Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λυκούργος Καλλέργης, μεγάλος ηθοποιός με προσφορά στην Τέχνη και τον Πολιτισμό

Λυκούρ­γος Καλ­λέρ­γης, ηθο­ποιός, σκη­νο­θέ­της, μετα­φρα­στής, συν­δι­κα­λι­στής, δάσκα­λος δρα­μα­τι­κής τέχνης, βου­λευ­τής, επί­τι­μος διδά­κτωρ του Τμή­μα­τος Θεα­τρι­κών Σπου­δών του Καπο­δι­στρια­κού Πανε­πι­στη­μί­ου Αθηνών.

Ο Λυκούρ­γος Καλ­λέρ­γης γεν­νή­θη­κε στην Κρή­τη, στο Χου­μέ­ρι Μυλο­πο­τά­μου, στις 7 Μαρ­τί­ου 1914. Γιος του δημο­σιο­γρά­φου, σοσια­λι­στή ηγέ­τη Σταύ­ρου Καλλέργη.

Φοί­τη­σε στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή της «Λαϊ­κής Σκη­νής» του Κάρο­λου Κουν. Βγή­κε στο θέα­τρο το 1934, με τη «Λαϊ­κή Σκη­νή» του Κάρο­λου Κουν, με πρώ­το ρόλο τον Πανά­ρε­το στην «Ερω­φί­λη» του Χορ­τά­τζη. Ιδρυ­τι­κό μέλος και πρω­τα­γω­νι­στής του «Θεά­τρου Τέχνης» του Κάρο­λου Κουν από το 1942 έως το 1950.

Στην πολύ­χρο­νη δια­δρο­μή του στην ελλη­νι­κή θεα­τρι­κή σκη­νή, ερμή­νευ­σε πλή­θος ρόλων σε σπου­δαία έργα του ελλη­νι­κού και διε­θνούς ρεπερ­το­ρί­ου. Πρω­τα­γω­νι­στής σε διά­φο­ρους θιά­σους του ελεύ­θε­ρου θεά­τρου, ερμή­νευ­σε εξέ­χο­ντες ρόλους σε πολ­λά θεα­τρι­κά έργα, του ελλη­νι­κού και διε­θνούς δρα­μα­το­λο­γί­ου. Συνερ­γά­στη­κε με όλα τα μεγά­λα ονό­μα­τα του ελλη­νι­κού θεά­τρου: Μαρί­κα Κοτο­πού­λη, Κατε­ρί­να Ανδρε­ά­δη, Αιμί­λιο Βεά­κη, Κατί­να Παξι­νού, Αλέ­ξη Μινω­τή κ.ά.

Έπαι­ξε σε πολ­λές ται­νί­ες του ελλη­νι­κού κινη­μα­το­γρά­φου, ξεκι­νώ­ντας το 1949 από τον «Κόκ­κι­νο Βρά­χο» του Γρη­γό­ρη Γρη­γο­ρί­ου και ολο­κλη­ρώ­νο­ντας την παρου­σία του στη μεγά­λη οθό­νη το 2001 με τον «Αλέ­ξαν­δρο και Αϊσέ» του Δημή­τρη Κολ­λά­του. Συμ­με­τεί­χε στις σει­ρές «Ο Χρι­στός ξανα­σταυ­ρώ­νε­ται» (1975) και «Παν­θέ­οι» (1977), που έγρα­ψαν ιστο­ρία στα ελλη­νι­κά τηλε­ο­πτι­κά χρονικά.

Μετέ­φρα­σε: 4 θεα­τρι­κά έργα του Τσέ­χοφ, «Ο Γλά­ρος», «Θεί­ος Βάνιας», «Οι τρεις αδελ­φές», «Ο Βυσ­σι­νό­κη­πος» και 4 μονό­πρα­κτα, «Πρό­τα­ση Γάμου», «Η Αρκού­δα», «Ο Γάμος», «Το Κύκνειο άσμα», «Εμείς και ο χρό­νος» του Πρί­σλεϊ, τα «Παντρο­λο­γή­μα­τα» του Γκό­γκολ, «Οι Μικρο­α­στοί» του Γκόρ­κι, το μονό­πρα­κτο «Ροζα­λί­ντα» του Μπάρι.

Γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του Σωμα­τεί­ου Ελλή­νων Ηθο­ποιών από το 1956 έως το 1967 και για ένα διά­στη­μα πρό­ε­δρος. Για 5 χρό­νια πρό­ε­δρος της Πανελ­λή­νιας Ομο­σπον­δί­ας Θεά­μα­τος — Ακρο­ά­μα­τος (ΠΟΘΑ) και αντι­πρό­ε­δρος του Ταμεί­ου Συντά­ξε­ων Ηθοποιών.

Το Νοέμ­βρη του 1977 εξε­λέ­γη βου­λευ­τής του ΚΚΕ στην Α΄ Αθή­νας για μια τετρα­ε­τία ενώ μετά την αντε­πα­νά­στα­ση και την ανα­τρο­πή του σοσια­λι­σμού στή­ρι­ξε το οπορ­του­νι­στι­κό μόρ­φω­μα του «Συνα­σπι­σμού της Αριστεράς».

Του έχουν απο­νε­μη­θεί το Βρα­βείο Πιρα­ντέ­λο και το Βρα­βείο Βεάκη.

Ο Λυκούρ­γος Καλ­λέρ­γης, που έφυ­γε από τη ζωή,  σε ηλι­κία 97 χρό­νων στις 27 Αυγού­στου 2011.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο