Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κώστας Λαζαράκης: Ανάσα

Στους κορ­μούς των δέντρων,

φυτρώ­νουν τώρα έλικες.

Πρά­σι­νες επεν­δύ­σεις σκε­πά­ζουν το χώμα.

Το νερό σε πλα­στι­κά μπουκάλια,

έγι­νε χορη­γία, ‑καθώς-

οι βλα­στοί μαραί­νο­νται από το τσιμέντο.

Να μη δωρί­σου­με το οξυγόνο

που απέ­μει­νε,

στη λήθη.

Να σπά­σου­με τους καθρέ­φτες μας, που

μας μάθα­νε να ζού­με μέσα από τις σκιές μας.

Οι πλη­γές μας να γίνουν

οι πνεύ­μο­νες του μέλλοντος,

για να ανα­σά­νου­με ξανά.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο