Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μάγια Μελάγια, θρυλική ερμηνεύτρια του ελαφρολαϊκού τραγουδιού

Στις  27 Δεκεμ­βρί­ου 2014 έφυ­γε από τη ζωή η θρυ­λι­κή ερμη­νεύ­τρια του ελα­φρο­λαϊ­κού τρα­γου­διού των δεκα­ε­τιών του ’50 και ’60, Μάγια Μελά­για σε ηλι­κία 86 ετών. Το πραγ­μα­τι­κό της όνο­μα ήταν Μελ­πο­μέ­νη Τσι­ρι­γώ­τη και είχε γεν­νη­θεί το 1928 στην Πλά­κα. Η μού­σα του Γιώρ­γου Μου­ζά­κη, που είχε πολ­λές συνερ­γα­σί­ες και με τον Μανώ­λη Χιώ­τη, εμφα­νί­στη­κε και στον κινη­μα­το­γρά­φο, σε ται­νί­ες μετα­ξύ των οποί­ων «Τρεις Τρε­λοί Ντε­τέ­κτι­βς» (1957), «Ραντε­βού Με Τον Ερω­τα» (1957), «Η Φτώ­χεια Θέλει Καλο­πέ­ρα­ση» του Ορέ­στη Λάσκου, (1958). Μετά το χωρι­σμό της με τον Γιώρ­γο Μου­ζά­κη, έφυ­γε από την Ελλά­δα, για την Αμε­ρι­κή, όπου έγι­νε εξαι­ρε­τι­κά δημο­φι­λής στην ομο­γέ­νεια. Ηταν τόσο δημο­φι­λής και στην Ελλά­δα, που λέγε­ται ότι όταν κάποια μέρα στην Επί­δαυ­ρο όπου έπαι­ζε η Παξι­νού και είχε αργή­σει έτρε­χε για το θέα­τρο, ο τρο­χο­νό­μος που δεν την ανα­γνώ­ρι­σε την εμπό­δι­σε. «Σας παρα­κα­λώ», του είπε εκεί­νη. «Είμαι η Κατί­να Παξι­νού αφή­στε με να περά­σω». Κι εκεί­νος της απα­ντά «δεν πα ‘να είσαι και η Μάγια Μελάγια»!

Στην Αμε­ρι­κή, ερω­τεύ­τη­κε τον μαγα­ζά­το­ρα (έναν Έλλη­να ομο­γε­νή) και έμει­νε εκεί για 15 χρό­νια. Γύρι­σε όταν πέθα­νε ο άντρας της, αλλά πια εδώ δεν την θυμό­ταν σχε­δόν κανείς. Προ­σπά­θη­σε να ξανα­μπεί στον χώρο, αλλά έβρι­σκε όλες τις πόρ­τες κλει­στές. Άρχι­σε να δου­λεύ­ει σε κάτι σκυ­λά­δι­κα και δευ­τε­ρο­κλα­σά­τα μαγα­ζιά. Έκα­νε κάτι αρπα­χτές στην επαρ­χία. Και το 81, ενώ τρα­γου­δού­σε σε ένα μπου­ζου­ξί­δι­κο στον Πύρ­γο, έπα­θε εγκε­φα­λι­κό. Ήταν μόνο 53 χρο­νών. Από τότε δεν ξανα­τρα­γού­δη­σε ουσια­στι­κά επαγ­γελ­μα­τι­κά. Απο­σύρ­θη­κε, αν και ξανά­γι­νε καλά, κάνο­ντας μόνο λιγο­στές εμφα­νί­σεις. Έτσι οι νεό­τε­ρες γενιές δεν τη γνώρισαν.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο