Κώστας Καρυωτάκης, «είναι ένας ποιητής που με τον καιρό θα γίνεται μεγαλύτερος και θα τιμάται περισσότερο»

Ο Κώστας Καρυω­τά­κης γεν­νή­θη­κε στην Τρί­πο­λη, στις 30 Οκτώ­βρη 1896. Από το 1912 δημο­σιεύ­ει ποι­ή­μα­τα σε διά­φο­ρα παι­δι­κά περιο­δι­κά. Δεκα­ε­πτά χρο­νών πηγαί­νει στην Αθή­να και γρά­φε­ται στη Νομι­κή Σχο­λή του Πανε­πι­στη­μί­ου, απ’ όπου στα τέλη του 1917 παίρ­νει το πτυ­χίο του. Τον Φεβρουά­ριο του 1919 εκδί­δει την πρώ­τη του ποι­η­τι­κή συλ­λο­γή «Ο πόνος των ανθρώ­πων και των πραγ­μά­των», που δεν παίρ­νει καλή κρι­τι­κή. Το 1921 κυκλο­φο­ρεί τη δεύ­τε­ρη συλ­λο­γή του τα «Νηπεν­θή». Την επο­χή αυτή συν­δέ­ε­ται στε­νά με την ποι­ή­τρια Μαρία Πολυ­δού­ρη, συνά­δελ­φό του στη Νομαρ­χία Αττι­κής. Το Δεκέμ­βριο του 1927 εκδί­δει την τελευ­ταία του συλ­λο­γή «Ελε­γεία και Σάτι­ρες». Στις 20 Ιου­λί­ου 1928 απο­φα­σί­ζει να βάλει τέλος στη ζωή του. Απο­πει­ρά­ται να αυτο­κτο­νή­σει, πέφτο­ντας γυμνός στη θάλασ­σα. Δεν τα κατα­φέρ­νει όμως, για­τί ήταν καλός κολυμ­βη­τής. Το πρωί της επο­μέ­νης, απτό­η­τος, φυτεύ­ει μια σφαί­ρα στην καρ­διά του.

Ο Καρυω­τά­κης δεν πρό­λα­βε να γρά­ψει πολ­λά ποι­ή­μα­τα — εξάλ­λου σύντο­μη ήταν η ζωή του, σύντο­μο και το έργο του. Κατήγ­γει­λε, όμως, με πάθος και παρ­ρη­σία τις «δημό­σιες αμαρ­τί­ες» της επο­χής του.

Η ποί­η­σή του βαθύ­τα­τα οργι­σμέ­νη, ριζο­σπα­στι­κή, επα­να­στα­τη­μέ­νη ενά­ντια στη σάπια, απάν­θρω­πα εκμε­ταλ­λευ­τι­κή, πατρι­δο­κα­πη­λι­κή, υπο­κρι­τι­κή, αδιέ­ξο­δη αστι­κή κοι­νω­νία, αλλά και στη συνε­νο­χή, την άνοια, τη μιζέ­ρια της μικρο­α­στι­κής τάξης. Σαρ­κα­στι­κή και με τον αφε­λή, παρα­συρ­μέ­νο λαϊ­κό άνθρω­πο. Μια ποί­η­ση δια­χρο­νι­κής, επί­και­ρης, αφυ­πνι­στι­κής κοι­νω­νι­κής κρι­τι­κής. Ποί­η­ση που δεν κατα­ξιώ­θη­κε όσο της άξι­ζε στον και­ρό της. Που αδι­κή­θη­κε από το κατε­στη­μέ­νο, λόγω του περιε­χο­μέ­νου της, όπως και ο δημιουρ­γός της, που διώ­χτη­κε και συκο­φα­ντή­θη­κε, λόγω των αγώ­νων του σαν γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του συν­δι­κα­λι­στι­κού φορέα των — βαρύ­τα­τα εκμε­ταλ­λευό­με­νων τότε- δημο­σί­ων υπαλ­λή­λων και του ασυμ­βί­βα­στου χαρα­κτή­ρα του.

Όσο για την αυτο­κτο­νία του, που τόσος λόγος γίνε­ται, μια προ­σπά­θεια απά­ντη­σης στο ακό­λου­θο κείμενο

Για­τί αυτο­κτό­νη­σε ο Καρυωτάκης;

Ο πολι­τι­κός Καρυωτάκης

Σαν σήμε­ρα 30 Οκτω­βρί­ου του 1896 γεν­νή­θη­κε ο Κώστας Καρυωτάκης

Κώστα Καρυω­τά­κη: Ο Μιχαλιός