Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κώστα Σταματόπουλου «Περιμένοντας τους Βαρβάρους»

Ενα ντο­κι­μα­ντέρ του Κώστα Στα­μα­τό­που­λου που πραγ­μα­τεύ­ε­ται τη σύγ­χρο­νη μετα­νά­στευ­ση μέσα από ένα οδοι­πο­ρι­κό στους εργα­σια­κούς χώρους όπου απα­σχο­λού­νται οι αλλο­δα­ποί εργά­τες, συχνά κάτω από αντί­ξο­ες συνθήκες.
Ο μετα­νά­στης σε αυτή την ται­νία τεκ­μη­ρί­ω­σης αντι­με­τω­πί­ζε­ται όχι μόνο ως «προ­ϊ­όν» μιας μετα­κί­νη­σης ανά­γκης αλλά κυρί­ως ως το «αντι­κεί­με­νο» μιας σκλη­ρής εκμε­τάλ­λευ­σης της εργα­τι­κής του δύναμης.
Οι μετα­νά­στες χρη­σι­μο­ποιού­νται ως ανα­λώ­σι­μοι προ­κει­μέ­νου να μεγι­στο­ποι­η­θεί το κέρ­δος, καθώς βρί­σκο­νται γύρω μας ουσια­στι­κά «αόρα­τοι», χωρίς να τους έχουν παρα­χω­ρη­θεί έστω και τα στοι­χειώ­δη εργα­σια­κά και ανθρώ­πι­να δικαιώματα.
Παράλ­λη­λα σκια­γρα­φεί­ται η αγω­νία τους για ένα καλύ­τε­ρο μέλ­λον, οι δυσκο­λί­ες δια­βί­ω­σης, ενσω­μά­τω­σης αλλά και ο διο­γκού­με­νος ρατσι­σμός που υφίστανται.
Μέσα σε αυτό το δυσοί­ω­νο τοπίο, ανα­δύ­ε­ται η αλλη­λεγ­γύη, η οργή και ο αγώ­νας ώστε να υπε­ρα­σπί­σουν τα δικαιώ­μα­τά τους: τόσο ως από­κλη­ροι «ξένοι», όσο και ως οι πλέ­ον βάρ­βα­ρα εκμε­ταλ­λευό­με­νοι εργαζόμενοι.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο