Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μάθημα εκεί που δένεται τ’ ατσάλι!

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ — ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗ ΛΑΡΚΟ

🎈 Στις 21 Ιούνη το μάθημα έγινε εκεί που δένεται τ’ ατσάλι!
Ο χώρος γύρω από το εργοστάσιο στη Λάρυμνα γέμισε χρώματα και παιδικές φωνές

Την Κυρια­κή 21 Ιού­νη, στο χώρο έξω από το εργο­στά­σιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυ­μνα, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ένα …μάθη­μα ξεχω­ρι­στό! «Την Κυρια­κή 21 Ιού­νη… Το μάθη­μα γίνε­ται εκεί που δένε­ται τ’ ατσά­λι», έγρα­φε χαρα­κτη­ρι­στι­κά η πρό­σκλη­ση στην εκδρο­μή που διορ­γα­νώ­θη­κε από τις Οργα­νώ­σεις Εκπαι­δευ­τι­κών Στε­ρε­άς — Εύβοιας του ΚΚΕ και τις Μαθη­τι­κές Οργα­νώ­σεις Στε­ρε­άς — Εύβοιας της ΚΝΕ.

Στιγ­μιό­τυ­πο από την ξενά­γη­ση. Στο βάθος η ΛΑΡΚΟ

Δεκά­δες μαθη­τές Λυκεί­ου και Γυμνα­σί­ου, μαζί με τους μικρούς φίλους της ΚΝΕ και του «Κόκ­κι­νου Αερό­στα­του», μαζί με δασκά­λους και καθη­γη­τές τους, τους γονείς, παπ­πού­δες και για­γιά­δες, μαζί με εργά­τες της ΛΑΡΚΟ και κατοί­κους της ευρύ­τε­ρης περιο­χής της Λάρυ­μνας, γέμι­σαν με χρώ­μα και ζωντά­νια την περιοχή!

Εδω­σαν με τον δικό τους ξεχω­ρι­στό τρό­πο, μήνυ­μα αλλη­λεγ­γύ­ης και συμπα­ρά­στα­σης στον μεγά­λο αγώ­να των εργα­ζο­μέ­νων της ΛΑΡΚΟ, ενά­ντια στα δια­λυ­τι­κά σχέ­δια της κυβέρ­νη­σης, της Ευρω­παϊ­κής Ενω­σης, των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Πολ­λά από τα παι­διά που συμ­με­τεί­χαν, άλλω­στε, είναι παι­διά εργα­τών της ΛΑΡΚΟ και γνω­ρί­ζουν από πρώ­το χέρι τις δυσκο­λί­ες στο σπί­τι, την ανα­σφά­λεια για το αύριο, ανη­συ­χούν μαζί με τις οικο­γέ­νειές τους για τα ελλι­πέ­στα­τα μέτρα υγιει­νής και ασφά­λειας στο εργοστάσιο.

Οι μαθη­τές βρέ­θη­καν εκεί όπου το τελευ­ταίο διά­στη­μα, οι εργά­τες της ΛΑΡΚΟ δίνουν με όπλο την ενό­τη­τα και την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά τους έναν τίμιο και δίκαιο αγώ­να, για να υπε­ρα­σπι­στούν το μερο­κά­μα­το και τη ζωή τους. Για να εμπο­δί­σουν τη διά­λυ­ση της επι­χεί­ρη­σης και το ξεπού­λη­μα του ορυ­κτού πλού­του της χώρας στους μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομίλους.

Από τη βιβλιο­πα­ρου­σί­α­ση — συζή­τη­ση με τα μεγα­λύ­τε­ρα παιδιά

Εναν αγώ­να που φέρ­νει στην επι­φά­νεια τις πραγ­μα­τι­κές δυνα­τό­τη­τες της ΛΑΡΚΟ να ανα­πτυ­χθεί και να λει­τουρ­γή­σει προς όφε­λος του λαού της χώρας και όχι για τα κέρ­δη των λίγων. Εναν αγώ­να ενά­ντια στους σχε­δια­σμούς που οδη­γούν εκα­το­ντά­δες εργα­ζό­με­νους και τις οικο­γέ­νειές τους, είτε στην ανερ­γία, είτε στη μισο­δου­λειά, και μαρα­ζώ­νουν ολό­κλη­ρες περιο­χές στις οποί­ες δρα­στη­ριο­ποιεί­ται η ΛΑΡΚΟ.

