«Λύσσαξαν» τα τσιράκια του ΝΑΤΟ για την στάση του ΚΚΕ στην πρόσκληση Ζελένσκι να μιλήσει στη Βουλή

Οι «δημοκράτες» ΝΑΤΟικοί, ο αντικομμουνιστικός παροξυσμός και οι «απόντες»

«Αφρι­σαν» πάλι χτες οι «μεγά­λες πένες» των αστι­κών εφη­με­ρί­δων για τη στά­ση του ΚΚΕ στην πρό­σκλη­ση Ζελέν­σκι να μιλή­σει στη Βου­λή, επει­δή χαλά­ει τη ΝΑΤΟι­κή σού­πα του… «φωτός που παλεύ­ει με το σκο­τά­δι». Είναι φανε­ρό ότι όσο θα βρί­σκει δυσκο­λί­ες η ΝΑΤΟι­κή προ­πα­γάν­δα, η προ­σπά­θεια να δια­λέ­ξει ο λαός με το στα­νιό στρα­τό­πε­δο ληστών, να στοι­χη­θεί με την «εθνι­κή» γραμ­μή της εμπλο­κής στα σχέ­δια ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, τόσο θα κλι­μα­κώ­νε­ται και ο αντι­κομ­μου­νι­σμός, περ­νώ­ντας πλέ­ον στη φάση του παροξυσμού.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κή τέτοια περί­πτω­ση είναι ο Κανέλ­λης των «Νέων», ο οποί­ος στο χτε­σι­νό του αντι­κομ­μου­νι­στι­κό παρα­λή­ρη­μα λέει ότι τα περί αντι­δρα­στι­κής κυβέρ­νη­σης Ζελέν­σκι είναι «φρά­ση τυπι­κά κου­κου­έ­δι­κη, ενός εχθρι­κού προς τη δημο­κρα­τία κόμ­μα­τος που παρι­στά­νει το προ­ο­δευ­τι­κό και έχει κατά κόρον στη­ρί­ξει αυταρ­χι­κά και ολο­κλη­ρω­τι­κά καθεστώτα».

* * *

Η αλή­θεια βέβαια είναι ότι το ΚΚΕ δεν έχει στη­ρί­ξει ποτέ την «πρό­ο­δο» και «δημο­κρα­τία» των Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών: Ούτε όταν την «εξή­γα­γαν» με βόμ­βες στη Γιου­γκο­σλα­βία, με δεκά­δες χιλιά­δες νεκρούς σε Ιράκ, Αφγα­νι­στάν, Λιβύη, Συρία και όπου αλλού. Ούτε σήμε­ρα, στα τρα­πέ­ζια όπου κάθο­νται με τους συμ­μά­χους τους, τύπου Ισρα­ήλ, Ηνω­μέ­νων Αρα­βι­κών Εμι­ρά­των, Σαου­δι­κής Αρα­βί­ας και λοι­πών …δημο­κρα­τι­κών δυνά­με­ων. Αλλά ούτε και όταν «τάι­ζαν με το μπι­μπε­ρό» την αστι­κή δημο­κρα­τία στη Ρωσία, μετά τις αντε­πα­να­στα­τι­κές ανα­τρο­πές στη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση. Ούτε βέβαια πανη­γύ­ρι­ζε το ΚΚΕ, όπως εκεί­νοι στις φυλ­λά­δες τους, όταν τον περα­σμέ­νο Δεκέμ­βρη ο πρω­θυ­πουρ­γός συνα­ντιό­ταν με τον «δικτά­το­ρα Πού­τιν» (τόση… άβυσ­σος τους χωρίζει).

Απ’ αυτήν την άπο­ψη «τους νιώ­θου­με» όταν λυσ­σά­νε που το ΚΚΕ απο­κα­λύ­πτει ότι η κυβέρ­νη­ση Ζελέν­σκι έχει δώσει παρα­πά­νω από πολ­λά δείγ­μα­τα της «δημο­κρα­τί­ας» που και οι ίδιοι απο­θε­ώ­νουν, έχο­ντας απα­γο­ρεύ­σει το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Ουκρα­νί­ας, ενώ πρό­σφα­τα απα­γό­ρευ­σε και όλα τα κόμ­μα­τα της αντι­πο­λί­τευ­σης ως «φιλο­ρω­σι­κά»!

«Χαλά­ει τη σού­πα» της τάχα «άμυ­νας απέ­να­ντι στον ολο­κλη­ρω­τι­σμό», με την οποία προ­σπα­θούν να στρα­τεύ­σουν τον λαό κάτω από ξένες σημαί­ες, να θυμί­ζεις ότι η κυβέρ­νη­ση Ζελέν­σκι έχει ενσω­μα­τώ­σει ως επί­ση­μο σώμα, εκπαι­δεύ­σει και εξο­πλί­σει υπό ΝΑΤΟι­κή ομπρέ­λα ναζι­στι­κές ομά­δες τύπου Αζόφ, στα χέρια των οποί­ων έχει περά­σει τα τελευ­ταία χρό­νια τα μύρια όσα ο λαός στην Ανα­το­λι­κή Ουκρανία.

Κάτι που προ­φα­νώς λει­τουρ­γεί και ως το τέλειο πρό­σχη­μα για την κυβέρ­νη­ση Πού­τιν, της οποί­ας το «αντι­φα­σι­στι­κό» καμου­φλάζ και οι φιο­ρι­τού­ρες δεν κρύ­βουν με τίπο­τα τη συγ­γέ­νειά του με όλες τις υπό­λοι­πες αστι­κές κυβερ­νή­σεις, στις οποί­ες έχει υπο­σχε­θεί να δεί­ξει και το «πώς γίνε­ται η απο­κομ­μου­νι­στι­κο­ποί­η­ση». Δεί­χνο­ντας και το πώς οι ιμπε­ρια­λι­στές μπο­ρεί να τα σπά­νε στη μοι­ρα­σιά της λεί­ας, αλλά τα βρί­σκουν απέ­να­ντι στον κοι­νό και πραγ­μα­τι­κό τους εχθρό, στην προ­ο­πτι­κή να πάρει ο λαός την εξου­σία στα χέρια του.

* * *

Σαν κάθε σωστό θεο­μπαί­χτη των ημε­ρών, ο Κανέλ­λης δεν θα μπο­ρού­σε να μην επι­στρα­τεύ­σει και το αμί­μη­το επι­χεί­ρη­μα ότι οι επι­λο­γές της αστι­κής τάξης της Ουκρα­νί­ας είναι επι­λο­γές του λαού της. «Κατά το ΚΚΕ είναι αντι­δρα­στι­κό (…) να επι­διώ­κεις την αμυ­ντι­κή θωρά­κι­ση μέσω της έντα­ξής σου στο ΝΑΤΟ. Και αφού είσαι αντι­δρα­στι­κός, ήθε­λές τα κι έπα­θές τα», λέει το «λαγω­νι­κό» των «Νέων».

Βέβαια, δεν λέμε: Στο μυα­λό τους ένα πρα­ξι­κό­πη­μα, τρο­μο­κρα­τία και δολο­φο­νί­ες, πακτω­λοί χρη­μά­των και κάθε είδους ψευ­το­δι­λήμ­μα­τα που επι­στρα­τεύ­τη­καν ειδι­κά μετά το 2004 στην Ουκρα­νία, με το πιστό­λι στον «κρό­τα­φο» του λαού, στην αντι­πα­ρά­θε­ση με τη Ρωσία για τον προ­σα­να­το­λι­σμό των διε­θνών συμ­μα­χιών της χώρας, απο­τε­λούν… τον ορι­σμό της «ελεύ­θε­ρης επι­λο­γής». Τηρου­μέ­νων των ανα­λο­γιών, ποιος δεν θυμά­ται την απόρ­ρι­ψη του Ευρω­συ­ντάγ­μα­τος σε δημο­ψη­φί­σμα­τα που έγι­ναν σε κρά­τη — μέλη της ΕΕ, όπως η Γαλ­λία και η Ολλαν­δία, το οποίο επα­νήλ­θε «από το παρά­θυ­ρο» ως Συν­θή­κη της Λισ­σα­βό­νας 3 χρό­νια αργό­τε­ρα και χωρίς δημοψήφισμα;

Χρειά­ζε­ται λοι­πόν μεγά­λο θρά­σος να χρε­ώ­νει κανείς στο ΚΚΕ αθλιό­τη­τες όπως ότι ο λαός της Ουκρα­νί­ας «τα ‘θελε και τα ‘παθε». Αντί­θε­τα, είναι όλοι αυτοί που καλούν και τον ουκρα­νι­κό και τους υπό­λοι­πους λαούς σε κάθε είδους θυσί­ες για τα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης: Από την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια και τους «πολε­μι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς», που θα φορ­τω­θούν στις πλά­τες τους, μέχρι το να γίνουν «κρέ­ας για τα κανό­νια» στο ιμπε­ρια­λι­στι­κό μακε­λειό, με το οποίο μοι­ρά­ζουν τη λεία, την ώρα που οι κομ­μου­νι­στές οργα­νώ­νουν την πάλη για να μην πλη­ρώ­σει ο λαός τις συνέ­πειες ενός ακό­μα πολέμου.

* * *

«Ακό­μα κι αν υπο­θέ­σου­με ότι ο Ζελέν­σκι κανο­νι­κο­ποιεί τους φασί­στες (κάτι που επί­σης του προ­σά­πτε­ται), είναι αδια­νό­η­το το ΚΚΕ να αγνο­ή­σει την επί­θε­ση κατά της εθνι­κά κυρί­αρ­χης χώρας του», λέει ο Ραν Ταν Πλαν των «Νέων». «Χίλιοι καλοί» — προ­φα­νώς και τα φασι­στι­κά μαντρό­σκυ­λα του συστή­μα­τος — χωρά­νε στη «εθνι­κή» ενό­τη­τα του κεφα­λαί­ου. Μάλι­στα, για να το «στοι­χειο­θε­τή­σει», επι­στρα­τεύ­ει και ολί­γο από «εγχει­ρί­διο» του αντι­κομ­μου­νι­σμού, της θεω­ρί­ας των «δύο άκρων» και της παρα­χά­ρα­ξης της Ιστο­ρί­ας, με φοβε­ρές «απο­κα­λύ­ψεις» και παραλ­λη­λι­σμούς, όπως ότι το ΚΚΕ θεω­ρού­σε πως η κυβέρ­νη­ση Μετα­ξά είχε ευθύ­νη για την εμπλο­κή στον Β’ ΠΠ, και με αστειό­τη­τες για το πότε και αν αντι­στά­θη­κε το ΚΚΕ.

Δυστυ­χώς για εκεί­νους, όμως, το παρά­δειγ­μα που επι­κα­λού­νται δεί­χνει το ακρι­βώς αντί­θε­το απ’ όσα ισχυ­ρί­ζο­νται: Την ώρα που η αστι­κή τάξη (που για τα δικά της συμ­φέ­ρο­ντα και με τις δικές της συμ­μα­χί­ες έβα­λε τη χώρα στον πόλε­μο), είτε εγκα­τα­λεί­πο­ντας τη χώρα, είτε συνερ­γα­ζό­με­νη απευ­θεί­ας με τους κατα­κτη­τές, έδει­χνε ότι το μόνο «ενδια­φέ­ρον της για την πατρί­δα» αρχί­ζει και στα­μα­τά­ει στο πώς θα εκμε­ταλ­λεύ­ε­ται τον ελλη­νι­κό λαό, ο λαός με μπρο­στά­ρη­δες τους κομ­μου­νι­στές υπε­ρά­σπι­σε τη δική του πατρί­δα απέ­να­ντι στην ξένη κατο­χή, δια­μορ­φώ­νο­ντας προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να πάρει εκεί­νος την εξου­σία, έστω κι αν τελι­κά δεν τα κατάφερε.

Αυτό βέβαια είναι που ξορ­κί­ζουν, όπως και τότε, για­τί ξέρουν ότι ο λαός και το κεφά­λαιο δεν έχουν την ίδια πατρί­δα, ότι διέ­ξο­δο από τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο για τα συμ­φέ­ρο­ντά του μπο­ρεί να δώσει μόνο ο ίδιος ο λαός, απέ­να­ντι στους καπι­τα­λι­στές και τις συμ­μα­χί­ες τους.

* * *

Κι αυτό βέβαια απα­ντά­ει και σε κάποιους άλλους, όπως ο «πονη­ρός» συντά­κτης της «Καθη­με­ρι­νής» που έγρα­φε χτες για τη στά­ση του ΚΚΕ: «Αυτοί που πάντα απο­θε­ώ­νουν τον λαό, τώρα δεν του ανα­γνω­ρί­ζουν κανέ­να ρόλο στην Ιστο­ρία παρά μόνο του παθη­τι­κού θύμα­τος. Από μια άπο­ψη αυτή είναι και η στά­ση που αρμό­ζει στο Κόμ­μα: Να κατα­γρα­φεί στους από­ντες».

Πραγ­μα­τι­κά …συγκι­νη­τι­κό το ενδια­φέ­ρον όσων δεν ανα­γνω­ρί­ζουν στον λαό άλλο «ιστο­ρι­κό ρόλο» παρά μόνο να ματώ­νει για ένα από τα δύο στρα­τό­πε­δα των ληστών και για τα συμ­φέ­ρο­ντα των καπι­τα­λι­στών. Από αυτό το προ­σκλη­τή­ριο σίγου­ρα το ΚΚΕ είναι απόν. Γι’ αυτό και εκπλη­ρώ­νει στο ακέ­ραιο το πατριω­τι­κό και διε­θνι­στι­κό του καθή­κον απέ­να­ντι στον λαό της Ουκρα­νί­ας: Στην πρώ­τη γραμ­μή της πάλης για την απε­μπλο­κή της χώρας από τα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, για την απο­δέ­σμευ­ση από όλες τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις, με τον λαό νοι­κο­κύ­ρη στον τόπο του.

Τ. Γ.

Ανα­δη­μο­σιεύ­ε­ται απο την εφη­με­ρί­δα «Ριζο­σπά­στης» της Τετάρ­της 30 Μάρ­τη 2022.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα