Μες στην ταβέρ­να τώρα κάθε­σαι και δε μιλάς μες στην καρ­διά σου στά­λες στά­λες πέφτει ο σεβ­ντάς θυμά­σαι τότε που πετού­σες με πλα­τιά φτε­ρά τώρα ο καθέ­νας τη ζωή σου την κλω­τσο­βο­λά. Βγά­λε πάλι την ψυχή σου στο σερ­γιά­νι μες στις γει­το­νιές να γιο­μί­σει η ζωή σου γλυ­κές φωνές και με πασχα­λιές. Ήσουν ωραί­ος σαν περ­νού­σες μες … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το ΛαΣυ Και­σα­ρια­νής: Εκδή­λω­ση-αφιέ­ρω­μα στα 2 χρό­νια από τον θάνα­το του Μίκη.