Με «ξεναγούς» τους εργαζόμενους

Το πρό­γραμ­μα της εκδρο­μής ξεκί­νη­σε από την προ­βλή­τα της Λάρυ­μνας, απέ­να­ντι από τη ΛΑΡΚΟ, από το σημείο που μπο­ρεί κάποιος να δει ολό­κλη­ρο το εργο­στά­σιο που στέ­κει επι­βλη­τι­κά. «Τι τερά­στιο φου­γά­ρο είναι αυτό;», ρωτού­σαν εντυ­πω­σια­σμέ­νοι οι μαθη­τές. «Πόσο ψηλό είναι;», συνέ­χι­ζαν, με τους εργά­τες να τους απα­ντά­νε ότι από το σημείο 0 που θεω­ρεί­ται η στάθ­μη της θάλασ­σας, το φου­γά­ρο αυτό έχει ύψος 162 μέτρα!

Από το σημείο εκεί­νο, ένας εργα­ζό­με­νος της ΛΑΡΚΟ, με τα ρού­χα της δου­λειάς, καθώς πριν από λίγη ώρα είχε τελειώ­σει τη βάρ­διά του, ξεκί­νη­σε να εξη­γεί στα παι­διά τη λει­τουρ­γία του εργο­στα­σί­ου και τη δια­δι­κα­σία επε­ξερ­γα­σί­ας του μεταλ­λεύ­μα­τος. Τους μίλη­σε για τις δύσκο­λες συν­θή­κες δου­λειάς στα καμί­νια και τις υπό­λοι­πες εγκα­τα­στά­σεις. Για τις μεγά­λες θερ­μο­κρα­σί­ες που χρειά­ζο­νται για την προ­θέρ­μαν­ση της επε­ξερ­γα­σί­ας του μετάλ­λου που φτά­νουν τους 800 βαθ­μούς Κελ­σί­ου και τους 1.500 βαθ­μούς που φτά­νει η θερ­μο­κρα­σία στα καμί­νια για να λιώ­σει το μέταλλο.

Λάρκο ΚΝΕ

Ζωγρα­φί­ζο­ντας για τους εργά­τες της ΛΑΡΚΟ

«Φαντα­στεί­τε — είπε στα παι­διά — μόνο και μόνο από αυτές τις θερ­μο­κρα­σί­ες, πόσο επι­κίν­δυ­νη είναι η δου­λειά στο εργο­στά­σιο». Και συνέ­χι­σε, μιλώ­ντας για τα εργα­τι­κά «ατυ­χή­μα­τα» που οφεί­λο­νται στα ελλι­πή μέτρα για την ασφά­λεια των εργα­ζο­μέ­νων και την εκμε­τάλ­λευ­ση σε βάρος τους, αλλά και τις επι­πτώ­σεις στο περι­βάλ­λον, καθώς, ενώ θα μπο­ρού­σαν να ληφθούν μέτρα για ελα­χι­στο­ποί­η­ση των επι­πτώ­σε­ων από την παρα­γω­γι­κή δια­δι­κα­σία, κάτι τέτοιο δεν γίνε­ται, για­τί κοστί­ζει και αφαι­ρεί χρή­μα­τα από τα κέρ­δη των λίγων.

Από την ξενά­γη­ση, δεν έλει­ψαν οι ανα­φο­ρές για την Ιστο­ρία της ΛΑΡΚΟ, στα 55 περί­που χρό­νια ύπαρ­ξής της, για τη μεγά­λη και νικη­φό­ρα απερ­γία των 110 ημε­ρών του 1977, δεί­χνο­ντας το γεφυ­ρά­κι προς το δρό­μο για τη ΛΑΡΚΟ, εκεί που οι εργά­τες έστη­ναν μπλό­κα 43 χρό­νια πριν και αντι­με­τώ­πι­σαν το κρά­τος, την κατα­στο­λή, την αστυ­νο­μία και τον απερ­γο­σπα­στι­κό μηχα­νι­σμό της εται­ρεί­ας. Με το παρά­δειγ­μα αυτό εξή­γη­σε και το γεγο­νός ότι η ΛΑΡΚΟ είτε ήταν στα χέρια του Μπο­δο­σά­κη, είτε στα χέρια του «κρά­τους των Μπο­δο­σά­κη­δων», λει­τουρ­γού­σε και λει­τουρ­γεί μακριά από τα συμ­φέ­ρο­ντα του λαού.

🎈 «Ηξερες ότι…;»

Τα παι­διά ήδη γνώ­ρι­ζαν ορι­σμέ­να πράγ­μα­τα… Αλλω­στε, αρκε­τά από αυτά έχουν συμ­με­τά­σχει στις πολύ­μορ­φες κινη­το­ποι­ή­σεις του τελευ­ταί­ου δια­στή­μα­τος, εκφρά­ζο­ντας τη στή­ρι­ξη στα δίκαια αιτή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων. Είχαν μάθει όμως κάτι και από τη συζή­τη­ση που προη­γή­θη­κε τις μέρες πριν από την εκδρο­μή. Από το ερέ­θι­σμα που έδω­σαν όσα γρά­φο­νταν στην πρό­σκλη­ση της εκδρομής:
«Ηξε­ρες ότι…
…η ΛΑΡΚΟ παρά­γει σιδη­ρο­νι­κέ­λιο, το οποίο μας χρη­σι­μεύ­ει για την κατα­σκευή ηλε­κτρι­κών και ηλε­κτρο­νι­κών συσκευών, σωλή­νων και άλλων μεταλ­λι­κών αντι­κει­μέ­νων, την κατα­σκευή κτι­ρί­ων, στις τηλε­πι­κοι­νω­νί­ες κ.ά.; Οτι το ορυ­κτό κοβάλ­τιο που περιέ­χε­ται μέσα στο σιδη­ρο­νι­κέ­λιο χρη­σι­μο­ποιεί­ται για την κατα­σκευή ipad και iphone;
… η ΛΑΡΚΟ απα­σχο­λεί περί­που 1.200 εργα­ζό­με­νους που δου­λεύ­ουν σε πολύ σκλη­ρές και επι­κίν­δυ­νες συν­θή­κες, σε καζά­νια με υψη­λές θερ­μο­κρα­σί­ες ή σε υπαί­θρια μεταλλεία;
…η ΛΑΡΚΟ είναι μια επι­χεί­ρη­ση που είτε στα χέρια ιδιω­τών παλιό­τε­ρα, είτε στην ευθύ­νη του κρά­τους σήμε­ρα, εκμε­ταλ­λεύ­ε­ται τους εργα­ζό­με­νους για να αυξά­νο­νται τα κέρ­δη των λίγων; Οτι τώρα θέλουν πάλι να την που­λή­σουν σε επιχειρηματίες…
…το 1977 οι εργά­τες της ΛΑΡΚΟ έκα­ναν μια μεγά­λη απερ­γία που κρά­τη­σε 110 μέρες; Απέ­να­ντί τους είχαν τον επι­χει­ρη­μα­τία, το κρά­τος, την αστυ­νο­μία και όλα τα μεγά­λα αφε­ντι­κά… Οι εργά­τες όμως ήταν ενω­μέ­νοι, είχαν μεγά­λη συμπα­ρά­στα­ση και νίκησαν!».
Και η πρό­σκλη­ση κατέ­λη­γε: «Ετσι και τώρα έχουν ξεκι­νή­σει έναν μεγά­λο αγώ­να… Και εμείς είμα­στε στο πλάι τους…».

Το ανα­μνη­στι­κό που πήραν μαζί τους οι μαθητές

Ετσι, τα παι­διά άκου­σαν με ενδια­φέ­ρον την ολο­κλή­ρω­ση της ξενά­γη­σης, όπου ανα­δεί­χθη­καν οι τερά­στιες δυνα­τό­τη­τες που έχει η χώρα μας και η ΛΑΡΚΟ, για παρα­γω­γή χρή­σι­μων προ­ϊ­ό­ντων για την ικα­νο­ποί­η­ση των ανα­γκών των εργα­ζο­μέ­νων και των οικο­γε­νειών τους. Αλλά και οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να γίνει κάτι τέτοιο, δηλα­δή να στρα­φεί ο αγώ­νας του εργα­ζό­με­νου λαού και των παι­διών του ενά­ντια στον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο, που είναι το σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης που γεν­νά φτώ­χεια, ανερ­γία, πολέ­μους, προ­σφυ­γιά και υπο­σκά­πτει τις παρα­γω­γι­κές δυνα­τό­τη­τες της χώρας. Για να απο­λαμ­βά­νουν τον πλού­το που παρά­γουν αυτοί που τον παρά­γουν και είναι οι πολ­λοί, και όχι οι λίγοι που ζουν μέσα στη χλι­δή εκμε­ταλ­λευό­με­νοι τη δου­λειά των πολλών.

Το παιχνίδι «ανακατεύεται» με την Ιστορία και τη γνώση

«Η νέα γενιά έχει ιδα­νι­κά, μαζί με τους εργά­τες, χωρίς αφε­ντι­κά!». Το σύν­θη­μα αυτό φώνα­ξαν όλα τα παι­διά μαζί, αφού ολο­κλη­ρώ­θη­καν οι δρα­στη­ριό­τη­τες που διορ­γα­νώ­θη­καν μετά την ξενά­γη­ση στον οικι­σμό της ΛΑΡΚΟ. Συν­δυά­ζο­ντας τη γνώ­ση με το παι­χνί­δι, οι μαθη­τές χωρί­στη­καν σε δύο ομά­δες, σε σκιε­ρό μέρος και με φόντο τη θάλασ­σα και το εργοστάσιο.
Οι μικροί φίλοι της ΚΝΕ και του «Κόκ­κι­νου Αερό­στα­του», γρή­γο­ρα «έπια­σαν δου­λειά». Βάζο­ντας γάντια και τηρώ­ντας όλα τα απα­ραί­τη­τα μέτρα προ­στα­σί­ας, πήραν χαρ­τό­νια, πινέ­λα, μπο­γιές και κόλ­λα, ανα­κα­τεύ­ο­ντάς τα μαζί με σκου­ριά από το εργο­στά­σιο, σχη­μα­τί­ζο­ντας τα γράμ­μα­τα της ΛΑΡΚΟ. Αμέ­σως μετά, κάθε παι­δί πήρε από ένα γράμ­μα για να το χρω­μα­τί­σει. Και στο τέλος, ζωγρα­φί­ζο­ντας το δικό τους πανό σε χαρ­τό­νι, βάζο­ντας χρώ­μα σε σκί­τσα παι­διών και φόντο το εργο­στά­σιο, κόλ­λη­σαν τα γράμ­μα­τα με τη σει­ρά, σχη­μα­τί­ζο­ντας τη φρά­ση: «Αλλη­λεγ­γύη στον αγώ­να των εργα­τών της ΛΑΡΚΟ».
Η ώρα είχε περά­σει… Το πανό δεν είχε στε­γνώ­σει ακό­μα και είχε έρθει η ώρα της ανα­χώ­ρη­σης… Το άφη­σαν στους εργα­ζό­με­νους της ΛΑΡΚΟ που βοή­θη­σαν σε όλες τις δρα­στη­ριό­τη­τες για να το βάλουν στην πύλη του εργο­στα­σί­ου και να το δουν όλοι οι εργάτες…
Παράλ­λη­λα με τις δρα­στη­ριό­τη­τες των μικρών φίλων της ΚΝΕ, λίγο παρα­πέ­ρα είχε σχη­μα­τι­στεί η ομά­δα των μεγα­λύ­τε­ρων παι­διών, φτιά­χνο­ντας έναν κύκλο. Εκεί συζή­τη­σαν για τη ΛΑΡΚΟ, την Ιστο­ρία της και τους αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων, με τη βοή­θεια της νου­βέ­λας «Ο Αντώ­νης δε θα σχο­λά­σει από­ψε», που πρό­σφα­τα επα­νεκ­δό­θη­κε από τη «Σύγ­χρο­νη Επο­χή», και της έκδο­σης της Επι­τρο­πής Περιο­χής Αν. Στε­ρε­άς — Εύβοιας του ΚΚΕ «ΛΑΡΚΟ ’77» που ανα­φέ­ρε­ται στη μεγά­λη νικη­φό­ρα απερ­γία των 110 ημε­ρών του 1977.Στη δια­δρα­στι­κή παρου­σί­α­ση, με συζή­τη­ση και ερω­τή­σεις, βοή­θη­σαν σύντρο­φοι από το Γρα­φείο του Συμ­βου­λί­ου Περιο­χής Αν. Στε­ρε­άς — Εύβοιας της ΚΝΕ.

Συζη­τή­θη­καν μια σει­ρά από πλευ­ρές της ζωντα­νής εμπει­ρί­ας που εντυ­πω­σί­α­σαν τους μαθη­τές. Στα ερω­τή­μα­τα και διλήμ­μα­τα όπου έμπαι­νε ο Αντώ­νης, εργά­της στη ΛΑΡΚΟ κατά τη διάρ­κεια της απερ­γί­ας του 1977, που προ­βλη­μα­τι­ζό­ταν για τη συμ­με­το­χή του ή όχι στον αγώ­να, και ο οποί­ος βρή­κε τρα­γι­κό θάνα­το από ατύ­χη­μα μέσα στο εργο­στά­σιο, καθώς χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε από την εργο­δο­σία για να σπά­σει η απερ­γία, μπή­καν οι μαθητές.

«Τι έπρε­πε να κάνει ο Αντώ­νης, να κοι­τά­ξει μόνο τον εαυ­τό του ή να μιλά­ει και να αγω­νι­στεί με τους συνα­δέλ­φους του και να δώσει απά­ντη­ση στους προ­βλη­μα­τι­σμούς του για την αδι­κία που ζού­σε;». «Η γυναί­κα του Αντώ­νη έκα­νε καλά που συμ­με­τεί­χε στην απερ­γία των εργα­τών ή θα έπρε­πε να κρα­τή­σει ουδέ­τε­ρη στά­ση και τελι­κά να ακο­λου­θή­σει τον άντρα της που δια­φω­νού­σε με την απερ­γία;». Με αυτά και άλλα ερω­τή­μα­τα, η συζή­τη­ση «άνα­ψε», οι μαθη­τές προ­βλη­μα­τί­στη­καν, σκέ­φτη­καν, απά­ντη­σαν, προ­σπά­θη­σαν να βάλουν τον εαυ­τό τους στη θέση των πρω­τα­γω­νι­στών του βιβλί­ου, συν­δυά­ζο­ντας τη σκέ­ψη τους με την καθη­με­ρι­νό­τη­τα που ζουν οι ίδιοι και οι γονείς τους.

Η μεγα­λύ­τε­ρη συζή­τη­ση άνοι­ξε στα τελι­κά ερω­τή­μα­τα που ήταν: «Μπο­ρεί τελι­κά ο Αντώ­νης — και κάθε εργα­ζό­με­νος — να σχο­λά­ει κάθε μέρα; Κάτω από ποιες προ­ϋ­πο­θέ­σεις θα μπο­ρού­σε να γίνει αυτό;». Κόντρα στη μοι­ρο­λα­τρία και τη λογι­κή τού «τίπο­τα δε γίνε­ται», ανα­δεί­χθη­κε μέσα από τη δια­δρα­στι­κή βιβλιο­πα­ρου­σί­α­ση η δύνα­μη των εργα­τών και του λαού, που μπο­ρεί να αμφι­σβη­τή­σει και να ανα­τρέ­ψει το σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης, εφό­σον είναι ενω­μέ­νοι και πιστέ­ψουν στην αστεί­ρευ­τη δύνα­μη που έχουν. Ανα­δεί­χθη­κε, μέσα και από την εμπει­ρία των αγώ­νων των εργα­ζο­μέ­νων της ΛΑΡΚΟ, ο καθο­ρι­στι­κός ρόλος που παί­ζει το Κόμ­μα των εργα­τών, το ΚΚΕ και η Νεο­λαία του, η ΚΝΕ, σε αυτήν την προσπάθεια.

Ραντεβού στο Διήμερο της ΚΝΕ!

Με το τέλος των δρα­στη­ριο­τή­των και των δύο ομά­δων, όλοι οι μαθη­τές πήραν το ανα­μνη­στι­κό τους! Ενα αυτο­κόλ­λη­το με το σύν­θη­μα «Η νέα γενιά έχει ιδα­νι­κά, μαζί με τους εργά­τες, χωρίς αφε­ντι­κά!» και ένα σκί­τσο του αυτο­κόλ­λη­του σε μεγέ­θυν­ση, χωρίς χρώ­μα­τα, για να το ζωγρα­φί­σουν όπως αυτά θέλουν στο σπί­τι τους. Αλλά και ένα μπου­κα­λά­κι με τα υλι­κά που δου­λεύ­ουν οι εργά­τες στο εργο­στά­σιο, γεμά­το με σκου­ριά και χώμα και δεμέ­νο γύρω του ένα κρά­μα νικελίου!
Αλλά η εκδρο­μή δεν τελεί­ω­σε εκεί! Συνε­χί­στη­κε με μπά­νιο στη θάλασ­σα του Θεο­λό­γου, όπου μικροί και μεγά­λοι πήραν μια ανά­σα δροσιάς!
Στο δρό­μο της επι­στρο­φής τα παι­διά ρωτού­σαν: «Πότε θα ξανα­συ­να­ντη­θού­με;», «Πώς μπο­ρού­με να βοη­θή­σου­με περισ­σό­τε­ρο τους εργα­ζό­με­νους της ΛΑΡΚΟ και τα παι­διά τους που είναι συμ­μα­θη­τές μας;», «Πότε θα ξανα­κά­νου­με τέτοιες δραστηριότητες;».

Το ραντε­βού ανα­νε­ώ­θη­κε ήδη από το χώρο της εκδρομής!
Στο 29ο Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό Διή­με­ρο της ΚΝΕ και την Παι­δι­κή Κατα­σκή­νω­ση στο Στό­μιο της Λάρι­σας, στις 17–18-19 Ιούλη!

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο