετρο της έντασης ανεβαίνει όπως αποδεικνύεται από τη συμφωνία ΗΠΑ — Βρετανίας — Αυστραλίας ενάντια στην Κίνα.
Αυτοί παζαρεύουν σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα. Αυτοί παίζουν παιχνίδια στις πλάτες των ξεριζωμένων, των προσφύγων και μεταναστών των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων εγκλωβίζοντας τους στη χώρα μας, στα νησιά μας».
Τεράστια η πείρα των λαών σε Ελλάδα και Ευρώπη από κάθε είδους αστική κυβέρνηση
Τονίζοντας πως από κάθε κυβερνητική θητεία η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία βγαίνει με λιγότερα δικαιώματα, χειροτερεύει η θέση της, βρίσκεται με περισσότερα βάρη στις πλάτες της, ο Κύριλλος Παπασταύρου σημείωσε:
«Κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, δεξιές και “αριστερές”. Κυβερνήσεις μονοκομματικές και συνεργασίας. Μονοκομματικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κυβερνήσεις συνεργασίας μεταξύ τους παρά το ότι ήταν “ορκισμένοι” ανταγωνιστές της κυβερνητικής εναλλαγής. Κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς και υπουργούς τεχνοκράτες και “ειδικούς”. Η “πρώτη φορά αριστερή” κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.
Με καμιά κυβέρνηση δεν υπηρετήθηκαν τα εργατικά — λαϊκά συμφέροντα. Με καμιά κυβέρνηση δεν ανακουφίστηκε ο λαός. Με καμία κυβέρνηση δεν πάρθηκαν πίσω αντεργατικά — αντιλαϊκά μέτρα.
Κάθε νέα κυβέρνηση πήρε και παίρνει την αντιλαϊκή σκυτάλη από την προηγούμενη, συνεχίζει η μια εκεί που σταμάτησε η άλλη το αντιλαϊκό της έργο.
Έχουν όλα δοκιμαστεί όλες οι εκδοχές, όλοι οι συνδυασμοί και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και αλλού.
Γιατί οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, δεν αλλάζει όμως το βασικό, το πιο σημαντικό το ποιος έχει στα χέρια του την εξουσία και τον πλούτο που παράγεται.
Για αυτό λέμε ότι δεν έχουμε άλλο χρόνο, δεν έχουμε άλλο περιθώριο για ψευδαισθήσεις και αυταπάτες που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Πόσες φορές έχουμε ακούσει το ψέμα ότι από την υλοποίηση των σχεδιασμών για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, μπορεί να προκύψει και λαϊκή ευημερία.
Ένα ψέμα που επαναλαμβάνεται και σήμερα. Μας δείχνει η κυβέρνηση τους ρυθμούς ανάπτυξης του τελευταίου τριμήνου και πανηγυρίζει. Αναγγέλλει από το βήμα της ΔΕΘ πακέτο για δήθεν φιλολαϊκά μέτρα».
Συνεχίζοντας, αναφέρθηκε στις πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης, σχολιάζοντας πως πάρθηκαν κάτω και από την πίεση εργατικών λαϊκών κινητοποιήσεων και το φόβο μεγαλύτερων το επόμενο διάστημα, χαρακτηρίζοντάς τις παράλληλα και πονηρές:
«Είναι μέτρα όχι για να ανακουφιστούν οι εργαζόμενοι αλλά για να εμπεδώσουν την απώλεια δικαιωμάτων τους και κατακτήσεων, για να εμπεδώσουν την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση των αναγκών τους.
Είναι αυτά που το πολύ — πολύ μπορούν να γίνουν και χωράνε στην αντιλαϊκή πολιτική ως απαραίτητο συμπλήρωμα της.
Και αποδεικνύεται κάτι ακόμα ότι τέτοιου είδους μέτρα δεν χρειάζεται να είσαι και “αριστερός τύπου ΣΥΡΙΖΑ” για να τα πάρεις. Μπορεί μια χαρά και η νεοφιλελεύθερη ΝΔ. Δεν κοστίζουν άλλωστε τίποτα για το κεφάλαιο αφού γίνονται άλλοθι για να υλοποιούνται πολιτικές προς όφελος του. Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ στέκεται με αμηχανία και σύγχυση αφού η κυβέρνηση του παίρνει τη μπουκιά από το στόμα».
Ιδιαίτερα στάθηκε επίσης και στο ζήτημα της «πράσινης μετάβασης», καλώντας το λαό να αναρωτηθεί: «Θα πιστέψουμε λοιπόν ξανά στις νέες υποσχέσεις που ακούγονται στις ΗΠΑ, ΕΕ και Ελλάδα για έναν πιο δίκαιο και πιο φιλικό στους εργαζόμενους και το περιβάλλον καπιταλισμό;».
«Η πράσινη μετάβαση, το πράσινο New Deal» είπε, «που εφαρμόζεται στην ΕΕ και τις ΗΠΑ δεν θα φέρει καλύτερες μέρες για το λαό, όπως και αν προβάλλεται από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ όπως και αν καλλωπίζεται από δυνάμεις όπως το ΜΕΡΑ25 κ.ά. που μιλάνε για πράσινη κοινωνική συμφωνία.
Είναι η νέα “μεγάλη ιδέα” για τα μονοπώλια και για τους εργαζόμενους σημαίνει: Πιο ακριβό ρεύμα, χειρότεροι όροι εργασίας, μεγαλύτερη εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικά ενεργειακά σχέδια, καταστροφή παραγωγικών μονάδων και ανεργία στη Δυτική Μακεδονία».
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό
Ο Κύριλλος Παπασταύρου, τόνισε προς το λαό και τη νεολαία πως η επίθεση που εξαπολύεται σε βάρος τους δεν πρόκειται να σταματήσει «αν δεν τη σταματήσουμε εμείς, αν δεν οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας» και πρόσθεσε πως «απέναντι στο εχθρικό αστικό κράτος πρέπει και μπορεί να υψωθεί η μεγάλη δύναμη της λαϊκής πρωτοβουλίας».
Συνεχίζοντας, ανέφερε: «Ξέρουμε τι μπορεί να πετύχει ο λαός όταν σηκώσει το ανάστημά του και πιστέψει στη δύναμή του σε κρίσιμες στιγμές.
Αντί να περιμένει καρτερικά ποιος θα συνεχίσει να το ληστεύει.
Αντί να δίνει τη συναίνεση του, την ανοχή του σε νέες αυταπάτες και ψευδαισθήσεις κυβερνητικών εναλλαγών.
Αντί να αναθέτει σε ψεύτικους σωτήρες την επίλυση των προβλημάτων του.
Ο ίδιος μπορεί να σηκώσει το ανάστημα του να σώσει τον εαυτό του… Να δώσει οριστική διέξοδο στα προβλήματα του βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής.
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας.
Γιατί αυτός είναι ο δρόμος που μπορεί να δώσει απάντηση στις αγωνίες του, στα θέλω του, να ζήσει όπως πραγματικά του αξίζει όπως απαιτεί η σύγχρονη εποχή».
Και κλείνοντας, ανέφερε: «Αυτό το δρόμο μπορούμε να το βαδίσουμε, είναι ο δρόμος που φωτίζει το ΚΚΕ με το σύγχρονο επαναστατικό Πρόγραμμα του, είναι η διέξοδος της ανατροπής της δικτατορίας των επιχειρηματικών ομίλων, ο δρόμος του σοσιαλισμού, της κοινωνικής ιδιοκτησίας, και της κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας και των υπηρεσιών με επιστημονικότητα και κριτήριο το κοινωνικό όφελος.
Ο σοσιαλισμός είναι η πραγματική πρόοδος, η κοινωνία στην οποία οι εργαζόμενοι βγαίνουν απ’ το περιθώριο της πολιτικής ζωής και συμμετέχουν, ισότιμα άνδρες και γυναίκες, ενεργά στη λήψη, στην εφαρμογή και στον έλεγχο των αποφάσεων, γιατί έχουν πλέον την εξουσία στα δικά τους χέρια.
Το πραγματικά νέο είναι η κοινωνική ιδιοκτησία, ώστε να πάψει να λειτουργεί η οικονομία με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Πάνω σ’ αυτό το γόνιμο έδαφος ο κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής μπορεί να θέσει και να πετύχει επιστημονικά καθορισμένους κοινωνικούς στόχους στην αγροτική και βιομηχανική παραγωγή, στις κοινωνικές υπηρεσίες.
Για να οργανώσουμε την αντεπίθεση του λαού και της νεολαίας για να βάλουμε τη δικιά μας σφραγίδα στις εξελίξεις.
Για να οργανώσουμε την πάλη μας για τα προβλήματά μας, να φέρουμε τις ανάγκες στο προσκήνιο, να αναμετρηθούμε με τους μεγάλους ενόχους για την κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, την εξουσία του κεφαλαίου και τους συμμάχους της, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Για να ανοίξουμε αυτό το δρόμο μπαίνουν μπροστά οι κομμουνιστές μπροστά, οι Κνίτες και οι Κνίτισσες παντού και σε όλα τα ζητήματα με σημαία μας τις σύγχρονες εργατικές — λαϊκές ανάγκες.
(…) Χτίζουμε μέρα τη μέρα, μάχη τη μάχη ένα μεγάλο κίνημα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της με ενιαία αιτήματα και στόχους που βάζουν στο στόχαστρο το πραγματικό αντίπαλο ανοίγουν το δρόμο σε αντιμονοπωλιακή — αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.
Σε αυτό τον αγώνα καλούμε σε συμπόρευση σε κοινή δράση και πάλη με τους κομμουνιστές, με το ΚΚΕ.
Από την πίστη μας σε αυτό τον αγώνα, στη δυνατότητα της τελικής νίκης της εργατικής τάξης, του λαού, στη δυνατότητα ο λαός να δώσει διέξοδο στην κατεύθυνση της νέας κοινωνίας, αντλούμε τη σταθερότητα, τη συνέπεια μας που αναγνωρίζεται απ’ όλους».
902.gr.
«Τσε Γκεβάρα, πρεσβευτής της Επανάστασης», του Νίκου Μόττα
