Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λουδοβίκος Φόιερμπαχ, φιλόσοφος — υλιστής και αθεϊστής

Στις 13 Σεπτεμ­βρί­ου 1872 πεθαί­νει ο Λου­δο­βί­κος Φόιερ­μπαχ. Γερ­μα­νός φιλό­σο­φος — υλι­στής και αθεϊ­στής. Το έργο του είναι ένας ανει­ρή­νευ­τος αγώ­νας κατά της θρη­σκεί­ας, η οποία κατά τον Φόιερ­μπαχ παρα­λύ­ει την επι­δί­ω­ξη του ανθρώ­που για καλύ­τε­ρη ζωή στον πραγ­μα­τι­κό κόσμο και για το μετα­σχη­μα­τι­σμό αυτού του κόσμου. Η κοσμο­θε­ω­ρία του Φόιερ­μπαχ ολο­κλη­ρώ­θη­κε με τη διδα­σκα­λία περί ηθι­κής. Ωστό­σο, η ηθι­κή του Φόιερ­μπαχ, όπως και ο αθεϊ­σμός του, δε στη­ρί­ζο­νται σε ιστο­ρι­κό — υλι­κό θεμέ­λιο και έτσι δεν οδη­γούν στη συνει­δη­το­ποί­η­ση της ανα­γκαιό­τη­τας για μετα­σχη­μα­τι­σμό του κοι­νω­νι­κού Είναι ως ρεα­λι­στι­κού όρου επί­τευ­ξης της ανθρώ­πι­νης ευτυ­χί­ας. Απ’ τη σκο­πιά αυτή, ο Μαρξ και ο Ενγκελς άσκη­σαν έντο­νη κρι­τι­κή στον Φόιερ­μπαχ, ανα­γνω­ρί­ζο­ντας ταυ­το­χρό­νως τη μεγά­λη αξία του έργου και κατα­τάσ­σο­ντάς τον στην αμέ­σως επό­με­νη θέση από τον Χέγκελ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο