Λάρισα: Το αποκριάτικο «μπουλούκι» των κομμουνιστών διακωμωδούσε το άθλιο κείμενο των «My Market»

Με έναν καυ­στι­κό και εύστο­χο τρό­πο και σε απο­κριά­τι­κη διά­θε­ση οι Τομε­α­κές Οργα­νώ­σεις Λάρι­σας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ απο­φά­σι­σαν να παρέμ­βουν στα απο­κριά­τι­κα «μπου­λού­κια», στις εκδη­λώ­σεις που γίνο­νται στην κεντρι­κή πλα­τεία της Λάρι­σας από τον δήμο Λαρι­σαί­ων. Τα «μπου­λού­κια» είναι ομά­δες μεταμ­φιε­σμέ­νων, που με τη συνο­δεία μου­σι­κών με γκάι­ντες, ντα­ού­λια, κλα­ρί­να, κιθά­ρες και βιο­λιά, ξεκι­νούν από δια­φο­ρε­τι­κά σημεία της πόλης και ξεση­κώ­νουν τον κόσμο με τα τρα­γού­δια τους, τους αστεϊ­σμούς και τις αθυ­ρο­στο­μί­ες τους, σκορ­πώ­ντας κέφι και χαρά.

Το απο­κριά­τι­κο «μπου­λού­κι» του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δια­κω­μω­δού­σε στο λαό της πόλης το άθλιο κεί­με­νο που πρό­σφα­τα είδε το φως της δημο­σιό­τη­τας και αφο­ρά τους εργα­ζό­με­νους στα κατα­στή­μα­τα «My Market». Εκεί όπου η διεύ­θυν­ση τους προ­στά­ζει να είναι χαμο­γε­λα­στοί και ευχα­ρι­στη­μέ­νοι που εργά­ζο­νται για 300 ευρώ, για­τί είναι πολύ καλύ­τε­ρα από το να είναι άνερ­γοι. Έτσι λοι­πόν το Σάβ­βα­το 9 Μάρ­τη το πρωί, μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ «μοι­ρά­στη­καν τους ρόλους τους» (π.χ. εργο­δό­της, μυστι­κός επι­σκέ­πτης, διευ­θυ­ντές επι­χεί­ρη­σης, χαμο­γε­λα­στοί εργα­ζό­με­νοι) και κάτω από το σύν­θη­μα «Το χαμό­γε­λο δεν θα μας το πάρουν, ούτε θα μας το επι­βά­λουν! Καλές Από­κριες, ΤΟ Λάρι­σας ΚΚΕ — ΚΝΕ», πραγ­μα­το­ποί­η­σαν εξόρ­μη­ση με ανα­κοί­νω­ση — καταγ­γε­λία του συγκε­κρι­μέ­νου περι­στα­τι­κού στο πλή­θος κόσμου, πολι­τι­στι­κών συλ­λό­γων και φορέ­ων που ήταν συγκε­ντρω­μέ­νοι και γλε­ντού­σαν στους κεντρι­κούς δρό­μους, στην κεντρι­κή πλα­τεία της Λάρισας.

Ανέ­δει­ξαν με αυτόν τον σατι­ρι­κό τρό­πο, μοι­ρά­ζο­ντας την ανα­κοί­νω­ση αλλά και μάσκες με χαμό­γε­λα στον κόσμο, το πρό­σω­πο της εργο­δο­σί­ας και των μηχα­νι­σμών της (διευ­θυ­ντά­δες, ρου­φιά­νοι — μυστι­κοί επι­σκέ­πτες κ.τ.λ.), την προ­σπά­θεια να τσα­κι­στεί κάθε δικαί­ω­μα των εργα­ζο­μέ­νων, ότι το συγκε­κρι­μέ­νο περι­στα­τι­κό δεν είναι η εξαί­ρε­ση αλλά ο κανό­νας. Το μήνυ­μα ήταν αισιό­δο­ξο και ξεκά­θα­ρο για τους εργα­ζό­με­νους που «…χαμο­γε­λούν αγω­νι­ζό­με­νοι για τη ζωή και την τάξη τους, ξέρο­ντας ότι χωρίς αυτούς δεν κινεί­ται τίποτα!».

Αυτή η ιδιαί­τε­ρη παρέμ­βα­ση προ­κά­λε­σε αίσθη­ση και ενδια­φέ­ρον στον κόσμο της πόλης, διά­θε­ση για συζή­τη­ση με αφορ­μή το συγκε­κρι­μέ­νο περι­στα­τι­κό. Παράλ­λη­λα, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε εξόρ­μη­ση με τον «Ριζο­σπά­στη» και τον «Οδη­γη­τή» με την Από­φα­ση του 12ου Συνε­δρί­ου της ΚΝΕ.