Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λιμάνι Θεσσαλονίκης: Ενας ακόμη εργάτης νεκρός για τα κέρδη των καπιταλιστών

Απε­βί­ω­σε ο 59χρονος λιμε­νερ­γά­της που τραυ­μα­τί­στη­κε σοβα­ρά το πρωί του Σαβ­βά­του, στα δύο πόδια, από κλαρκ, κατά τη διάρ­κεια εκτέ­λε­σης εργα­σιών φόρ­τω­σης σε πλοίο στο λιμά­νι της Θεσσαλονίκης.

Ο λιμε­νερ­γά­της είχε μετα­φερ­θεί από ασθε­νο­φό­ρο του ΕΚΑΒ στο Γενι­κό Νοσο­κο­μείο Θεσ­σα­λο­νί­κης «ΑΧΕΠΑ», όπου υπο­βλή­θη­κε σε χει­ρουρ­γι­κή επέμ­βα­ση, ενώ στη συνέ­χεια εισή­χθη σε Μονά­δα Εντα­τι­κής Θεραπείας.

Προ­α­νά­κρι­ση διε­νερ­γεί­ται από το Κεντρι­κό Λιμε­ναρ­χείο Θεσ­σα­λο­νί­κης, ενώ συνε­λή­φθη ο 46χρονος χει­ρι­στής του ΚΛΑΡΚ.

ΚΟ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ: Ανακοίνωση για το εργατικό δυστύχημα στο λιμάνι

Η Κομ­μα­τι­κή Οργά­νω­ση Μετα­φο­ρών της Τομε­α­κής Οργά­νω­σης Βιο­μη­χα­νί­ας Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ εκφρά­ζει τα θερ­μά της συλ­λυ­πη­τή­ρια στην οικο­γέ­νεια και στους συνα­δέλ­φους του 59χρονου εργα­ζό­με­νου που κατέ­λη­ξε μετά τον σοβα­ρό­τα­το τραυ­μα­τι­σμό του εν ώρα εργα­σί­ας στο λιμά­νι της Θεσσαλονίκης.

Στην ανα­κοί­νω­σή της αναφέρει:

«Δυστυ­χώς η εργα­τι­κή τάξη της πόλης μας θρη­νεί ένα ακό­μα θύμα στον βωμό των κερ­δών των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Οι τυμπα­νο­κρου­σί­ες για τις εξα­γο­ρές, τις επεν­δύ­σεις και την “ανα­βάθ­μι­ση” του λιμα­νιού της πόλης που περ­νά­νε μέσα από τον στό­χο για την μετα­τρο­πή της περιο­χής μας σε κόμ­βο μετα­φο­ράς εμπο­ρευ­μά­των, δεν μπο­ρούν να κρύ­ψουν ότι γίνο­νται πάνω στα σμπα­ρα­λια­σμέ­να δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων, στην έλλει­ψη ακό­μη και στοι­χειω­δών μέτρων υγεί­ας και ασφά­λειας της εργασίας.

Πολύ σοβα­ρές ευθύ­νες, μαζί με την εργο­δο­σία, έχει και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ που με τον νόμο-έκτρω­μα που ψήφι­σε την Πέμ­πτη επι­βάλ­λει ατε­λεί­ω­τες ώρες δου­λειάς και δίνει συντρι­πτι­κό χτύ­πη­μα στο Σώμα Επι­θε­ώ­ρη­σης Εργα­σί­ας που είναι υπεύ­θυ­νο για τον έλεγ­χο της τήρη­σης των απα­ραί­τη­των μέτρων.

Μόνο οι εργα­ζό­με­νοι με την κοι­νή τους πάλη, μέσα από τα σωμα­τεία τους, διεκ­δι­κώ­ντας άμε­σα από τους υπεύ­θυ­νους φορείς την λήψη όλων των ανα­γκαί­ων μέτρων προ­στα­σί­ας, μπο­ρούν να μετα­τρέ­ψουν την ευχή “να είναι ο τελευ­ταί­ος νεκρός” σε πραγματικότητα».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο