Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λαϊκό γλέντι στην Καισαριανή

Με μεγά­λη επι­τυ­χία, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε χτες 24 Φλε­βά­ρη, εκδή­λω­ση της Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης στο ιστο­ρι­κό μου­σι­κό στέ­κι «Κρύ­πτη» (πρώ­ην «Μαγιο­πού­λα») του Και­σα­ρια­νιώ­τη ‑γέν­νη­μα και θρέμ­μα, Βαγ­γέ­λη Κορακάκη.

Στην κατά­με­στη αίθου­σα, που απο­δεί­χτη­κε μικρή ‑πολ­λοί φίλοι της παρά­τα­ξης, κάθε ηλι­κί­ας θα ήθε­λαν να δηλώ­σουν μαχη­τι­κά «παρών» …πριν ανά­ψει για τα καλά ο χορός και το τρα­γού­δι, ο δήμαρ­χος της πόλης (και φυσι­κά υπο­ψή­φιος και πάλι) Ηλί­ας Στα­μέ­λος έκα­νε σύντο­μο χαι­ρε­τι­σμό όπου μετα­ξύ άλλων αναφέρθηκε:

Στη σημα­σία αυτής της περιό­δου, όχι μόνο προ­ε­κλο­γι­κά (επι­ση­μαί­νο­ντας το «ενιαίο» των ανα­με­τρή­σε­ων ‑δημο­τι­κών, περι­φε­ρεια­κών, ευρω­ε­κλο­γών και …ό,τι άλλο προ­κύ­ψει), αλλά και γενι­κά ‑πολι­τι­κά και κοινωνικά.

(επα­να­λαμ­βά­νο­ντας) για τα τοπι­κά ζητή­μα­τα, την οπτι­κή της Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης για την οποία «καθρέ­φτης είναι η δου­λειά μας», στη­ρί­ζο­ντας τον αγώ­να της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας «των αγω­νιών και των αγώ­νων τους» για­τί «η πόλη πριν απ’ όλα είναι οι άνθρω­ποι» έχου­με «συγκε­κρι­μέ­νο αγω­νι­στι­κό πλαί­σιο, με προ­τε­ραιό­τη­τα τον κοι­νω­νι­κό τομέα και τα παι­διά -σχο­λεία κλπ»

«Από δω και μπρος θα χρειαστούμε τη βοήθεια όλων σας ‑κυριολεκτικά, δεν υπάρχει καμιά εξαίρεση σ’ αυτή τη μάχη, γιατί οι αντίπαλοι θα κάνουν τα πάντα για να γίνουν στήριγμα της κεντρικής εξουσίας και να αλλάξουν τη φυσιογνωμία της πόλης», … «αλλά επειδή εμείς έχουμε μάθει ‑χτες ήταν και η επέτειος ίδρυσης της ΕΠΟΝ στο “πολεμάμε και τραγουδάμε” και η Καισαριανή είναι δεμένη με την ΕΠΟΝ και την ιστορία θα τραγουδήσουμε σήμερα, για να πολεμήσουμε αύριο».

Στη συνέ­χεια και για πάνω από πέντε ώρες ταξι­δέ­ψα­με με τις πενιές του Βαγ­γέ­λη, που δήλω­σε και πάλι την αμέ­ρι­στη συμπα­ρά­στα­ση και στή­ρι­ξη στην παρά­τα­ξη (γνω­στές οι από­ψεις του, που έρχο­νται από παλιά και δε χρειά­ζε­ται να τις επα­να­λά­βου­με), αλλά και του Βασί­λη της Σταυ­ρού­λας και των άλλων εκλε­κτών συντε­λε­στών της κομπα­νί­ας σε δρό­μους (και μονο­πά­τια) γνω­στούς στους παλιό­τε­ρους, που αγκα­λιά­ζει όλο πιο πολύ και η νέα γενιά αγω­νι­στι­κά, στους δρό­μους αλλά και …στη λαϊ­κή πίστα, ρίχνο­ντας στρο­φές, σιγο­ντά­ρο­ντας ή σιγοτραγουδώντας…

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο